ΔΕΝ πιστεύουμε σε θεωρίες συνωμοσίας, ωστόσο οι τεχνικές που περιγράφονται στο πιο κάτω κείμενο, δεν είναι άσχετες με τα όσα ζούμε (το κείμενο αν και αποδίδεται στον Νόαμ Τσόμσκι, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια συρραφή). Οι τεχνικές αυτές περιγράφουν πώς μπορείς να κάνεις έναν αναίμακτο πόλεμο και να υποδουλώσεις τους ανθρώπους. Μπορεί φυσικά να μην προΰπήρξαν βάσει σχεδίου, αλλά να αναλύονται εκ των υστέρων. Αλλά αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού:
· Η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στον αποπροσανατολισμό του κοινού διά ενός καταιγισμού ασήμαντων λεπτομερειών, ώστε να κρατηθεί μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. ?Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων και στη συνέχεια παροχής των λύσεων. Για παράδειγμα, αφήνεται να κλιμακωθεί η αστική βία, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του.
· Η τεχνική της υποβάθμισης. Για να αποδεκτεί κάποιος ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά. Με αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως (ανεργία, αβεβαιότητα, μισθοί που δεν διασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα).
· Η στρατηγική του μακροπρόθεσμου ώστε το κοινό να συνηθίσει μια ιδέα και να αποδεχτεί μοιρολατρικά την εφαρμογή της. Για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση παρουσιάζεται ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας τη συναίνεση του κοινού στο παρόν, για εφαρμογή της στο μέλλον. Κι επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει ότι «αύριο όλα θα πάνε καλύτερα», δέχεται.
· Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα παρά στη λογική ώστε να καλλιεργούνται φόβοι, επιθυμίες, παρορμήσεις και να βραχυκυκλώνεται η ορθολογιστική ανάλυση.
· Η τεχνική της άγνοιας. Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε το χάσμα που χωρίζει τις κατώτερες από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτό από τις κατώτερες.
· Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα.
· Η τεχνική της ενοχοποίησης ώστε το άτομο να πιστεύει ότι είναι υπεύθυνο για τη συμφορά του, να απαξιώνει τον εαυτό του και να απέχει από οποιαδήποτε δράση.
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 8-2-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου