Οριζοντιωμένη ιδιοκτησία

Και πλάκωσαν κι οι πιστωτές, όπως είπε βαρύγδουπα ο πρωθυπουργός. Και πλάκωσαν και οι επιτηρητές απ' τις Βρυξέλλες. Και πλάκωσαν και οι κοινωνικοί εταίροι ΣΕΒ και σία και συνδικαλισταριό εξωνημένο στα κυβερνοκομματικά συμφέροντα. Και πλάκωσε και η Διεθνής της Διαφθοράς να κάνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σκηνοθέτη μιας κακοστημένης παράστασης μεταξύ αρχηγών που πρέπει να εκληφθούν ως ...θιασάρχες! Ελεος!!!

Πού ήρθαν όλα τούτα τα υπερόπλα από θαλάσσης, ξηράς και αέρος όπως είπε και το κόμμα; Μα στην πατρίδα. Εδώ δα. Που ζούμε, που δουλεύουμε, που γεννάμε, που πεθαίνουμε. Και είναι εδώ, μ' αυτό τον αγωνιστικής ιστορίας λαό που εφαρμόζει η άρχουσα τάξη τη νέα της τάξη αυτή καθαυτή. Η πατρίδα είναι χωράφι, ιδιοκτησία της αστικής μειοψηφικής τάξης της χώρας. Και τα λαϊκά δικαιώματα πρέπει να συρρικνωθούν, να εξαφανιστούν τάχιστα, να ισοπεδωθούν. Για να χτίσουν τ' αφεντικά ουρανοξύστες κερδών δε θα βασιστούν στη ...γνωστή μας οριζόντια ιδιοκτησία περί διαμερισμάτων. Χρειάζονται, με πρόσχημα την υπαρκτή βαθιά καπιταλιστική κρίση, τη μετατροπή των λαϊκών κατακτήσεων, την ακριβοπληρωμένη με ιδρώτα και αίμα, σε οριζοντιωμένη ιδιοκτησία τους. Ισα με το χώμα. Νεκρά: Το δικαίωμα στη δουλειά, στην υγεία, στην παιδεία, στην πρόνοια, στη σύνταξη, στην τέχνη, στον πολιτισμό.

Σκασμός όλοι. Μιλάνε οι πιστωτές. Οι δανειστές. Αυτοί που έπεισαν κι εκβίασαν στ' αλήθεια, κοινωνίες να μπουν σε μια εταιρεία γιγάντων οικονομικών κεφαλαίων και συμφερόντων που την είπαν εν τέλει ΕΕ, εκχωρώντας κυριαρχικά κι ατομικά και πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για ν' αγοράσουν ...μετοχές χωρίς αντίκρισμα.

Η λαϊκή ιδιοκτησία υλική, δικαιική και πνευματική εκχωρήθηκε σχεδόν αμαχητί απ' τη μεταπολίτευση και μετά σ' ένα μόρφωμα πολυεθνικών, ένα γραφειοκρατικό λεβιάθαν που καταπίνει ανθρώπους, υποδουλώνει έθνη, μετατρέπει κοινωνίες σε κουρελιασμένους κι άρρωστους ιστούς ομαδοποιημένων απελπισμένων. Οριζοντίωση. Θάνατος δηλαδή. Έτσι που να βγαίνει ο χιτλερίσκος της σπόντας Ξηρού να μιλάει για κρυστάλλινες νύχτες... έχοντας στόχο το άσυλο που πρέπει σύντομα να γίνει άσυλο ανιάτων πολιτών. Δούλοι όλοι. Αυτό είναι το σύνθημά τους. Υποταγή στους πιστωτές των πλουτοκρατών για το ...καλό της πατρίδας.

Σα δε ντρεπόμαστε ωρέ και μόνον που τους ακούμε. Να θέλουν την πατρίδα γαλέρα και το λαό στα κουπιά με το μαστίγιο στην πλάτη ώστε να μείνουν άθικτα στ' αμπάρια τα χρυσά και τα πολύτιμα, ο πλούτος που ο λαός παρήγαγε, ώσπου να πιάσει το κεφάλαιο προσοδοφόρο λιμάνι μετά τη φουρτούνα.

Ψεύτες. Υποκριτές. Τα μέτρα σωτηρίας της ...πατρίδας τους μας θέλουν για πάντα στη γαλέρα. Ανταρσία. Πόλεμος στον πόλεμο. Γνήσιος και πατριωτικός είναι ο αμυντικός. Αυτός που γίνεται και κοστίζει ζωές για να μπορούν οι επόμενες γενιές να ζουν, να δουλεύουν και να σκέφτονται λέφτερα. Στις 17 με τα κουπιά στο χέρι οπλισμένοι όχι θα πούμε στη μοντέρνα σκλαβιά. Γιατί η πατρίδα είμαστε εμείς.

ΥΓ: Όταν έγραφα αυτές τις γραμμές έμαθα τη βεβήλωση του τάφου του Τάσσου Παπαδόπουλου και τον ασβέστη που κάλυψε τα ίχνη των βανδάλων. Άφωνη και οργισμένη αλλά καθόλου έκπληκτη. Σημεία των καιρών. Απόδειξη πως η κόλαση είναι εδώ. Και η δικαιοσύνη εδώ θ' αποδοθεί.

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 13-12-2009