Ευτυχώς η κατάρρευση της οροφής του Δημοτικού Θεάτρου δεν είχε θύματα. Όλοι όμως όσοι εργαζόμαστε στα σχολεία κάποιας ηλικίας ανησυχούμε καθημερινά για το τι μπορεί να συμβεί στα παιδιά και τους δασκάλους. Φαίνεται δυστυχώς ότι τα δημόσια κτίρια δεν αντιμετωπίζονται με την απαραίτητη φροντίδα και προσοχή. Αυτό το φαινόμενο το είδαμε και στους τελευταίους σεισμούς στην Ελλάδα και την Κίνα.
Στα σχολεία μας η λεγόμενη "αντισεισμική αναβάθμιση" άφησε πολλά σχολεία με πολλές και επικίνδυνες κακοτεχνίες. Θέσαμε πολλές φορές το θέμα στην ηγεσία της ΠΟΕΔ. Αδιαφορεί και θεωρητικολογεί αποφεύγοντας να διεκδικήσει δυναμικά σοβαρές ανεξάρτητες μελέτες για την κατάσταση των σχολικών κτιρίων. Τα αφήνουμε όλα στη "θεά τύχη" και μετά αν μας τύχει κανένα περιστατικό τύπου αεροπορικής τραγωδίας θα τρέχουμε να κάνουμε ... σεμινάρια για τη διαχείριση του πένθους.
Πριν δυο χρόνια στο Ε' Αγλαντζιάς κατέρρευσε τμήμα της οροφής την ώρα του μαθήματος και από θαύμα δεν είχαμε θύματα. Μια βδομάδα ενωρίτερα ο τότε Υπουργός και οι τεχνικές υπηρεσίες διαβεβαίωναν τους γονείς ότι δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Ο Σύνδεσμος Γονέων του σχολείου κατέβαλλε πολλές προσπάθειες μέχρι να πετύχει να κατεδαφιστεί το σαθρό κτίριο τα περασμένα Χριστούγεννα.
Πριν λίγες μέρες στο Β' Λατσιών είχαμε πτώτη τμημάτων της οροφής και του κλιμακοστασίου. Αποκαλύφθηκε η διάβρωση του κτιρίου και η επικινδυνότητά του. Όλα αυτά σ' ένα σχολείο που έγινε αμφίβολης, όπως φαίνεται, ποιότητας "αντισεισμική αναβάθμιση".
Μέχρι πότε άραγε θα παρακολουθούμε "μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου