Άρθρο που δημοσίευσα και στην ιστοσελίδα http://www.paideia-news.com/
Τα προβλήματα στην εκπαίδευση βρίσκονται στην κορύφωσή τους, γονείς και δάσκαλοι μετρούν τις απώλειες στα εισοδήματά τους, αναλογίζονται τις καταστροφικές συνέπειες μιας ανούσιας αντιπαράθεσης, επί μήνες, των ανάξιων ηγεσιών τους, αντικρίζουν με θλίψη τα παιδιά τα οποία βιώνουν δύσκολες καταστάσεις και συνειδητοποιούν (;) ότι οι ηγεσίες τους περί άλλων τυρβάζουν.
Τα τελευταία επιτεύγματα με τα οποία θα ασχοληθεί η εκπαιδευτική κοινότητα, απ’ ότι διαβάζουμε στον τύπο, θα είναι αυτά που αφορούν τις προαγωγές και τον τρόπο μοριοδότησης των υποψηφίων. Το πρώτο θέμα έχει να κάνει με την μοριοδότηση των ανδρών εκπαιδευτικών που υπηρέτησαν στην Εθνική Φρουρά. Ο νόμος ψηφίστηκε πέρσι στα γρήγορα και πρόχειρα. Έτσι δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι κάποιοι ευνοούνταν σε βάρος κάποιων άλλων, κυρίως γυναικών. Αποσιωπήθηκε ότι υπάρχουν και γυναίκες, έστω λίγες, που υπηρέτησαν στην Εθνική Φρουρά. Επίσης, στην προχειρότητά τους οι αξιότιμοι βουλευτές μας προνόησαν μόνο για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά και όχι γενικά για στρατιωτική θητεία. Πώς μπορεί να σταθεί τέτοια νομοθεσία στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν υπάρχουν εκπαιδευτικοί που έχουν υπηρετήσει τη στρατιωτική τους θητεία σε άλλη χώρα, κυρίως στην Ελλάδα; Έγκαιρα πέρσι είχαν υποδειχθεί στην Επιτροπή Παιδείας της βουλής και στην ηγεσία της ΠΟΕΔ τα παράδοξα. «... Αγρόν αγόρασαν». Οι απαντήσεις που παίρναμε ήταν « ... ας ψηφίσουμε τώρα αυτό το νόμο και βλέπουμε ...». Γνωστή ... σοβαρή αντιμετώπιση πολλών θεμάτων.
Το δεύτερο θέμα προέκυψε με την αφαίρεση βαθμολογικών μορίων, από την Συμβουλευτική Επιτροπή, από τους υποψηφίους που είχαν πτυχίο εξομοίωσης. Αυθαίρετα, επιχειρείται μια δυσμενής διάκριση για τους υποψηφίους της φετινής χρονιάς. Το θέμα ανακινήθηκε πέρσι από κάποιες δασκαλικές συνδικαλιστικές κινήσεις, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις τους. Τα ερωτήματα που αναδύονται, μπορεί να φαντάζουν και αφελή στο «μαγικό κόσμο» της συνδικαλιστικής δράσης ή αδράνειας της ηγεσίας της ΠΟΕΔ. Είναι αλήθεια ότι στέλεχος της Γραμματείας της ΠΟΕΔ έθεσε το θέμα σε συνάντηση με την Ε.Ε.Υ.; Δηλαδή μπορεί ο καθένας να θέτει ότι θέμα του «κατέβει στο κεφάλι»; Δεν υπάρχει προεργασία και συμφωνία για τα ζητήματα που θα συζητηθούν; Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες θέσεις για αυτά τα θέματα; Αντε, για χάρη της συζήτησης, να δεχτούμε ότι κάποιος έθεσε το θέμα «... μεταξύ τυριού και αχλαδιού». Ένα χρόνο τώρα η ηγεσία της ΠΟΕΔ τι έκανε; Δεν είχε καμιά ένδειξη τι θα επακολουθούσε; Τα μέλη των Συμβουλευτικών Επιτροπών είναι συνήθως πρώην στελέχη όλων αυτών των περίφημων συνδικαλιστικών κινήσεων της αποτυχίας. Η αυθαίρετη ερμηνεία δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Έχει παρατηρηθεί και σε άλλες περιπτώσεις, όταν επιμετρούσαν ή δεν επιμετρούσαν βαθμούς για άλλα πανεπιστημιακά πτυχία. Είχαμε φαινόμενα τη μια χρονιά να δίνονται βαθμοί για κάποια πτυχία και την επόμενη να μη δίνονται. Για όλα αυτά, διαχρονικά, οι ηγεσίες της ΠΟΕΔ σιωπούσαν για να βολεύονται κάποιοι ανάλογα και να μην υπάρχουν ξεκάθαρα κριτήρια.
Αφήνουν επί χρόνια να δηλητηριάζεται το κλίμα στα σχολεία μεταξύ των συναδέλφων και να «χορεύουν» πάνω στις πελατειακές σχέσεις που είναι το «μάνα εξ ουρανού» που τους θρέφει και τους διατηρεί στην εξουσία με όργανο ένα απαρχαιωμένο αντιδημοκρατικό καταστατικό. Σπάνια έδρασαν προληπτικά και με γνώμονα το πραγματικό συμφέρον των δασκάλων. Η «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» - «ΡΙ.Α.ΚΙ.» έχει ξεκαθαρίσει ότι κάθε συνάδελφος πρέπει να έχει το δικαίωμα για βαθμολογική αναγνώριση για ο,τιδήποτε έκανε επιπλέον από το πρώτο του πτυχίο για τα οποία μάλιστα αφιέρωσε χρόνο και χρήματα.
Επιπρόσθετα θέλουμε να σημειώσουμε ότι η λεγόμενη «εξομοίωση» ήταν ένας νεολογισμός που προήλθε αρχικά από την ηγεσία της Δ.Ο.Ε. (δασκάλων Ελλάδας) και μετά πέρασε και στην Κύπρο. Όλα έγιναν τότε στα πλαίσια ενός «αλισβερισιού» μεταξύ της ηγεσίας των δασκάλων και ακαδημαϊκών για «ξεκοκκάλισμα» κάποιων κονδυλίων. Το πρώτο πτυχίο των δασκάλων (Παιδαγωγικών Ακαδημιών) ήταν επαρκές βασικό προσόν για διορισμό στη θέση δασκάλου. Δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Όπως δεν χρειάστηκε και δεν έγινε σε κανένα άλλο επάγγελμα σε παρόμοιες περιπτώσεις ανωτατοποίησης σχολών. Συνυπολογίζοντας και τη διδακτική εμπειρία κανένας δεν μπορούσε να ισχυριστεί ότι υστερούσαν οι δάσκαλοι των Παιδαγωγικών Ακαδημιών. Είναι άλλο θέμα η συνεχής επιμόρφωση και μετεκπαίδευση σε διάφορους τομείς και θέματα. Αυτή είναι απαραίτητη και είναι ευθύνη της πολιτείας η σωστή και οργανωμένη θεσμοθέτησή της. Όλα τα υπόλοιπα έγιναν «... εκ του πονηρού». Εύχομαι στην Ε.Ε.Υ., μετά τις ενστάσεις, να επικρατήσουν ώριμες σκέψεις οι οποίες θα προσφέρουν δικαίωση των δασκάλων που μοχθούν και ηρεμία στα σχολεία μας.
Οι δάσκαλοι σήμερα βλέποντας όλα αυτά να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια τους απορούν και μου θέτουν συχνά το ερώτημα αν είναι από απρονοησία της ηγεσίας τους ή συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» για να αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Δεν μπορώ ειλικρινά να απαντήσω με σιγουριά. Ούτε πιστεύω υπάρχει καλύτερη ή χειρότερη εκδοχή. Το μόνο σίγουρο για μένα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με αποτυχημένους χειρισμούς ανάξιων ηγεσιών που οι δάσκαλοι πρέπει να «σαρώσουν». Είναι στο χέρι μας αρκεί να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου