ΚΑΤΑΒΑΣΗ
Μονάχα ένα σκυλί κι εγώ κοιτάζαμε.
Το ποτάμι να φεύγει όπως ο πεθαμένος
γύρω γονατισμένα τα βουνά
εκείνο το κουρέλι
μαύρο ανεμίζοντας στα σύρματα
και κοντά στα βούρλα μια λιωμένη αρβύλα.
Κι ανάμεσα σε τούτες τις εικόνες
πάλι τα πολυβόλα στην καταχνιά
πάλι ο θάνατος η ακρίδα
πηδώντας από κορμί σε κορμί
πάλι να χάνω τον τόπο
να μην ξέρω πού βρίσκομαι
εδώ ή εκεί
στο άλλο ποτάμι σε τούτα τα βουνά
σε τούτο το χαντάκι σε κείνα τα πλατάνια
εδώ ή εκεί
ακούγοντας κάποιον να μου φωνάζει
απ’ την αντικρινή όχθη
χωρίς να ξεχωρίζω
μήτε τη φωνή μήτε τον άνθρωπο.
Ποιά φωνή και ποιός άνθρωπος;
Αυτός που τον σκοτώνουν;
αυτός που μας σκοτώνει;
Μονάχα ένα σκυλί κι εγώ κοιτάζαμε.
Κατεβαίνοντας τώρα
εκεί που δεν ήταν τίποτε
να κοιτάξουμε.
Γιώργης Παυλόπουλος
«Ποιήματα 1943-1997», Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2001
Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008
Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008
Θεατρική παράσταση προσφορά στα παιδιά
Η επαρχιακή επιτροπή της ΠΟΕΔ Λευκωσίας, Μόρφου και Κερύνειας προσφέρει στα παιδιά των δασκάλων τη θεατρική παράσταση του Θ.Ο.Κ. "Το αθάνατο νερό", το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008 στο Δημοτικό θέατρο Λατσιών στις 11 π.μ.
Όσοι δεν έχετε παραλάβει τις δηλώσεις στα σχολεία σας, μπορείτε να τα βρείτε και να τα εκτυπώσετε από την ιστοσελίδα της ΠΟΕΔ. Πατήστε εδώ.
Όσοι δεν έχετε παραλάβει τις δηλώσεις στα σχολεία σας, μπορείτε να τα βρείτε και να τα εκτυπώσετε από την ιστοσελίδα της ΠΟΕΔ. Πατήστε εδώ.
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
Η κυπριακή ανώτατη εκπαίδευση στον δρόμο της Μπολόνια
Του Δημήτρη Χασάπη
"Το 2003 ανατέθηκε σε Επιτροπή επτά ακαδημαϊκών η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, η επισήμανση των αδυναμιών και η υποβολή εισηγήσεων για την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Η Έκθεση της Επιτροπής, η οποία παραδόθηκε στον Υπουργό ένα χρόνο μετά, τον Αύγουστο του 2004, αποτέλεσε τη βάση για όλες τις ενέργειες που ακολούθησαν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος", αναφέρεται εισαγωγικά στην απολογιστική και προγραμματική έκθεση για την πορεία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, την οποία δημοσιοποίησε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου, τον Σεπτέμβρη του 2007.1
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης διορίσθηκε από την κυπριακή κυβέρνηση το 2003, υπό τον τότε πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, και αποτελούνταν από τους Ανδρέα Καζαμία, Πρόεδρο (ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών), Γιώργο Τσιάκαλο (καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), Σήφη Μπουζάκη (καθηγητή του Πανεπιστημίου Πάτρας), Ελπίδα Κεραυνού-Παπαηλιού (καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κύπρου), Αθανάσιο Γαγάτση (καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου), Γιώργο Φιλίππου (καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου) και Κρίστη Χρυσοστόμου (λέκτορα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου Κύπρου). Η Επιτροπή συνέταξε και παρέδωσε Έκθεση,2 αφού τα μέλη της "συνεδρίαζαν από κοινού μερικές μέρες κάθε μήνα [...], διεξήγαγαν βιβλιογραφική και αρχειακή έρευνα" και συναντήθηκαν "με εμπλεκόμενους φορείς και επιστήμονες" (σ. 2-3).
Η Έκθεση της Επιτροπής, σχολιάζει η Διοικούσα Επιτροπή του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, "χαρακτηρίζεται από μια λεξιλαγνική διάθεση με νεολογισμούς και φλυαρία (βερμπαλισμό), με τη χρήση σε ορισμένες περιπτώσεις πομπωδών εκφράσεων, ασαφή δομή και ασυνέπειες στη χρήση της ορολογίας, μη αναγκαίους νεολογισμούς και αμφίβολες λεκτικές αναζητήσεις που είτε παρουσιάζουν σχήμα οξύμωρο, είτε προκαλούν ασαφείς ερμηνείες (π.χ. Ευρωκυπριακή Πολιτεία, εργαλειακή-ινστρουμενταλιστική γνώση, σκοποθεσία, νεο-Ευρωπαϊκή Ένωση, διαμορφωτική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, λιμπεραλιστικό περιεχόμενο, αντίνομος νεόκοσμος, εθνικοδυιστικά στοιχεία, κ.ά.). [...] Υπάρχει κατάχρηση των όρων 'δημοκρατικός', 'δημοκρατία', σε βαθμό που να απαξιώνει την έννοια του είδους του πολιτεύματος, όταν ο όρος καταχρηστικά προσπαθεί να αποδώσει κοινότοπους επιθετικούς προσδιορισμούς σε συμπεριφορές λειτουργών ή συστήματα εκπαίδευσης. Η κατάχρηση αυτών των όρων αγγίζει τα όρια παρωχημένης συνθηματολογίας παραπέμποντας σε άλλης φύσεως κείμενα, ενώ εκφράσεις όπως 'δημοκρατικοποίηση [...] της δημοκρατίας', 'δημοκρατικό σχολείο της αγοράς του δήμου' κ.ά., προσκρούουν στο γλωσσικό αισθητήριο ενός ομιλητή της νεοελληνικής".3
Παρ' όλα αυτά, ή και λόγω αυτών, το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου δέχτηκε τις προτάσεις της Επιτροπής, εκπόνησε σχέδιο εφαρμογής τους και άρχισε την σταδιακή υλοποίηση τους. "Από το Σεπτέμβρη του 2007 το Υπουργείο Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα ένα κείμενο που ονόμασε 'Στρατηγικό Σχεδιασμό για την Παιδεία'. Όποιος κάνει τον κόπο να το μελετήσει θα διαπιστώσει ότι περιέχονται πρόνοιες που βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των παιδιών για ποιοτική μόρφωση δωρεάν και ενιαία, τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, οδηγούν στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της παιδείας και δεν δίνουν λύση σε κανένα από τα ουσιαστικά προβλήματα των δημόσιων σχολείων και της καθημερινής πράξης. Είναι σημαντικό να δούμε τι κρύβεται πίσω από τις γραμμές και να μη μείνουμε στην επιφάνεια και σε όποιες αποσπασματικές ιδέες που μπορεί να ακούγονται ωραίες. [...]. Την ίδια στιγμή το κείμενο είναι γεμάτο από ανέξοδες υποσχέσεις και ωραία λόγια, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις έρχονται να 'στολίσουν' το κείμενο και να αποτελέσουν το δόλωμα για τη συναίνεση των ενδιαφερομένων",4 τονίζεται σε μια από τις λίγες δημοσιοποιημένες αντιδράσεις στα μέτρα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην Κύπρο.
Πρόκειται για μια μεταρρύθμιση, η οποία σε ό,τι αφορά, τουλάχιστον, στην ανώτατη εκπαίδευση αποτελεί υιοθέτηση και εφαρμογή, σε όλη τους την έκταση και σε κάθε τους πτυχή, των κατευθύνσεων της "Διαδικασίας της Μπολόνιας", της διαδικασίας, δηλαδή, μετατροπής των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις και μετάλλαξης της γνώσης σε εμπόρευμα, κατά τις απαιτήσεις μιας αναδυόμενης αγοράς εκπαιδευτικών υπηρεσιών: "Με συγκεκριμένα μέτρα ιδιωτικοποιείται παραπέρα η παιδεία και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η πανεπιστημιακή μόρφωση γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή οδηγούνται στην υπερχρέωση μέσα από τα δάνεια. Η παιδεία μετατρέπεται σε εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας" και στην Κύπρο, όπως σημειώνεται σε άλλο σχετικό κείμενο,5 στο όνομα ενός πολιτικού "στόχου για τη μετατροπή της Κύπρου σε κέντρο παροχής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου".6
Στις προτάσεις της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, οι οποίες αφορούν στην ανώτατη εκπαίδευση, περιλαμβάνονται εισηγήσεις διοικητικών ρυθμίσεων, όπως π.χ. "πλήρης λειτουργία Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης" ή γενικόλογες διακηρύξεις, όπως "στήριξη της αυτονομίας και ακαδημαϊκής ελευθερίας των δημόσιων πανεπιστημίων", καθώς και προτάσεις για ενέργειες μάλλον αντιφατικές μεταξύ τους, όπως η "ενίσχυση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης με τη στήριξη των δημόσιων πανεπιστημίων ώστε να υπάρξει, σε βάθος χρόνου, σταθερά διευρυνόμενη προσφορά θέσεων και σταθερή μείωση της εξάρτησης της Κύπρου από την Ελλάδα", αλλά παράλληλα "κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων για εισδοχή στα ΑΕΙ της Κύπρου και Ελλάδας, και θεσμοθέτηση Εθνικού Απολυτηρίου, από το 2008 -- καθορισμός κύκλων μαθημάτων για αναγκαίο συντονισμό με Ελλάδα" (σ. 201-2).
Περιλαμβάνονται, όμως, στην Έκθεση της Επιτροπής και απολύτως σαφείς προτάσεις, οι οποίες όμως αποτελούν αντιγραφή των ρυθμίσεων της Μπολόνια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, όπως είναι η θεσμοθέτηση φορέα και διαδικασιών διασφάλισης της ποιότητας των κυπριακών ΑΕΙ, μεταγράφουν τους αντίστοιχους Ελληνικούς νόμους της Μ. Γιαννάκου (σ. 216 κ.ε.). Με βάση το σκεπτικό ότι "η Κύπρος είναι μία ανάμεσα σε σαράντα χώρες της Ευρώπης που έχουν υπογράψει τη Διακήρυξη της Bologna και συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία εναρμόνισης και ενοποίησης των ευρωπαϊκών συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Η ενοποίηση αυτή, στο βαθμό που μπορεί να επιτευχθεί μέχρι την καταληκτική ημερομηνία του 2010, αποτελεί μία πρόκληση που εμπεριέχει πλήθος ευκαιριών, οι οποίες θα πρέπει να αξιοποιηθούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό, αλλά παράλληλα εγκυμονεί και κάποιους σοβαρούς κινδύνους, οι οποίοι θα πρέπει να εξουδετερωθούν" (σ. 199).
Με κάθε σαφήνεια, λοιπόν, προτείνεται η "ενεργή συμμετοχή στη διαμόρφωση του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης - εφαρμογή ECTS και χορήγηση DS (Συμπλήρωμα Διπλώματος) από το 2005, η στήριξη υφιστάμενων θεσμών ως προς την ποιότητα, η Λειτουργία Εθνικού Φορέα Διασφάλισης και Πιστοποίησης Ποιότητας, η Ανάπτυξη εσωτερικών μηχανισμών διαχείρισης της ποιότητας σε κάθε ίδρυμα", ενώ στη λογική των λεγόμενων 'προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ πανεπιστημίων και κράτους' της κ. Γιαννάκου προτείνεται στην Έκθεση "οι αριθμοί χρηματοδοτούμενων θέσεων φοιτητών στα διάφορα ιδρύματα [να] αποφασίζονται συναινετικά ανάμεσα στο κράτος και τα ιδρύματα, ενώ οι αριθμοί θέσεων σε αυτοχρηματοδοτούμενα προγράμματα [να] παραμένει ευθύνη των ιδρυμάτων" (σ. 204-5).
Ας σημειωθεί ότι το Πανεπιστήμιο της Κύπρου λειτουργεί από την ίδρυση του (1992) με δίδακτρα, τα οποία για τους κύπριους πολίτες τα καταβάλει το κράτος, ενώ στην οργάνωση και λειτουργία του έχει ενσωματωμένα πολλά στοιχεία επιχειρηματικής λογικής, όπως άλλωστε και τα δύο νεοϊδρυμένα ΑΕΙ της Κύπρου, το Τεχνολογικό και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Άλλωστε, η Σύγκλητος του Πανεπιστήμιου Κύπρου, όπως και η Διοικούσα Επιτροπή του νεοσύστατου Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, επικροτούν εκείνες τις προτάσεις της Επιτροπής οι οποίες συνάδουν με τις διαδικασίες της Μπολόνια.
Αποκορύφωμα των προτάσεων που κάνει η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης για την ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης στην Κύπρο, "θεωρώντας ότι η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων αποτελεί μια αμετάκλητη δέσμευση" (σ. 203), αποτελεί η "λειτουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων βάσει ουσιαστικών ασφαλιστικών δικλείδων: μη κερδοσκοπικά, ελάχιστα μεγέθη, αυτονομία ακαδημαϊκών δομών, ακαδημαϊκό προσωπικό υψηλής στάθμης -- ευκαιρίες για διεξαγωγή ποιοτικής επιστημονικής έρευνας και για επαγγελματική ανάπτυξη, ευελιξία στις δομές διοίκησης, ανεξάρτητη πιστοποίηση ποιότητας, δημόσια αποστολή -- συμπερίληψη ενός ελάχιστου ποσοστού 'λιμπεραλιστικής νεοουμανιστικής Παιδείας'" (sic). Και, βέβαια, έχουν ήδη μετατραπεί σε ιδιωτικά πανεπιστήμια και αναγνωριστεί από την κυπριακή κυβέρνηση τρία κολέγια, αφού "αυτά που άλλοτε εισηγείτο η 'Δεξιά' και απορρίπτονταν από την 'Αριστερά' ως αντιδραστικά και συντηρητικά, τώρα υιοθετούνται από την Αριστερά και χαρακτηρίζονται ως προοδευτικά",7 όπως σημειώνεται σε σχετικό σχόλιο, στο οποίο τίθεται και το ερώτημα:
"Αν απλώς θα αντιγράψουμε [...] αυτά που διακηρύσσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τι χρειάζονται οι ειδικοί; Για να τα αντιγράψουν με επιστημονικό τρόπο; Ή μήπως για να χρησιμοποιηθούν από την κρατική εξουσία ως φορείς νομιμοποίησης των επιλογών της στην κοινωνία;". Νομίζω ότι η ερώτηση εμπεριέχει και την απάντηση της.
Ο Δημήτρης Χασάπης διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
«Η ΑΥΓΗ» 23/11/2008
1. Στρατηγικός Σχεδιασμός για την Παιδεία, Κυπριακή Δημοκρατία, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, Σεπτέμβριος 2007 (www.moec.gov.cy/stratigikoi_sxediasmoi).
2. Έκθεση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, "Δημοκρατική και Ανθρώπινη Παιδεία στην Ευρωκυπριακή Πολιτεία" (www.paideia.org.cy/upload/ekthesi_epitropis.pdf).
3. Δ. Ε. Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, Σχόλια και Παρατηρήσεις για την Έκθεση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης (www.paideia.org.cy/index.php).
4. Μανόλης Σόβολος, αντιπρόσωπος της Ριζοσπαστικής Αγωνιστικής Κίνησης στην Παγκύπρια Οργάνωση Ελλήνων Δασκάλων (msovolos.blogspot.com).
5. Στο ίδιο.
6. Στρατηγικός Σχεδιασμός για την Παιδεία..., ό.π.
7. Ανδρέας Φ. Σταύρου, Εκπαιδευτική Παρέμβαση (ek-pedefsi.blogspot.com).
"Το 2003 ανατέθηκε σε Επιτροπή επτά ακαδημαϊκών η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, η επισήμανση των αδυναμιών και η υποβολή εισηγήσεων για την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Η Έκθεση της Επιτροπής, η οποία παραδόθηκε στον Υπουργό ένα χρόνο μετά, τον Αύγουστο του 2004, αποτέλεσε τη βάση για όλες τις ενέργειες που ακολούθησαν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος", αναφέρεται εισαγωγικά στην απολογιστική και προγραμματική έκθεση για την πορεία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, την οποία δημοσιοποίησε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου, τον Σεπτέμβρη του 2007.1
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης διορίσθηκε από την κυπριακή κυβέρνηση το 2003, υπό τον τότε πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, και αποτελούνταν από τους Ανδρέα Καζαμία, Πρόεδρο (ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών), Γιώργο Τσιάκαλο (καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), Σήφη Μπουζάκη (καθηγητή του Πανεπιστημίου Πάτρας), Ελπίδα Κεραυνού-Παπαηλιού (καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κύπρου), Αθανάσιο Γαγάτση (καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου), Γιώργο Φιλίππου (καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου) και Κρίστη Χρυσοστόμου (λέκτορα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου Κύπρου). Η Επιτροπή συνέταξε και παρέδωσε Έκθεση,2 αφού τα μέλη της "συνεδρίαζαν από κοινού μερικές μέρες κάθε μήνα [...], διεξήγαγαν βιβλιογραφική και αρχειακή έρευνα" και συναντήθηκαν "με εμπλεκόμενους φορείς και επιστήμονες" (σ. 2-3).
Η Έκθεση της Επιτροπής, σχολιάζει η Διοικούσα Επιτροπή του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, "χαρακτηρίζεται από μια λεξιλαγνική διάθεση με νεολογισμούς και φλυαρία (βερμπαλισμό), με τη χρήση σε ορισμένες περιπτώσεις πομπωδών εκφράσεων, ασαφή δομή και ασυνέπειες στη χρήση της ορολογίας, μη αναγκαίους νεολογισμούς και αμφίβολες λεκτικές αναζητήσεις που είτε παρουσιάζουν σχήμα οξύμωρο, είτε προκαλούν ασαφείς ερμηνείες (π.χ. Ευρωκυπριακή Πολιτεία, εργαλειακή-ινστρουμενταλιστική γνώση, σκοποθεσία, νεο-Ευρωπαϊκή Ένωση, διαμορφωτική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, λιμπεραλιστικό περιεχόμενο, αντίνομος νεόκοσμος, εθνικοδυιστικά στοιχεία, κ.ά.). [...] Υπάρχει κατάχρηση των όρων 'δημοκρατικός', 'δημοκρατία', σε βαθμό που να απαξιώνει την έννοια του είδους του πολιτεύματος, όταν ο όρος καταχρηστικά προσπαθεί να αποδώσει κοινότοπους επιθετικούς προσδιορισμούς σε συμπεριφορές λειτουργών ή συστήματα εκπαίδευσης. Η κατάχρηση αυτών των όρων αγγίζει τα όρια παρωχημένης συνθηματολογίας παραπέμποντας σε άλλης φύσεως κείμενα, ενώ εκφράσεις όπως 'δημοκρατικοποίηση [...] της δημοκρατίας', 'δημοκρατικό σχολείο της αγοράς του δήμου' κ.ά., προσκρούουν στο γλωσσικό αισθητήριο ενός ομιλητή της νεοελληνικής".3
Παρ' όλα αυτά, ή και λόγω αυτών, το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου δέχτηκε τις προτάσεις της Επιτροπής, εκπόνησε σχέδιο εφαρμογής τους και άρχισε την σταδιακή υλοποίηση τους. "Από το Σεπτέμβρη του 2007 το Υπουργείο Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα ένα κείμενο που ονόμασε 'Στρατηγικό Σχεδιασμό για την Παιδεία'. Όποιος κάνει τον κόπο να το μελετήσει θα διαπιστώσει ότι περιέχονται πρόνοιες που βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των παιδιών για ποιοτική μόρφωση δωρεάν και ενιαία, τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, οδηγούν στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της παιδείας και δεν δίνουν λύση σε κανένα από τα ουσιαστικά προβλήματα των δημόσιων σχολείων και της καθημερινής πράξης. Είναι σημαντικό να δούμε τι κρύβεται πίσω από τις γραμμές και να μη μείνουμε στην επιφάνεια και σε όποιες αποσπασματικές ιδέες που μπορεί να ακούγονται ωραίες. [...]. Την ίδια στιγμή το κείμενο είναι γεμάτο από ανέξοδες υποσχέσεις και ωραία λόγια, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις έρχονται να 'στολίσουν' το κείμενο και να αποτελέσουν το δόλωμα για τη συναίνεση των ενδιαφερομένων",4 τονίζεται σε μια από τις λίγες δημοσιοποιημένες αντιδράσεις στα μέτρα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην Κύπρο.
Πρόκειται για μια μεταρρύθμιση, η οποία σε ό,τι αφορά, τουλάχιστον, στην ανώτατη εκπαίδευση αποτελεί υιοθέτηση και εφαρμογή, σε όλη τους την έκταση και σε κάθε τους πτυχή, των κατευθύνσεων της "Διαδικασίας της Μπολόνιας", της διαδικασίας, δηλαδή, μετατροπής των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις και μετάλλαξης της γνώσης σε εμπόρευμα, κατά τις απαιτήσεις μιας αναδυόμενης αγοράς εκπαιδευτικών υπηρεσιών: "Με συγκεκριμένα μέτρα ιδιωτικοποιείται παραπέρα η παιδεία και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η πανεπιστημιακή μόρφωση γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή οδηγούνται στην υπερχρέωση μέσα από τα δάνεια. Η παιδεία μετατρέπεται σε εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας" και στην Κύπρο, όπως σημειώνεται σε άλλο σχετικό κείμενο,5 στο όνομα ενός πολιτικού "στόχου για τη μετατροπή της Κύπρου σε κέντρο παροχής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου".6
Στις προτάσεις της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, οι οποίες αφορούν στην ανώτατη εκπαίδευση, περιλαμβάνονται εισηγήσεις διοικητικών ρυθμίσεων, όπως π.χ. "πλήρης λειτουργία Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης" ή γενικόλογες διακηρύξεις, όπως "στήριξη της αυτονομίας και ακαδημαϊκής ελευθερίας των δημόσιων πανεπιστημίων", καθώς και προτάσεις για ενέργειες μάλλον αντιφατικές μεταξύ τους, όπως η "ενίσχυση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης με τη στήριξη των δημόσιων πανεπιστημίων ώστε να υπάρξει, σε βάθος χρόνου, σταθερά διευρυνόμενη προσφορά θέσεων και σταθερή μείωση της εξάρτησης της Κύπρου από την Ελλάδα", αλλά παράλληλα "κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων για εισδοχή στα ΑΕΙ της Κύπρου και Ελλάδας, και θεσμοθέτηση Εθνικού Απολυτηρίου, από το 2008 -- καθορισμός κύκλων μαθημάτων για αναγκαίο συντονισμό με Ελλάδα" (σ. 201-2).
Περιλαμβάνονται, όμως, στην Έκθεση της Επιτροπής και απολύτως σαφείς προτάσεις, οι οποίες όμως αποτελούν αντιγραφή των ρυθμίσεων της Μπολόνια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, όπως είναι η θεσμοθέτηση φορέα και διαδικασιών διασφάλισης της ποιότητας των κυπριακών ΑΕΙ, μεταγράφουν τους αντίστοιχους Ελληνικούς νόμους της Μ. Γιαννάκου (σ. 216 κ.ε.). Με βάση το σκεπτικό ότι "η Κύπρος είναι μία ανάμεσα σε σαράντα χώρες της Ευρώπης που έχουν υπογράψει τη Διακήρυξη της Bologna και συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία εναρμόνισης και ενοποίησης των ευρωπαϊκών συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Η ενοποίηση αυτή, στο βαθμό που μπορεί να επιτευχθεί μέχρι την καταληκτική ημερομηνία του 2010, αποτελεί μία πρόκληση που εμπεριέχει πλήθος ευκαιριών, οι οποίες θα πρέπει να αξιοποιηθούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό, αλλά παράλληλα εγκυμονεί και κάποιους σοβαρούς κινδύνους, οι οποίοι θα πρέπει να εξουδετερωθούν" (σ. 199).
Με κάθε σαφήνεια, λοιπόν, προτείνεται η "ενεργή συμμετοχή στη διαμόρφωση του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης - εφαρμογή ECTS και χορήγηση DS (Συμπλήρωμα Διπλώματος) από το 2005, η στήριξη υφιστάμενων θεσμών ως προς την ποιότητα, η Λειτουργία Εθνικού Φορέα Διασφάλισης και Πιστοποίησης Ποιότητας, η Ανάπτυξη εσωτερικών μηχανισμών διαχείρισης της ποιότητας σε κάθε ίδρυμα", ενώ στη λογική των λεγόμενων 'προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ πανεπιστημίων και κράτους' της κ. Γιαννάκου προτείνεται στην Έκθεση "οι αριθμοί χρηματοδοτούμενων θέσεων φοιτητών στα διάφορα ιδρύματα [να] αποφασίζονται συναινετικά ανάμεσα στο κράτος και τα ιδρύματα, ενώ οι αριθμοί θέσεων σε αυτοχρηματοδοτούμενα προγράμματα [να] παραμένει ευθύνη των ιδρυμάτων" (σ. 204-5).
Ας σημειωθεί ότι το Πανεπιστήμιο της Κύπρου λειτουργεί από την ίδρυση του (1992) με δίδακτρα, τα οποία για τους κύπριους πολίτες τα καταβάλει το κράτος, ενώ στην οργάνωση και λειτουργία του έχει ενσωματωμένα πολλά στοιχεία επιχειρηματικής λογικής, όπως άλλωστε και τα δύο νεοϊδρυμένα ΑΕΙ της Κύπρου, το Τεχνολογικό και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Άλλωστε, η Σύγκλητος του Πανεπιστήμιου Κύπρου, όπως και η Διοικούσα Επιτροπή του νεοσύστατου Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, επικροτούν εκείνες τις προτάσεις της Επιτροπής οι οποίες συνάδουν με τις διαδικασίες της Μπολόνια.
Αποκορύφωμα των προτάσεων που κάνει η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης για την ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης στην Κύπρο, "θεωρώντας ότι η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων αποτελεί μια αμετάκλητη δέσμευση" (σ. 203), αποτελεί η "λειτουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων βάσει ουσιαστικών ασφαλιστικών δικλείδων: μη κερδοσκοπικά, ελάχιστα μεγέθη, αυτονομία ακαδημαϊκών δομών, ακαδημαϊκό προσωπικό υψηλής στάθμης -- ευκαιρίες για διεξαγωγή ποιοτικής επιστημονικής έρευνας και για επαγγελματική ανάπτυξη, ευελιξία στις δομές διοίκησης, ανεξάρτητη πιστοποίηση ποιότητας, δημόσια αποστολή -- συμπερίληψη ενός ελάχιστου ποσοστού 'λιμπεραλιστικής νεοουμανιστικής Παιδείας'" (sic). Και, βέβαια, έχουν ήδη μετατραπεί σε ιδιωτικά πανεπιστήμια και αναγνωριστεί από την κυπριακή κυβέρνηση τρία κολέγια, αφού "αυτά που άλλοτε εισηγείτο η 'Δεξιά' και απορρίπτονταν από την 'Αριστερά' ως αντιδραστικά και συντηρητικά, τώρα υιοθετούνται από την Αριστερά και χαρακτηρίζονται ως προοδευτικά",7 όπως σημειώνεται σε σχετικό σχόλιο, στο οποίο τίθεται και το ερώτημα:
"Αν απλώς θα αντιγράψουμε [...] αυτά που διακηρύσσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τι χρειάζονται οι ειδικοί; Για να τα αντιγράψουν με επιστημονικό τρόπο; Ή μήπως για να χρησιμοποιηθούν από την κρατική εξουσία ως φορείς νομιμοποίησης των επιλογών της στην κοινωνία;". Νομίζω ότι η ερώτηση εμπεριέχει και την απάντηση της.
Ο Δημήτρης Χασάπης διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
«Η ΑΥΓΗ» 23/11/2008
1. Στρατηγικός Σχεδιασμός για την Παιδεία, Κυπριακή Δημοκρατία, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, Σεπτέμβριος 2007 (www.moec.gov.cy/stratigikoi_sxediasmoi).
2. Έκθεση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, "Δημοκρατική και Ανθρώπινη Παιδεία στην Ευρωκυπριακή Πολιτεία" (www.paideia.org.cy/upload/ekthesi_epitropis.pdf).
3. Δ. Ε. Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, Σχόλια και Παρατηρήσεις για την Έκθεση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης (www.paideia.org.cy/index.php).
4. Μανόλης Σόβολος, αντιπρόσωπος της Ριζοσπαστικής Αγωνιστικής Κίνησης στην Παγκύπρια Οργάνωση Ελλήνων Δασκάλων (msovolos.blogspot.com).
5. Στο ίδιο.
6. Στρατηγικός Σχεδιασμός για την Παιδεία..., ό.π.
7. Ανδρέας Φ. Σταύρου, Εκπαιδευτική Παρέμβαση (ek-pedefsi.blogspot.com).
Ποίημα της εβδομάδας 99
Ειρήνη
(απόσπασμα)
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ' οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
'Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους πούσκαψαν οι οβίδες φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές πούκαψε η πυρκαϊά δένει τα πρώτα της
μπουμπούκια η ελπίδα
κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.
Γιάννης Ρίτσος
(απόσπασμα)
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ' οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
'Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους πούσκαψαν οι οβίδες φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές πούκαψε η πυρκαϊά δένει τα πρώτα της
μπουμπούκια η ελπίδα
κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.
Γιάννης Ρίτσος
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
Ποίημα της εβδομάδας 98
ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΑΓΩΝΙΣΟΥ
Για τη μεγάλη μας γιορτή που ήρθες να τιμήσεις
Εις το βωμό της λευτεριάς και συ να προσκυνήσεις.
Για λευτεριά ν’ αγωνιστείς, για μας ποτέ μην κλάψεις
Ύμνους μονάχα λευτεριάς, αν θες κι εσύ να γράψεις.
Δίκιο, ψωμί και λευτεριά, φώναξε όπου να ‘σαι
Έτσι τιμάς τους ήρωες και πάντα τους θυμάσαι.
Προδότης μόνο μη γενείς, δειλός αν είσαι κρύψου
Κι αν δεν γεννήθηκες ραγιάς, μαζί μας αγωνίσου.
Η δόξα των προγόνων μας αιώνια θα μένει.
Με πολυβόλα και με τανκς το πνεύμα δεν πεθαίνει.
Τοιχοκολλημένο στο Πολυτεχνείο, 17.11.81
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008
Οι επισκέπτες του ιστοτόπου είπαν για τους μέντορες
Με συντριπτική πλειοψηφία (84%)οι επισκέπτες του ιστοτόπου μας δεν είναι ικανοποιημένοι από τον τρόπο που η ηγεσία της ΠΟΕΔ, εδώ και μήνες, χειρίστηκε το θέμα των μεντόρων. Δυστυχώς για άλλη μια φορά τρέχει πίσω από τα γεγονότα, καλύπτοντας αδυναμίες και αναποφασιστικότητα της επίσημης πλευράς να δώσει λύσεις και ουσιαστικές ελαφρύνσεις στο υπερφορτωμένο πρόγραμμα των δασκάλων της τάξης. Για πάνω από ένα μήνα οι επισκέπτες του ιστοτόπου μας έκφρασαν την άποψή τους.
Από σήμερα έχετε την ευκαιρία να πείτε την άποψή σας για το θέμα των Η/Υ. "Ψηφίστε στη διπλανή στήλη. Μπορείτε φυσικά να αφήνετε και τα σχόλιά σας.
Από σήμερα έχετε την ευκαιρία να πείτε την άποψή σας για το θέμα των Η/Υ. "Ψηφίστε στη διπλανή στήλη. Μπορείτε φυσικά να αφήνετε και τα σχόλιά σας.
Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008
Το γκάτζετ Ομπάμα!
Τι λείπει από τον Ομπάμα για να ανακηρυχτεί και επισήμως παγκόσμιος Μεσσίας τις ημέρες αυτές της Κρίσεως; Ω πιστοί της Γης! Λείπουν οι προφητείες. Ούτε ένας Ησαΐας, ούτε ένας Ηλίας, ούτε καν ένας Ιωάννης Πρόδρομος.
Μοιάζει με σαρκασμό κι αστείο, αλλά δεν είναι. Ο Ομπάμα όφειλε να είναι κι αποδείχτηκε αιφνιδιασμός του συστήματος. Αρπάζει ένα νεαρό δικηγόρο από το Σικάγο και μέσα σε 4 χρόνια τον κάνει Πρόεδρο των ΗΠΑ. Η ιστορία καλοστημένη. Ούτε ο Τζορτζ Λούκας δε θα κατάφερνε να παρουσιάσει τέτοιον ευγενή ιππότη Τζεντάι που ενσαρκώνει, αλήθεια τι; Δεν αντέχει σε ανάλυση αυτή η ιστορία, η μανία αυτό το γιγάντιο πολιτιστικό γκάτζετ που πωλείται σαν σημαία ιδεολογικής ευκαιρίας από διεφθαρμένους αστούς σε απελπισμένους υπηκόους. Η Ομπαμανία είναι η τελειοποιημένη μορφή της χειραγώγησης των αμερικανικών μαζών και των συναφών καταναλωτικών ομάδων απανταχού της Γης και η πρόσδεσή τους στην αποπολιτικοποιημένη εικόνα. Αυτό θα το συνειδητοποιήσουμε καλύτερα κι ευκολότερα όταν στην αγιογραφία του μαύρου προέδρου το σύστημα θα πετάξει την κατάλληλη στιγμή τους απαραίτητους λεκέδες, για όσους θυμούνται το παραδομένο στα βαρβιτουρικά κορμί της Μέριλιν Μονρόε και το λερωμένο φουστάνι της Μόνικας.
Χρειαζόταν ένας μαύρος για να απατήσει ευκολότερα τη Νότια Αμερική και για να ελέγξει τις κινεζικές και ρωσικές αγορές πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων στην Αφρική. Τώρα που παγκοσμίως επανέρχεται η δουλεία (με μεθόδους, οδηγίες, διεθνείς συμβάσεις κλπ. - ποιος άλλωστε θέλει αποδείξεις μετά το 65ωρο που ψηφίστηκε στις Βρυξέλλες;) πρέπει να πιστέψει και ο νυν και ο υποψήφιος δούλος ότι τάχα μου υπάρχει πάντα η ευκαιρία να γίνουν στο μέλλον και κάποιοι από τους σύγχρονους δούλους αφεντικά. Το 90% των φυλακισμένων στις ΗΠΑ δεν είναι λευκοί. Ολοι οι ιδιοκτήτες των φυλακών, που στην πλειονότητά τους είναι ιδιωτικές, είναι λευκοί. Δεν είναι θέμα φάτσας λοιπόν. Είναι θέμα πολιτικής. Ο Ομπάμα ήταν το καταλληλότερο και γρηγορότερο άλογο κούρσας και πόνταραν πάνω του οι αλογομούρηδες του ασφυκτικά μεγάλου κεφαλαίου. Εξασφάλισε προσωρινά τη νομιμοποίηση των εξαθλιωμένων και τον απαιτούμενο χρόνο απόσπασης της προσοχής από τη διεθνή οικονομική ύφεση σαν θαύμα υπό αίρεση.
Κάποιοι σκέφτηκαν ν' ανησυχήσουν από τον επιδερμικό εικονικό φιλοαμερικανισμό που μοιάζει να χτίζεται στον αστερισμό του Ομπάμα. Άδικα. Αυτά που έρχονται είναι τόσο δύσκολα και τόσο μαζικά, που σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η διαπίστωση και εντέλει η εμπειρία της μαύρης πείνας δε θα χορταίνει ούτε θα εξωραΐζεται επειδή το συμβόλαιο θανάτου θα έχει μαύρη υπογραφή.
Η πραγματική στροφή στην πολιτική δεν είναι το εμπόριο ελπίδας της εικόνας. Ίσως να κρύβεται στο γεγονός ότι πολύ γρήγορα αυτοί που ψήφισαν πρώτη φορά, θα πρέπει να μείνουν ζωντανοί για να ξαναψηφίσουν. Το δόγμα «Οι ΗΠΑ υπεράνω όλων» παραμένει σε ισχύ και το ίδιο μαύρο με τους άσπρους προηγούμενους προέδρους τους.
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 9-11-2008
Μοιάζει με σαρκασμό κι αστείο, αλλά δεν είναι. Ο Ομπάμα όφειλε να είναι κι αποδείχτηκε αιφνιδιασμός του συστήματος. Αρπάζει ένα νεαρό δικηγόρο από το Σικάγο και μέσα σε 4 χρόνια τον κάνει Πρόεδρο των ΗΠΑ. Η ιστορία καλοστημένη. Ούτε ο Τζορτζ Λούκας δε θα κατάφερνε να παρουσιάσει τέτοιον ευγενή ιππότη Τζεντάι που ενσαρκώνει, αλήθεια τι; Δεν αντέχει σε ανάλυση αυτή η ιστορία, η μανία αυτό το γιγάντιο πολιτιστικό γκάτζετ που πωλείται σαν σημαία ιδεολογικής ευκαιρίας από διεφθαρμένους αστούς σε απελπισμένους υπηκόους. Η Ομπαμανία είναι η τελειοποιημένη μορφή της χειραγώγησης των αμερικανικών μαζών και των συναφών καταναλωτικών ομάδων απανταχού της Γης και η πρόσδεσή τους στην αποπολιτικοποιημένη εικόνα. Αυτό θα το συνειδητοποιήσουμε καλύτερα κι ευκολότερα όταν στην αγιογραφία του μαύρου προέδρου το σύστημα θα πετάξει την κατάλληλη στιγμή τους απαραίτητους λεκέδες, για όσους θυμούνται το παραδομένο στα βαρβιτουρικά κορμί της Μέριλιν Μονρόε και το λερωμένο φουστάνι της Μόνικας.
Χρειαζόταν ένας μαύρος για να απατήσει ευκολότερα τη Νότια Αμερική και για να ελέγξει τις κινεζικές και ρωσικές αγορές πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων στην Αφρική. Τώρα που παγκοσμίως επανέρχεται η δουλεία (με μεθόδους, οδηγίες, διεθνείς συμβάσεις κλπ. - ποιος άλλωστε θέλει αποδείξεις μετά το 65ωρο που ψηφίστηκε στις Βρυξέλλες;) πρέπει να πιστέψει και ο νυν και ο υποψήφιος δούλος ότι τάχα μου υπάρχει πάντα η ευκαιρία να γίνουν στο μέλλον και κάποιοι από τους σύγχρονους δούλους αφεντικά. Το 90% των φυλακισμένων στις ΗΠΑ δεν είναι λευκοί. Ολοι οι ιδιοκτήτες των φυλακών, που στην πλειονότητά τους είναι ιδιωτικές, είναι λευκοί. Δεν είναι θέμα φάτσας λοιπόν. Είναι θέμα πολιτικής. Ο Ομπάμα ήταν το καταλληλότερο και γρηγορότερο άλογο κούρσας και πόνταραν πάνω του οι αλογομούρηδες του ασφυκτικά μεγάλου κεφαλαίου. Εξασφάλισε προσωρινά τη νομιμοποίηση των εξαθλιωμένων και τον απαιτούμενο χρόνο απόσπασης της προσοχής από τη διεθνή οικονομική ύφεση σαν θαύμα υπό αίρεση.
Κάποιοι σκέφτηκαν ν' ανησυχήσουν από τον επιδερμικό εικονικό φιλοαμερικανισμό που μοιάζει να χτίζεται στον αστερισμό του Ομπάμα. Άδικα. Αυτά που έρχονται είναι τόσο δύσκολα και τόσο μαζικά, που σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η διαπίστωση και εντέλει η εμπειρία της μαύρης πείνας δε θα χορταίνει ούτε θα εξωραΐζεται επειδή το συμβόλαιο θανάτου θα έχει μαύρη υπογραφή.
Η πραγματική στροφή στην πολιτική δεν είναι το εμπόριο ελπίδας της εικόνας. Ίσως να κρύβεται στο γεγονός ότι πολύ γρήγορα αυτοί που ψήφισαν πρώτη φορά, θα πρέπει να μείνουν ζωντανοί για να ξαναψηφίσουν. Το δόγμα «Οι ΗΠΑ υπεράνω όλων» παραμένει σε ισχύ και το ίδιο μαύρο με τους άσπρους προηγούμενους προέδρους τους.
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 9-11-2008
Ενημερωτική Συγκέντρωση Τοπικών Υπευθύνων και Γενικών Αντιπροσώπων Λευκωσίας
Προς Διευθύντριες / Διευθυντές
Συναδέλφους και Συναδέλφισσες
των Δημοτικών Σχολείων και
Νηπιαγωγείων Λευκωσίας
11/11/2008
Θέμα : Ενημερωτική Συγκέντρωση Τοπικών Υπευθύνων και Γενικών Αντιπροσώπων Λευκωσίας
Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,
Το Επαρχιακό Γραφείο Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας σας πληροφορεί ότι την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008, η ώρα 12:15, στο δημοτικό Σχολείο Σταυρού, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη ενημερωτική συγκέντρωση Τοπικών Υπευθύνων και Γενικών Αντιπροσώπων Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας.
Παρακαλούμε τους συνάδελφους και συναδέλφισσες, που ο διδασκαλικός σύλλογος του σχολείου τους, τους έχει ορίσει Τοπικούς Υπεύθυνους Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας, όπως μεριμνήσουν για την παρουσία τους στη συγκέντρωση. Ταυτόχρονα καλούμε τους Διδασκαλικούς Συλλόγους που δεν έχουν ορίσει ακόμα Τοπικό Υπεύθυνο Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας , να το πράξουν και να αποστείλουν στο Επαρχιακό Γραφείο το σχετικό έντυπο.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Συναδέλφους και Συναδέλφισσες
των Δημοτικών Σχολείων και
Νηπιαγωγείων Λευκωσίας
11/11/2008
Θέμα : Ενημερωτική Συγκέντρωση Τοπικών Υπευθύνων και Γενικών Αντιπροσώπων Λευκωσίας
Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,
Το Επαρχιακό Γραφείο Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας σας πληροφορεί ότι την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008, η ώρα 12:15, στο δημοτικό Σχολείο Σταυρού, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη ενημερωτική συγκέντρωση Τοπικών Υπευθύνων και Γενικών Αντιπροσώπων Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας.
Παρακαλούμε τους συνάδελφους και συναδέλφισσες, που ο διδασκαλικός σύλλογος του σχολείου τους, τους έχει ορίσει Τοπικούς Υπεύθυνους Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας, όπως μεριμνήσουν για την παρουσία τους στη συγκέντρωση. Ταυτόχρονα καλούμε τους Διδασκαλικούς Συλλόγους που δεν έχουν ορίσει ακόμα Τοπικό Υπεύθυνο Π.Ο.Ε.Δ. Λευκωσίας , να το πράξουν και να αποστείλουν στο Επαρχιακό Γραφείο το σχετικό έντυπο.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008
Ποίημα της εβδομάδας 97
(αφιερωμένο στον πατέρα μου, που μας άφησε ξαφνικά την περασμένη Δευτέρα)
Τάφος
Ήσυχα και σιγαλά,
διψώντας τα φιλιά μας,
από τ' άγνωστο γλιστράς
μέσα στην αγκαλιά μας.
Ώς κ' η βαρυχειμωνιά
μ' αιφνήδια καλοσύνη
κ' ήσυχη και σιγαλή
σε δέχτηκε κ' εκείνη.
Ήσυχα και σιγαλά
σε χάιδευεν ο αέρας,
της νυχτός ηλιόφεγγο
κι ονείρεμα της μέρας.
Ήσυχα και σιγαλά
μας γέμιζες το σπίτι,
γλύκα του κεχριμπαριού
και χάρη του μαγνήτη.
Ήσυχα και σιγαλά
ζούσε από σε το σπίτι,
ομορφιά τ' αυγερινού
και φως τού αποσπερίτη.
Ήσυχα και σιγαλά
φεγγάρια, ω στόμα, ω μάτι,
μιαν αυγούλα σβήσατε
στο φονικό κρεβάτι.
Ήσυχα και σιγαλά
και μ' όλα τα φιλιά μας,
γύρισες προς τ' άγνωστο
μέσ' απ' την αγκαλιά μας.
Ήσυχα και σιγαλά,
ω λόγε, ω στίχε, ω ρίμα,
σπείρετε τ' αμάραντα
στ' απίστευτο το μνήμα!
Kωστής Παλαμάς
Τάφος
Ήσυχα και σιγαλά,
διψώντας τα φιλιά μας,
από τ' άγνωστο γλιστράς
μέσα στην αγκαλιά μας.
Ώς κ' η βαρυχειμωνιά
μ' αιφνήδια καλοσύνη
κ' ήσυχη και σιγαλή
σε δέχτηκε κ' εκείνη.
Ήσυχα και σιγαλά
σε χάιδευεν ο αέρας,
της νυχτός ηλιόφεγγο
κι ονείρεμα της μέρας.
Ήσυχα και σιγαλά
μας γέμιζες το σπίτι,
γλύκα του κεχριμπαριού
και χάρη του μαγνήτη.
Ήσυχα και σιγαλά
ζούσε από σε το σπίτι,
ομορφιά τ' αυγερινού
και φως τού αποσπερίτη.
Ήσυχα και σιγαλά
φεγγάρια, ω στόμα, ω μάτι,
μιαν αυγούλα σβήσατε
στο φονικό κρεβάτι.
Ήσυχα και σιγαλά
και μ' όλα τα φιλιά μας,
γύρισες προς τ' άγνωστο
μέσ' απ' την αγκαλιά μας.
Ήσυχα και σιγαλά,
ω λόγε, ω στίχε, ω ρίμα,
σπείρετε τ' αμάραντα
στ' απίστευτο το μνήμα!
Kωστής Παλαμάς
Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008
Ποίημα της εβδομάδας 96
Οι Όρνιθες
Των ορνίθων τους δόθηκε
η ευκαιρία μια φορά για να πετάξουν.
Μ’ από φόβο είπαν: Όχι.
Μη πέσουν και κατατσακιστούν.
Γι’ αυτό κλειστές
περίλυπες στις δικές τους φυλακές
κοιτάζουν με μεγάλη θλίψη
τ’ άλλα πουλιά
π’ ανοίγουν φτερά
στα ουράνια ύψη.
Και δεν πέφτουν.
Παρά μόνο πετάνε
πάνω από τα σύννεφα
ταξιδεύουν στ’ άστρα.
Κι όλα μαζί
με μια φωνή
κελαηδούν.
Άντης Κανάκης
Των ορνίθων τους δόθηκε
η ευκαιρία μια φορά για να πετάξουν.
Μ’ από φόβο είπαν: Όχι.
Μη πέσουν και κατατσακιστούν.
Γι’ αυτό κλειστές
περίλυπες στις δικές τους φυλακές
κοιτάζουν με μεγάλη θλίψη
τ’ άλλα πουλιά
π’ ανοίγουν φτερά
στα ουράνια ύψη.
Και δεν πέφτουν.
Παρά μόνο πετάνε
πάνω από τα σύννεφα
ταξιδεύουν στ’ άστρα.
Κι όλα μαζί
με μια φωνή
κελαηδούν.
Άντης Κανάκης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)