Πάμε για ορθοπεταλιές

ΕΦΤΑ Δήμοι - Λευκωσίας, Στροβόλου, Αγλαντζιάς, Αγίου Δομετίου, Έγκωμης, Λατσιών και Ιδαλίου- προχωρούν στη σύσταση ενιαίας αρχής για εφαρμογή σχεδίου χρήσης από τους δημότες τους κοινόχρηστων ποδηλάτων. Όπως γίνεται στο Παρίσι κι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Παίρνεις, με ειδική κάρτα ώστε να υπάρχει κάποια δέσμευση, από ένα σημείο ποδήλατο και μεταβαίνεις δυο -ή όσα θες -τετράγωνα πιο κάτω σε ειδικό και πάλι σημείο και εγκαταλείπεις το ποδήλατο. Κι αυτό διευκολύνει τη διακίνηση των δημοτών χωρίς κόστος και οικολογικά. Και ταυτόχρονα εξοικειώνεται ο πολίτης με την ιδέα της κίνησης. Καλό ακούγεται. Πολύ καλό στην ακρίβεια. Στην Κύπρο όμως πώς εφαρμόζεται; Παίρνεις, ας πούμε, το ποδήλατο από την Έγκωμη για να πας στο κέντρο της Λευκωσίας. Από ποιους ποδηλατόδρομους θα περάσεις; Ή έστω από ποια πεζοδρόμια; Ή ακόμα από ποιους δρόμους που δεν θα είναι σκαμμένοι; Και, αν και μακάβρια, να τη θέσουμε την ερώτηση:
Φτάνεις ζωντανός;
Καλές οι ιδέες, αλλά δεν μεταφέρονται έτσι απλά με ένα άμπρα κατάμπρα. Χρειάζεται και η ανάλογη υποδομή.
Υπάρχουν ποδηλατόδρομοι σ’ αυτούς τους εφτά δήμους; Και δεν μιλάμε για ποδηλατόδρομους λίγων μέτρων που δεν καταλήγουν πουθενά, απλά σε αναγκάζουν να πηγαίνεις πάνω κάτω στην ίδια περιοχή. Γιατί ο στόχος δεν είναι η άσκηση. Είναι κι αυτός φυσικά, αλλά πρώτιστος είναι η μετάβαση ώστε να απαμβλυνθεί το κυκλοφοριακό πρόβλημα στις πόλεις, χωρίς ρύπους και θόρυβο.
Θα δαπανηθεί ένα κονδύλι γύρω στις 800 χιλιάδες ευρώ, όπως γράφτηκε, για το αρχικό στάδιο στο οποίο θα αγοραστούν γύρω στα 300 ποδήλατα και θα γίνουν 27 σημεία παραλαβής και παράδοσης των ποδηλάτων. Και σαφώς είναι μια αρχή. Ωστόσο είναι λες και βάζουμε την άμαξα μπροστά από τα άλογα. Υπάρχουν πολλά άλλα που πρέπει να γίνουν. Λωρίδες κυκλοφορίας, εκπαίδευση πεζών και οδηγών, διευκολύνσεις μεταφοράς των ποδηλάτων μέσα στα λεωφορεία. Όταν μιλάμε για την εισαγωγή του ποδηλάτου στην πόλη και στη ζωή μας δεν πρέπει να εννοούμε την κυκλοφορία του με τις υπάρχουσες συνθήκες. Κάτι τέτοιο θα ήταν λες και σπρώχνουμε τον κόσμο σε αυτοκτονία. Ή αν μη τι άλλο προδιαγράφουμε την αποτυχία του κατά τα άλλα θετικού σχεδίου.

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 28-8-2010