Θα ξυπνούσαμε το πρωί, θα προγευματίζαμε όλη η οικογένεια μαζί, θα φιλούσαμε τα παιδιά και θα τα παραδίδαμε στον συνοδό του σχολικού λεωφορείου για να τα μεταφέρει στο σχολείο και εμείς θα συνεχίζαμε την ημέρα μας.
Σαν σκηνή από τις πολλές ταινίες που είδαμε, μόνο που τώρα πια δεν θα ήταν σκηνή από ταινία αλλά από την κυπριακή πραγματικότητα. Δυστυχώς όμως, θα παραμείνει σκηνή από τις ζωές των άλλων. Εμείς, συνεχίζουμε το τροχάδην και τις περιπλανήσεις στους δρόμους για να πάρουμε και να φέρουμε τα παιδιά στο σχολείο. Το door to door δεν χρειάζεται να μεταφραστεί. Δεν είναι για μας. Κι ο λόγος; Δεν υπάρχουν οδηγοί λεωφορείων.
Όπως ούτε νοσηλευτές υπάρχουν για να εφαρμοστεί το κράτος προνοίας για το οποίο τόσα πολλά ακούσαμε, προεκλογικά. Εξ ου και για να παραχωρηθεί νοσηλευτής συνοδός για έναν ακόμα μήνα στον μικρό Αντώνη, ώστε να συνεχίσει τη σχολική του δραστηριότητα, του έγινε χάρη και του «χρεώθηκε» και το κενό που δημιουργήθηκε στις ΜΕΘ. Τα άλλα παιδιά που χρειάζονται νοσηλευτές συνοδούς μπορούν να περιμένουν. Αν μη τι άλλο, δεν θα έχουν την ενοχή πως δημιουργούν πρόβλημα στερώντας προσωπικό από κάποια νοσηλευτική μονάδα.
Μια άλλη μεταρρύθμιση για την οποία ξοδεύτηκαν πολλά για να μας πουν πως έγινε είναι οι άδειες εξπρές. Ορόσημο για την πολεοδομική και οικοδομική αδειοδότηση είχε χαρακτηρίσει το επίτευγμα ο τότε υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Νουρής. Στόχος ήταν «η επίσπευση των αιτήσεων, ο έλεγχος των βασικών πολεοδομικών παραμέτρων από τις Αρχές, ανάληψη ευθύνης από τον μελετητή, ολοκληρωμένος πολεοδομικός έλεγχος χωρίς λεπτομερείς μετρήσεις και η εισαγωγή απλών, γρήγορων και αποτελεσματικών διαδικασιών». Και μας είπαν ότι επιτεύχθηκε. Σε 30 μέρες το πολύ, οι άδειες θα εκδίδονταν. Οι 30 μέρες έγιναν 30 μήνες. Λόγω έλλειψης προσωπικού, λένε άμα τους ρωτήσεις. Σε ποιες Υπηρεσίες άραγε τοποθετούνται όλοι αυτοί που προσλαμβάνονται στη δημόσια υπηρεσία και όλα τα Τμήματα πάσχουν από έλλειψη προσωπικού;
Νοσηλευτές δεν έχουμε αρκετούς για να καλύψουν τις ανάγκες, ούτε αστυνομικούς, ούτε υπαλλήλους σε διάφορα Τμήματα του δημοσίου, οδηγούς σχολικών λεωφορείων δεν βρίσκουμε, γκαρσόνια στις τουριστικές επιχειρήσεις επίσης δεν υπάρχουν…
Περνάμε όμως στον 21ο αιώνα. Έστω και με 23-24 χρόνια καθυστέρηση. Με 60 εκατομμύρια θα αποκτήσουμε έξυπνες στάσεις λεωφορείων: Με στέγαστρα, με καθίσματα, φωτοβολταϊκά συστήματα που θα ενεργοποιούν πινακίδες στις οποίες θα υπάρχει ενημέρωση για τα δρομολόγια των λεωφορείων και λοιπά και λοιπά. Μέχρι τότε, όσοι αναμένουν λεωφορείο συμβουλεύονται να κουβαλούν μαζί τους αναδιπλωμένο κάθισμα και ομπρέλα. Οι υπόλοιποι να κρατούν μικρό καλάθι όταν ακούν για μεταρρυθμίσεις και ειδικά πρωτοποριακές, καινοτόμες και έξυπνες.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1344813/i-metarrithmisis-pou-den-eginan/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου