Τι θα
γινόμαστε
αν δεν ξαναγεννιόταν συνεχώς το τίποτα;
Πώς θα χαράζαμε τα περιγράμματα
του εναλλασσόμενου εαυτού μας,
πώς θα επινοούσαμε την αφή
ν' αγγίξουμε τους άλλους,
πώς θα 'χαμε να γεμίσουμε
τον κόσμο μας που αδειάζει;
Τι θα γινόμαστε
χωρίς την αναβίωση του τίποτα
χωρίς την επιβίωση του κενού;
Με το κενό φτιάχνουμε περίτεχνους λαβυρίνθους
όπως ο Δαίδαλος έφτιαχνε τον δικό του
μήπως και λευτερώσουμε απ' τα βάθη τους
έναν αθέατο Μινώταυρο.
Τίτος Πατρίκιος, Εντευκτήριο, τεύχ. 78, Σεπτέμβριος 2007
αν δεν ξαναγεννιόταν συνεχώς το τίποτα;
Πώς θα χαράζαμε τα περιγράμματα
του εναλλασσόμενου εαυτού μας,
πώς θα επινοούσαμε την αφή
ν' αγγίξουμε τους άλλους,
πώς θα 'χαμε να γεμίσουμε
τον κόσμο μας που αδειάζει;
Τι θα γινόμαστε
χωρίς την αναβίωση του τίποτα
χωρίς την επιβίωση του κενού;
Με το κενό φτιάχνουμε περίτεχνους λαβυρίνθους
όπως ο Δαίδαλος έφτιαχνε τον δικό του
μήπως και λευτερώσουμε απ' τα βάθη τους
έναν αθέατο Μινώταυρο.
Τίτος Πατρίκιος, Εντευκτήριο, τεύχ. 78, Σεπτέμβριος 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου