Ποίημα της εβδομάδας 301

Ταξίδι

Κάτω από ένα πεύκο

Ο αγέρας δε φυσούσε

Τραγούδαγε τον ύπνο

Μια κοπέλα

Κάτω από τον ύπνο

Η αναπνοή μας φύλαγε

Η αυγή

Να περάσει το ρέμα

Ήταν νύχτα

Ποιος ξέρει

Αν δε γεννηθήκαμε

Τότε

Σαν κλείνουμε τα μάτια

Φοβούμαστε και τώρα

Μήπως γίνουμε ξένοι

Ο ένας στον άλλο

Αλλά τότε δεν έφταιγε

Παρεκτός η καρδιά μας

Μας αγαπούσε η θάλασσα

Μας αγαπούσε ο ύπνος

Σήμερα η μπόρα πέρασε

Θα μας σηκώσει ο Θεός

Θα μας φιλήσει

Θα γίνουμε παιδιά του

Πάνω στη χλόη

Ο στοχασμός μας τρέχει

Μελαγχολεί σα μέλισσα

Μελαγχολεί και πάει

Και καβαλάρης ο άνεμος

Μπροστά του περπατάει

Και χαιρετάει τα σύννεφα

Και αψηφά τη γη

Γιώργος Σαραντάρης