Λήθη
Κλειστά εντός ανθοκομείου
υπό τα υελώματα τ' άνθη ξεχνούν
πώς είν' η λάμψις του ηλίου
και πώς φυσούν αι αύρ' αι δροσεραί όταν περνούν.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Κυριακή 28 Ιουνίου 2009
Οι συγκλητικοί προκαλούν.
Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κύπρου με τις τελευταίες της αποφάσεις έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις. Με την αλαζονεία πολιτικάντηδων αδιαφορούν για τα σοβαρά προβλήματα της παιδείας και ασχολούνται με τα προσωπικά βολέματα. Από τα πολλά που έχουν βγει στη φόρα, επιλέγω δυο χαρακτηριστικά άρθρα. (Εκείνο της κ. Χατζηδημητρίου είναι πριν δυο χρόνια). Κάποιοι φαίνεται την αυτονομία της σκέψης, της διακίνησης ιδεών, της αυτόνομης έρευνας στην υπηρεσία του ανθρώπου είναι έτοιμοι να την πετάξουν στα πόδια οποιασδήποτε πολυεθνικής, συμμορφούμενοι με τις ευρωενωσιακές εντολές. Εκεί δεν ενοχλούνται για την περίφημη αυτονομία που πάει περίπατο. Την αυτονομία την εκλαμβάνουν ως "κάνω ότι γουστάρω" καβαλικεύοντας το καλάμι ως τοπικοί πολιτικάντηδες. Αυτός ο λαός πολλές εξουσίες άντεξε στη ράχη του. Δεν έχει ανάγκη από μια ακόμα "πνευματική" εξουσία τέτοιου είδους.
Και ο πανεπιστημιακός θέλει τη τζάκουάρ του
ΕΦΗΜΕΡΑ
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
Καλά, δεν είναι πως πιστέψαμε πως ένα πανεπιστήμιο μπορεί να κάνει μια μεγάλη ανατροπή σε μια κοινωνία, αλλά από την άλλη, δεν πάψαμε ποτέ να αναρωτιόμαστε γιατί έστω και μια τόσο δα πινελιά αλλαγής, μια ελάχιστη παρέμβαση δεν κατάφερε να κάνει το Πανεπιστήμιο της Κύπρου τόσα χρόνια που λειτουργεί. Επικρίναμε πάντα τους φοιτητές που πήγαιναν να γραφτούν παρέα με τους γονείς τους όπως και στο Δημοτικό, όπως και στο Γυμνάσιο. Κριτικάραμε τους φοιτητές πως ενώ τους έκτισαν μια ωραιότατη φοιτητική εστία, πολύ λίγο ενδιαφέρον επέδειξαν και προτιμούσαν να μένουν με τους γονείς τους. Χαρακτηρίστηκε φαινόμενο το ποσοστό φοιτητών με ιδιωτικό αυτοκίνητο (αυτό φυσικά δικαιολογείται γιατί δεν υπάρχουν και πολλοί άλλοι τρόποι για να διακινηθεί κάποιος, αλλά υπάρχουν αυτοκίνητα κι αυτοκίνητα). Τώρα όμως που διαβάζουμε ότι μέχρι σήμερα πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις είχαν τζάκουαρ, BMW και οδηγό -και μόλις τώρα αποφάσισαν πως είναι αχρείαστα όλα αυτά- βρίσκουμε μια κάποια εξήγηση. Πώς να γίνει κάποια ανατροπή όταν ένα πνευματικό ίδρυμα αντί να δείξει έναν άλλο τρόπο σκέψης, μια άλλη στάση ζωής, ακολουθεί την πεπατημένη; Από τους βουλευτές δεν αναμένεις πως θα αποποιηθούν των προνομίων τους, από τους υπουργούς το ίδιο, όσο κι αν το θέαμα υπουργού να πίνει καφέ στη Λήδρας με τους φίλους του, κι ο οδηγός να αναμένει στωικά να τον μεταφέρει όπου στο καλό αποφασίσει πως θέλει να πάει, σε ξενίζει. Από τους πανεπιστημιακούς όμως; Πώς να το ερμηνεύσεις; Πως είναι τόσο πολύτιμος ο χρόνος των πανεπιστημιακών που καλύτερα εκείνες τις ώρες των τεραααάστιων διαδρομών να τις αξιοποιούν γόνιμα, μελετώντας, αντί να τις σπαταλούν σε πεζές δραστηριότητες όπως το οδήγημα; Πως είναι τόσο αλλού, τόσο απορροφημένοι στις σκέψεις τους ως επιστήμονες, που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο οδήγημα και αποτελούν κίνδυνο τόσο για τους εαυτούς τους όσο και για τους υπόλοιπους; Ή πως θα πρέπει να έχουν -και να φαίνεται- ένα status που δεν θα πηγάζει από τη σοφία τους, που πολλές φορές δεν είναι και τόσο ορατή, αλλά με σύμβολα και προνόμια όπως και οι υπόλοιποι προύχοντες του μη πνευματικού κόσμου;
"Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ" Πριν δυο περίπου χρόνια με αφορμή την έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας της Δημοκρατίας.
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
Εμείς προειδοποιούσαμε από την αρχή της σχολικής χρονιάς ...
Από την αρχή της σχολικής χρονιάς, στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ, η ΡΙ.Α.ΚΙ. προειδοποιούσε για την κατάσταση της παιδείας και την αγωνιστική πορεία που απαιτούσαν οι συνθήκες. Την ώρα που εμείς υψώναμε πανό με τα προβλήματα της παιδείας, κάποιοι προτιμούσαν να φορούν τις γραβάτες τους και να κάνουν δημόσιες σχέσεις, πιστεύοντας πως όσο πιο σκυφτοκέφαλοι είναι, μπορούσε να τους λυπηθεί η εξουσία και να τους πετάξει λίγα ψίχουλα με στόχο να ξεγελάσουν και τη βάση των δασκάλων. Οι δάσκαλοι όμως, όσο εκλωβισμένοι και αν είναι από τα ρουσφέτια και την αδιαφάνεια, άρχισαν να τους παίρνουν είδηση. Σύντομα δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν, όταν αποκαλυφθούν για τα καλά.
Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
Ή στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε ...
Στην ιστοσελίδα της "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ" διάβασα χθες και το εξής:
"Η πλειοψηφία των Γενικών αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ, απέρριψε το αίτημα της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών, για να συζητηθεί η απόφαση της Επιτρόπου Διοικήσεως σχετικά με τις επισκέψεις Τ/Κ μαθητών και Εκπαιδευτικών στα σχολεία μας ...".
Άρχισα να αναρωτιέμαι αν ήμουν στη Συνδιάσκεψη ή όχι. Δυστυχώς για τους φίλους της "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ" και όλους τους δασκάλους τα γεγονότα είναι διαφορετικά. Οι Γενικοί αντιπρόσωποι δεν απέρριψαν ούτε ενέκριναν τίποτα, γιατί δεν τέθηκε ποτέ το θέμα σε ψηφοφορία. Το προεδρείο της Συνδιάσκεψης αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να θέσει το θέμα για συζήτηση εκτός ημερήσιας διάταξης. Το ίδιο έκανε και με την πρότασή μας (ΡΙ.Α.ΚΙ.) για παράταση των εργασιών και μετά το γεύμα. Εμείς, παίρνοντας το λόγο, ήμασταν οι μόνοι που τοποθετηθήκαμε ξεκάθαρα. Από θέση αρχής θέλουμε να συζητούνται όλα τα θέματα. Και αυτό που έθεσε η "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ" και όλα όσα είχαν εγγραφεί στην ημερήσια διάταξη.
Δυστυχώς όλες οι άλλες κινήσεις, και η "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ", αρνούνται να συνεχιστούν οι εργασίες το απόγευμα, μετά το γεύμα. Πώς θέλουν να συζητηθεί ένα θέμα το οποίο θέτουν στο προεδρείο στις 13:05 και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αποφασίζουν ότι οι εργασίες θα λήξουν, με το "αποφασίζομεν και διατάσσομεν", στις 13:15; Ο λαϊκισμός και ο παραλογισμός περίσσεψε.
Έχουμε γίνει φορτικοί σε κάθε συνδιάσκεψη να θέτουμε θέμα για παράταση των εργασιών και μετά το γεύμα. ΟΛΕΣ οι κινήσεις το απορρίπτουν και ενοχλούνται όταν τους επισημαίνουμε την κατασπατάληση των χρημάτων των δασκάλων για οδοιπορικά και γεύματα, χωρίς να αξιοποιείται ο χρόνος για συζήτηση των θεμάτων και αποφάσεις. Το ποτήρι όμως έχει ξεχειλίσει. Στην τελευταία συνδιάσκεψη συναδέλφισσα ήρθε και μου είπε ότι "δεν ήξερε ότι εγώ αρνούμαι όλα τα χρόνια να πάρω οδοιπορικά και να μείνω στο γεύμα". Της απάντησα ότι "είναι αλήθεια. Για μένα ο συνδικαλισμός είναι προσφορά. Τις Συνδιασκέψεις τις αντιμετωπίζω ως πεδίο συζήτησης και λήψης αποφάσεων για το μέλλον της εκπαίδευσης και της παιδείας".
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Να το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Κάποιοι φαίνεται βλέπουν τις Συνδιασκέψεις για 2-3 αργίες ακόμα το χρόνο με πληρωμένα οδοιπορικά και γεύμα. Τα ψέματα όμως τέλειωσαν. Σύντομα θα έρθει η ώρα που θα λογοδοτήσουν σε όλους τους δασκάλους και νηπιαγωγούς.
Και για να μη παρεξηγούμαστε. Ασφαλώς και δικαιούνται γεύμα οι αντιπρόσωποι αν έμεναν και εργάζονταν και το απόγευμα. Ακόμη και οδοιπορικά, για όσους έρχονται από τις μακρινές πόλεις, θα μπορούσαμε να δεχτούμε. Όχι όμως να εμπαίζουν τους δασκάλους με απροκάλυπτο τρόπο, σε αγαστή διαπαραταξιακή συμφωνία, να αρνούνται να συζητήσουν και να πάρουν αποφάσεις, να κρατούν τους πλείστους αντιπροσώπους ανενημέρωτους, να εγγράφουν ή να μην εγγράφουν θέματα, να συζητούν ή να μη συζητούν θέματα για παραταξιακές ή κομματικές σκοπιμότητες και να λαϊκίζουν ασύστολα.
Το ερώτημα για ΟΛΕΣ τις κινήσεις παραμένει αμείλικτο:
Για να μπορέσουν να συζητηθούν ΟΛΑ τα θέματα χρειάζεται οι Συνδιασκέψεις να είναι ολοήμερες, ώστε με άνεση χρόνου και σεβασμό στα χρήματα των συνδρομών των δασκάλων και νηπιαγωγών να παίρνουμε και να υλοποιούμε αποφάσεις.
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ;
Η ΡΙ.Α.ΚΙ. το έχει απαντήσει με τη δράση της.
"Η πλειοψηφία των Γενικών αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ, απέρριψε το αίτημα της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών, για να συζητηθεί η απόφαση της Επιτρόπου Διοικήσεως σχετικά με τις επισκέψεις Τ/Κ μαθητών και Εκπαιδευτικών στα σχολεία μας ...".
Άρχισα να αναρωτιέμαι αν ήμουν στη Συνδιάσκεψη ή όχι. Δυστυχώς για τους φίλους της "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ" και όλους τους δασκάλους τα γεγονότα είναι διαφορετικά. Οι Γενικοί αντιπρόσωποι δεν απέρριψαν ούτε ενέκριναν τίποτα, γιατί δεν τέθηκε ποτέ το θέμα σε ψηφοφορία. Το προεδρείο της Συνδιάσκεψης αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να θέσει το θέμα για συζήτηση εκτός ημερήσιας διάταξης. Το ίδιο έκανε και με την πρότασή μας (ΡΙ.Α.ΚΙ.) για παράταση των εργασιών και μετά το γεύμα. Εμείς, παίρνοντας το λόγο, ήμασταν οι μόνοι που τοποθετηθήκαμε ξεκάθαρα. Από θέση αρχής θέλουμε να συζητούνται όλα τα θέματα. Και αυτό που έθεσε η "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ" και όλα όσα είχαν εγγραφεί στην ημερήσια διάταξη.
Δυστυχώς όλες οι άλλες κινήσεις, και η "ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ", αρνούνται να συνεχιστούν οι εργασίες το απόγευμα, μετά το γεύμα. Πώς θέλουν να συζητηθεί ένα θέμα το οποίο θέτουν στο προεδρείο στις 13:05 και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αποφασίζουν ότι οι εργασίες θα λήξουν, με το "αποφασίζομεν και διατάσσομεν", στις 13:15; Ο λαϊκισμός και ο παραλογισμός περίσσεψε.
Έχουμε γίνει φορτικοί σε κάθε συνδιάσκεψη να θέτουμε θέμα για παράταση των εργασιών και μετά το γεύμα. ΟΛΕΣ οι κινήσεις το απορρίπτουν και ενοχλούνται όταν τους επισημαίνουμε την κατασπατάληση των χρημάτων των δασκάλων για οδοιπορικά και γεύματα, χωρίς να αξιοποιείται ο χρόνος για συζήτηση των θεμάτων και αποφάσεις. Το ποτήρι όμως έχει ξεχειλίσει. Στην τελευταία συνδιάσκεψη συναδέλφισσα ήρθε και μου είπε ότι "δεν ήξερε ότι εγώ αρνούμαι όλα τα χρόνια να πάρω οδοιπορικά και να μείνω στο γεύμα". Της απάντησα ότι "είναι αλήθεια. Για μένα ο συνδικαλισμός είναι προσφορά. Τις Συνδιασκέψεις τις αντιμετωπίζω ως πεδίο συζήτησης και λήψης αποφάσεων για το μέλλον της εκπαίδευσης και της παιδείας".
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Να το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Κάποιοι φαίνεται βλέπουν τις Συνδιασκέψεις για 2-3 αργίες ακόμα το χρόνο με πληρωμένα οδοιπορικά και γεύμα. Τα ψέματα όμως τέλειωσαν. Σύντομα θα έρθει η ώρα που θα λογοδοτήσουν σε όλους τους δασκάλους και νηπιαγωγούς.
Και για να μη παρεξηγούμαστε. Ασφαλώς και δικαιούνται γεύμα οι αντιπρόσωποι αν έμεναν και εργάζονταν και το απόγευμα. Ακόμη και οδοιπορικά, για όσους έρχονται από τις μακρινές πόλεις, θα μπορούσαμε να δεχτούμε. Όχι όμως να εμπαίζουν τους δασκάλους με απροκάλυπτο τρόπο, σε αγαστή διαπαραταξιακή συμφωνία, να αρνούνται να συζητήσουν και να πάρουν αποφάσεις, να κρατούν τους πλείστους αντιπροσώπους ανενημέρωτους, να εγγράφουν ή να μην εγγράφουν θέματα, να συζητούν ή να μη συζητούν θέματα για παραταξιακές ή κομματικές σκοπιμότητες και να λαϊκίζουν ασύστολα.
Το ερώτημα για ΟΛΕΣ τις κινήσεις παραμένει αμείλικτο:
Για να μπορέσουν να συζητηθούν ΟΛΑ τα θέματα χρειάζεται οι Συνδιασκέψεις να είναι ολοήμερες, ώστε με άνεση χρόνου και σεβασμό στα χρήματα των συνδρομών των δασκάλων και νηπιαγωγών να παίρνουμε και να υλοποιούμε αποφάσεις.
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ;
Η ΡΙ.Α.ΚΙ. το έχει απαντήσει με τη δράση της.
Κυριακή 21 Ιουνίου 2009
Εκκολαπτήριο φιδιών
Δύο Ρωμιοί στη Μανωλάδα βασάνισαν και έσυραν αλυσοδεμένους πίσω από τη μηχανή δυο δυστυχισμένους πρόσφυγες από το Μπαγκλαντές. Τιμωρία (!) αντίποινα (;) για κλοπή... Ελλάδα 2009. Εικόνα επαναλαμβανόμενη σε τρομοκρατημένες, πολιτισμικά υποβαθμισμένες, ταχέως εκφασιζόμενες κοινωνίες από τους αρχαίους χρόνους ως τα σήμερα.
Οχι, το πρόβλημα δεν είναι τα δύο, τρία, πέντε κτήνη. Είναι που υπάρχει κοινωνία - αρένα έτοιμη να συζητήσει το θέμα, να το αναλύσει, να το εξηγήσει, να το δικαιολογήσει. Και δεν υπάρχει στη θέση της εκείνη η ομάδα, όχι ο όχλος, που συμπτύσσεται σχεδόν αυτόματα και αντιδρά. Η ομάδα, το σύνολο, ικανή να εξεγερθεί ηθικά, να αισθανθεί δυνατή και αποφασιστική μπροστά και απέναντι στη μηχανή και τα κτήνη. Να σταματήσει το έγκλημα, να σπάσει τις αλυσίδες, να απαξιώσει όχι μόνο την πράξη αλλά και την ιδέα της. Αυτά δε γίνονται με τηλεφωνήματα. Στην Αστυνομία. Παίρνουν το δρόμο, όχι κακώς στη προκειμένη περίπτωση, του συνήθους (;) συμβάντος βίας.
Οχι. Δε μιλάω για νόμο του Λιντς. Το αντίθετο. Μιλάω για την προσδοκία, την απαίτηση να βρίσκονται αυτά τα κτήνη απέναντι στην άμεση κοινωνική καταδίκη. Τον ουσιαστικό εξανδραποδισμό τους από τους... πελάτες στους οποίους εμφανίζονται όταν πουλάνε, αγοράζουν κι εισπράττουν κέρδη από τους δούλους που κρατούν στην περιοχή τους για να δουλεύουν στους αγρούς, στις στάνες, στους δρόμους υπό συνθήκες χειρότερες κι από την εποχή του Σπάρτακου και του μπάρμπα Θωμά.
Μιλάω για κείνη την κοινωνία που δεν ανέχεται μήτε την ιδέα της δουλείας, μήτε την «εκτέλεση» του δούλου από τα «αφεντικά» της διπλανής πόρτας. Αυτός ο λαός της αντίστασης, της αντιχουντικής δράσης, ο λαός που έκρυβε Εβραίους, φυγάδευε διωγμένους, έδινε τη ζωή του για να μη σουλατσάρουν ανενόχλητοι οι χίτες κι οι δοσίλογοι είναι που δεν συμπτύσσεται άμεσα να βγει στους δρόμους να αποθαρρύνει τα κτήνη που είναι ίδια απέναντι σε μετανάστες και δικούς, φίδια του ίδιου πάντα μαύρου αβγού.
Δεν ήταν χορτασμένοι, μήτε βολεμένοι, μήτε ρομαντικοί εκείνοι οι συμπατριώτες μας που μας έμαθαν την ουσία του πατριωτισμού και το ήθος του όρθιου ανθρώπου. Δεν πέρασαν χιλιάδες χρόνια από τότε που τους έβλεπες να συνωθούνται σε δράσεις μαζικές ενάντια στην ντροπή του ανθρώπου που γίνεται κτήνος μπροστά στα μάτια τους.
Αυτοί οι μαύροι, οι σκατόψυχοι άνθρωποι υπήρχαν και τότε κι ίσως ήταν και περισσότεροι. Κι ήταν και τότε αντικομμουνιστές και ρατσιστές. Κι ό,τι απαξιώνει το σκεπτόμενο άνθρωπο.
Όμως ήταν πολλοί κι έμοιαζαν περισσότεροι αυτοί που όρθωναν ανάστημα. Που αντιστέκονταν στη θεσμοθετημένη δικαιολογία του κτήνους το οποίο δήθεν υπερασπίζεται τα ιερά και όσια, την περιουσία., την ιδιοκτησία, την πατρίδα της πάρτης τους.
Αυτή τη δειλία (;), την έλλειψη υποκειμενικής ευθύνης, που εκφράζεται με τέτοιες αυθόρμητες ταχύτητες ώστε γίνεται μάζα, όγκος, άθροισμα κοινωνικό και πολιτικό ικανό να ξεβράσει με μιας τα αποβράσματα, είναι που πρέπει να αναλύσουμε. Να δούμε και να χτυπήσουμε στη ρίζα ό,τι ανθρώπους του επισφαλούς μεροκάματου και της επιβίωσης τους κάνει μια μαλθακή μάζα που ψελλίζει αποδοκιμασίες, αποποιείται ευθύνες και βρίσκει τάχιστα «δημοκρατικές ευαισθησίες» να ξεφορτώνεται την ενοχή της. Στις μέρες μας πια ο στόχος δεν μπορεί να είναι τα φίδια. Το εκκολαπτήριο θέλει ξεθεμελίωμα.
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 21-6-2009
Οχι, το πρόβλημα δεν είναι τα δύο, τρία, πέντε κτήνη. Είναι που υπάρχει κοινωνία - αρένα έτοιμη να συζητήσει το θέμα, να το αναλύσει, να το εξηγήσει, να το δικαιολογήσει. Και δεν υπάρχει στη θέση της εκείνη η ομάδα, όχι ο όχλος, που συμπτύσσεται σχεδόν αυτόματα και αντιδρά. Η ομάδα, το σύνολο, ικανή να εξεγερθεί ηθικά, να αισθανθεί δυνατή και αποφασιστική μπροστά και απέναντι στη μηχανή και τα κτήνη. Να σταματήσει το έγκλημα, να σπάσει τις αλυσίδες, να απαξιώσει όχι μόνο την πράξη αλλά και την ιδέα της. Αυτά δε γίνονται με τηλεφωνήματα. Στην Αστυνομία. Παίρνουν το δρόμο, όχι κακώς στη προκειμένη περίπτωση, του συνήθους (;) συμβάντος βίας.
Οχι. Δε μιλάω για νόμο του Λιντς. Το αντίθετο. Μιλάω για την προσδοκία, την απαίτηση να βρίσκονται αυτά τα κτήνη απέναντι στην άμεση κοινωνική καταδίκη. Τον ουσιαστικό εξανδραποδισμό τους από τους... πελάτες στους οποίους εμφανίζονται όταν πουλάνε, αγοράζουν κι εισπράττουν κέρδη από τους δούλους που κρατούν στην περιοχή τους για να δουλεύουν στους αγρούς, στις στάνες, στους δρόμους υπό συνθήκες χειρότερες κι από την εποχή του Σπάρτακου και του μπάρμπα Θωμά.
Μιλάω για κείνη την κοινωνία που δεν ανέχεται μήτε την ιδέα της δουλείας, μήτε την «εκτέλεση» του δούλου από τα «αφεντικά» της διπλανής πόρτας. Αυτός ο λαός της αντίστασης, της αντιχουντικής δράσης, ο λαός που έκρυβε Εβραίους, φυγάδευε διωγμένους, έδινε τη ζωή του για να μη σουλατσάρουν ανενόχλητοι οι χίτες κι οι δοσίλογοι είναι που δεν συμπτύσσεται άμεσα να βγει στους δρόμους να αποθαρρύνει τα κτήνη που είναι ίδια απέναντι σε μετανάστες και δικούς, φίδια του ίδιου πάντα μαύρου αβγού.
Δεν ήταν χορτασμένοι, μήτε βολεμένοι, μήτε ρομαντικοί εκείνοι οι συμπατριώτες μας που μας έμαθαν την ουσία του πατριωτισμού και το ήθος του όρθιου ανθρώπου. Δεν πέρασαν χιλιάδες χρόνια από τότε που τους έβλεπες να συνωθούνται σε δράσεις μαζικές ενάντια στην ντροπή του ανθρώπου που γίνεται κτήνος μπροστά στα μάτια τους.
Αυτοί οι μαύροι, οι σκατόψυχοι άνθρωποι υπήρχαν και τότε κι ίσως ήταν και περισσότεροι. Κι ήταν και τότε αντικομμουνιστές και ρατσιστές. Κι ό,τι απαξιώνει το σκεπτόμενο άνθρωπο.
Όμως ήταν πολλοί κι έμοιαζαν περισσότεροι αυτοί που όρθωναν ανάστημα. Που αντιστέκονταν στη θεσμοθετημένη δικαιολογία του κτήνους το οποίο δήθεν υπερασπίζεται τα ιερά και όσια, την περιουσία., την ιδιοκτησία, την πατρίδα της πάρτης τους.
Αυτή τη δειλία (;), την έλλειψη υποκειμενικής ευθύνης, που εκφράζεται με τέτοιες αυθόρμητες ταχύτητες ώστε γίνεται μάζα, όγκος, άθροισμα κοινωνικό και πολιτικό ικανό να ξεβράσει με μιας τα αποβράσματα, είναι που πρέπει να αναλύσουμε. Να δούμε και να χτυπήσουμε στη ρίζα ό,τι ανθρώπους του επισφαλούς μεροκάματου και της επιβίωσης τους κάνει μια μαλθακή μάζα που ψελλίζει αποδοκιμασίες, αποποιείται ευθύνες και βρίσκει τάχιστα «δημοκρατικές ευαισθησίες» να ξεφορτώνεται την ενοχή της. Στις μέρες μας πια ο στόχος δεν μπορεί να είναι τα φίδια. Το εκκολαπτήριο θέλει ξεθεμελίωμα.
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 21-6-2009
Ποίημα της εβδομάδας 129
Τελειωμένα
Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν' αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο•
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ' ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
και ανέτοιμους -πού πια καιρός- μας συνεπαίρνει.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν' αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο•
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ' ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
και ανέτοιμους -πού πια καιρός- μας συνεπαίρνει.
Κωνσταντίνος Καβάφης
«Κου Κλουξ Κλαν» στη Μανωλάδα
ΤΣΑΚΙΣΑΝ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΕΔΕΣΑΝ ΣΕ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΣΕΡΝΑΝ
Οι πελατειακές σχέσεις των κομματικών παραγόντων της Ηλείας, η ανοχή της αστυνομίας και η ατολμία της κυβέρνησης να θέσει υπό έλεγχο επιβάλλοντας τον νόμο στο «φραουλοκράτος» της Νέας Μανωλάδας Ηλείας έχουν αποθρασύνει επικίνδυνα τους ρατσιστές και κάθε ακραίο στοιχείο στην περιοχή.
Οι παλαιότερες επιθέσεις κατά μεταναστών στη Μανωλάδα δεν ήταν οι μόνες... Οι παλαιότερες επιθέσεις κατά μεταναστών στη Μανωλάδα δεν ήταν οι μόνες... Χθες οι κάτοικοι του μικρού χωριού, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, έγινα αυτόπτες μάρτυρες πρωτοφανών σκηνών βίας, αθλιότητας και ρατσισμού με θύματα τρεις αλλοδαπούς εργάτες γης από το Μπανγκλαντές και δράστες δύο κτηνοτρόφους.
Οι τελευταίοι πήραν τον νόμο στα χέρια τους και αφού γρονθοκόπησαν, βασάνισαν και λήστεψαν τους αλλοδαπούς, στη συνέχεια έδεσαν τους δύο από δίκυκλο και τους έσυραν σαν ζώα στο κέντρο του χωριού για παραδειγματισμό, επειδή το τελευταίο δεκαήμερο φέρονταν να είχαν αφαιρέσει αιγοπρόβατα από το αγρόκτημά τους. Οι κλοπές ωστόσο ουδέποτε είχαν δηλωθεί στην αστυνομία.
Αιτία της πρωτοφανούς κτηνωδίας που έχει προκαλέσει σοκ στην Ηλεία ήταν οι ζωοκλοπές στους στάβλους των δύο κτηνοτρόφων. Χωρίς να έχουν καταγγείλει στην αστυνομία την κλοπή, αποφάσισαν προχθές τη νύχτα να στήσουν ενέδρα στον στάβλο τους προκειμένου να συλλάβουν επ' αυτοφώρω τους δράστες.
Λίγο μετά τη μία χθες το μεσημέρι οι δύο κτηνοτρόφοι πήγαν στην περιοχή στην οποία υπέθεταν ότι διέμεναν οι δράστες που είχαν εντοπίσει και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τους βρουν.
Αυτό τους εξόργισε και αποφάσισαν να προβούν σε πιο... σκληρά μέτρα. Έπιασαν με τη βία ένα ομοεθνή των υποτιθέμενων κλεφτών που βρήκαν εκεί τυχαία, τον έδεσαν με σχοινί και τον ανάγκασαν να τους οδηγήσει στους φερόμενους ως δράστες.
Ο εφιάλτης
Εκεί ξεκινάει και ο εφιάλτης των δύο αλλοδαπών εργατών από το Μπανγκλαντές ηλικίας 27 και 42 ετών. Οι κτηνοτρόφοι, αφού άφησαν ελεύθερο το άτομο που τους οδήγησε σε αυτούς, συνέλαβαν τους δύο αλλοδαπούς, τους έδεσαν μεταξύ του με σχοινί, αφαίρεσαν από την τσέπη του ενός το κινητό του τηλέφωνο και άρχισαν να τους χτυπούν με γροθιές και με κλωτσιές, αλλά και με μία ξύλινη γκλίτσα.
Όμως το μαρτύριο για τους δύο μετανάστες δεν σταμάτησε εκεί.
Οι δύο δράστες έδεσαν το σχοινί με το οποίο τους είχαν «αιχμαλωτίσει» από το πίσω μέρος δίκυκλης μοτοσικλέτας, στην οποία επιβιβάστηκαν στη συνέχεια, και για ένα χιλιόμετρο τους έσερναν σαν τα ζώα μέσα στο χωριό της Νέας Μανωλάδας με τους περιοίκους να αντικρίζουν το αποτρόπαιο θέαμα.
Σοκ στο χωριό
Η εικόνα των μεταναστών να «σέρνονται» πίσω από το δίκυκλο σόκαρε την κοινωνία του μικρού διαμερίσματος και ενημερώθηκε η αστυνομία.
Αστυνομικοί του Α.Τ. Βάρδας μετέβησαν στην περιοχή και έλυσαν από τα δεσμά τους δύο μετανάστες βάζοντας τέλος στις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν.
Οι αστυνομικοί συνέλαβαν και τα τέσσερα άτομα, τους δύο Ελληνες, με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, παράνομης βίας, εξύβρισης και κλοπής, και τους δύο μετανάστες, με την κατηγορία της ζωοκλοπής.
Κάτοικοι της περιοχής κατήγγειλαν στην «Ε» ότι τους τελευταίους μήνες άγνωστοι δέρνουν με ρόπαλα καλώντας τους να φύγουν από τη Νέα Μανωλάδα τους μετανάστες εργάτες που περιμένουν το πρωί να πάνε στα φραουλοχώραφα. *
Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 20-6-2009
Οι πελατειακές σχέσεις των κομματικών παραγόντων της Ηλείας, η ανοχή της αστυνομίας και η ατολμία της κυβέρνησης να θέσει υπό έλεγχο επιβάλλοντας τον νόμο στο «φραουλοκράτος» της Νέας Μανωλάδας Ηλείας έχουν αποθρασύνει επικίνδυνα τους ρατσιστές και κάθε ακραίο στοιχείο στην περιοχή.
Οι παλαιότερες επιθέσεις κατά μεταναστών στη Μανωλάδα δεν ήταν οι μόνες... Οι παλαιότερες επιθέσεις κατά μεταναστών στη Μανωλάδα δεν ήταν οι μόνες... Χθες οι κάτοικοι του μικρού χωριού, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, έγινα αυτόπτες μάρτυρες πρωτοφανών σκηνών βίας, αθλιότητας και ρατσισμού με θύματα τρεις αλλοδαπούς εργάτες γης από το Μπανγκλαντές και δράστες δύο κτηνοτρόφους.
Οι τελευταίοι πήραν τον νόμο στα χέρια τους και αφού γρονθοκόπησαν, βασάνισαν και λήστεψαν τους αλλοδαπούς, στη συνέχεια έδεσαν τους δύο από δίκυκλο και τους έσυραν σαν ζώα στο κέντρο του χωριού για παραδειγματισμό, επειδή το τελευταίο δεκαήμερο φέρονταν να είχαν αφαιρέσει αιγοπρόβατα από το αγρόκτημά τους. Οι κλοπές ωστόσο ουδέποτε είχαν δηλωθεί στην αστυνομία.
Αιτία της πρωτοφανούς κτηνωδίας που έχει προκαλέσει σοκ στην Ηλεία ήταν οι ζωοκλοπές στους στάβλους των δύο κτηνοτρόφων. Χωρίς να έχουν καταγγείλει στην αστυνομία την κλοπή, αποφάσισαν προχθές τη νύχτα να στήσουν ενέδρα στον στάβλο τους προκειμένου να συλλάβουν επ' αυτοφώρω τους δράστες.
Λίγο μετά τη μία χθες το μεσημέρι οι δύο κτηνοτρόφοι πήγαν στην περιοχή στην οποία υπέθεταν ότι διέμεναν οι δράστες που είχαν εντοπίσει και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να τους βρουν.
Αυτό τους εξόργισε και αποφάσισαν να προβούν σε πιο... σκληρά μέτρα. Έπιασαν με τη βία ένα ομοεθνή των υποτιθέμενων κλεφτών που βρήκαν εκεί τυχαία, τον έδεσαν με σχοινί και τον ανάγκασαν να τους οδηγήσει στους φερόμενους ως δράστες.
Ο εφιάλτης
Εκεί ξεκινάει και ο εφιάλτης των δύο αλλοδαπών εργατών από το Μπανγκλαντές ηλικίας 27 και 42 ετών. Οι κτηνοτρόφοι, αφού άφησαν ελεύθερο το άτομο που τους οδήγησε σε αυτούς, συνέλαβαν τους δύο αλλοδαπούς, τους έδεσαν μεταξύ του με σχοινί, αφαίρεσαν από την τσέπη του ενός το κινητό του τηλέφωνο και άρχισαν να τους χτυπούν με γροθιές και με κλωτσιές, αλλά και με μία ξύλινη γκλίτσα.
Όμως το μαρτύριο για τους δύο μετανάστες δεν σταμάτησε εκεί.
Οι δύο δράστες έδεσαν το σχοινί με το οποίο τους είχαν «αιχμαλωτίσει» από το πίσω μέρος δίκυκλης μοτοσικλέτας, στην οποία επιβιβάστηκαν στη συνέχεια, και για ένα χιλιόμετρο τους έσερναν σαν τα ζώα μέσα στο χωριό της Νέας Μανωλάδας με τους περιοίκους να αντικρίζουν το αποτρόπαιο θέαμα.
Σοκ στο χωριό
Η εικόνα των μεταναστών να «σέρνονται» πίσω από το δίκυκλο σόκαρε την κοινωνία του μικρού διαμερίσματος και ενημερώθηκε η αστυνομία.
Αστυνομικοί του Α.Τ. Βάρδας μετέβησαν στην περιοχή και έλυσαν από τα δεσμά τους δύο μετανάστες βάζοντας τέλος στις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν.
Οι αστυνομικοί συνέλαβαν και τα τέσσερα άτομα, τους δύο Ελληνες, με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, παράνομης βίας, εξύβρισης και κλοπής, και τους δύο μετανάστες, με την κατηγορία της ζωοκλοπής.
Κάτοικοι της περιοχής κατήγγειλαν στην «Ε» ότι τους τελευταίους μήνες άγνωστοι δέρνουν με ρόπαλα καλώντας τους να φύγουν από τη Νέα Μανωλάδα τους μετανάστες εργάτες που περιμένουν το πρωί να πάνε στα φραουλοχώραφα. *
Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 20-6-2009
«Θερμοκήπιο» αγριότητας η αντιμεταναστευτική πολιτική
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΓΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΑΝΩΛΑΔΑΣ
Αγροκτηνοτρόφοι χτύπησαν βάναυσα και έσυραν δεμένους στο μηχανάκι δύο Μπαγκλαντέζους εργάτες, με την υποψία και μόνο ότι τους έκλεψαν αρνιά από το κοπάδι τους
Σε καταστάσεις που παραπέμπουν στις μεθόδους και τα βασανιστήρια των επιστατών του 19ου αιώνα στο Νότο των ΗΠΑ οδηγεί το κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού που έντεχνα καλλιεργεί και οξύνει η κυρίαρχη αντιλαϊκή - αντιμεταναστευτική πολιτική. Μέσα στο θερμοκήπιο της προπαγάνδας, που θέλει τους μετανάστες ενόχους για όλα τα δεινά των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να κρυφτεί ο πραγματικός αντίπαλος, και στο έδαφος της πολιτικής που θέλει τους αλλοδαπούς εργάτες ανέστιους, κυνηγημένους, παράνομους και κατατρεγμένους, φύονται περιστατικά αφάνταστης απανθρωπιάς, όπως το κρούσμα που καταγράφηκε προχτές το απόγευμα στη Νέα Μανωλάδα.
Στην κωμόπολη της Ηλείας, όπου πριν 13 μήνες οργίασε η επιθετικότητα των φραουλάδων σε βάρος των μεταναστών εργατών γης, δύο αγροκτηνοτρόφοι (οι Σάμαρης και Γομοστιώτης, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η Αστυνομία), με την υποψία και μόνο ότι οι δύο Μπαγκλαντέζοι εργάτες γης είναι πιθανό να εμπλέκονται στην (αναπόδεικτη μέχρι χτες) κλοπή αρνιών από τα κοπάδια τους, ξέσπασαν πάνω τους με τρόπο που προκαλεί σοκ για την αγριότητά του. Τους πήραν από το χώρο όπου βρίσκονταν, τους απείλησαν, τους εξύβρισαν, τους ξυλοφόρτωσαν και στη συνέχεια - για παραδειγματισμό - τους έδεσαν πίσω από το μηχανάκι τους και τους τραβολογούσαν - διαπόμπευαν στους κεντρικούς δρόμους της Μανωλάδας.
Μπροστά, δηλαδή, οδηγώντας το μηχανάκι, πήγαιναν τα δυο ανθρωπόμορφα τέρατα και πίσω τους έτρεχαν οι δύο μετανάστες, ακολουθώντας την ταχύτητα της μηχανής, προκειμένου να μην πέσουν στο έδαφος και σκοτωθούν. Κάποια στιγμή, όμως, οι δύο Μπαγκλαντέζοι ένιωσαν τις δυνάμεις τους να τους εγκαταλείπουν, λύγισαν και έπεσαν στο έδαφος. Οι δυο αναβάτες της μηχανής σταμάτησαν, κατέβηκαν, τους σήκωσαν όρθιους, τους χτύπησαν και τους ανάγκασαν να συνεχίσουν να τρέχουν όπως και πριν! Το εγκληματικό σκηνικό συνεχίστηκε μέχρι την ώρα που παρενέβη η αστυνομία, ύστερα από καταγγελία κάποιων από τους κατοίκους της Μανωλάδας. Η Αστυνομία, όμως, αντί να φερθεί στους δυο ντόπιους αγροκτηνοτρόφους όπως τους έπρεπε, συνέλαβε μαζί και τους μετανάστες, επειδή, όπως αποδείχτηκε, δεν είχαν τα προβλεπόμενα από το νόμο χαρτιά!
Εστησαν ενέδρα
Οι δύο αγροκτηνοτρόφοι ισχυρίστηκαν ότι διαπίστωσαν από καιρό σε καιρό να τους λείπουν αρνιά. Γι' αυτό αποφάσισαν να στήσουν ενέδρα στο στάβλο τους, για να πιάσουν τους πιθανούς κλέφτες τα ξημερώματα της Τετάρτης. Να σημειωθεί ότι μέχρι τότε καμιά καταγγελία για κλοπή αρνιών δεν είχε γίνει στην αστυνομία. Κάποια στιγμή, είδαν να καταφτάνουν στο χώρο τρεις αλλοδαποί εκ των οποίων κατάφεραν - όπως ισχυρίζονται - να αναγνώρισαν τους δύο. Ωστόσο, επειδή δεν τους έβρισκαν, έπιασαν έναν άγνωστο σε αυτούς εργάτη γης, επίσης από το Μπαγκλαντές, και αφού τον έδεσαν με σκοινί, τον χτύπησαν άγρια προκειμένου να τους πει πού βρίσκονται.
Την Πέμπτη το απόγευμα, με υπόδειξη - όπως ισχυρίζονται - του τρίτου μετανάστη, βρήκαν δυο άλλους εργάτες γης και ακολούθησαν όσα περιγράφτηκαν πιο πάνω. Τα θύματα αυτού του απάνθρωπου περιστατικού ανέφεραν πως, όταν τους έδεσαν, αφού τους αφαίρεσαν κι ένα κινητό τηλέφωνο που είχαν επάνω τους, τους ξυλοκόπησαν όχι μόνο με γροθιές και κλοτσιές αλλά και με μια γκλίτσα που κρατούσε στα χέρια του ένας εκ των δύο βασανιστών.
Οι θύτες και τα θύματα κρατούνται και θα απολογηθούν τη Δευτέρα 22 Ιούνη στον ανακριτή. Οι κατηγορίες σε βάρος των δύο Μπαγκλαντέζων είναι η παράνομη είσοδος στη χώρα καθώς και το αδίκημα της ζωοκλοπής μετά τη μήνυση που κατέθεσαν οι δύο αγροκτηνοτρόφοι. Οι τελευταίοι κατηγορούνται για επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη βία, εξύβριση, κλοπή και παράνομη κατακράτηση.
Το «θερμοκήπιο» της αγριότητας
Παρά το γεγονός ότι το περιστατικό σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηρίσει το σύνολο των κατοίκων της περιοχής, παραμένει αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο οι τσιφλικάδες της φράουλας, η αστυνομία και οι τοπικές αρχές χειρίζονται το ζήτημα των μεταναστών που αναζητούν ένα μεροκάματο πείνας στα θερμοκήπια, ενθαρρύνουν την εκδήλωση τέτοιων απάνθρωπων συμπεριφορών.
«Άνθρωποι» που αισθάνονται τους μετανάστες παρείσακτους και κτήμα τους, που τους εκμεταλλεύονται για ένα κομμάτι ψωμί και απολαμβάνουν της ανοχής των τοπικών αρχών όταν τους χτυπούν και τους απειλούν, όπως έγινε στην απεργία των εργατών γης τον Μάη του 2008, μπορούν να καταλήξουν ακόμα και στο να εξοντώσουν, με όλη τη σημασία της λέξης, τους αλλοδαπούς εργάτες. Άλλωστε και πέρυσι το Μάη, με την ανοχή της αστυνομίας, είχαν χρησιμοποιήσει σε βάρος τους ακόμα και όπλα, εκτός από μαγκούρες και άλλα φονικά εργαλεία, προκειμένου να σπάσουν την απεργία τους.
Τότε, όπως και τώρα, η αστυνομία συνέλαβε μέλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, που βρέθηκαν στο πλευρό των μεταναστών, τσουβαλιάζοντας τους αγωνιστές με τους τσιφλικάδες που επιτέθηκαν, προπηλάκισαν, απείλησαν και ξυλοκόπησαν τους μετανάστες. Επιβραβεύοντας και μ' αυτόν τον τρόπο εκείνους που βρίσκουν στους μετανάστες ένα φτηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, για να μαζεύεται η φράουλα γρήγορα και χωρίς μεγάλο κόστος, οι αρμόδιες αρχές, στη ρότα της κυρίαρχης πολιτικής, είναι αυτές που δίνουν το πράσινο φως για την εκδήλωση κρουσμάτων όπως το προχτεσινό.
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 20-6-2009
Αγροκτηνοτρόφοι χτύπησαν βάναυσα και έσυραν δεμένους στο μηχανάκι δύο Μπαγκλαντέζους εργάτες, με την υποψία και μόνο ότι τους έκλεψαν αρνιά από το κοπάδι τους
Σε καταστάσεις που παραπέμπουν στις μεθόδους και τα βασανιστήρια των επιστατών του 19ου αιώνα στο Νότο των ΗΠΑ οδηγεί το κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού που έντεχνα καλλιεργεί και οξύνει η κυρίαρχη αντιλαϊκή - αντιμεταναστευτική πολιτική. Μέσα στο θερμοκήπιο της προπαγάνδας, που θέλει τους μετανάστες ενόχους για όλα τα δεινά των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να κρυφτεί ο πραγματικός αντίπαλος, και στο έδαφος της πολιτικής που θέλει τους αλλοδαπούς εργάτες ανέστιους, κυνηγημένους, παράνομους και κατατρεγμένους, φύονται περιστατικά αφάνταστης απανθρωπιάς, όπως το κρούσμα που καταγράφηκε προχτές το απόγευμα στη Νέα Μανωλάδα.
Στην κωμόπολη της Ηλείας, όπου πριν 13 μήνες οργίασε η επιθετικότητα των φραουλάδων σε βάρος των μεταναστών εργατών γης, δύο αγροκτηνοτρόφοι (οι Σάμαρης και Γομοστιώτης, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η Αστυνομία), με την υποψία και μόνο ότι οι δύο Μπαγκλαντέζοι εργάτες γης είναι πιθανό να εμπλέκονται στην (αναπόδεικτη μέχρι χτες) κλοπή αρνιών από τα κοπάδια τους, ξέσπασαν πάνω τους με τρόπο που προκαλεί σοκ για την αγριότητά του. Τους πήραν από το χώρο όπου βρίσκονταν, τους απείλησαν, τους εξύβρισαν, τους ξυλοφόρτωσαν και στη συνέχεια - για παραδειγματισμό - τους έδεσαν πίσω από το μηχανάκι τους και τους τραβολογούσαν - διαπόμπευαν στους κεντρικούς δρόμους της Μανωλάδας.
Μπροστά, δηλαδή, οδηγώντας το μηχανάκι, πήγαιναν τα δυο ανθρωπόμορφα τέρατα και πίσω τους έτρεχαν οι δύο μετανάστες, ακολουθώντας την ταχύτητα της μηχανής, προκειμένου να μην πέσουν στο έδαφος και σκοτωθούν. Κάποια στιγμή, όμως, οι δύο Μπαγκλαντέζοι ένιωσαν τις δυνάμεις τους να τους εγκαταλείπουν, λύγισαν και έπεσαν στο έδαφος. Οι δυο αναβάτες της μηχανής σταμάτησαν, κατέβηκαν, τους σήκωσαν όρθιους, τους χτύπησαν και τους ανάγκασαν να συνεχίσουν να τρέχουν όπως και πριν! Το εγκληματικό σκηνικό συνεχίστηκε μέχρι την ώρα που παρενέβη η αστυνομία, ύστερα από καταγγελία κάποιων από τους κατοίκους της Μανωλάδας. Η Αστυνομία, όμως, αντί να φερθεί στους δυο ντόπιους αγροκτηνοτρόφους όπως τους έπρεπε, συνέλαβε μαζί και τους μετανάστες, επειδή, όπως αποδείχτηκε, δεν είχαν τα προβλεπόμενα από το νόμο χαρτιά!
Εστησαν ενέδρα
Οι δύο αγροκτηνοτρόφοι ισχυρίστηκαν ότι διαπίστωσαν από καιρό σε καιρό να τους λείπουν αρνιά. Γι' αυτό αποφάσισαν να στήσουν ενέδρα στο στάβλο τους, για να πιάσουν τους πιθανούς κλέφτες τα ξημερώματα της Τετάρτης. Να σημειωθεί ότι μέχρι τότε καμιά καταγγελία για κλοπή αρνιών δεν είχε γίνει στην αστυνομία. Κάποια στιγμή, είδαν να καταφτάνουν στο χώρο τρεις αλλοδαποί εκ των οποίων κατάφεραν - όπως ισχυρίζονται - να αναγνώρισαν τους δύο. Ωστόσο, επειδή δεν τους έβρισκαν, έπιασαν έναν άγνωστο σε αυτούς εργάτη γης, επίσης από το Μπαγκλαντές, και αφού τον έδεσαν με σκοινί, τον χτύπησαν άγρια προκειμένου να τους πει πού βρίσκονται.
Την Πέμπτη το απόγευμα, με υπόδειξη - όπως ισχυρίζονται - του τρίτου μετανάστη, βρήκαν δυο άλλους εργάτες γης και ακολούθησαν όσα περιγράφτηκαν πιο πάνω. Τα θύματα αυτού του απάνθρωπου περιστατικού ανέφεραν πως, όταν τους έδεσαν, αφού τους αφαίρεσαν κι ένα κινητό τηλέφωνο που είχαν επάνω τους, τους ξυλοκόπησαν όχι μόνο με γροθιές και κλοτσιές αλλά και με μια γκλίτσα που κρατούσε στα χέρια του ένας εκ των δύο βασανιστών.
Οι θύτες και τα θύματα κρατούνται και θα απολογηθούν τη Δευτέρα 22 Ιούνη στον ανακριτή. Οι κατηγορίες σε βάρος των δύο Μπαγκλαντέζων είναι η παράνομη είσοδος στη χώρα καθώς και το αδίκημα της ζωοκλοπής μετά τη μήνυση που κατέθεσαν οι δύο αγροκτηνοτρόφοι. Οι τελευταίοι κατηγορούνται για επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη βία, εξύβριση, κλοπή και παράνομη κατακράτηση.
Το «θερμοκήπιο» της αγριότητας
Παρά το γεγονός ότι το περιστατικό σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηρίσει το σύνολο των κατοίκων της περιοχής, παραμένει αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο οι τσιφλικάδες της φράουλας, η αστυνομία και οι τοπικές αρχές χειρίζονται το ζήτημα των μεταναστών που αναζητούν ένα μεροκάματο πείνας στα θερμοκήπια, ενθαρρύνουν την εκδήλωση τέτοιων απάνθρωπων συμπεριφορών.
«Άνθρωποι» που αισθάνονται τους μετανάστες παρείσακτους και κτήμα τους, που τους εκμεταλλεύονται για ένα κομμάτι ψωμί και απολαμβάνουν της ανοχής των τοπικών αρχών όταν τους χτυπούν και τους απειλούν, όπως έγινε στην απεργία των εργατών γης τον Μάη του 2008, μπορούν να καταλήξουν ακόμα και στο να εξοντώσουν, με όλη τη σημασία της λέξης, τους αλλοδαπούς εργάτες. Άλλωστε και πέρυσι το Μάη, με την ανοχή της αστυνομίας, είχαν χρησιμοποιήσει σε βάρος τους ακόμα και όπλα, εκτός από μαγκούρες και άλλα φονικά εργαλεία, προκειμένου να σπάσουν την απεργία τους.
Τότε, όπως και τώρα, η αστυνομία συνέλαβε μέλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, που βρέθηκαν στο πλευρό των μεταναστών, τσουβαλιάζοντας τους αγωνιστές με τους τσιφλικάδες που επιτέθηκαν, προπηλάκισαν, απείλησαν και ξυλοκόπησαν τους μετανάστες. Επιβραβεύοντας και μ' αυτόν τον τρόπο εκείνους που βρίσκουν στους μετανάστες ένα φτηνό και απροστάτευτο εργατικό δυναμικό, για να μαζεύεται η φράουλα γρήγορα και χωρίς μεγάλο κόστος, οι αρμόδιες αρχές, στη ρότα της κυρίαρχης πολιτικής, είναι αυτές που δίνουν το πράσινο φως για την εκδήλωση κρουσμάτων όπως το προχτεσινό.
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 20-6-2009
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
Παγκύπρια Συνδιάσκεψη της ΠΟΕΔ, Ιούνης 2009
Πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη, 18 Ιουνίου 2009, η Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ, η οποία ήταν συνέχεια αυτής που πραγματοποιήθηκε το Μάη. Είχαν εγγραφεί για συζήτηση εκκρεμούντα θέματα και η στάση απέναντι στο Υπουργείο, το προτεινόμενο σχέδιο αξιολόγησης και πάρα πολλά θέματα που είχαμε εγγράψει ως ΡΙ.Α.ΚΙ.
Ας αρχίσουμε από τα διαδικαστικά. Ήταν προγραμματισμένο να αρχίσει στις 9:00 π.μ. Άρχισαν οι εργασίες 9:40 π.μ. Οι εργασίες τέλειωσαν 1:15 μ.μ. Ενδιάμεσα ένα διάλειμμα από πεντάλεπτο κατέληξε 40λεπτο. Άλλο ένα για διαβούλευση των κινήσεων κατέληξε σε μισάωρο. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας… Την πρότασή μας για συνέχιση των εργασιών και μετά το γεύμα δεν θέλησαν να τη βάλουν καν σε ψηφοφορία. Απροκάλυπτα και αυταρχικά αποφασίζουν να μη θέσουν σε ψηφοφορία μια διαδικαστική πρόταση που τίμια και ξεκάθαρα τους θέτει προ των ευθυνών τους.
Φοβούμενοι πως θα αρχίσουν και άλλοι συνάδελφοι, από τις κινήσεις τους, να αντιδρούν στον εκφυλισμό του συνδικαλισμού καταφεύγουν σε βυζαντινές μηχανορραφίες. Φοβήθηκαν ότι ίσως τούτη τη φορά να είχαν να αντιμετωπίσουν παραπάνω αντίδραση από την προηγούμενη Συνδιάσκεψη (2 υπέρ της πρότασής μας και μια αποχή). Η αυτογελειοποίησή τους έφτασε στο σημείο στις 1:05 μ.μ. να καταθέτουν πρόταση για συζήτηση θέματος εκτός ημερήσιας διάταξης ενώ την ίδια στιγμή όλοι τους υποστήριζαν τη λήξη των εργασιών της συνδιάσκεψης. Είναι κρίμα που οι συνάδελφοι που τους ψηφίζουν, παρασυρμένοι από διάφορους λόγους, δεν τους βλέπουν «εν πλήρη δράση» για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να δουν ποιους στέλνουν να τους αντιπροσωπεύσουν.
Στα θέματα τώρα που «συζητήθηκαν». Στα εκκρεμούντα θέματα ψηφίστηκε ένα γενικόλογο ψήφισμα για τις αντιδράσεις μας σε περίπτωση που το Υπουργείο δεν απαντήσει με θετικά δείγματα γραφής το επόμενο δίμηνο. (Όταν κυκλοφορήσει επίσημα από την ΠΟΕΔ θα σας ενημερώσουμε). Εμείς καταθέσαμε πρόταση για συγκεκριμένες αγωνιστικές κινητοποιήσεις:
«Σε τυχόν άρνηση του Υπουργείου να αρχίσουμε με πρόγραμμα συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας των μαθητών, γονιών και δασκάλων έξω από το Υπουργείο, κάθε μέρα μετά την 14η του Σεπτέμβρη, όπως το πρόγραμμα των κινηματογραφικών παραστάσεων. Προηγουμένως εννοείται η συνεργασία με την Ομοσπονδία Γονέων και η εξαγγελία των μέτρων σε κοινές διασκέψεις τύπου.
Αυτή η αγωνιστική στάση θα δώσει το μήνυμα ότι οι γονείς, οι μαθητές και οι δάσκαλοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν δυναμικά ποιοτική εκπαίδευση για ΟΛΑ τα παιδιά. Ευελπιστώ ότι θα συνεργαστούμε όλοι οι φορείς για την λύση των θεμάτων και δεν θα αναλωνόμαστε στην απλή συζήτησή τους, μετατρεπόμενοι σε ανάχωμα της οργής και της αγανάκτησης όσων υφίστανται και βιώνουν τριτοκοσμικές καταστάσεις στα σχολεία τους».
Η πρότασή μας απορρίφτηκε και περιορίστηκαν σε αναφορά για «συνεργασία και εμπλοκή των γονιών». Είναι φανερό ότι δεν έχουν καμιά διάθεση για δημιουργία πραγματικού αγωνιστικού μετώπου παιδείας και περιορίζονται σε ευχολόγια. Σκυφτοκέφαλοι επαίτες, είναι έτοιμοι να στηρίξουν την οποιαδήποτε εξουσία με τα πρώτα ψίχουλα που θα τους πετάξει.
Στο θέμα του προτεινόμενου σχεδίου αξιολόγησης, μετά από διαβούλευση των κινήσεων έγινε κατορθωτό να εκδοθεί μια απόφαση σαν «το μνήμα του Αγ. Νεοφύτου». Με ευχολόγια πάλι αρνήθηκαν να συζητηθούν και να αποφασιστούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και πρόνοιες που θα απαιτήσουμε για το νέο σχέδιο. Εμείς καταθέσαμε και εδώ συγκεκριμένες θέσεις που πιστεύουμε διασφαλίζουν τους εκπαιδευτικούς και την αξιοπρέπειά τους. (Μπορείτε να τις διαβάσετε παρακάτω). Τις απέρριψαν. Το θετικό είναι ότι αποφασίστηκε το όποιο σχέδιο να περάσει από τη βάση του κλάδου. Βέβαια θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση γιατί δεν μπορούμε να τους έχουμε εμπιστοσύνη. Τα ίδια έκαναν και σε άλλα θέματα (ολοήμερο κ.λ.π.) Για άλλη μια φορά οι ηγεσίες των κινήσεων αδρανοποιούν το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του κλάδου και μετατρέπουν τους Γενικούς Αντιπροσώπους σε «συνδικαλιστικές γλάστρες».
Ας αρχίσουμε από τα διαδικαστικά. Ήταν προγραμματισμένο να αρχίσει στις 9:00 π.μ. Άρχισαν οι εργασίες 9:40 π.μ. Οι εργασίες τέλειωσαν 1:15 μ.μ. Ενδιάμεσα ένα διάλειμμα από πεντάλεπτο κατέληξε 40λεπτο. Άλλο ένα για διαβούλευση των κινήσεων κατέληξε σε μισάωρο. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας… Την πρότασή μας για συνέχιση των εργασιών και μετά το γεύμα δεν θέλησαν να τη βάλουν καν σε ψηφοφορία. Απροκάλυπτα και αυταρχικά αποφασίζουν να μη θέσουν σε ψηφοφορία μια διαδικαστική πρόταση που τίμια και ξεκάθαρα τους θέτει προ των ευθυνών τους.
Φοβούμενοι πως θα αρχίσουν και άλλοι συνάδελφοι, από τις κινήσεις τους, να αντιδρούν στον εκφυλισμό του συνδικαλισμού καταφεύγουν σε βυζαντινές μηχανορραφίες. Φοβήθηκαν ότι ίσως τούτη τη φορά να είχαν να αντιμετωπίσουν παραπάνω αντίδραση από την προηγούμενη Συνδιάσκεψη (2 υπέρ της πρότασής μας και μια αποχή). Η αυτογελειοποίησή τους έφτασε στο σημείο στις 1:05 μ.μ. να καταθέτουν πρόταση για συζήτηση θέματος εκτός ημερήσιας διάταξης ενώ την ίδια στιγμή όλοι τους υποστήριζαν τη λήξη των εργασιών της συνδιάσκεψης. Είναι κρίμα που οι συνάδελφοι που τους ψηφίζουν, παρασυρμένοι από διάφορους λόγους, δεν τους βλέπουν «εν πλήρη δράση» για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να δουν ποιους στέλνουν να τους αντιπροσωπεύσουν.
Στα θέματα τώρα που «συζητήθηκαν». Στα εκκρεμούντα θέματα ψηφίστηκε ένα γενικόλογο ψήφισμα για τις αντιδράσεις μας σε περίπτωση που το Υπουργείο δεν απαντήσει με θετικά δείγματα γραφής το επόμενο δίμηνο. (Όταν κυκλοφορήσει επίσημα από την ΠΟΕΔ θα σας ενημερώσουμε). Εμείς καταθέσαμε πρόταση για συγκεκριμένες αγωνιστικές κινητοποιήσεις:
«Σε τυχόν άρνηση του Υπουργείου να αρχίσουμε με πρόγραμμα συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας των μαθητών, γονιών και δασκάλων έξω από το Υπουργείο, κάθε μέρα μετά την 14η του Σεπτέμβρη, όπως το πρόγραμμα των κινηματογραφικών παραστάσεων. Προηγουμένως εννοείται η συνεργασία με την Ομοσπονδία Γονέων και η εξαγγελία των μέτρων σε κοινές διασκέψεις τύπου.
Αυτή η αγωνιστική στάση θα δώσει το μήνυμα ότι οι γονείς, οι μαθητές και οι δάσκαλοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν δυναμικά ποιοτική εκπαίδευση για ΟΛΑ τα παιδιά. Ευελπιστώ ότι θα συνεργαστούμε όλοι οι φορείς για την λύση των θεμάτων και δεν θα αναλωνόμαστε στην απλή συζήτησή τους, μετατρεπόμενοι σε ανάχωμα της οργής και της αγανάκτησης όσων υφίστανται και βιώνουν τριτοκοσμικές καταστάσεις στα σχολεία τους».
Η πρότασή μας απορρίφτηκε και περιορίστηκαν σε αναφορά για «συνεργασία και εμπλοκή των γονιών». Είναι φανερό ότι δεν έχουν καμιά διάθεση για δημιουργία πραγματικού αγωνιστικού μετώπου παιδείας και περιορίζονται σε ευχολόγια. Σκυφτοκέφαλοι επαίτες, είναι έτοιμοι να στηρίξουν την οποιαδήποτε εξουσία με τα πρώτα ψίχουλα που θα τους πετάξει.
Στο θέμα του προτεινόμενου σχεδίου αξιολόγησης, μετά από διαβούλευση των κινήσεων έγινε κατορθωτό να εκδοθεί μια απόφαση σαν «το μνήμα του Αγ. Νεοφύτου». Με ευχολόγια πάλι αρνήθηκαν να συζητηθούν και να αποφασιστούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και πρόνοιες που θα απαιτήσουμε για το νέο σχέδιο. Εμείς καταθέσαμε και εδώ συγκεκριμένες θέσεις που πιστεύουμε διασφαλίζουν τους εκπαιδευτικούς και την αξιοπρέπειά τους. (Μπορείτε να τις διαβάσετε παρακάτω). Τις απέρριψαν. Το θετικό είναι ότι αποφασίστηκε το όποιο σχέδιο να περάσει από τη βάση του κλάδου. Βέβαια θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση γιατί δεν μπορούμε να τους έχουμε εμπιστοσύνη. Τα ίδια έκαναν και σε άλλα θέματα (ολοήμερο κ.λ.π.) Για άλλη μια φορά οι ηγεσίες των κινήσεων αδρανοποιούν το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του κλάδου και μετατρέπουν τους Γενικούς Αντιπροσώπους σε «συνδικαλιστικές γλάστρες».
Οι θέσεις της ΡΙ.Α.ΚΙ. για το σχέδιο αξιολόγησης
Εισήγηση της ΡΙ.Α.ΚΙ. για το θέμα του προτεινόμενου σχεδίου αξιολόγησης, στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ (18/6/09):
Η προσέγγισή μας πρέπει να αντιμετωπίζει το σχέδιο και τις επιπτώσεις στην παιδεία, το σχολικό χώρο και τους εκπαιδευτικούς συνολικά. Δεν μπορούμε να αποπροσανατολιζόμαστε αναζητώντας τυχόν θετικές επουσιώδεις διατάξεις που δεν έχουν καμιά αξία, όταν λειτουργούν σ’ αυταρχικό, αντιδημοκρατικό περιβάλλον.
Το «νέο» προτεινόμενο σχέδιο αξιολόγησης δεν προσκομίζει τίποτα το πραγματικά νέο. Επίσης είναι ψευδεπίγραφο αφού δεν ασχολείται με την ουσιαστική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, αλλά με την αξιολόγηση και τον ασφυκτικότερο έλεγχο των εκπαιδευτικών. Για άλλη μια φορά, αντί να καταργηθεί, παραμένει αποφασιστικός ο ρόλος της συνέντευξης στην Ε.Ε.Υ. για τις προαγωγές. Εμείς δεν θα παρασυρθούμε από επιμέρους ασήμαντες, τάχα προοδευτικές, πρόνοιες. Ο ρόλος των αξιολογητών και της Ε.Ε.Υ. παραμένει καθοριστικός για το μέλλον των δασκάλων. Καταργούν στα λόγια τον Επιθεωρητή και φέρνουν τρεις αξιολογητές με βαθμολογική αποτίμηση. Ο ένας μάλιστα (Διευθυντής σχολείου) θα αξιολογεί καθημερινά τους δασκάλους. Ο εξευτελισμός της προσωπικότητας των δασκάλων με τις βαθμολογίες και τις συνεντεύξεις συνεχίζεται. Σ’ ένα μικρό τόπο που όλοι γνωρίζονται, διατηρούνται στο προτεινόμενο σχέδιο, τα προνόμια των συγκεκριμένων θεσμών να διαχειρίζονται με ρουσφετολογικές και άλλες απαράδεκτες νοοτροπίες το μέλλον των εκπαιδευτικών.
Με την ανακατανομή των θέσεων στις νέες θέσεις χάνονται αρκετές θέσεις προαγωγής και επιβαρύνονται οι δάσκαλοι με νέα καθήκοντα και υποχρεώσεις. Οι προτεινόμενες μειώσεις διδακτικού ωραρίου είναι επουσιώδεις μπροστά στο φόρτο εργασίας που απαιτούν από τους εκπαιδευτικούς. Δημιουργούν την κλίμακα του ανώτερου εκπαιδευτικού, για να κρατήσουν τάχα τους καλούς δασκάλους στην τάξη. Και εδώ αρχίζει ένας από τους πολλούς παραλογισμούς: Για να διεκδικήσει κάποιος τη θέση ανώτερου εκπαιδευτικού απαιτούν 15 χρόνια υπηρεσίας. Την ίδια ώρα απαιτούν 10 χρόνια για τη θέση του Παιδαγωγικού Συμβούλου που θα καθοδηγεί αυτόν τον καλό δάσκαλο. Τέτοιες παράλογες πρόνοιες υπάρχουν πολλές όταν τις αναλύσεις στις λεπτομέρειες. Δεν είναι όμως αυτός ο στόχος μας. Δεν μπορεί να χάνουμε το δάσος κοιτώντας το δέντρο.
Για τους λόγους αυτούς, και πολλούς άλλους, προτείνουμε τη συνολική απόρριψη του σχεδίου και τη δυναμική διεκδίκηση ενός σχεδίου αξιολόγησης το οποίο θα περιλαμβάνει απαραίτητα τις αρχές τις οποίες περιγράφουμε παρακάτω.
Το σημαντικό όμως είναι να μην παρασυρθούμε στη συζήτηση των επιμέρους και να απαιτήσουμε δυναμικά το οποιοδήποτε νέο σχέδιο αξιολόγησης να διέπεται από βασικές αρχές στις οποίες θα μείνουμε σταθεροί:
Η αξιολόγηση πρέπει να επεκτείνεται σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στην εκπαίδευση, ξεκινώντας από την κορυφή (Υπουργείο Παιδείας), οι οποίοι έχουν σημαντικές ευθύνες για την κατάσταση που βρίσκεται η παιδεία.
Κατάργηση της αριθμητικής αξιολόγησης και της συνέντευξης για τις προαγωγές.
Για τις προαγωγές να υπάρχουν αποκλειστικά μετρήσιμα μοριοδοτημένα κριτήρια. Η συζήτηση πρέπει να επικεντρωθεί στη βαρύτητα που πρέπει να έχουν τα κριτήρια (π.χ. αρχαιότητα, μεταπτυχιακά, δημοσιεύσεις, κ.λ.π.)
Τα μόρια από κάθε κριτήριο πρέπει να υπολογίζονται μόνο σε μια φάση προαγωγής. Σε τυχόν επόμενη φάση θα υπολογίζονται μόνο τα επιπλέον που αποκτήθηκαν στο διάστημα από την προηγούμενη προαγωγή.
Σημαντική μείωση του διδακτικού ωραρίου των δασκάλων, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στον παιδαγωγικό τους ρόλο.
Απαιτείται ποιοτική αρχική μόρφωση των εκπαιδευτικών σε Πανεπιστημιακές Παιδαγωγικές σχολές, με Παιδαγωγική και Ψυχολογική κατάρτιση για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Στη συνέχεια ποιοτική περιοδική επιμόρφωση, σε εργάσιμο χρόνο, με συγκεκριμένους στόχους και προγράμματα.
Αυτές οι βασικές αρχές θα απαλλάξουν τους δασκάλους από το βραχνά του άγχους και θα τους προσδώσουν το παιδαγωγικό κύρος που απαιτείται για να επιτελέσουν το έργο τους. Θα βάλουν τέρμα στις πελατειακές σχέσεις και τον εξευτελισμό των εκπαιδευτικών. Είναι η μεγάλη ευκαιρία του κλάδου να αποκτήσει αξιοπρέπεια και το κύρος του στους γονείς και την κοινωνία. Είναι κρίμα, από ολιγωρία, συμφέροντα ή υστεροβουλίες, να αφεθούν οι δάσκαλοι να προχωρούν «έρποντας και γλείφοντας» σε κομματικούς και παραταξιακούς διαδρόμους, επαίτες για μια προαγωγή. Είναι καθήκον μας να ανυψώσουμε το κύρος και την αξιοπρέπεια των δασκάλων.
Η προσέγγισή μας πρέπει να αντιμετωπίζει το σχέδιο και τις επιπτώσεις στην παιδεία, το σχολικό χώρο και τους εκπαιδευτικούς συνολικά. Δεν μπορούμε να αποπροσανατολιζόμαστε αναζητώντας τυχόν θετικές επουσιώδεις διατάξεις που δεν έχουν καμιά αξία, όταν λειτουργούν σ’ αυταρχικό, αντιδημοκρατικό περιβάλλον.
Το «νέο» προτεινόμενο σχέδιο αξιολόγησης δεν προσκομίζει τίποτα το πραγματικά νέο. Επίσης είναι ψευδεπίγραφο αφού δεν ασχολείται με την ουσιαστική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, αλλά με την αξιολόγηση και τον ασφυκτικότερο έλεγχο των εκπαιδευτικών. Για άλλη μια φορά, αντί να καταργηθεί, παραμένει αποφασιστικός ο ρόλος της συνέντευξης στην Ε.Ε.Υ. για τις προαγωγές. Εμείς δεν θα παρασυρθούμε από επιμέρους ασήμαντες, τάχα προοδευτικές, πρόνοιες. Ο ρόλος των αξιολογητών και της Ε.Ε.Υ. παραμένει καθοριστικός για το μέλλον των δασκάλων. Καταργούν στα λόγια τον Επιθεωρητή και φέρνουν τρεις αξιολογητές με βαθμολογική αποτίμηση. Ο ένας μάλιστα (Διευθυντής σχολείου) θα αξιολογεί καθημερινά τους δασκάλους. Ο εξευτελισμός της προσωπικότητας των δασκάλων με τις βαθμολογίες και τις συνεντεύξεις συνεχίζεται. Σ’ ένα μικρό τόπο που όλοι γνωρίζονται, διατηρούνται στο προτεινόμενο σχέδιο, τα προνόμια των συγκεκριμένων θεσμών να διαχειρίζονται με ρουσφετολογικές και άλλες απαράδεκτες νοοτροπίες το μέλλον των εκπαιδευτικών.
Με την ανακατανομή των θέσεων στις νέες θέσεις χάνονται αρκετές θέσεις προαγωγής και επιβαρύνονται οι δάσκαλοι με νέα καθήκοντα και υποχρεώσεις. Οι προτεινόμενες μειώσεις διδακτικού ωραρίου είναι επουσιώδεις μπροστά στο φόρτο εργασίας που απαιτούν από τους εκπαιδευτικούς. Δημιουργούν την κλίμακα του ανώτερου εκπαιδευτικού, για να κρατήσουν τάχα τους καλούς δασκάλους στην τάξη. Και εδώ αρχίζει ένας από τους πολλούς παραλογισμούς: Για να διεκδικήσει κάποιος τη θέση ανώτερου εκπαιδευτικού απαιτούν 15 χρόνια υπηρεσίας. Την ίδια ώρα απαιτούν 10 χρόνια για τη θέση του Παιδαγωγικού Συμβούλου που θα καθοδηγεί αυτόν τον καλό δάσκαλο. Τέτοιες παράλογες πρόνοιες υπάρχουν πολλές όταν τις αναλύσεις στις λεπτομέρειες. Δεν είναι όμως αυτός ο στόχος μας. Δεν μπορεί να χάνουμε το δάσος κοιτώντας το δέντρο.
Για τους λόγους αυτούς, και πολλούς άλλους, προτείνουμε τη συνολική απόρριψη του σχεδίου και τη δυναμική διεκδίκηση ενός σχεδίου αξιολόγησης το οποίο θα περιλαμβάνει απαραίτητα τις αρχές τις οποίες περιγράφουμε παρακάτω.
Το σημαντικό όμως είναι να μην παρασυρθούμε στη συζήτηση των επιμέρους και να απαιτήσουμε δυναμικά το οποιοδήποτε νέο σχέδιο αξιολόγησης να διέπεται από βασικές αρχές στις οποίες θα μείνουμε σταθεροί:
Η αξιολόγηση πρέπει να επεκτείνεται σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στην εκπαίδευση, ξεκινώντας από την κορυφή (Υπουργείο Παιδείας), οι οποίοι έχουν σημαντικές ευθύνες για την κατάσταση που βρίσκεται η παιδεία.
Κατάργηση της αριθμητικής αξιολόγησης και της συνέντευξης για τις προαγωγές.
Για τις προαγωγές να υπάρχουν αποκλειστικά μετρήσιμα μοριοδοτημένα κριτήρια. Η συζήτηση πρέπει να επικεντρωθεί στη βαρύτητα που πρέπει να έχουν τα κριτήρια (π.χ. αρχαιότητα, μεταπτυχιακά, δημοσιεύσεις, κ.λ.π.)
Τα μόρια από κάθε κριτήριο πρέπει να υπολογίζονται μόνο σε μια φάση προαγωγής. Σε τυχόν επόμενη φάση θα υπολογίζονται μόνο τα επιπλέον που αποκτήθηκαν στο διάστημα από την προηγούμενη προαγωγή.
Σημαντική μείωση του διδακτικού ωραρίου των δασκάλων, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στον παιδαγωγικό τους ρόλο.
Απαιτείται ποιοτική αρχική μόρφωση των εκπαιδευτικών σε Πανεπιστημιακές Παιδαγωγικές σχολές, με Παιδαγωγική και Ψυχολογική κατάρτιση για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Στη συνέχεια ποιοτική περιοδική επιμόρφωση, σε εργάσιμο χρόνο, με συγκεκριμένους στόχους και προγράμματα.
Αυτές οι βασικές αρχές θα απαλλάξουν τους δασκάλους από το βραχνά του άγχους και θα τους προσδώσουν το παιδαγωγικό κύρος που απαιτείται για να επιτελέσουν το έργο τους. Θα βάλουν τέρμα στις πελατειακές σχέσεις και τον εξευτελισμό των εκπαιδευτικών. Είναι η μεγάλη ευκαιρία του κλάδου να αποκτήσει αξιοπρέπεια και το κύρος του στους γονείς και την κοινωνία. Είναι κρίμα, από ολιγωρία, συμφέροντα ή υστεροβουλίες, να αφεθούν οι δάσκαλοι να προχωρούν «έρποντας και γλείφοντας» σε κομματικούς και παραταξιακούς διαδρόμους, επαίτες για μια προαγωγή. Είναι καθήκον μας να ανυψώσουμε το κύρος και την αξιοπρέπεια των δασκάλων.
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Σε εξωδικαστικό συμβιβασμό αναγκάστηκε η «Shell»
Με «σταγόνα» στον ωκεανό των εγκλημάτων της «Shell» στη νότια Νιγηρία μοιάζει η ανακοίνωση της πολυεθνικής πετρελαϊκής την περασμένη Τρίτη ότι θα δώσει αποζημιώσεις 15,5 εκατ. δολαρίων στους συγγενείς και τους οικείους των εννιά Νιγηριανών μελών της φυλής των Ογκόνι (ανάμεσά τους και ο γνωστός συγγραφέας Κεν Σάρο Ουίουα) που απαγχονίστηκαν το 1995. Ωστόσο, τα ματωμένα δολάρια δε σημαίνουν και ταυτόχρονη παραδοχή της ηθικής και φυσικής αυτουργίας στα επί μισό αιώνα εγκλήματα που έχει διαπράξει η πετρελαϊκή εταιρεία στο νιγηριανό νότο.
Δικηγόροι της «Shell» στη Ν. Υόρκη ανακοίνωσαν ότι τα χρήματα είναι μεν εξωδικαστικός συμβιβασμός με τους ενάγοντες - συγγενείς των θυμάτων που είχαν μηνύσει την πολυεθνική σε ομοσπονδιακό δικαστήριο της συγκεκριμένης αμερικανικής πολιτείας, αλλά όχι και αναγνώριση «τυχόν ευθυνών» στον απαγχονισμό των εννιά αγωνιστών το 1995. Γιατί τότε η «Shell» αποφάσισε να δώσει τα 15,5 εκατ. δολάρια; Για να κάνει ...«μία ανθρωπιστική χειρονομία», όπως είπαν ανερυθρίαστα οι δικηγόροι της; Οχι βέβαια! Η «Shell» αναγκάστηκε να δώσει εξωδικαστικά τα 15,5 εκατ. δολάρια όχι ασφαλώς για να βουλώσει τα στόματα των συγγενών των θυμάτων (που παραμένουν σε συνεχή και συνεπή αγωνιστική επαγρύπνηση) αλλά για να μην πάρουν φωτιά τα ειδησεογραφικά δίκτυα και κανάλια απ' το άκουσμα και μόνο των εγκλημάτων της στη γη των Ογκόνι (στο Δέλτα του Νίγηρα). Εάν φυσικά γινόταν η δίκη στο δικαστήριο της Νέας Υόρκης...
Τι θα ακουγόταν στη δικαστική αίθουσα;
* «Ετσιθελική» υφαρπαγή των πατρογονικών εστιών χιλιάδων αυτόχθονων Νιγηριανών απ' τα στελέχη της «Shell» για την πραγματοποίηση γεωτρήσεων μαύρου χρυσού.
* Ρύπανση και ανήκεστη βλάβη σε υγροβιότοπους, λίμνες, ποτάμια, πηγάδια και καταστροφή ντόπιας χλωρίδας και πανίδας.
* Εξώθηση χιλιάδων παραδοσιακών αγροτών και ψαράδων στην πείνα και στην ανέχεια αφού έμειναν χωρίς δουλειά μετά τη μετατροπή της γης και των υδροφόρων οριζόντων σε τεράστια πηγάδια γεωτρήσεων...
* Η επί σειρά ετών σύμπραξη των διευθυντικών στελεχών της «Shell» στη Νιγηρία με την κυβέρνηση του εκάστοτε (υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ) Νιγηριανού δικτάτορα με στόχο την ισοπέδωση ολόκληρων χωριών και οι «παραδειγματικές» σφαγές χιλιάδων αμάχων που τόλμησαν να υψώσουν φωνή αντίδρασης στα βρώμικα σχέδιά τους.
* Η πολυετής διαφθορά Νιγηριανών κυβερνητικών και στρατιωτικών αξιωματούχων ώστε να καταστεί εφικτή (σε βάρος του νιγηριανού λαού) η διαρκής απομύζηση του ορυκτού πλούτου στο Δέλτα του Νίγηρα.
Έστω και αδρά, τέτοια εγκλήματα δεν πρόκειται (τουλάχιστον σύντομα...) να ακουστούν στις δικαστικές αίθουσες των ΗΠΑ και πολύ περισσότερο της Νιγηρίας... Η τωρινή κυβέρνηση του Νιγηριανού Προέδρου, Ουμάρου Γιαρ Αντουα, παραμένει για την ώρα εγκλωβισμένη στη στείρα στρατιωτική αντιμετώπιση των ένοπλων απελευθερωτικών κινημάτων και των εγκληματικών συμμοριών που δρουν παράλληλα στο Δέλτα του Νίγηρα και έχουν προκαλέσει την κατά ένα πέμπτο μείωση της πετρελαϊκής παραγωγής στη Νιγηρία μέσα στην τελευταία τριετία...
Ο αγώνας θα συνεχιστεί
Απ' την άλλη, δε θα πρέπει να απαξιωθεί η σημασία της ...«ανθρωπιστικής χειρονομίας» της «Shell». Ελάχιστες ώρες μετά την ανακοίνωση του εξωδικαστικού «συμβιβασμού», εκπρόσωπος του αγωνιστικού κινήματος που έχουν συγκροτήσει μέλη της κοινότητας των Ογκόνι απ' το 1990 (γνωστό ως MOSOP) προχώρησε στην παρακάτω χαρακτηριστική δήλωση:
«Για μας, αυτές οι αποζημιώσεις σημαίνουν την αρχή και όχι το τέλος του αγώνα μας για δικαίωση... Γι' αυτό και καλωσορίζουμε την απόφαση της "Shell" να δώσει τα 15,5 εκατ. δολάρια για τους φόνους του Κεν Σάρο Ουίουα και των άλλων οκτώ αγωνιστών... Ομως, η "Shell" θα πρέπει να λογοδοτήσει για την περιβαλλοντική ρύπανση και υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής στη γη των Ογκόνι. Ως αγρότες και ψαράδες στερούμαστε τα πάντα....Στερούμαστε τα μέσα για την επιβίωσή μας λόγω της ρύπανσης του εδάφους και του νερού της περιοχής μας. Για να υπάρξει λοιπόν διαρκής ειρήνη στην περιοχή η "Shell" θα πρέπει να αλλάξει στάση απέναντι σε όλους και να αρχίσει να μας αντιμετωπίζει ως πολιτισμένους ανθρώπους και όχι να μας εκμεταλλεύεται λόγω του πετρελαίου στη γη μας».
Εντούτοις, τα εγκλήματα των πετρελαϊκών πολυεθνικών στη νότια Νιγηρία δεν τα «εισπράττουν» μόνο τα μέλη της κοινότητας των Ογκόνι, ούτε μόνο το κίνημα «MOSOP». Εδώ και περίπου μία δεκαετία έχουν συγκροτηθεί στο Δέλτα του Νίγηρα μικρά και μεγαλύτερα ένοπλα απελευθερωτικά κινήματα, όπως το «Κίνημα Χειραφέτησης του Δέλτα του Νίγηρα» (γνωστό ως MEND), τα οποία έχουν κηρύξει πόλεμο σ' όλες τις ξένες πολυεθνικές που λυμαίνονται τον ορυκτό πλούτο αυτής της τεράστιας περιοχής σε βάρος των κατοίκων και του τοπικού περιβάλλοντος. Στα μέσα Μάη και για δύο - τρεις βδομάδες, ο νιγηριανός στρατός πραγματοποίησε φονικούς βομβαρδισμούς και επιχειρήσεις σε κατοικημένες περιοχές στο Δέλτα του Νίγηρα με αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς αθώους άμαχους. Παράλληλα, εξαπέλυσε ένα ακόμη άγριο κυνήγι κατά των ανταρτών του MEND, επιχειρώντας παράλληλα να σπιλώσει τον αγώνα τους ταυτίζοντάς τους με τις δεκάδες εγκληματικές ομάδες που δρουν στην περιοχή και πλουτίζουν απάγοντας ξένους εργαζόμενους και κάνοντας πειρατεία σε πετρελαιοφόρα σκάφη...
Όμως, τα στρατιωτικά μέσα δεν μπορεί να είναι η λύση στο πρόβλημα. Η δημοκρατία στη Νιγηρία παραμένει ακόμη πολύ εύθραυστη και απόλυτα παραδομένη στα συμφέροντα του μεγάλου ξένου (και ντόπιου) κεφαλαίου. Όσους άμαχους και αντάρτες και εάν σκοτώσει ο στρατός με τη βοήθεια των μισθοφόρων της κάθε ξένης πετρελαϊκής, η πραγματική ειρήνη θα παραμείνει άπιαστο όνειρο για το Δέλτα του Νίγηρα... Είναι, συνεπώς, σίγουρο πως η «Shell», και η κάθε πετρελαϊκή που διατηρεί επιχειρήσεις στη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα της υποσαχάριας Αφρικής, δε θα προχωρήσει από μόνη της σε αλλαγή πολιτικής και πρακτικής. Το μόνο που μπορεί να τις υποχρεώσει να αλλάξουν είναι οι λαϊκοί αγώνες. Η ενδυνάμωση των ντόπιων και ευρύτερων λαϊκών κινημάτων είναι η πιο βάσιμη ελπίδα για πραγματική αλλαγή σε μία χώρα που διαθέτει ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη πετρελαϊκή παραγωγή και το μεγαλύτερο πληθυσμό στην Αφρική... Διαφορετικά; Η κάθε «Shell» θα εξακολουθεί να αλωνίζει μετατρέποντας, στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους, αλλοτινούς φυσικούς παράδεισους σε πραγματική κόλαση...
Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 14-6-2009
Δικηγόροι της «Shell» στη Ν. Υόρκη ανακοίνωσαν ότι τα χρήματα είναι μεν εξωδικαστικός συμβιβασμός με τους ενάγοντες - συγγενείς των θυμάτων που είχαν μηνύσει την πολυεθνική σε ομοσπονδιακό δικαστήριο της συγκεκριμένης αμερικανικής πολιτείας, αλλά όχι και αναγνώριση «τυχόν ευθυνών» στον απαγχονισμό των εννιά αγωνιστών το 1995. Γιατί τότε η «Shell» αποφάσισε να δώσει τα 15,5 εκατ. δολάρια; Για να κάνει ...«μία ανθρωπιστική χειρονομία», όπως είπαν ανερυθρίαστα οι δικηγόροι της; Οχι βέβαια! Η «Shell» αναγκάστηκε να δώσει εξωδικαστικά τα 15,5 εκατ. δολάρια όχι ασφαλώς για να βουλώσει τα στόματα των συγγενών των θυμάτων (που παραμένουν σε συνεχή και συνεπή αγωνιστική επαγρύπνηση) αλλά για να μην πάρουν φωτιά τα ειδησεογραφικά δίκτυα και κανάλια απ' το άκουσμα και μόνο των εγκλημάτων της στη γη των Ογκόνι (στο Δέλτα του Νίγηρα). Εάν φυσικά γινόταν η δίκη στο δικαστήριο της Νέας Υόρκης...
Τι θα ακουγόταν στη δικαστική αίθουσα;
* «Ετσιθελική» υφαρπαγή των πατρογονικών εστιών χιλιάδων αυτόχθονων Νιγηριανών απ' τα στελέχη της «Shell» για την πραγματοποίηση γεωτρήσεων μαύρου χρυσού.
* Ρύπανση και ανήκεστη βλάβη σε υγροβιότοπους, λίμνες, ποτάμια, πηγάδια και καταστροφή ντόπιας χλωρίδας και πανίδας.
* Εξώθηση χιλιάδων παραδοσιακών αγροτών και ψαράδων στην πείνα και στην ανέχεια αφού έμειναν χωρίς δουλειά μετά τη μετατροπή της γης και των υδροφόρων οριζόντων σε τεράστια πηγάδια γεωτρήσεων...
* Η επί σειρά ετών σύμπραξη των διευθυντικών στελεχών της «Shell» στη Νιγηρία με την κυβέρνηση του εκάστοτε (υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ) Νιγηριανού δικτάτορα με στόχο την ισοπέδωση ολόκληρων χωριών και οι «παραδειγματικές» σφαγές χιλιάδων αμάχων που τόλμησαν να υψώσουν φωνή αντίδρασης στα βρώμικα σχέδιά τους.
* Η πολυετής διαφθορά Νιγηριανών κυβερνητικών και στρατιωτικών αξιωματούχων ώστε να καταστεί εφικτή (σε βάρος του νιγηριανού λαού) η διαρκής απομύζηση του ορυκτού πλούτου στο Δέλτα του Νίγηρα.
Έστω και αδρά, τέτοια εγκλήματα δεν πρόκειται (τουλάχιστον σύντομα...) να ακουστούν στις δικαστικές αίθουσες των ΗΠΑ και πολύ περισσότερο της Νιγηρίας... Η τωρινή κυβέρνηση του Νιγηριανού Προέδρου, Ουμάρου Γιαρ Αντουα, παραμένει για την ώρα εγκλωβισμένη στη στείρα στρατιωτική αντιμετώπιση των ένοπλων απελευθερωτικών κινημάτων και των εγκληματικών συμμοριών που δρουν παράλληλα στο Δέλτα του Νίγηρα και έχουν προκαλέσει την κατά ένα πέμπτο μείωση της πετρελαϊκής παραγωγής στη Νιγηρία μέσα στην τελευταία τριετία...
Ο αγώνας θα συνεχιστεί
Απ' την άλλη, δε θα πρέπει να απαξιωθεί η σημασία της ...«ανθρωπιστικής χειρονομίας» της «Shell». Ελάχιστες ώρες μετά την ανακοίνωση του εξωδικαστικού «συμβιβασμού», εκπρόσωπος του αγωνιστικού κινήματος που έχουν συγκροτήσει μέλη της κοινότητας των Ογκόνι απ' το 1990 (γνωστό ως MOSOP) προχώρησε στην παρακάτω χαρακτηριστική δήλωση:
«Για μας, αυτές οι αποζημιώσεις σημαίνουν την αρχή και όχι το τέλος του αγώνα μας για δικαίωση... Γι' αυτό και καλωσορίζουμε την απόφαση της "Shell" να δώσει τα 15,5 εκατ. δολάρια για τους φόνους του Κεν Σάρο Ουίουα και των άλλων οκτώ αγωνιστών... Ομως, η "Shell" θα πρέπει να λογοδοτήσει για την περιβαλλοντική ρύπανση και υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής στη γη των Ογκόνι. Ως αγρότες και ψαράδες στερούμαστε τα πάντα....Στερούμαστε τα μέσα για την επιβίωσή μας λόγω της ρύπανσης του εδάφους και του νερού της περιοχής μας. Για να υπάρξει λοιπόν διαρκής ειρήνη στην περιοχή η "Shell" θα πρέπει να αλλάξει στάση απέναντι σε όλους και να αρχίσει να μας αντιμετωπίζει ως πολιτισμένους ανθρώπους και όχι να μας εκμεταλλεύεται λόγω του πετρελαίου στη γη μας».
Εντούτοις, τα εγκλήματα των πετρελαϊκών πολυεθνικών στη νότια Νιγηρία δεν τα «εισπράττουν» μόνο τα μέλη της κοινότητας των Ογκόνι, ούτε μόνο το κίνημα «MOSOP». Εδώ και περίπου μία δεκαετία έχουν συγκροτηθεί στο Δέλτα του Νίγηρα μικρά και μεγαλύτερα ένοπλα απελευθερωτικά κινήματα, όπως το «Κίνημα Χειραφέτησης του Δέλτα του Νίγηρα» (γνωστό ως MEND), τα οποία έχουν κηρύξει πόλεμο σ' όλες τις ξένες πολυεθνικές που λυμαίνονται τον ορυκτό πλούτο αυτής της τεράστιας περιοχής σε βάρος των κατοίκων και του τοπικού περιβάλλοντος. Στα μέσα Μάη και για δύο - τρεις βδομάδες, ο νιγηριανός στρατός πραγματοποίησε φονικούς βομβαρδισμούς και επιχειρήσεις σε κατοικημένες περιοχές στο Δέλτα του Νίγηρα με αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς αθώους άμαχους. Παράλληλα, εξαπέλυσε ένα ακόμη άγριο κυνήγι κατά των ανταρτών του MEND, επιχειρώντας παράλληλα να σπιλώσει τον αγώνα τους ταυτίζοντάς τους με τις δεκάδες εγκληματικές ομάδες που δρουν στην περιοχή και πλουτίζουν απάγοντας ξένους εργαζόμενους και κάνοντας πειρατεία σε πετρελαιοφόρα σκάφη...
Όμως, τα στρατιωτικά μέσα δεν μπορεί να είναι η λύση στο πρόβλημα. Η δημοκρατία στη Νιγηρία παραμένει ακόμη πολύ εύθραυστη και απόλυτα παραδομένη στα συμφέροντα του μεγάλου ξένου (και ντόπιου) κεφαλαίου. Όσους άμαχους και αντάρτες και εάν σκοτώσει ο στρατός με τη βοήθεια των μισθοφόρων της κάθε ξένης πετρελαϊκής, η πραγματική ειρήνη θα παραμείνει άπιαστο όνειρο για το Δέλτα του Νίγηρα... Είναι, συνεπώς, σίγουρο πως η «Shell», και η κάθε πετρελαϊκή που διατηρεί επιχειρήσεις στη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα της υποσαχάριας Αφρικής, δε θα προχωρήσει από μόνη της σε αλλαγή πολιτικής και πρακτικής. Το μόνο που μπορεί να τις υποχρεώσει να αλλάξουν είναι οι λαϊκοί αγώνες. Η ενδυνάμωση των ντόπιων και ευρύτερων λαϊκών κινημάτων είναι η πιο βάσιμη ελπίδα για πραγματική αλλαγή σε μία χώρα που διαθέτει ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη πετρελαϊκή παραγωγή και το μεγαλύτερο πληθυσμό στην Αφρική... Διαφορετικά; Η κάθε «Shell» θα εξακολουθεί να αλωνίζει μετατρέποντας, στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους, αλλοτινούς φυσικούς παράδεισους σε πραγματική κόλαση...
Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 14-6-2009
Ποίημα της εβδομάδας 128
Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Σχολικές εμπειρίες στη Σουηδία
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα των Λατσιών "Κακαρίστρα".
Πριν από λίγες μέρες, στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Comenius, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το σχολείο με το οποίο συνεργάζεται το σχολείο μας στο Goteborg της Σουηδίας. Στη συνάντηση μετείχαν και εκπαιδευτικοί από τα άλλα συνεργαζόμενα σχολεία της Γερμανίας, της Φινλανδίας και της Πολωνίας. Κατά τη συνάντηση παρουσιάστηκαν ποικίλες δραστηριότητες από τα παιδιά και τους δασκάλους του σχολείου. Εκτός από τις συζητήσεις για το πρόγραμμά μας, είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά πώς εργάζεται το σχολείο, την υλικοτεχνική υποδομή του και να συζητήσουμε με εκπαιδευτικούς και υπευθύνους του τοπικού συμβουλίου για θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, από κοντά, τον τρόπο ζωής τους, να συζητήσουμε τις προσπάθειες που κάνουν για τη μόρφωση των παιδιών τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή, αλλά και τις προσπάθειες που καταβάλλουν για τη λύση τους.
Μας δόθηκε επίσης η δυνατότητα να ξεναγηθούμε σε ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους, σε μουσεία και τοποθεσίες ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε από τις 5 ως τις 10 του Μάη 2009. Η σύντομη αυτή επίσκεψη μας έδωσε εμπειρίες και ιδέες χρήσιμες και για το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Η Σουηδία είναι μια χώρα με ιδιαίτερη φροντίδα για την παιδεία των πολιτών της. Θεωρούμε λοιπόν ότι έχουμε να κερδίσουμε πολλά αν αξιοποιήσουμε σωστά τα θετικά στοιχεία που συνάδουν με το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορούν άμεσα να αξιοποιηθούν και να αποτελέσουν βήματα εκσυγχρονισμού της τελματωμένης κατάστασης της παιδείας μας. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που ευαγγελίζονται τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις, δεν μπορεί να παραμένει στα λόγια και να αγνοεί την πλούσια εμπειρία άλλων χωρών. Υπάρχουν αποτελεσματικοί δρόμοι για να βαδίσουμε, όπως φυσικά υπάρχουν και κακοτοπιές που οφείλουμε να αποφύγουμε.
Από την πρώτη ματιά, στο σχολείο που επισκεφτήκαμε ήταν φανερή η πολύ καλή οργάνωσή του, η πλούσια υλικοτεχνική του υποδομή, οι θαυμάσιες σχέσεις μεταξύ των δασκάλων (είναι μόνιμοι στο σχολείο και δεν αλλάζουν κάθε λίγο), η ηρεμία και το κλίμα αλληλοσεβασμού που επικρατεί σε κάθε δραστηριότητα. Η έμφαση στην ανάπτυξη της ανεξαρτησίας των μαθητών, της αυτοδιαχείρισης και της απόκτησης δεξιοτήτων απαραίτητων για τη ζωή. Μεγάλη σημασία δίνεται επίσης στην τέχνη, τις ελεύθερες και δημιουργικές δραστηριότητες και το φυσικό περιβάλλον. Εκείνο όμως που εντυπωσιάζει πραγματικά τον επισκέπτη είναι η ηρεμία και ο σεβασμός που δείχνουν τα παιδιά στις μεταξύ τους σχέσεις, η ανάληψη των ευθυνών για τα ζητήματα που τα αφορούν, η ανεξαρτησία τους στη φροντίδα για το γεύμα τους ή άλλες δραστηριότητες. Στα παιδιά παρέχεται πλήρες γεύμα το μεσημέρι. Το γεύμα είναι δωρεάν για όλα τα παιδιά και τους δασκάλους στη Σουηδία. Υπάρχει στο σχολείο πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και εστιατόριο που θα τη ζήλευαν πολλά εστιατόριά μας. Φανταστείτε τώρα τη δική μας κατάσταση. Φτιάξαμε μερικά σχολεία, όπως το «Πεύκιος Γεωργιάδης», τα «βαφτίσαμε» ολοήμερα, χωρίς χώρους εστίασης και ξεκούρασης, με πάρα πολλές άλλες βασικές ελλείψεις, οι γονείς πληρώνουν για το γεύμα και αυταπατόμαστε, όσοι από εμάς το κάνουν, ότι αναβαθμίσαμε την παιδεία μας.
Το σχολείο που επισκεφτήκαμε βρίσκεται σε μια πανέμορφη περιοχή μέσα στο πράσινο, με ένα λειτουργικότατο σχεδιασμό των χώρων έτσι που να εξυπηρετεί τις ανάγκες των παιδιών και των εκπαιδευτικών. Εντυπωσιάζει η προσεκτική μελέτη ακόμη και της παραμικρής λεπτομέρειας στην επιλογή των υλικών για να παρέχεται ότι το καλύτερο. Δομημένο με θαυμαστή ηχομόνωση ώστε να μπορούν όλοι να εργάζονται απερίσπαστοι. Βλέπαμε ακόμη και τις πόρτες της κάθε αίθουσας να είναι διπλές με άριστα αποτελεσματικά μονωτικά υλικά και αναλογιζόμασταν τη φτήνια και την προχειρότητα που επικρατεί στις δικές μας αντίστοιχες κατασκευές. Οι αίθουσες διδασκαλίας μεγάλες, με λειτουργικά ατομικά θρανία στα οποία ανοίγει η πάνω επιφάνεια και υπάρχει αποθηκευτικός χώρος για τα βιβλία των παιδιών. Θρανία και καρέκλες προσαρμοζόμενα ανάλογα με τη σωματική ανάπτυξη των μαθητών. Σκεφτείτε τώρα και τα δικά μας ογκώδη δυσλειτουργικά βαριά και ίδια για όλα τα παιδιά της τάξης, ανεξάρτητα από τη σωματική τους διάπλαση. Σε πιάνει κατάθλιψη και οργή για όλους αυτούς που αποφασίζουν να φορτώσουν στα σχολεία ότι άχρηστο θέλουν να ξεφορτωθούν διάφορες εταιρείες, χωρίς καμιά παιδαγωγική ευαισθησία.
Υπάρχει ιδιαίτερη φροντίδα για τα παιδιά στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Σε κάθε τάξη υπάρχει ο βοηθός δάσκαλος και έτσι η τάξη στα περισσότερα μαθήματα μοιράζεται ώστε να δοθεί μεγαλύτερη εξατομικευμένη βοήθεια στα παιδιά που τη χρειάζονται στα πρώτα βήματα της εκπαιδευτικής τους προσπάθειας. Εμείς ακόμα παραμένουμε σε κάποια αναποτελεσματικά υποτυπώδη σχήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και οι αρμόδιοι κωφεύουν στην αναγκαιότητα για ουσιαστική μείωση του αριθμού των παιδιών στην τάξη και την καθιέρωση, επιτέλους, του δεύτερου δασκάλου στις μικρότερες τάξεις.
Τα παιδιά ξεκινούν το Δημοτικό σχολείο στα 7 τους χρόνια. Είναι ώριμα πια, έχουν «χορτάσει» το παιχνίδι και έχουν αποκτήσει θετική στάση για τη μαθησιακή διαδικασία και προχωρούν με γοργά και αποτελεσματικά βήματα. Αναλογιστείτε τώρα τα δικά μας πρωτάκια που στα έξι τους, ανώριμα και χωρίς καμιά παιδαγωγική προσέγγιση βιάζονται να διαβάσουν μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν είναι καθόλου περίεργο που μια ολοένα και μεγαλύτερη μερίδα παιδιών μισεί το σχολείο, καταφεύγει σε παραβατική συμπεριφορά και οδηγείται στη σχολική αποτυχία με γνωσιοκεντρικά αναλυτικά προγράμματα και πιεσμένη ύλη που δεν συνάδει με την αντιληπτική τους ικανότητα και τα ενδιαφέροντά τους.
Η άδεια μητρότητας στη Σουηδία είναι 15 μήνες. Τα παιδιά στην πιο σημαντική περίοδο της ανάπτυξής τους έχουν δίπλα τους γονείς τους με τη στήριξη της πολιτείας. Κτίζουν την προσωπικότητά τους πάνω σε γερά θεμέλια. Εδώ φυσικά περιττεύει κάθε σύγκριση με την κατάσταση στην Κύπρο, με τις λίγες βδομάδες άδεια μητρότητας, με την παντελή έλλειψη δωρεάν δημόσιων παιδικών σταθμών, την απουσία οποιασδήποτε στήριξης της μητρότητας και της οικογένειας.
Είναι ιδιαίτερα αισθητή η έμφαση στο φυσικό περιβάλλον έχοντας δημιουργήσει όμορφους εξωτερικούς χώρους, μέσα στο πράσινο, με ασφαλή παιχνίδια από φυσικά υλικά απαλλαγμένα από τα ακαλαίσθητα και επικίνδυνα πολλές φορές βιομηχανοποιημένα προϊόντα, με τα οποία γεμίζουμε μερικές φορές τις αυλές, κυρίως, των νηπιαγωγείων μας. Η διαπίστωση για τη φροντίδα του περιβάλλοντος έγινε και κατά τις επισκέψεις μας στην πόλη και τις γειτονικές περιοχές. Η περιοχή διαθέτει πάρκα, δάση και εκδρομικούς χώρους όπου οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να χαρούν τη φύση.
Σε κάθε βήμα μας συναντήσαμε τη θερμή φιλοξενία και την προθυμία να λύσουν κάθε μας απορία, τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι άλλοι φορείς. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ρωτούσαν για την ιστορία και τον πολιτισμό της Κύπρου. Σέβονται και εκτιμούν τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Απομένει σ’ εμάς να δείξουμε αν μπορούμε να αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα θετικά στοιχεία γόνιμα και δημιουργικά για την αποτελεσματική αναβάθμιση της παιδείας μας. Υπάρχουν πολλά πρακτικά και άμεσα βήματα που θα μπορούσαν να γίνουν με σωστό προγραμματισμό, αξιοποίηση της εμπειρίας άλλων λαών, σωστή αξιοποίηση των οικονομικών πόρων και αλλαγή νοοτροπίας σε καθημερινά θέματα. Η ουσία είναι αν έχουμε τη διάθεση να στηρίξουμε τη δωρεάν ενιαία δημόσια παιδεία με αποτελεσματικά μέτρα, αν έχουμε τη διάθεση να στηρίξουμε την οικογένεια και τα παιδιά στα πρώτα τους βήματα στη ζωή και την εκπαίδευση. Αν έχουμε τη διάθεση να συγκρουστούμε με συμφέροντα που θέλουν το σχολείο παραμάγαζο της αγοράς, παιδοφυλακτήριο ψευτοκατάρτισης που θα «εξυπηρετεί» τους απασχολήσιμους γονείς.
Πριν από λίγες μέρες, στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Comenius, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το σχολείο με το οποίο συνεργάζεται το σχολείο μας στο Goteborg της Σουηδίας. Στη συνάντηση μετείχαν και εκπαιδευτικοί από τα άλλα συνεργαζόμενα σχολεία της Γερμανίας, της Φινλανδίας και της Πολωνίας. Κατά τη συνάντηση παρουσιάστηκαν ποικίλες δραστηριότητες από τα παιδιά και τους δασκάλους του σχολείου. Εκτός από τις συζητήσεις για το πρόγραμμά μας, είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά πώς εργάζεται το σχολείο, την υλικοτεχνική υποδομή του και να συζητήσουμε με εκπαιδευτικούς και υπευθύνους του τοπικού συμβουλίου για θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, από κοντά, τον τρόπο ζωής τους, να συζητήσουμε τις προσπάθειες που κάνουν για τη μόρφωση των παιδιών τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή, αλλά και τις προσπάθειες που καταβάλλουν για τη λύση τους.
Μας δόθηκε επίσης η δυνατότητα να ξεναγηθούμε σε ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους, σε μουσεία και τοποθεσίες ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε από τις 5 ως τις 10 του Μάη 2009. Η σύντομη αυτή επίσκεψη μας έδωσε εμπειρίες και ιδέες χρήσιμες και για το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Η Σουηδία είναι μια χώρα με ιδιαίτερη φροντίδα για την παιδεία των πολιτών της. Θεωρούμε λοιπόν ότι έχουμε να κερδίσουμε πολλά αν αξιοποιήσουμε σωστά τα θετικά στοιχεία που συνάδουν με το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορούν άμεσα να αξιοποιηθούν και να αποτελέσουν βήματα εκσυγχρονισμού της τελματωμένης κατάστασης της παιδείας μας. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που ευαγγελίζονται τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις, δεν μπορεί να παραμένει στα λόγια και να αγνοεί την πλούσια εμπειρία άλλων χωρών. Υπάρχουν αποτελεσματικοί δρόμοι για να βαδίσουμε, όπως φυσικά υπάρχουν και κακοτοπιές που οφείλουμε να αποφύγουμε.
Από την πρώτη ματιά, στο σχολείο που επισκεφτήκαμε ήταν φανερή η πολύ καλή οργάνωσή του, η πλούσια υλικοτεχνική του υποδομή, οι θαυμάσιες σχέσεις μεταξύ των δασκάλων (είναι μόνιμοι στο σχολείο και δεν αλλάζουν κάθε λίγο), η ηρεμία και το κλίμα αλληλοσεβασμού που επικρατεί σε κάθε δραστηριότητα. Η έμφαση στην ανάπτυξη της ανεξαρτησίας των μαθητών, της αυτοδιαχείρισης και της απόκτησης δεξιοτήτων απαραίτητων για τη ζωή. Μεγάλη σημασία δίνεται επίσης στην τέχνη, τις ελεύθερες και δημιουργικές δραστηριότητες και το φυσικό περιβάλλον. Εκείνο όμως που εντυπωσιάζει πραγματικά τον επισκέπτη είναι η ηρεμία και ο σεβασμός που δείχνουν τα παιδιά στις μεταξύ τους σχέσεις, η ανάληψη των ευθυνών για τα ζητήματα που τα αφορούν, η ανεξαρτησία τους στη φροντίδα για το γεύμα τους ή άλλες δραστηριότητες. Στα παιδιά παρέχεται πλήρες γεύμα το μεσημέρι. Το γεύμα είναι δωρεάν για όλα τα παιδιά και τους δασκάλους στη Σουηδία. Υπάρχει στο σχολείο πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και εστιατόριο που θα τη ζήλευαν πολλά εστιατόριά μας. Φανταστείτε τώρα τη δική μας κατάσταση. Φτιάξαμε μερικά σχολεία, όπως το «Πεύκιος Γεωργιάδης», τα «βαφτίσαμε» ολοήμερα, χωρίς χώρους εστίασης και ξεκούρασης, με πάρα πολλές άλλες βασικές ελλείψεις, οι γονείς πληρώνουν για το γεύμα και αυταπατόμαστε, όσοι από εμάς το κάνουν, ότι αναβαθμίσαμε την παιδεία μας.
Το σχολείο που επισκεφτήκαμε βρίσκεται σε μια πανέμορφη περιοχή μέσα στο πράσινο, με ένα λειτουργικότατο σχεδιασμό των χώρων έτσι που να εξυπηρετεί τις ανάγκες των παιδιών και των εκπαιδευτικών. Εντυπωσιάζει η προσεκτική μελέτη ακόμη και της παραμικρής λεπτομέρειας στην επιλογή των υλικών για να παρέχεται ότι το καλύτερο. Δομημένο με θαυμαστή ηχομόνωση ώστε να μπορούν όλοι να εργάζονται απερίσπαστοι. Βλέπαμε ακόμη και τις πόρτες της κάθε αίθουσας να είναι διπλές με άριστα αποτελεσματικά μονωτικά υλικά και αναλογιζόμασταν τη φτήνια και την προχειρότητα που επικρατεί στις δικές μας αντίστοιχες κατασκευές. Οι αίθουσες διδασκαλίας μεγάλες, με λειτουργικά ατομικά θρανία στα οποία ανοίγει η πάνω επιφάνεια και υπάρχει αποθηκευτικός χώρος για τα βιβλία των παιδιών. Θρανία και καρέκλες προσαρμοζόμενα ανάλογα με τη σωματική ανάπτυξη των μαθητών. Σκεφτείτε τώρα και τα δικά μας ογκώδη δυσλειτουργικά βαριά και ίδια για όλα τα παιδιά της τάξης, ανεξάρτητα από τη σωματική τους διάπλαση. Σε πιάνει κατάθλιψη και οργή για όλους αυτούς που αποφασίζουν να φορτώσουν στα σχολεία ότι άχρηστο θέλουν να ξεφορτωθούν διάφορες εταιρείες, χωρίς καμιά παιδαγωγική ευαισθησία.
Υπάρχει ιδιαίτερη φροντίδα για τα παιδιά στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Σε κάθε τάξη υπάρχει ο βοηθός δάσκαλος και έτσι η τάξη στα περισσότερα μαθήματα μοιράζεται ώστε να δοθεί μεγαλύτερη εξατομικευμένη βοήθεια στα παιδιά που τη χρειάζονται στα πρώτα βήματα της εκπαιδευτικής τους προσπάθειας. Εμείς ακόμα παραμένουμε σε κάποια αναποτελεσματικά υποτυπώδη σχήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και οι αρμόδιοι κωφεύουν στην αναγκαιότητα για ουσιαστική μείωση του αριθμού των παιδιών στην τάξη και την καθιέρωση, επιτέλους, του δεύτερου δασκάλου στις μικρότερες τάξεις.
Τα παιδιά ξεκινούν το Δημοτικό σχολείο στα 7 τους χρόνια. Είναι ώριμα πια, έχουν «χορτάσει» το παιχνίδι και έχουν αποκτήσει θετική στάση για τη μαθησιακή διαδικασία και προχωρούν με γοργά και αποτελεσματικά βήματα. Αναλογιστείτε τώρα τα δικά μας πρωτάκια που στα έξι τους, ανώριμα και χωρίς καμιά παιδαγωγική προσέγγιση βιάζονται να διαβάσουν μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν είναι καθόλου περίεργο που μια ολοένα και μεγαλύτερη μερίδα παιδιών μισεί το σχολείο, καταφεύγει σε παραβατική συμπεριφορά και οδηγείται στη σχολική αποτυχία με γνωσιοκεντρικά αναλυτικά προγράμματα και πιεσμένη ύλη που δεν συνάδει με την αντιληπτική τους ικανότητα και τα ενδιαφέροντά τους.
Η άδεια μητρότητας στη Σουηδία είναι 15 μήνες. Τα παιδιά στην πιο σημαντική περίοδο της ανάπτυξής τους έχουν δίπλα τους γονείς τους με τη στήριξη της πολιτείας. Κτίζουν την προσωπικότητά τους πάνω σε γερά θεμέλια. Εδώ φυσικά περιττεύει κάθε σύγκριση με την κατάσταση στην Κύπρο, με τις λίγες βδομάδες άδεια μητρότητας, με την παντελή έλλειψη δωρεάν δημόσιων παιδικών σταθμών, την απουσία οποιασδήποτε στήριξης της μητρότητας και της οικογένειας.
Είναι ιδιαίτερα αισθητή η έμφαση στο φυσικό περιβάλλον έχοντας δημιουργήσει όμορφους εξωτερικούς χώρους, μέσα στο πράσινο, με ασφαλή παιχνίδια από φυσικά υλικά απαλλαγμένα από τα ακαλαίσθητα και επικίνδυνα πολλές φορές βιομηχανοποιημένα προϊόντα, με τα οποία γεμίζουμε μερικές φορές τις αυλές, κυρίως, των νηπιαγωγείων μας. Η διαπίστωση για τη φροντίδα του περιβάλλοντος έγινε και κατά τις επισκέψεις μας στην πόλη και τις γειτονικές περιοχές. Η περιοχή διαθέτει πάρκα, δάση και εκδρομικούς χώρους όπου οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να χαρούν τη φύση.
Σε κάθε βήμα μας συναντήσαμε τη θερμή φιλοξενία και την προθυμία να λύσουν κάθε μας απορία, τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι άλλοι φορείς. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ρωτούσαν για την ιστορία και τον πολιτισμό της Κύπρου. Σέβονται και εκτιμούν τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Απομένει σ’ εμάς να δείξουμε αν μπορούμε να αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα θετικά στοιχεία γόνιμα και δημιουργικά για την αποτελεσματική αναβάθμιση της παιδείας μας. Υπάρχουν πολλά πρακτικά και άμεσα βήματα που θα μπορούσαν να γίνουν με σωστό προγραμματισμό, αξιοποίηση της εμπειρίας άλλων λαών, σωστή αξιοποίηση των οικονομικών πόρων και αλλαγή νοοτροπίας σε καθημερινά θέματα. Η ουσία είναι αν έχουμε τη διάθεση να στηρίξουμε τη δωρεάν ενιαία δημόσια παιδεία με αποτελεσματικά μέτρα, αν έχουμε τη διάθεση να στηρίξουμε την οικογένεια και τα παιδιά στα πρώτα τους βήματα στη ζωή και την εκπαίδευση. Αν έχουμε τη διάθεση να συγκρουστούμε με συμφέροντα που θέλουν το σχολείο παραμάγαζο της αγοράς, παιδοφυλακτήριο ψευτοκατάρτισης που θα «εξυπηρετεί» τους απασχολήσιμους γονείς.
Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009
Η «τυφλή» Δικαιοσύνη
Οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες που λυμαίνονται μεγάλο μέρος των παγκόσμιων αποθεμάτων του «μαύρου χρυσού» δεν αρκούνται μόνο στις ...καλές υπηρεσίες των κυβερνήσεων των χωρών όπου είναι εγκατεστημένες. Δε διστάζουν να πάρουν οι ίδιες το νόμο στα χέρια τους, προκειμένου να διασφαλιστούν τα κέρδη τους.
Μια τέτοια περίπτωση είναι η γνωστή αγγλοολλανδική εταιρεία «Shell», η οποία κατηγορείται για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νιγηρία στη δεκαετία του 1990.
Εκατοντάδες Νιγηριανοί έχουν καταθέσει μήνυση σε βάρος της «Shell» για τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις του Κεν Σάρο-Ουίουα και άλλων ηγετών του κινήματος της φυλής των Ογκόνι στο Δέλτα του Νίγηρα. O Κεν Σάρο-Ουίουα ήταν ο πιο γνωστός Νιγηριανός συγγραφέας και τέθηκε επικεφαλής του κινήματος που κατήγγειλε τη μόλυνση και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την εταιρεία σε συνεργασία με το καθεστώς που κυβερνούσε τότε τη χώρα. Η εταιρεία κατηγορείται ακόμη για ανάμειξη στη σύλληψη, το βασανισμό και την εξορία του αδελφού του Σάρο-Ουίουα, του Οουενς Ουίουα και άλλες επιθέσεις εναντίον μελών του κινήματος.
Μετά από 19 χρόνια κωλυσιεργίας εκ μέρους της «Shell», την περασμένη Τετάρτη είχε ορισθεί η δίκη των υπεύθυνων της εταιρείας. Μόνο που όσοι προσήλθαν στο δικαστήριο βρήκαν θυροκολλημένη μια ανακοίνωση ότι «η δίκη αναβάλλεται επ' αόριστον»!
Ήταν προφανές. Η «τυφλή» δικαιοσύνη έκανε για μια ακόμη φορά το καθήκον της... και όλα δείχνουν ότι η «μεγάλη αδελφή» θα συνεχίσει ανενόχλητη το θεάρεστο έργο της στη Νιγηρία με το πολύ πετρέλαιο.
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 7-6-2009
Μια τέτοια περίπτωση είναι η γνωστή αγγλοολλανδική εταιρεία «Shell», η οποία κατηγορείται για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νιγηρία στη δεκαετία του 1990.
Εκατοντάδες Νιγηριανοί έχουν καταθέσει μήνυση σε βάρος της «Shell» για τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις του Κεν Σάρο-Ουίουα και άλλων ηγετών του κινήματος της φυλής των Ογκόνι στο Δέλτα του Νίγηρα. O Κεν Σάρο-Ουίουα ήταν ο πιο γνωστός Νιγηριανός συγγραφέας και τέθηκε επικεφαλής του κινήματος που κατήγγειλε τη μόλυνση και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την εταιρεία σε συνεργασία με το καθεστώς που κυβερνούσε τότε τη χώρα. Η εταιρεία κατηγορείται ακόμη για ανάμειξη στη σύλληψη, το βασανισμό και την εξορία του αδελφού του Σάρο-Ουίουα, του Οουενς Ουίουα και άλλες επιθέσεις εναντίον μελών του κινήματος.
Μετά από 19 χρόνια κωλυσιεργίας εκ μέρους της «Shell», την περασμένη Τετάρτη είχε ορισθεί η δίκη των υπεύθυνων της εταιρείας. Μόνο που όσοι προσήλθαν στο δικαστήριο βρήκαν θυροκολλημένη μια ανακοίνωση ότι «η δίκη αναβάλλεται επ' αόριστον»!
Ήταν προφανές. Η «τυφλή» δικαιοσύνη έκανε για μια ακόμη φορά το καθήκον της... και όλα δείχνουν ότι η «μεγάλη αδελφή» θα συνεχίσει ανενόχλητη το θεάρεστο έργο της στη Νιγηρία με το πολύ πετρέλαιο.
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 7-6-2009
Ένας στους εννιά Αμερικανούς τρώει με κουπόνια!
Τεράστιες διαστάσεις παίρνει η φτώχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η οικονομική κρίση σπρώχνει στο περιθώριο και την απόλυτη εξαθλίωση εκατομμύρια ανθρώπους. Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών, ένας στους εννέα Αμερικανούς κάνει χρήση των ομοσπονδιακών κουπονιών για την αγορά τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, καθώς η βαθιά ύφεση που έχει ενσκήψει στη χώρα ώθησε άλλους 591.000 ανθρώπους να ενταχθούν στο ομοσπονδιακό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της πείνας, σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση.
Ο αριθμός των πολιτών που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα αυξήθηκε κατά 2%, στα 33,2 εκατ. ανθρώπων, το Μάρτη. Πρόκειται για αριθμό - ρεκόρ, το οποίο σημειώνεται επί τέσσερις συναπτούς μήνες, ανέφερε το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Κατά μέσον όρο, το πρόγραμμα παρέχει βοήθεια ύψους 113,97 δολαρίων κατ' άτομο το μήνα.
«Είναι δύσκολη η κατάσταση εκεί έξω για τις οικογένειες που αγωνίζονται και θα συνεχίσει να είναι για πολλούς μήνες ακόμα», δήλωσε ο Τζιμ Ουέιλ, πρόεδρος του Κέντρου Έρευνας και Δράσης για τα Τρόφιμα (Food Research and Action Center).
«Είναι πολύ πιθανόν οι αριθμοί να συνεχίσουν να αυξάνονται τους επόμενους μήνες, καθώς η αναστροφή της τάσης αύξησης της ανεργίας και μείωσης των μισθών συνήθως σημειώνεται με καθυστέρηση, μετά την ανάκαμψη της ευρύτερης οικονομίας», πρόσθεσε.
Σε 20 Πολιτείες, έως και ένας στους οκτώ πολίτες έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα, ανέφερε το FRAC.
Η οικονομία των ΗΠΑ έχει σημειώσει ταχεία συρρίκνωση από το περασμένο φθινόπωρο, καταγράφοντας απώλειες 6 εκατ. θέσεων εργασίας από την έναρξη του 2008. Προβλέπονται περαιτέρω απολύσεις, καθώς η ύφεση γενικεύεται.
Το Κογκρέσο κατένειμε περίπου 54 δισ. δολάρια για κουπόνια τροφίμων το τρέχον οικονομικό έτος, ποσό αξιοσημείωτα αυξημένο από την περασμένη χρονιά (39 δισ. δολάρια).
Για το επόμενο οικονομικό έτος, που αρχίζει στις ΗΠΑ την 1η Οκτώβρη, το κόστος του προγράμματος αναμένεται να ανέλθει στα περίπου 60 δισ. δολάρια. Γεγονός που προδικάζει την εξαθλίωση και περιθωριοποίηση χιλιάδων ακόμη Αμερικανών εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων των ΗΠΑ, ο αριθμός των δικαιούχων του ειδικού προγράμματος για σίτιση με κουπόνια αυξήθηκε θεαματικά στο διάστημα Φλεβάρη 2008 - Φλεβάρη 2009. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός αυξήθηκε πολύ περισσότερο στις Πολιτείες όπου έκλεισαν πολλά εργοστάσια και απολύθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Έτσι, στο Αϊντάχο ο αριθμός των δικαιούχων αυξήθηκε κατά 34,6%, στη Γιούτα κατά 32,8% , στη Νεβάδα κατά 31,4%, στη Φλόριδα κατά 30,9%. Εντυπωσιακοί είναι, επίσης, οι αριθμοί των ανθρώπων που ζουν με κουπόνια. Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι στο Τέξας έφθασαν τα 2.932.224, στην Καλιφόρνια 2.588.728, στη Νέα Υόρκη 2.246.664!
Παπαγεωργίου Βασίλης
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 7-6-2009
Ο αριθμός των πολιτών που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα αυξήθηκε κατά 2%, στα 33,2 εκατ. ανθρώπων, το Μάρτη. Πρόκειται για αριθμό - ρεκόρ, το οποίο σημειώνεται επί τέσσερις συναπτούς μήνες, ανέφερε το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Κατά μέσον όρο, το πρόγραμμα παρέχει βοήθεια ύψους 113,97 δολαρίων κατ' άτομο το μήνα.
«Είναι δύσκολη η κατάσταση εκεί έξω για τις οικογένειες που αγωνίζονται και θα συνεχίσει να είναι για πολλούς μήνες ακόμα», δήλωσε ο Τζιμ Ουέιλ, πρόεδρος του Κέντρου Έρευνας και Δράσης για τα Τρόφιμα (Food Research and Action Center).
«Είναι πολύ πιθανόν οι αριθμοί να συνεχίσουν να αυξάνονται τους επόμενους μήνες, καθώς η αναστροφή της τάσης αύξησης της ανεργίας και μείωσης των μισθών συνήθως σημειώνεται με καθυστέρηση, μετά την ανάκαμψη της ευρύτερης οικονομίας», πρόσθεσε.
Σε 20 Πολιτείες, έως και ένας στους οκτώ πολίτες έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα, ανέφερε το FRAC.
Η οικονομία των ΗΠΑ έχει σημειώσει ταχεία συρρίκνωση από το περασμένο φθινόπωρο, καταγράφοντας απώλειες 6 εκατ. θέσεων εργασίας από την έναρξη του 2008. Προβλέπονται περαιτέρω απολύσεις, καθώς η ύφεση γενικεύεται.
Το Κογκρέσο κατένειμε περίπου 54 δισ. δολάρια για κουπόνια τροφίμων το τρέχον οικονομικό έτος, ποσό αξιοσημείωτα αυξημένο από την περασμένη χρονιά (39 δισ. δολάρια).
Για το επόμενο οικονομικό έτος, που αρχίζει στις ΗΠΑ την 1η Οκτώβρη, το κόστος του προγράμματος αναμένεται να ανέλθει στα περίπου 60 δισ. δολάρια. Γεγονός που προδικάζει την εξαθλίωση και περιθωριοποίηση χιλιάδων ακόμη Αμερικανών εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων των ΗΠΑ, ο αριθμός των δικαιούχων του ειδικού προγράμματος για σίτιση με κουπόνια αυξήθηκε θεαματικά στο διάστημα Φλεβάρη 2008 - Φλεβάρη 2009. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός αυξήθηκε πολύ περισσότερο στις Πολιτείες όπου έκλεισαν πολλά εργοστάσια και απολύθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Έτσι, στο Αϊντάχο ο αριθμός των δικαιούχων αυξήθηκε κατά 34,6%, στη Γιούτα κατά 32,8% , στη Νεβάδα κατά 31,4%, στη Φλόριδα κατά 30,9%. Εντυπωσιακοί είναι, επίσης, οι αριθμοί των ανθρώπων που ζουν με κουπόνια. Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι στο Τέξας έφθασαν τα 2.932.224, στην Καλιφόρνια 2.588.728, στη Νέα Υόρκη 2.246.664!
Παπαγεωργίου Βασίλης
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 7-6-2009
Άκου, αδελφέ μουσουλμάνε
Αδελφέ μου, γνωρίζω πως το Κοράνι, είναι ακριβώς ό,τι «τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν κατά πάντα και διά πάντα» για τους χριστιανούς, είναι ο λόγος της τιμής σου και η συμφωνία σου με το Θεό. Ο μπάτσος που κατέστρεψε το Κοράνι, οι Χρυσαυγίτες κυνηγοί κεφαλών δεν είναι ούτε ανεγκέφαλοι ούτε ηλίθιοι. Πρόκειται για ένα είδος - το χειρότερο - που αναπτύχθηκε μέσα στο χοιροστάσιο της δικτατορίας και τώρα ζητάει με διάφορους τρόπους να κάνει έντονη την παρουσία του.
Αδελφέ μου, πώς να εξηγήσεις στους Ακροδεξιούς, τι δώρα κουβαλάς μαζί σου. Από πού ν' αρχίσω: από την περίοδο της Δυναστείας των Αββασιδών (1ος αιώνας), όπου μεταφράστηκαν στα αραβικά πολλά ελληνικά έργα. Για τον πολιτισμό που έθεσε τα θεμέλια για την άλγεβρα και τριγωνομετρία. Για τις επιδόσεις του στην αστρονομία, για τους υπολογισμούς των ισημερινών σημείων, γιο το γεγονός ότι πρώτα οι Άραβες αναγνώρισαν το σφαιρικό σχήμα της Γης. Δεν μπορώ να μην αναφέρω τη μεγάλη σχολή ιατρικής στη Δαμασκό, όπου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη χειρουργική το αναισθητικό.
Αδελφέ μου, ζεις μαζί μας στο κέντρο της Αθήνας, μας τιμάς με την παρουσία σου, τις γιορτές και τα έθιμα της παράδοσής σου. Ντρέπομαι που δεν έχεις ένα χώρο για να προσευχηθείς, ντρέπομαι γιατί ακόμα και το υπόγειο που κρυφά προσευχόσουν σ' το έκαψαν ακροδεξιοί εθισμένοι στη βία, αυτά τα θρασίμια που δεν μπορούν να ζήσουν αν δε θέτουν σε λειτουργία το μύθο του αποδιοπομπαίου τράγου. Πρόκειται για ιλουστρασιόν υπόκοσμο. Δυστυχώς για όλους εμάς, έχουν προστάτες, τα αγαπημένα παιδιά της αστυνομίας. Στην πλατεία Ομόνοιας τα γεγονότα φανέρωσαν την ψυχική κυρίως ένδεια της πολιτείας και των εκπροσώπων της. Ας τους αντιμετωπίσουμε με τον τρόπο του Σααντί: «Το λιοντάρι δεν τρώει τ' αποφάγια του σκύλου, ακόμα κι αν πεθαίνει από την πείνα στη φωλιά του. Αφήστε το σώμα σας αν υποφέρει, μη ζητάτε εύνοια από τον ανάξιο».
Απέναντι στην απάθεια της πολιτείας και με δεδομένο ότι το ερπετάριο των ακροδεξιών δε θ' αργήσει να παρουσιάσει την ατραξιόν της, ας προσπαθήσουμε πρώτα να συναντηθούμε μέσα από τον πυκνό λόγο της παράδοσής μας ακολουθώντας αυτό που περιέγραφε ο σούφι ποιητής σεΐχης Σαχαμπουντίν Σούχρα Βαρντί: «Ο σπόρος μας ρίχτηκε τον καιρό του Αδάμ, φύτρωσε τον καιρό του Nώε, βλάστησε τον καιρό του Αβραάμ, άρχισε να μεγαλώνει τον καιρό του Μωυσή και έδωσε άφθονο κρασί τον καιρό του Μωάμεθ».
Αδελφέ μου, είναι στο χέρι μας να βάλουμε τέλος σ' αυτές τις κινούμενες αθλιότητες που προσβάλλουν τον πολιτισμό μας. Ας σχηματίσουμε τα πρώτα ζευγάρια που μας εμπνέουν για ένα διάλογο: Τζελαλουντίν Ρούμι - Κωνσταντίνος Καβάφης, Σεΐχης Σααντί - Διονύσιος Σολωμός, Ελ Γκαζαλί - Μάξιμος Ομολογητής.
Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 31-5-2009
Αδελφέ μου, πώς να εξηγήσεις στους Ακροδεξιούς, τι δώρα κουβαλάς μαζί σου. Από πού ν' αρχίσω: από την περίοδο της Δυναστείας των Αββασιδών (1ος αιώνας), όπου μεταφράστηκαν στα αραβικά πολλά ελληνικά έργα. Για τον πολιτισμό που έθεσε τα θεμέλια για την άλγεβρα και τριγωνομετρία. Για τις επιδόσεις του στην αστρονομία, για τους υπολογισμούς των ισημερινών σημείων, γιο το γεγονός ότι πρώτα οι Άραβες αναγνώρισαν το σφαιρικό σχήμα της Γης. Δεν μπορώ να μην αναφέρω τη μεγάλη σχολή ιατρικής στη Δαμασκό, όπου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη χειρουργική το αναισθητικό.
Αδελφέ μου, ζεις μαζί μας στο κέντρο της Αθήνας, μας τιμάς με την παρουσία σου, τις γιορτές και τα έθιμα της παράδοσής σου. Ντρέπομαι που δεν έχεις ένα χώρο για να προσευχηθείς, ντρέπομαι γιατί ακόμα και το υπόγειο που κρυφά προσευχόσουν σ' το έκαψαν ακροδεξιοί εθισμένοι στη βία, αυτά τα θρασίμια που δεν μπορούν να ζήσουν αν δε θέτουν σε λειτουργία το μύθο του αποδιοπομπαίου τράγου. Πρόκειται για ιλουστρασιόν υπόκοσμο. Δυστυχώς για όλους εμάς, έχουν προστάτες, τα αγαπημένα παιδιά της αστυνομίας. Στην πλατεία Ομόνοιας τα γεγονότα φανέρωσαν την ψυχική κυρίως ένδεια της πολιτείας και των εκπροσώπων της. Ας τους αντιμετωπίσουμε με τον τρόπο του Σααντί: «Το λιοντάρι δεν τρώει τ' αποφάγια του σκύλου, ακόμα κι αν πεθαίνει από την πείνα στη φωλιά του. Αφήστε το σώμα σας αν υποφέρει, μη ζητάτε εύνοια από τον ανάξιο».
Απέναντι στην απάθεια της πολιτείας και με δεδομένο ότι το ερπετάριο των ακροδεξιών δε θ' αργήσει να παρουσιάσει την ατραξιόν της, ας προσπαθήσουμε πρώτα να συναντηθούμε μέσα από τον πυκνό λόγο της παράδοσής μας ακολουθώντας αυτό που περιέγραφε ο σούφι ποιητής σεΐχης Σαχαμπουντίν Σούχρα Βαρντί: «Ο σπόρος μας ρίχτηκε τον καιρό του Αδάμ, φύτρωσε τον καιρό του Nώε, βλάστησε τον καιρό του Αβραάμ, άρχισε να μεγαλώνει τον καιρό του Μωυσή και έδωσε άφθονο κρασί τον καιρό του Μωάμεθ».
Αδελφέ μου, είναι στο χέρι μας να βάλουμε τέλος σ' αυτές τις κινούμενες αθλιότητες που προσβάλλουν τον πολιτισμό μας. Ας σχηματίσουμε τα πρώτα ζευγάρια που μας εμπνέουν για ένα διάλογο: Τζελαλουντίν Ρούμι - Κωνσταντίνος Καβάφης, Σεΐχης Σααντί - Διονύσιος Σολωμός, Ελ Γκαζαλί - Μάξιμος Ομολογητής.
Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 31-5-2009
Κυριακή 7 Ιουνίου 2009
Ποίημα της εβδομάδας 127
Με τόσα φύλλα
Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα
Με τόσα φλάμπουρα να λάμπει ὁ ουρανός
Και τούτοι μες στα σίδερα, και κείνοι μες στο χώμα
Και τούτοι μες στα σίδερα, και κείνοι μες στο χώμα
Σώπα, όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Κάτω απ’ το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε της καμπάνας το σκοινί
προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την Ανάσταση.
Τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας
Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.
Σώπα, όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Γιάννης Ρίτσος
Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα
Με τόσα φλάμπουρα να λάμπει ὁ ουρανός
Και τούτοι μες στα σίδερα, και κείνοι μες στο χώμα
Και τούτοι μες στα σίδερα, και κείνοι μες στο χώμα
Σώπα, όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Κάτω απ’ το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε της καμπάνας το σκοινί
προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την Ανάσταση.
Τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας
Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.
Σώπα, όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Γιάννης Ρίτσος
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009
Ο Τρισέ και η Τρισεύγενη
O Τρισέ είναι ο πρόεδρος της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Είναι αυτός που βγήκε προχτές και είπε ότι θα πνίξει την αγορά στο χρήμα κι έτσι θ' αντιμετωπίσει την κρίση (του) και την ύφεση (του). Μειώνει επιτόκια, δανείζει τζάμπα, άτοκα τις τράπεζες για ένα χρόνο!
Και χαρές τα κανάλια. Και χαρές τα κόμματα που στηρίζουν την ευρωενωσιακή καπιταλιστική πολιτική. Ωρύονταν πως αρχίζει να φαίνεται φως στο βάθος του τούνελ. Ως κι ο Αλέξης διατεινόταν ότι φαλίρισε ο φιλελευθερισμός οπότε επιτρέπεται ο συνειρμός της επικράτησης του «υγιούς» καπιταλισμού που ξεφορτώθηκε το φιλελεύθερο βαρύ του κρυολόγημα. Ο Τρισέ είπε βέβαια ότι για να πετύχει η ...αισιόδοξη πρόβλεψή του χρειαζόμαστε περισσότερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις. Ίσως και απολύσεις. Ίσως και απασχόληση τις μισές μέρες με μισά λεφτά για να δυναμώσει το φως στο τούνελ. Τα χρηματιστήρια είχαν πάρτι. Ο Τρισέ κι ο Αμερικανός ομόλογός του ήταν στ' αλήθεια ειλικρινείς. Πτωχεύσανε τα λαμόγια τεχνητώς, τ' αρπάξαμε από τους εργαζόμενους, ταΐσαμε το κεφάλαιο με τις απαραίτητες δόσεις ρευστού και τώρα ως κι η ...γρίπη των χοίρων μοιάζει να ελέγχεται.
Αυτά ο Τρισέ κι οι όμοιοί του. Η Τρισεύγενη δεν τον ξέρει τον Τρισέ. Χαμογελάει καμία φορά όταν ακούει τ' όνομά του στην τηλεόραση. Της ακούγεται σα μισός άνθρωπος με κουτσουρεμένο από την ευγένεια όνομα και μπόι. Γιατί η Τρισεύγενη στα 27 της έβγαλε δύσκολα το λύκειο κι ακόμα δυσκολότερα μια ψωροσχολή κομμωτικής. Δεν έμαθε τα γαλλικά του Τρισέ στην επαρχιακή πόλη όπου οι αγρότες γονείς της τσακίστηκαν στα καπνοχώραφα για να την μορφώσουν όσο άντεχε η ίδια και μπόραγαν εκείνοι. Η Τρισεύγενη είναι χαρούμενη με τον Τρισέ. Ολη μέρα μπροστά στην τηλεόραση, άνεργη εδώ και δύο μήνες, περιμένει ν' ακούσει κάτι καλό. Όχι ότι δούλευε. Σ' ένα stage πρόγραμμα 18 μηνών την έχωσε μια θειά της φιλώντας κατουρημένες ποδιές. Με τα 425 ευρώ το μήνα ούτε τα έξοδα της γκαρσονιέρας έβγαιναν. Ας ήταν καλά τα τρόφιμα που 'στελνε η μάνα από το χωριό. Το πρόγραμμα έληξε. Κι η Ευρώπη είχε δυσκολίες με τα δικά της λεφτά. Κι η Τρισεύγενη δεν την εμπιστευόταν αυτή την Ευρώπη αλλά τα 425 ευρώ ήταν μια παρηγοριά. Το μεσημέρι έβλεπε τις κουκλάρες στην TV, ονειρευόταν τόσα και σταυροκοπιόταν που είναι και γερή γιατί ανασφάλιστη καθώς είναι η Τρισεύγενη, έτρεμε και τρέμει μην αρρωστήσει και χαθεί για τα καλά.
Έχει θλίψη. Ίσως και κατάθλιψη η Τρισεύγενη. Και φόβο μέγα. Το stage δε θα ανανεωθεί της είπανε. Για την ίδια. Ίσως για καμιάν άλλη νέα, να λαδώσει και τ' άντερό της, γιατί ο κόσμος είναι σε ύφεση και λεφτά δεν υπάρχουν. Ντρεπόταν και ντρέπεται η Τρισεύγενη. Γιατί τη ρώτησε ο παππούς το Πάσχα τι δουλειά κάνει και δεν ήξερε να του πει ούτε τι είναι το stage ούτε πότε θα παντρευτεί να κάνει και το παιδί που ήθελε από μικρή. Ήρθε ο Τρισέ μπροστά της κι αναθάρρησε η Τρισεύγενη. Αισθάνθηκε η ίδια σα να ήταν η αγορά και της πετάνε λεφτά με τον κουβά στα μούτρα. Η Τρισεύγενη έκλεισε την τηλεόραση για να μην της χαλάσει το όνειρο καμία κακή είδηση μετά. Πήγε στην κουζίνα να φτιάξει τραχανά σταλμένο από το χωριό. Κι υγιεινό φαΐ και τζάμπα. Στο τραπέζι είδε τους λογαριασμούς. Απελπίστηκε. Ήθελε να φωνάξει στον Τρισέ να της στείλει κι άλλα λεφτά αλλά το παραμύθι έσβησε μαζί με την TV. Το ήξερε η Τρισεύγενη κι όταν το άκουγε... Κανένας Τρισέ δεν την ξέρει, δεν την έμαθε, δεν πρόκειται να την δει ποτέ. Ένα stage ζωής νεαρής μιας χώρας ευρωπαϊκής ήρθε και πέρασε μπροστά από την οθόνη τους. Των Τρισέ. Η Τρισεύγενη...
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ" 10-5-2009
Και χαρές τα κανάλια. Και χαρές τα κόμματα που στηρίζουν την ευρωενωσιακή καπιταλιστική πολιτική. Ωρύονταν πως αρχίζει να φαίνεται φως στο βάθος του τούνελ. Ως κι ο Αλέξης διατεινόταν ότι φαλίρισε ο φιλελευθερισμός οπότε επιτρέπεται ο συνειρμός της επικράτησης του «υγιούς» καπιταλισμού που ξεφορτώθηκε το φιλελεύθερο βαρύ του κρυολόγημα. Ο Τρισέ είπε βέβαια ότι για να πετύχει η ...αισιόδοξη πρόβλεψή του χρειαζόμαστε περισσότερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις. Ίσως και απολύσεις. Ίσως και απασχόληση τις μισές μέρες με μισά λεφτά για να δυναμώσει το φως στο τούνελ. Τα χρηματιστήρια είχαν πάρτι. Ο Τρισέ κι ο Αμερικανός ομόλογός του ήταν στ' αλήθεια ειλικρινείς. Πτωχεύσανε τα λαμόγια τεχνητώς, τ' αρπάξαμε από τους εργαζόμενους, ταΐσαμε το κεφάλαιο με τις απαραίτητες δόσεις ρευστού και τώρα ως κι η ...γρίπη των χοίρων μοιάζει να ελέγχεται.
Αυτά ο Τρισέ κι οι όμοιοί του. Η Τρισεύγενη δεν τον ξέρει τον Τρισέ. Χαμογελάει καμία φορά όταν ακούει τ' όνομά του στην τηλεόραση. Της ακούγεται σα μισός άνθρωπος με κουτσουρεμένο από την ευγένεια όνομα και μπόι. Γιατί η Τρισεύγενη στα 27 της έβγαλε δύσκολα το λύκειο κι ακόμα δυσκολότερα μια ψωροσχολή κομμωτικής. Δεν έμαθε τα γαλλικά του Τρισέ στην επαρχιακή πόλη όπου οι αγρότες γονείς της τσακίστηκαν στα καπνοχώραφα για να την μορφώσουν όσο άντεχε η ίδια και μπόραγαν εκείνοι. Η Τρισεύγενη είναι χαρούμενη με τον Τρισέ. Ολη μέρα μπροστά στην τηλεόραση, άνεργη εδώ και δύο μήνες, περιμένει ν' ακούσει κάτι καλό. Όχι ότι δούλευε. Σ' ένα stage πρόγραμμα 18 μηνών την έχωσε μια θειά της φιλώντας κατουρημένες ποδιές. Με τα 425 ευρώ το μήνα ούτε τα έξοδα της γκαρσονιέρας έβγαιναν. Ας ήταν καλά τα τρόφιμα που 'στελνε η μάνα από το χωριό. Το πρόγραμμα έληξε. Κι η Ευρώπη είχε δυσκολίες με τα δικά της λεφτά. Κι η Τρισεύγενη δεν την εμπιστευόταν αυτή την Ευρώπη αλλά τα 425 ευρώ ήταν μια παρηγοριά. Το μεσημέρι έβλεπε τις κουκλάρες στην TV, ονειρευόταν τόσα και σταυροκοπιόταν που είναι και γερή γιατί ανασφάλιστη καθώς είναι η Τρισεύγενη, έτρεμε και τρέμει μην αρρωστήσει και χαθεί για τα καλά.
Έχει θλίψη. Ίσως και κατάθλιψη η Τρισεύγενη. Και φόβο μέγα. Το stage δε θα ανανεωθεί της είπανε. Για την ίδια. Ίσως για καμιάν άλλη νέα, να λαδώσει και τ' άντερό της, γιατί ο κόσμος είναι σε ύφεση και λεφτά δεν υπάρχουν. Ντρεπόταν και ντρέπεται η Τρισεύγενη. Γιατί τη ρώτησε ο παππούς το Πάσχα τι δουλειά κάνει και δεν ήξερε να του πει ούτε τι είναι το stage ούτε πότε θα παντρευτεί να κάνει και το παιδί που ήθελε από μικρή. Ήρθε ο Τρισέ μπροστά της κι αναθάρρησε η Τρισεύγενη. Αισθάνθηκε η ίδια σα να ήταν η αγορά και της πετάνε λεφτά με τον κουβά στα μούτρα. Η Τρισεύγενη έκλεισε την τηλεόραση για να μην της χαλάσει το όνειρο καμία κακή είδηση μετά. Πήγε στην κουζίνα να φτιάξει τραχανά σταλμένο από το χωριό. Κι υγιεινό φαΐ και τζάμπα. Στο τραπέζι είδε τους λογαριασμούς. Απελπίστηκε. Ήθελε να φωνάξει στον Τρισέ να της στείλει κι άλλα λεφτά αλλά το παραμύθι έσβησε μαζί με την TV. Το ήξερε η Τρισεύγενη κι όταν το άκουγε... Κανένας Τρισέ δεν την ξέρει, δεν την έμαθε, δεν πρόκειται να την δει ποτέ. Ένα stage ζωής νεαρής μιας χώρας ευρωπαϊκής ήρθε και πέρασε μπροστά από την οθόνη τους. Των Τρισέ. Η Τρισεύγενη...
Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ" 10-5-2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)