Χάρη στον πατριωτισμό των βουλευτών που ψήφισαν κατά της φορολόγησης στα κέρδη των τραπεζών (καθώς επίσης κι αυτών που απουσίαζαν κι αυτών που απείχαν) σωθήκαμε από την κατάρρευση των τραπεζών. Απομένει τώρα να μας σώσουν από τους αερόσακους. Και πριν σκάσει στα μούτρα μας κάποιος Takata, θα πρέπει να πειστούμε πως όλα γίνονται για το καλό μας: Γνώμονας κάθε σκέψης και πράξης Κυβέρνησης και Βουλής, είναι το δημόσιο συμφέρον. Και πως η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής είναι μία κακόβουλη φήμη.

«Με αίσθημα ανακούφισης», γράφει φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα, «υποδέχθηκαν ο χρηματοπιστωτικός τομέας και ευρύτερα η οικονομία της χώρας μας, την απόρριψη της πρότασης νόμου του ΑΚΕΛ για επιβολή έκτακτης φορολογίας επί των απροσδόκητων κερδών των τραπεζών». Και εξηγεί πως αν πλήρωναν κάτι τι από τα… απροσδόκητα τους κέρδη οι τράπεζες, θα εκτροχιαζόταν η οικονομία από τις ράγες της σταθερότητας και θα είχαμε να διαβούμε ανάμεσα σε συμπληγάδες. Χάρη στη σοφία, την απουσία και την αποχή κάποιων βουλευτών όμως, αποσοβήθηκαν τα χειρότερα. Κι αυτό ονομάζεται στάση ευθύνης. Για να αποσοβηθεί μάλιστα ο κίνδυνος έστειλε δραματικό μήνυμα ο πρόεδρος.

Οι κίνδυνοι που υπήρχαν, σύμφωνα με τους φιλοτραπεζικούς, ήταν να δημιουργηθεί φορολογική αβεβαιότητα μεταξύ των επενδυτών και να μπει επίσης σε κίνδυνο την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών σε ώρα ανάγκης. (Έδρασαν προληπτικά οι βουλευτές μας. Γιατί, τι θα γίνει σε ώρα ανάγκης; Αλήθεια, σε ώρα ανάγκης θα βάλουν πλάτη οι τράπεζες ή οι πολίτες;)

Μια άλλη λογική λέει πως αν φορολογούνταν οι τράπεζες, θα μετακυλούσαν το κόστος στους πελάτες. Για αυτό ψήφισαν κατά της φορολόγησης των τραπεζικών κερδών για να μας προστατεύσουν.

Κι αφού το καταλάβαμε και το εκτιμήσαμε, πάμε πάρα κάτω: Όσοι παίζουν στοιχήματα θα καταβάλλουν επιπρόσθετο φόρο για να καλυφθούν τα 36 εκατομμύρια που χρωστούν στο κράτος ποδοσφαιρικά σωματεία. Αντί το κράτος κι οι βουλευτές να πιέσουν τα σωματεία να πληρώσουν τις οφειλές τους (να πουλήσουν περιουσίες, να τα βρουν από χορηγούς ή με όποιο άλλο τρόπο τα βρίσκουν οι πολίτες) θα καλύψουν τη ζημιά άλλοι. Στην προκειμένη περίπτωση όσοι παίζουν στοιχήματα. Κι έρχεται την επομένη ο υπουργός Οικονομικών να μας πει πως η  ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου δεν αναιρεί την υποχρέωση των σωματείων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους: «Αν δεν το κάνουν, θα αντιμετωπιστούν όπως αντιμετωπίζεται κάθε πολίτης που δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του προς το κράτος» λέει με στόμφο ο κύριος Κεραυνός. Και καλά κύριε υπουργέ, τόσα χρόνια γιατί δεν αντιμετωπίστηκαν όπως ο κάθε πολίτης που χρωστά στο κράτος και θα γίνει τώρα που τους διευκολύνατε για άλλη μια φορά;