Η αυτοκτονία της Σιρέλ Γκολάν την περασμένη βδομάδα έστρεψε για λίγο τους προβολείς στην άλλη πλευρά του δράματος. Η 22χρόνη κοπέλα ήταν από τους «τυχερούς» που επέζησαν της επίθεσης της Χαμάς, την 7η Οκτωβρίου του 2023 στο φεστιβάλ μουσικής Nova, στα σύνορα του Ισραήλ με τη Γάζα. Η κοπέλα διασώθηκε μαζί με το αγόρι της, ενώ είδε πολλούς άλλους φίλους της να δολοφονούνται. Ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα όσα έζησε και είδε και τα όσα ακολούθησαν. Ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει την ενοχή που αυτή έζησε. Ανήμερα λοιπόν των γενεθλίων της, ένα χρόνο μετά το συμβάν και μετά το μακελειό που συνεχίζεται, αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή της.
Δεν ήταν παρά ένα μόνο θύμα του βάρβαρα αυτού πολέμου που μοιάζει να μην έχει τέλος. Είχε όμως πρόσωπο, όνομα, ηλικία. Για αυτό και μπορέσαμε να σταθούμε λίγα λεπτά περισσότερο στο δράμα της. Οι χιλιάδες άλλοι είναι ανώνυμοι, χωρίς πρόσωπο. Είναι απλά αριθμοί.
Σύμφωνα με το Newsweek χιλιάδες Ισραηλινοί αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, άγχους και ανασφάλειας, που έχουν να κάνουν με τον πόλεμο, τη συνεχιζόμενη ομηρία των δικών τους, το θάνατο δικών τους, την στράτευση των ιδίων ή των παιδιών τους, τον φόβο για τη ζωή τους… Αυτή είναι η αθέατη πλευρά του πολέμου και έχει να κάνει με τους Ισραηλινούς.
Στην άλλη πλευρά είναι η κόλαση. 43.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και δεν ήταν καν πολεμιστές, αλλά πολίτες που ζούσαν στα σπίτια τους που κατεδαφίστηκαν, παιδιά σε σχολεία, άνθρωποι σε νοσοκομεία… Σύμφωνα με στοιχεία των «New York Times» και της ανθρωπιστικής οργάνωσης Third World, που εδρεύει στο Λονδίνο, υπάρχουν τουλάχιστον 10.000 νεκρά παιδιά, ενώ άλλα 2.500 ακρωτηριάστηκαν. Επιπλέον, τέσσερις στις δέκα οικογένειες φιλοξενούν παιδιά που δεν είναι δικά τους, καθώς οι οικείοι τους έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί σοβαρά ή αδυνατούν να τα συντηρήσουν. Χώρια η υλική καταστροφή. Πόλεις που κτίζονται γίνονται συντρίμμια, κτίζονται ξανά και πάλι καταστρέφονται σε μια σισύφεια κατάρα.
Είτε με τη μια πλευρά είναι κάποιος, είτε με την άλλη, δεν μπορεί να μην βλέπει πως πρόκειται για μια τραγωδία, χωρίς νικητές και ηττημένους. «Μισώ αυτά τα αυτοκόλλητα που λένε “στο τέλος, θα νικήσουμε” λέει μια Ισραηλινή σε ρεπορτάζ αμερικανικού δικτύου. Αυτός ο πόλεμος είναι χαμένος από την πρώτη κιόλας μέρα». Κανείς δεν θα νικήσει. Όποια κι αν είναι η έκβαση, και οι δύο πλευρές θα βγουν βαριά τραυματισμένες. Με τη μια ίσως να είναι πιο εύκολο να συνέλθει. Το ερώτημα όμως θα παραμένει: «Άξιζε τόσο αίμα, τόση καταστροφή;»
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1522913/gia-ena-poukamiso-adiano-2/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου