Ασφάλεια στα σχολικά κτίρια

Άρθρο που δημοσίευσα στην τοπική εφημερίδα των Λατσιών "Κακκαρίστρα"

Μετά τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών το θέμα της ασφάλειας σε χώρους όπου εργάζονται, ζουν και διακινούνται πολλοί συνάνθρωποί μας ήρθε στην επικαιρότητα.  Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, ενεργούμε ως «Επιμηθείς» και όχι ως «Προμηθείς».  Έρχεται ένα συνταρακτικό γεγονός, με απώλεια ανθρώπινων ζωών, για να μας αφυπνίσει (;)  και να αντιληφθούμε ότι η τύχη δεν μπορεί να είναι για πολύ με το μέρος όσων δεν προνοούν και δεν παίρνουν, έγκαιρα, τα κατάλληλα μέτρα.

Τα σχολεία μας είναι χώροι που καθημερινά είναι γεμάτα, τις περισσότερες ώρες από τη νέα γενιά του τόπου μας.  Πόσο ασφαλή είναι άραγε τα σχολικά κτίρια;  Μπορούν οι γονείς των παιδιών να είναι σίγουροι ότι κάθε μέρα αφήνουν τα παιδιά τους σε κτίρια ασφαλή, όσο τουλάχιστον και τα σπίτια τους;  Δημόσια κτίρια, όπως τα σχολεία, που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό πολιτών θα έπρεπε να έχουν ακόμη πιο υψηλά επίπεδα ασφάλειας από τα σπίτια μας.  Οι περίφημες «αντισεισμικές αναβαθμίσεις» πόσο βελτίωσαν τις πεπαλαιωμένες κατασκευές;  Είχαμε, τα τελευταία χρόνια, πολλά παραδείγματα σχολείων με σοβαρά προβλήματα στην ασφάλεια των κτιρίων.  Όλοι θυμούνται το Ε’ Δημοτικό Αγλαντζιάς.  Ο τότε Υπουργός Παιδείας (Πεύκιος Γεωργιάδης), αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, επισκεπτόμενος το σχολείο διαβεβαίωνε όλους για την ασφάλεια του κτιρίου.  Λίγες μέρες αργότερα παραλίγο να θρηνήσουμε θύματα, όταν εν ώρα μαθήματος έπεσαν κομμάτια της οροφής στην αίθουσα διδασκαλίας.  Χρειάστηκε πολλή επιμονή και αγώνας από τους γονείς για να κατεδαφιστεί το ακατάλληλο κτίριο και να κτιστεί νέο.

Στα του Δήμου μας τώρα.  Έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές, τα τελευταία χρόνια, στη φιλόξενη «Κακκαρίστρα» για το κτίριο του Β’ Δημοτικού Λατσιών.  Ζήσαμε παρόμοιες και χειρότερες καταστάσεις από αυτές του Ε’ Αγλαντζιάς.  Κομμάτια από το ταβάνι έπεφταν,  κλιμακοστάσιο κατεδαφιζόταν, βεράντες είχαν σοβαρές κλίσεις, κλπ.  Κι όλα αυτά μετά από την περίφημη «αντισεισμική αναβάθμιση».  Δυστυχώς στην περίπτωση του σχολείου μας η πορεία ήταν διαφορετική.  Προτιμήθηκαν διαδικασίες που ροκάνιζαν το χρόνο και πρόσφεραν εξωτερικό καλλωπισμό του σχολείου.  Η αναβάθμιση των αθλητικών χώρων και η αίθουσα πολλαπλής χρήσης προσφέρουν στη βελτίωση της δουλειάς του σχολείου, αλλά δεν παρέχουν τίποτα στην ασφάλεια του κτιρίου.  Ο Σύνδεσμος Γονέων δεν αντέδρασε έγκαιρα και με δυναμισμό.  Άφησε το χρόνο να περνά και τις υπηρεσίες να δίνουν «διαβεβαιώσεις» για την ασφάλεια.  Όταν καθυστερημένα αποφάσισε να ζητήσει, με δικά του έξοδα, γνωμάτευση από το ΕΤΕΚ δεν γνωστοποίησε στους γονείς με λεπτομέρειες την έκθεση.  Μαθαίνουμε ότι χρειάζονται επιπλέον παρεμβάσεις σ’ ένα ήδη καταταλαιπωρημένο κτίριο.  Πότε θα ενημερωθούν υπεύθυνα οι γονείς;  Πότε θα μας πουν ξεκάθαρα τι συμβαίνει με το συγκεκριμένο κτίριο αλλά και με όλα τα κτίρια αυτής της ηλικίας και των προδιαγραφών;

Η ασφάλεια των σχολικών κτιρίων είναι, κατά τη γνώμη μας, μεγαλύτερης σημασίας και από τη μαθησιακή διαδικασία.  Κάθε γονιός που αφήνει το παιδί του το πρωί στο σχολείο ενδιαφέρεται, πάνω απ’ όλα, να γυρίσει το μεσημέρι ζωντανό και γερό.  Μετά ενδιαφέρεται αν έμαθε και τι έμαθε.  Με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα νομίζουμε πως είναι επιβεβλημένο να δούμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα τα θέματα ασφάλειας όλων των σχολείων.  Θα πρέπει να διαπιστωθεί αν οι κατά καιρούς διαβεβαιώσεις των υπευθύνων για την ασφάλεια των σχολικών κτιρίων (και ιδιαίτερα για εμάς του Β’ Λατσιών) ήταν διαβεβαιώσεις ρουτίνας ή επιστημονικά τεκμηριωμένες με στοιχεία.  Και όλα αυτά πρέπει να γίνουν έγκαιρα και να ενημερωθούν υπεύθυνα όλοι οι γονείς.