Για να μεγαλώσει, λένε, ένα παιδί… φυσιολογικά (!), χρειάζεται και τους δύο γονείς. Και τον πατέρα του και τη μητέρα του.
Και τόσους ανισόρροπους γονείς, ποιος τους μεγάλωσε; Τι πάει να πει, αλήθεια, «φυσιολογικά»; Τι είναι και ποιος το ορίζει ως τέτοιο; Εάν η παρουσία και των δύο μας γονιών αποτελεί κατά κάποιον τρόπο προϋπόθεση ή και εχέγγυο πως θα μεγαλώσουμε «φυσιολογικά», αυτά που βιώνουμε ως τόπος Κύπρος και πλανήτης γη, ποιος τα δημιούργησε; Τις σκοτεινές σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας, ποιοι τις έγραψαν; Ποια μάνα και ποιος πατέρας τούς μεγάλωσε όλους αυτούς; Τόσοι κακοποιοί και παιδεραστές και καταπιεστές και δολοφόνοι και απατεώνες, μεγάλωσαν μήπως από δύο πατεράδες; Μήπως από δύο μανάδες; Με μάνα και πατέρα δεν μεγάλωσαν στην πλειονότητά τους; Γιατί δεν μεγάλωσαν «φυσιολογικά»; Γιατί προέκυψαν ολίγον «μη φυσιολογικοί»;
Αν για να μεγαλώσει ένα παιδί «φυσιολογικά» (!), χρειάζεται και τους δύο γονείς, και τον πατέρα του και τη μητέρα του, πάει να πει πως τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών, είτε αυτών που προέκυψαν ως τέτοιες μετά από έναν χωρισμό ή των κατ’ επιλογή μονογονεϊκών οικογενειών – και έχουμε αρκετές περιπτώσεις γνωστών γυναικών που το επέλεξαν – θα υστερούν σε «φυσιολογικότητα»;
Τα παιδιά αυτά εκκινούν στη ζωή έχοντας λιγότερα εχέγγυα από τα υπόλοιπα παιδιά στο να μεγαλώσουν «φυσιολογικά»; Μήπως η παρουσία της μάνας είναι καταλυτική που υπερκαλύπτει την απουσία του πατέρα; Άρα η προϋπόθεση ότι το παιδί χρειάζεται και τους δύο γονείς, και τον πατέρα και την μητέρα για να μεγαλώσει «φυσιολογικά», μπορεί και να μην ισχύει σε απόλυτο βαθμό; Άραγε, εάν έχουν μόνο τη μητέρα στη ζωή τους μεγαλώνουν «φυσιολογικά», ενώ αν έχουν μόνο τον πατέρα μεγαλώνουν ολίγον «αφύσικα»; Τα παιδιά, εύλογη απορία κι αυτή, που έχουν και πατέρα και μητέρα, θα πρέπει να τα έχουν γεννήσει για να μεγαλώσουν «φυσιολογικά» ή δεν επηρεάζεται από τη γέννα το «φυσιολογικό» μεγάλωμα; Μήπως, λέω μήπως, δεν είναι αρκετό, ούτε προϋπόθεση, ούτε αποτελεί εχέγγυο το να έχεις και τους δύο γονείς, και τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, για να μεγαλώσεις «φυσιολογικά»;
Μήπως το ότι πηδιούνται δύο άνθρωποι –ή μήπως πρέπει να πω γαμιούνται, αφού ο γάμος λέγεται γάμος επειδή επιτρέπει το γαμήσι, σύμφωνα με τον δεσπότη της Μόρφου- και προκύπτει παιδί, συχνά εκτός προγραμματισμού και «σωστού timing», δεν χρίζεται αυτόματα κάποιος ικανός στο να μεγαλώσει «φυσιολογικά» ένα παιδί; Σάμπως ο Κάιν, ο πρωτότοκος του ανθρώπινου γένους και πρώτος ανθρωποκτόνος και ταυτόχρονα αδελφοκτόνος, δεν είναι με τη μητέρα του και τον πατέρα του που μεγάλωσε; Είμαστε τόσο σίγουροι ότι «τα πάντα εν σοφία εποίησε» και γι’ αυτό διαταράσσει τη γαλήνη μας –με προεκτάσεις εθνικής αλώσεως απ’ όσους έχουν ακόμα πιο δημιουργική φαντασία- οτιδήποτε θεωρούμε πως… αποκλίνει από τη «τελειότητα» του Δημιουργού;
«Αφού δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε νόμους, θα έχουμε την δυνατότητα να λέμε την αλήθεια και να κηρύσσουμε στον κόσμο να αποφεύγει κάθε παρέκκλιση από τον νόμο του Θεού», δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος. Την «αλήθεια»! Μεγάλη κουβέντα είπες, Δέσποτα. Η Εκκλησία, βεβαίως, έχει κάθε δικαίωμα να λέει την άποψή της και να εκφράζει αυτά που πρεσβεύει. Ούτε είναι σωστό, θεωρώ, να απαιτεί κανείς να αλλάξουν οι θέσεις της Εκκλησίας, οι οποίες οικοδομήθηκαν πάνω στη σοφία του Δημιουργού – παρόλο που δεν είχε ανέκαθεν τις ίδιες θέσεις η Εκκλησία, δημιούργησε νέες, ανάπλασε άλλες, και παρόλο που ακόμα και ο ίδιος ο Δημιουργός έκανε σκόντο, επιτρέποντας το ζευγάρωμα ανάμεσα σε αδέλφια και ξαδέλφια προκειμένου να πολλαπλασιαστεί το ανθρώπινο γένος, επειδή ήθελε να ξεκουραστεί την 7η μέρα (αλήθεια, ποιος δημιούργησε τις μέρες;), παρά να φτιάξει ένα ακόμα ζευγάρι ώστε να μην τραβολογιούνται αναμεταξύ τους.
Παρόλα αυτά, η Εκκλησία έχει τα πιστεύω της και από αυτά απορρέουν οι θέσεις της. Και πολύ σωστά επισημαίνει ότι δεν είναι αυτή ο νομοθέτης – ευτυχώς, προσθέτουμε εμείς. Ποια πρόοδος, αλήθεια, επιτεύχθηκε εξαιτίας της; Σάμπως μερίμνησε γι’ αυτά έστω τα δικαιώματα της γυναίκας, που τόσο εξυμνεί ως μάνα; Ευτυχώς, λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου