Αυτές τις μέρες η Λευκωσία (πιθανόν και οι άλλες πόλεις) μοιάζει με πόλη. Οι δρόμοι της είναι γεμάτοι με ανθρώπους που περπατούν, οι καφετέριες είναι επίσης γεμάτες, οι ήχοι που ακούγονται δεν είναι μόνο από τροχοφόρα αλλά ήχοι ανθρώπινοι, κουβέντες, μουσική, τραγούδια, παιδιά που τρέχουν… Χιλιάδες άνθρωποι διακινούνται σε Μακαρίου, Στασικράτους, στις παρόδους, διασχίζουν –επιτέλους την πλατεία- και κατεβαίνουν στην παλιά πόλη όπου αναμειγνύονται με τους ξένους οι οποίοι κρατούν (με το δικό τους τρόπο) την πόλη ζωντανή τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.
Που ζουν και που κυκλοφορούν τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Κι ύστερα; Όταν οι γιορτές θα περάσουν και τα εορταστικά φώτα θα σβήσουν, θα χαθούν και πάλι; Οι δρόμοι θα παραδοθούν ξανά στα αυτοκίνητα; Πολύ πιθανόν. Ίσως όμως, αν οι άνθρωποι έχουν λόγο να κατέβουν στο κέντρο της πόλης, να δούνε κάτι, να πάνε κάπου, να φάνε, να ψωνίσουν, να περπατήσουν, να αφήσουν τα παιδιά ελεύθερα… ίσως κρατήσουν την πόλη ζωντανή.
Ίσως, κάποτε, η Λευκωσία καταφέρει να αγαπηθεί από τους δημότες της όπως θα της άξιζε. Ίσως καταφέρει να προσελκύσει και τους δημότες άλλων περιοχών. Για να επισκεφθούν κάτι, να δουν μια σημαντική έκθεση, να επισκεφθούν ένα μουσείο, να παραστούν σε ένα συμβάν, να απολαύσουν απλές, καθημερινές, στιγμές με μια βόλτα, ένα φτηνό φαγητό και ποτό (όπως τώρα στα διάφορα περίπτερα), μία λογική τιμή για παρκάρισμα ή και δωρεάν αν θέλουν οι δημοτικές αρχές να ανταγωνιστούν τα εμπορικά κέντρα και να προσελκύσουν κόσμο που δεν θα τρέμει τους τροχονόμους.
Ίσως, όλοι αυτοί που περπατάνε σήμερα στους δρόμους της Λευκωσίας και στα δρομάκια του ιστορικού κέντρου να ανακαλύψουν πως η πόλη είναι όμορφη. Θα μπορούσε να είναι όμορφη. Δεν έχει παραλίες, αλλά έχει άλλες χάρες, έχει άλλα βιώματα να προσφέρει, υπάρχουν άλλοι λόγοι να την επισκεφθεί κάποιος. Λόγοι που πρέπει να αναδειχτούν και να ενισχυθούν από τις δημοτικές αρχές, αλλά και από ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Η Στασικράτους, για παράδειγμα, είναι όμορφη τούτες τις μέρες χάρη σε πρωτοβουλία των καταστηματαρχών της. Η Λαϊκή Γειτονιά είναι ξανά επισκέψιμη γιατί της δόθηκε ένας ρόλος, μία ταυτότητα. Προσωρινή όμως, επετειακή. Θα μπορούσε να αποκτήσει μία μόνιμη ταυτότητα (όχι φολκλόρ όπως παλιά, αυτό απέτυχε). Το ιστορικό κέντρο, το οποίο αποτελεί ένα εν δυνάμει θησαυρό για την πρωτεύουσα, δεν εκτιμήθηκε ποτέ όπως του άξιζε.
Όσοι φιλοδοξούν να χριστούν άρχοντες της πόλης, θα πρέπει να πιάσουν τούτες τις μέρες τους κραδασμούς της και να σκεφτούν πως μπορούν την κάνουν μία κανονική πόλη. Μία πόλη με ζωή.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1419586/kati-ginete-stin-poli/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου