Ρίγησα. Συγκινήθηκα. Ανατρίχιασα. Μια ζωή περίμενα να τ' ακούσω από τέτοιο στόμα... «Δεν είμαστε μόνοι στη γη» είπε ο νέος μας πρωθυπουργός διαβάζοντας μια έκθεση ιδεών δημοτικού σχολείου σε αμερικάνικη επαρχιακή πόλη. Σ' ένα county ας πούμε, από κείνες τις «λαϊκές» στιγμές που συνοδεύονται από μαζορέτες, άρμα της τοπικής Πυροσβεστικής και δυο μαμάδες πεσόντων στο δοξασμένο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν. Προγραμματικές δηλώσεις περίκλειστες σε διακόσιες λέξεις λεξιλογίου βαθύτατα απολίτικες και συνάμα αντιλαϊκές. Μια έκπτωση κουλτούρας μεταμοντέρνου μουσολινισμού που θέλει την Ελλάδα θυγατρική πρωτοπορία ενός επιχειρηματικού μεγαλοϊδεατισμού που είναι ευθέως ανάλογος με το buisness plan μιας ΑΕ.
Ηταν ακριβώς όπως θα ανέμενε κανείς αυτές οι προγραμματικές δηλώσεις, που προορίζονται να ολοκληρώσουν τη δομική και ολοκληρωτική παράδοση της χώρας, της κοινωνίας και του πολιτισμού της σ' ένα μοντέλο βαλκανικής Κόστα Ρίκα. Ένας κύκλος που άρχισε με την επιτροπή Πόρτερ της «υποτέλειας» (1947-'54) και κλείνει με την επιτροπή Στίγκλιτς επί το ιθαγενέστερο.
Με τη συσσωρευμένη πρωτοπασοκική και νυν υστεροπασοκική εμπειρία του πράσινου ξύλου σε οργισμένους ναυτεργάτες και τον κατακερματισμό του κοινωνικού ιστού σε άθλιους, δήθεν αποκεντρωτικούς μηχανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο συναινετικά χειραγωγημένος ως πλειοψηφών λαός έμαθε προχτές πως θα διευθετηθεί ως πράσινος δίαυλος το Αιγαίο. Πως θα χορτάσει με αιρετό περιφερειάρχη. Και πως είναι όνειδος να δουλεύεις stage στο δημόσιο αλλά τιμή και καμάρι στον ιδιωτικό τομέα. Το σφαγείο ήταν στη Βουλή, στο επίπεδο των προγραμματικών δηλώσεων, ένα ηλεκτρονικό κρεοπωλείο με κρεμασμένες τις σύγχρονες ανάγκες σε ειδικές θήκες αλλοτρίωσης της κοινής λογικής και της επιβιωτικής ιεράρχησης.
Το αυτοδύναμο ΠΑΣΟΚ που ζούμε και θα ζήσουμε όσο κρατήσει είναι ήδη υπόδειγμα, κι όχι απλώς δείγμα, της πολιτικής της αντιπαροχής. Αυτής που χρησιμοποίησε αρχικώς η δεξιά τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια και ώθησε η καθηγητική χρηματοπιστωτική διακυβέρνηση Σημίτη. Μια αντιπαροχή επί το γλοιωδώς εντυπωσιακότερο τεχνολογικώς και πολιτικά πολύ πιο επικίνδυνο στην ολοκλήρωσή του σχέδιο υποταγής των πολιτών στη δικτατορία ενός ψευδούς κομφορμισμού.
Τη δικαιοσύνη στη φορολογία θα την εξασφαλίζει η ηλεκτρονική αναδόμησή της και την ισχυροποίηση της χώρας διεθνώς τα συγχαρητήρια του Αμερικανού πρέσβη στον Δρούτσα «για τα όσα ήδη έχει κάνει»(;). Η δημοκρατία ως ψευδαίσθηση είναι ψέμα με κοντά ποδάρια όταν 23.000 και πλέον αιτούντες μια από τις 80 θέσεις γραμματέων θα συνειδητοποιήσουν ότι εντός ολίγων ημερών μια επιτροπή υπό τον Πάγκαλο «εξέτασε», «έκρινε» κι «επέλεξε» «αξιοκρατικά» τους... καταλληλότερους. Ο κ. αντιπρόεδρος είναι εγγύηση αυτοματοποιημένης δημοκρατίας, σύμμαχος του στρατηγού ανέμου που παίρνει και σηκώνει κυριαρχικά δικαιώματα. Ίσως γι' αυτό στις προγραμματικές τράβηξε κι έναν υπνάκο επί δεκάλεπτο.
«Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολλή ξηρασία» αντιλέγει ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός, χωρίς να έχει ζήσει την εμπειρία ενός νόμπελ Ειρήνης που δίνεται σ' έναν Αμερικανό Πρόεδρο επειδή δε θα κλείσει το Γκουαντάναμο και στέλνει μυστικά κι άλλα στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Χωρίς να έχει ζήσει το νόμπελ Λογοτεχνίας σε γραφίδα εξωραϊσμού του ναζισμού και την αντικατάσταση του ψωμιού με την ηλεκτρονική απεικόνιση της χρηματιστηριακής αξίας του σιταριού.
Η αντιπαροχή στον 21ο αιώνα είναι η γενικευμένη στρατηγική και τακτική επιλογή της σοσιαλδημοκρατικής νεοδεξιάς. Υπερτονίζει τον πολίτη για να τον καταργήσει. Υπονομεύει και εν τέλει καταργεί δημιουργικές και κυρίως πολιτικές συλλογικότητες, αντικαθιστώντας τες με αθροίσματα καταναγκαστικώς ομοιογενών υποκειμενικοτήτων. Το ΠΑΣΟΚ του Γ.Α.Π. και των φίλων του στην εξουσία είναι ένας ευρωβαλκάνιος δοκιμαστικός σωλήνας.
Η αποτυχία του πειράματος εξαρτάται από την ταχύτητα συνειδητοποίησης των μαζών των εργαζομένων, ότι υπέγραψαν με την ψήφο τους σύμβαση αορίστου έργου εναντίον τους. Ο ορισμός του χρόνου είναι όπλο λαϊκό και αμέσου δράσης. Ώστε ν' ακυρωθούν τ' αποτελέσματα της... «κάλπεως», που είπε κι ο κ. Πετσάλνικος, στην πράξη...
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 18-10-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου