Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Ένωση αποτελεί ελπίδα για δημοκρατική επίλυση του Κυπριακού. Αυτό το επιχείρημα επικαλούμαστε για να προσδώσουμε αξία και προοπτική στην εκάστοτε διαπραγματευτική διαδικασία. Αναρωτηθήκαμε όμως πόσο δημοκρατικά λειτουργεί η ΕΕ; Μήπως τελικά η ΕΕ είναι ένας μύθος και αντί οι ηγέτες της να μάχονται για την ασφάλεια και την πρόοδο των λαών της Ευρώπης, αποτελεί κλαμπ της ευρωπαϊκής ελίτ που εξυπηρετεί συμφέροντα πανίσχυρων εταιρειών, από την πολεμική βιομηχανία μέχρι τον τραπεζιτικό τομέα.
Αν εξετάσουμε το διοικητικό σχήμα και τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει τεράστιο δημοκρατικό έλλειμμα. Ελάχιστη είναι η συμμετοχή των πολιτών σε διαδικασίες που καθορίζουν το επίπεδο της καθημερινής ζωής. Η κρίση χρέους και ο χειρισμός της κατάστασης από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Και ένας βασικός λόγος που συμπεριφέρονται χωρίς να λογοδοτούν είναι επειδή δεν εκλέγονται, αλλά διορίζονται και τοποθετούνται σ’ αυτές τις θέσεις αφού προηγουμένως περάσουν από «φίλτρα» του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου που καθορίζει τις επιλογές της ΕΕ. Παρά το γεγονός ότι δήθεν για μεγάλες αποφάσεις καλούνται να ψηφίσουν τα κοινοβούλια των χωρών-μελών, εντούτοις διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για συγκάλυψη της απουσίας δημοκρατικών διαδικασιών. Οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι σπάνια κλήθηκαν να εκφράσουν τις απόψεις τους για το ευρώ και τους θεσμούς που το στηρίζουν, ενώ όταν το έπραξαν οι απόψεις τους ήταν συνήθως αρνητικές. Η επιδίωξη από ορισμένους κύκλους για απο-εθνικοποίηση των κρατών-μελών φαίνεται ότι δεν αποσκοπεί ουσιαστικά στη συνεργασία και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, αλλά για να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τη δημοκρατία, δημιουργώντας συνθήκες ανασφάλειας, φτώχειας και βίας, με τους λίγους να γεύονται τα «κέρδη των κλοπών» και τους πολλούς να παλεύουν με άγχος σε άνισες μάχες για το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Είναι λοιπόν ριψοκίνδυνο σ’ αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση να εναποθέτουμε όλες μας τις προσδοκίες για το μέλλον της Κύπρου, πιστεύοντας ότι μπορεί να μας διασφαλίσει αρχές και κανόνες του διεθνούς δικαίου. Ας μην καλλιεργούμε ακόμη μια ψευδαίσθηση γιατί συνηθίσαμε για δεκαετίες να χάνουμε τους αγώνες μέσα από τις ψευδαισθήσεις μας…
Πανίκος Παναγιώτου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 28-8-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου