Το περασμένο Σαββατοκύριακο, τα σπίτια στο Καϊμακλί άνοιξαν τις πόρτες τους, οι κάτοικοι βγήκαν έξω και αναμείχτηκαν με τις εκατοντάδες επισκέπτες που βρέθηκαν στις γειτονιές τους για να συμμετάσχουν ή να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις με τίτλο «Πάμε Καϊμακλί». Τα δρομάκια, τα καφενεία κι οι πλατείες, γέμισαν ανθρώπους, ντόπιους και περαστικούς, νέους και γέρους. Ακόμα και η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας φιλοξένησε μία ηχητική παράσταση με τέσσερεις κοπέλες και την Αλέξια Βασιλείου.
Τι μένει από όλο αυτό; Πάνω από όλα μένει η ώσμωση μεταξύ των ανθρώπων. Κάτι που λείπει πλέον από τους τόπους όπου ζούμε, χωρίς να ξέρουμε καν τον διπλανό μας. Μένει η αντίληψη της χρησιμότητας του δημόσιου χώρου. Μένει η εξοικείωση με το αλλιώτικο.
Η πρωτοβουλία ξεκίνησε πριν μια δεκαετία από κάποιους κατοίκους. Παρόμοιες εκδηλώσεις γίνονται, τα τελευταία χρόνια, σε διάφορα σημεία του πλανήτη έχοντας οι άνθρωποι αντιληφθεί τη σημασία της κοινωνικότητας, της συνύπαρξης, της επαφής, της αλληλεγγύης. Σημείο αναφοράς αποτελεί εκδήλωση στο Παρίσι, όπου το 2017, στήθηκε σε μια γειτονιά του 14ου διαμερίσματος, ένα τραπέζι 215 μέτρων με 648 καρέκλες, φορτωμένο με σπιτικά φαγητά τα οποία πρόσφεραν κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν συνδαιτυμόνες. Και για αρχή, οι Υπερ-γείτονες όπως ονομάζεται πλέον η ομάδα που μετατράπηκε σε διεθνές κίνημα, κλήθηκαν να πουν απλά «καλημέρα». Μια ευχή τόσο ξεχασμένη πλέον μεταξύ αγνώστων. Στη συνέχεια -και με τακτικές εκδηλώσεις σε πιο μικρή κλίμακα- οι γείτονες του Παρισιού ενθαρρύνονται όχι μόνο να χαιρετούν ο ένας τον άλλον, αλλά να αλληλεπιδρούν μέσω προγραμμάτων αλληλοβοήθειας, εθελοντικής ανταλλαγής δεξιοτήτων και συναντήσεων. Έχοντας οργανωθεί ψηφιακά ανταλλάσσουν προϊόντα, αναλαμβάνουν τη φύλαξη των ζώων ο ένας του άλλου, βοηθούν σε επιδιορθώσεις, συνδράμουν ευάλωτους, οργανώνουν παιδικές εκδηλώσεις και ταυτόχρονα έχουν αναπτύξει κοινά έργα, όπως η επεξεργασία οργανικών αποβλήτων και η δημιουργία κομπόστ, η μετατροπή μιας αδρανούς πλατείας σε χώρο εκδηλώσεων, ενώ στα σχέδια τους περιλαμβάνεται και η δημιουργία ιατρικού κέντρου.
Εμπνευστής της κίνησης, ο Πατρίκ Μπερνάρ ο οποίος πιστεύει πως «η χαρά που προσφέρει η κοινωνικότητα δεν είναι απλώς ένα καλό συναίσθημα, αλλά μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό πλεονέκτημα, ένα ουσιαστικό οικονομικό και κοινωνικό παράγοντα για την οικοδόμηση των αυριανών πόλεων».
Παρόμοια προγράμματα υπάρχουν σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ ο ΟΗΕ έχει εισάξει το «Πρόγραμμα Ανθρώπινων Οικισμών», το οποίο επικεντρώνεται στη βιώσιμη αστική ανάπτυξη, με στόχο την προώθηση ενός μοντέλου πολεοδομικού σχεδιασμού ως «βασικού παράγοντα, ικανού να προάγει ανθρώπινη ευημερία και αποτελεσματική δράση για το κλίμα».
Να σημειώσουμε πως σειρά ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Μπλε ζώνη», η οποία εξετάζει τη μακροβιότητα σε διάφορα σημεία του πλανήτη, από την Ικαρία μέχρι την Κόστα Ρίκα, συγκαταλέγει την κοινωνικότητα και την ανθρώπινη επαφή ως μία από τις αιτίες.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1389466/as-poume-xana-kalimera/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου