Ποίημα της εβδομάδας 352

Δεν είδα εγώ,

το κρεμασμένο από το συρματόπλεγμα σώμα.

Το λιμάνι μου, ήταν η φυγή του.

Δεν είδα εγώ,

το παιδί που έψαχνε στους κάδους

το μισοφαγωμένο τοστ.

Τα σκουπίδια μου, ήταν η τροφή του.

Δεν είδα εγώ,

φωτιά από εφημερίδες

να ζεσταίνει σαθρά υπόγεια.

Το εφήμερο νέο μου, για να περάσει η νύχτα.

Ούτε είδα πώς μεταναστεύει το όνειρο.

Φοβήθηκα μη χάσω την αρχή του στα χέρια

που ζητούσαν το ευρώ.

Την αγωνία για επιβίωση δεν είδα.

Εμείς γεννιόμαστε δυτικά

η ανάγκη μας είναι προϊόντα.

Δεν είδα εγώ,

λαθραία ζω εδώ

ο τόπος, μοιάζει πέρασμα.

Μαρία Τσιράκου, Επιστροφή από την απόσταση, 2012