Ένας μαθητής γράφει για τη νέα Σχολική Χρονιά

Γράμμα από ένα μαθητή για τη νέα σχολική χρονιά.

Αγαπητοί υπεύθυνοι για τα σχολεία μας.

Δεν ξέρω σε ποιον/ποιους να απευθυνθώ για τα θέματα που απασχολούν εμάς τους μαθητές με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.  Υπουργός, βουλευτές, κόμματα, κυβέρνηση, δάσκαλοι, γονείς και όποιοι νομίζετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε ακούστε μας.

Από την αρχή του καλοκαιριού ακούω συνέχεια στα Μ.Μ.Ε. για τους συμβασιούχους δασκάλους μας.  Παίζεται το παιχνίδι «της κολοκυθιάς»:  ... θα διοριστούν ... δε θα διοριστούν.  Έκαναν περικοπές στους μισθούς των υπαλλήλων για να τους διορίσουν ΟΛΟΥΣ.  Έτσι είπε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όλοι οι υπεύθυνοι.  Τώρα λένε ότι ίσως δεν διοριστούν όλοι.  Μα αυτό δεν είναι ψευτιά και κλεψιά;  Πώς είναι δυνατό να μη ξεσηκώνονται οι οργανωμένοι δάσκαλοι;  Άκουσα ότι στη συνέλευσή τους, τον Ιούνη, είχαν αποφασίσει ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δεχθούν κάτι τέτοιο.  Τώρα καταπίνουν τις όποιες φτηνές δικαιολογίες;  Οι οργανωμένοι γονείς της Συνομοσπονδίας Γονέων γιατί σιωπούν;  Πότε θα μιλήσουν;  Όταν έρθουν ... τα Χριστούγεννα;  Δεν τους ενδιαφέρει η σωστή μόρφωσή μας σε τούτες τις δύσκολες στιγμές για όλους μας; 

Οι υπεύθυνοι μετράνε(;) μόνο αριθμό μαθητών και λένε πως δεν χρειάζονται άλλοι δάσκαλοι.  Μα εμείς ξέρουμε καλά πως χρειαζόμαστε περισσότερους δασκάλους για ενίσχυση – βοήθεια σε συμμαθητές μας, σε προγράμματα για τους αλλόγλωσσους συμμαθητές μας, σε πολιτιστικά και περιβαλλοντικά προγράμματα, σε διαχωρισμό μεγάλων τμημάτων, σε ώρες για τους υπεύθυνους δασκάλους των τμημάτων κ.λ.π.  Γιατί η κυβέρνηση, αφού πήρε τα χρήματα από τους εργαζόμενους για να διορίσει ΟΛΟΥΣ τους δασκάλους μας, δεν τους διορίζει;  Αυτά τα χρήματα τι θα τα κάνει;   Αυτά τα χρήματα είναι για τους δασκάλους των σχολείων μας.

Ακούω τις τελευταίες μέρες κάθε καλοκαιριού, κυρίως, για το ενδιαφέρον σας να ξεκινήσει ομαλά η νέα σχολική χρονιά.  Επιτρέψτε μου να σας πω ότι εμάς τους μαθητές ελάχιστα μας αγγίζουν όλα αυτά για τα οποία συζητάτε.  Αλλά ας ξεκινήσουμε απ’ αυτά για τα οποία εσείς ενδιαφέρεστε.  Ακούω ότι θέλετε και προσπαθείτε να είναι όλοι οι δάσκαλοι στα σχολεία τους με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.  Για εμάς τα παιδιά δεν αρκεί αυτό.  Δεν μας ενδιαφέρει να βρίσκονται αριθμητικά, μόνο, οι απαραίτητοι δάσκαλοι στα σχολεία. (Ούτε αυτό το καταφέρατε τόσα χρόνια).  Εμείς θέλουμε να μην αλλάζουν κάθε χρόνο οι δάσκαλοι των σχολείων.  Κάθε χρόνο νομίζουμε πως γίνεται νέος αποικισμός.  Πηγαίνουμε στο σχολείο και τις περισσότερες φορές γνωρίζουμε ελάχιστους δασκάλους.  Είναι τόσο δύσκολο να είναι μόνιμα σε κάθε σχολείο οι δάσκαλοι και να αλλάζουν σχολείο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μόνο μετά από αίτησή τους;  Φανταστείτε ότι, μερικές φορές, ακόμη και ο διευθυντής αλλάζει κάθε χρόνο και έχουμε να αντιμετωπίσουμε διαφορετικές νοοτροπίες και …παραξενιές.

Εσείς λέτε επίσης, ότι επιδιώκετε όλα τα βιβλία να είναι έγκαιρα στα σχολεία.  (Ούτε αυτό το έχετε καταφέρει τόσα χρόνια).  Εμάς δεν μας αρκεί αυτό.  Εμείς δεν θέλουμε οποιαδήποτε βιβλία.  Εμείς θέλουμε διδάξιμα και κατανοητά βιβλία για την ηλικία μας που να ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντά μας και τις ανάγκες μας.  Λυπούμαι να σας ενημερώσω ότι τα περισσότερα βιβλία είναι προχειρογραμμένα, δυσνόητα και καθόλου ενδιαφέροντα.  Ακόμα και το μέγεθος των γραμμάτων είναι τόσο μικρό που χρειαζόμαστε μεγεθυντικό φακό για να το διαβάσουμε.  Άκουσα πως εκείνα που έρχονται από την Ελλάδα γράφτηκαν γρήγορα γρήγορα για να πάρουν τα χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα πολλοί «συγγραφείς» έβγαλαν πρώτα τα «βοηθήματα» και μετά τα βιβλία.  Όλα για το κέρδος λοιπόν;  Μη μας στέλνετε ένα τόνο βιβλία που δεν μπορούμε ούτε να τα μεταφέρουμε.  Στείλτε μας λίγα και καλής ποιότητας.

Τώρα επιτρέψτε μου να σας γράψω και για μερικά άλλα θέματα που απασχολούν εμάς τα παιδιά στο σχολείο.  Τα θρανία που καθόμαστε είναι βαριά και άβολα.  Όλα μέσα στην τάξη έχουν το ίδιο μέγεθος ανεξάρτητα από τη σωματική μας ανάπτυξη.  Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι να καθόμαστε τόσες ώρες σε τέτοια θρανία.  Σας προκαλώ να έρθετε να μείνετε έστω και για μια ώρα.  Τα μικρότερα παιδιά είναι δύσκολο να τα μετακινήσουν και πολλές φορές μαλώνουμε με τους διπλανούς μας για τη χρήση τους.  Γνωρίζω ότι σε άλλες χώρες έχουν όμορφα ατομικά, ελαφρά θρανία και καθίσματα που προσαρμόζονται ανάλογα με το ύψος του κάθε παιδιού.  Γίνεται σας παρακαλώ να μας φέρετε και εμάς τέτοια θρανία και καθίσματα;

Πολλές φορές όταν μετακινούμε τα θρανία και τις καρέκλες για να αλλάξουμε τη διαρρύθμιση του χώρου ή απλά για να κινηθούμε γίνεται πανζουρλισμός από το θόρυβο πάνω στο δάπεδο.  Ιδιαίτερα παραπονιούνται δυο συμμαθητές μου με προβλήματα ακοής.  Η δασκάλα μας εκνευρίζεται, με το δίκιο της, για το θόρυβο και συχνά το μάθημα δεν μπορεί να γίνει σωστά γιατί διακόπτεται από ενοχλητικούς θορύβους.  Τα ξαδερφάκια μου που ζουν σε άλλη χώρα μου έλεγαν πως στο σχολείο τους έχουν ειδικό δάπεδο που δεν ακούγεται θόρυβος και μάλιστα μέσα στους χώρους του σχολείου κυκλοφορούν με τις κάλτσες τους.  Θα θέλαμε κι εμείς τέτοιες πρακτικές λύσεις.  Τι λέτε;

Στο σχολείο μας στείλατε δυο Η/Υ σε κάθε τάξη, ένα μεγάλο εκτυπωτή και ένα σαρωτή.  Οι αίθουσές μας είναι μικρές και με τα έπιπλα για όλα αυτά δεν μας χωράει καλά καλά.  Άκουσα ότι θέλετε να βάλετε και άλλα.  Εμείς θα βγούμε έξω;  Κάθε μέρα μαλώνουμε με τους συμμαθητές μας για το χώρο που δεν έχουμε στην τάξη.  Η δασκάλα μας προσπαθεί να μας ηρεμήσει αλλά όταν είμαστε σαν τις σαρδέλες χωρίς χώρο να κινηθούμε φταίμε εμείς;  Ξέρω ότι σ’ άλλα σχολεία έχουν εργαστήρια Η/Υ.  Το δικό μας δεν έχει.  Ούτε ώρες για να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τους Η/Υ υπάρχουν στο πρόγραμμα.  Οι γνώσεις μας είναι διαφορετικές μέσα στην τάξη και δεν μπορεί να γίνει ουσιαστική δουλειά με τους δυο Η/Υ.  Κάποια παιδιά πηγαίνουν σε ιδιωτικά φροντιστήρια και ξέρουν μερικά πράγματα.  Αυτή είναι η λύση που μας προτείνετε;  Δεν έχουν όλοι οι γονείς να πληρώνουν.  Γιατί φτιάχνετε λίγα σχολεία για βιτρίνα και τα περισσότερα τα αφήνετε χωρίς να έχουν τα βασικά;  Το σχολείο μας δεν έχει ούτε αίθουσες για ειδικά μαθήματα, ούτε αίθουσα πολλαπλής χρήσης, ούτε ένα απλό στέγαστρο για γυμναστική.

Κάθε πρωί όταν ακούω το ξυπνητήρι για το σχολείο, και ο ήλιος δεν έχει ακόμα ανατείλει, νευριάζω.  Είναι ανάγκη να σηκωνόμαστε από τα χαράματα και να προσπαθούμε να κατανοήσουμε μαθήματα ενώ δεν έχουμε ξυπνήσει καλά καλά;  Σας προτείνω λοιπόν, εκ μέρους όλων των συμμαθητών μου, να ξεκινούν τα μαθήματα τουλάχιστον από τις 8:30.  Σκεφτείτε ότι έτσι μπορείτε να λύσετε, με λίγη φαντασία, και το κυκλοφοριακό πρόβλημα του πρωινού.  Ο μπαμπάς μου κάθε πρωί ταλαιπωρείται όπως και πολλοί άλλοι.

Στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς μας μοιράζετε τετράδια, σβηστήρια, ρίγες, μολύβια κ.λ.π.  Αυτά είναι η δωρεάν παιδεία;  (Μεταξύ μας τα μολύβια είναι τελείως άχρηστα, δεν ξύνονται με τίποτα).  Όλη τη χρονιά οι γονείς μας πληρώνουν για πάρα πολλά πράγματα και δεν κάνετε τίποτα.  Τα εισιτήρια των λεωφορείων για τις εκπαιδευτικές μας επισκέψεις είναι πολύ ακριβά και πολλά παιδιά δυσκολεύονται να τα πληρώσουν.  Εμείς διαμαρτυρόμαστε στη δασκάλα, τη βλέπουμε που στενοχωριέται και ξέρουμε πως δεν φταίει.  Άρχισαν και οι δάσκαλοι να μας κόβουν ακόμη και τις τελείως απαραίτητες επισκέψεις.  Εμείς θέλουμε να είναι δωρεάν 5- 10 εκπαιδευτικές επισκέψεις το χρόνο. 

Η μαμά του συμμαθητή μου του Γιώργου γέννησε το δεύτερο αδερφάκι του.  Πήρε μόνο 4 μήνες άδεια μητρότητας.  Τώρα δεν ξέρει τι να κάνει.  Οι παππούδες του είναι στο χωριό, οι άλλοι έχουν πεθάνει.  Κρατικός παιδικός σταθμός δεν υπάρχει.  Οι ιδιωτικοί ζητούν πολλά χρήματα και είναι κακής ποιότητας.  Πού να αφήσουν ένα βρεφάκι τεσσάρων μηνών;  Πέρσι ήρθε μια κυρία από το Υπουργείο Υγείας και μίλησε στους γονείς μας για το πόσο σημαντικό είναι τον πρώτο χρόνο της ζωής του το παιδί να μεγαλώνει με τη μητέρα του και τον πατέρα του.  Χορτάσαμε από λόγια.  Σ’ άλλες χώρες έχουν οι γονείς πληρωμένες άδειες πάνω από ένα χρόνο για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.  Θέλουμε και εμείς για τους γονείς του Γιώργου και όλους τους γονείς μας.

Έχουμε στις τάξεις μας κάποια βιβλία για δανεισμό και αυτό το ονομάζουμε «μαθητική βιβλιοθήκη».  Εμάς δεν μας αρέσει καθόλου αυτό.  Θέλουμε ένα ειδικό χώρο αποκλειστικά για βιβλιοθήκη, άνετο και όμορφο για να δημιουργούμε σε σχέση με το βιβλίο.  Έχω δει κάποια ντοκιμαντέρ για παιδικές βιβλιοθήκες σε άλλες χώρες και ζήλεψα.  Ακόμα και η Δημοτική βιβλιοθήκη  που πηγαίνω με τους γονείς μου μού φάνηκε μικρή και ασήμαντη.

Στο σχολείο μας έχουμε πολλά παιδιά από άλλες χώρες.  Παίζουμε μαζί τους και είμαστε φίλοι.  Πολλές φορές γίνονται και παρεξηγήσεις γιατί δεν κατανοούμε ο ένας τη γλώσσα του άλλου.  Εμείς βλέπουμε ότι οι συμμαθητές μας δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν.  Δεν υπάρχει η δυνατότητα να εκφραστούν και στη δική τους γλώσσα.  Γιατί δεν παίρνετε μέτρα ώστε να διδάσκονται κάποιες ώρες και στη γλώσσα τους;  Είναι κρίμα να απομονώνονται από τη μητρική τους γλώσσα.  Θα μας άρεσε και εμάς να μαθαίνουμε για τη χώρα τους.

Έχουμε και άλλα πολλά προβλήματα που όλοι εσείς οι υπεύθυνοι δεν βλέπουμε να ασχολείστε σοβαρά για τη λύση τους.  Ας μείνουμε όμως ως εδώ για την ώρα.  Θέλω μόνο να σας πω μερικά πράγματα που ακούσαμε τυχαία στο διάλειμμα που κουβέντιαζαν οι δάσκαλοι που είχαν παιδονομία.  Φαίνονταν εκνευρισμένοι και θυμωμένοι.  Έλεγαν για ρουσφέτια στις προαγωγές και αδιαφάνεια στις αποσπάσεις, δεν ήξεραν σε ποιο σχολείο θα βρεθούν του χρόνου και ποια τάξη θα έχουν, ότι δεν μπορούν να κάνουν σοβαρή προετοιμασία με τέτοιες καταστάσεις, ότι κάθε χρόνο μεγαλώνει ο φόρτος εργασίας με ένα σωρό εγκυκλίους, ότι το διδακτικό ωράριο είναι δυσβάσταχτο, ότι δεν υπάρχει ποιοτική μόρφωση σε πανεπιστημιακές παιδαγωγικές σχολές ούτε συνεχής στοχευμένη επιμόρφωση, ότι πρέπει να καταργηθεί ο επιθεωρητισμός, να υπάρχουν εκπαιδευτικές άδειες, δίχρονη δωρεάν προσχολική αγωγή και δωδεκάχρονο, ενιαίο, βασικό, δωρεάν, δημόσιο σχολείο.

Εμείς δεν τα πολυκαταλάβαμε όλα αυτά.  Εσείς όμως πρέπει σίγουρα να τα καταλάβατε.  Επειδή έχουμε εμπιστοσύνη στους δασκάλους μας θέλουμε να κάνετε κάτι και για όλα αυτά.

Ένας μαθητής του δημοτικού σχολείου.

Για την αντιγραφή

Μανόλης Σόβολος

Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου

Γενικός Αντιπρόσωπος ΠΟΕΔ με τη

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» - «ΡΙ.Α.ΚΙ.»

Δημοσιευμένο και στο www.paideia-news.com