ΘΥΜΑΣΤΕ που Εδονόπουλα, Ακελικοί κι άλλοι αριστεριστές (κυρίως) τυλίγονταν τις παλαιστινιακές μαντίλες και διαδήλωναν έξω από την ισραηλινή πρεσβεία εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστινίους; Τα χρόνια πέρασαν. Οι παλαιστινιακές μαντίλες δεν είναι στη μόδα. Είναι μάλλον εθνικιστικά σύμβολα. Κι οι αριστερές αντιλήψεις δεν διαβάζονται με τον ίδιο τρόπο. Άλλο όταν είσαι απλά ένας αριστερός κι άλλο όταν είσαι αριστερός στην εξουσία. Και το Ακέλ είναι πια στην εξουσία. Το να δηλώνεις τη συμπαράστασή σου σε ένα λαό δεν μπορεί να αντικρίζεται πια σαν μέρος μιας ιδεολογίας που τάσσεται εναντίον του άδικου και της καταπίεσης των λαών. Κι έτσι η Ακελική, ούτω καλούμενη αριστερή κυβέρνηση, με διάταγμα που υπέγραψαν τέσσερα υπουργεία, απαγόρευσε τον απόπλου σκαφών από κυπριακά λιμάνια, που θα επιχειρούσαν να σπάσουν τον ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας για να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια.
«Σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία, με τα πολλά προβλήματα και τις απειλές που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν θα έπρεπε να εμπλακεί η Κύπρος», δήλωσε η υπουργός Συγκοινωνιών Ερατώ Μαρκουλλή. Ταυτόχρονα επανέλαβε ότι είναι δεδομένη η υποστήριξη της Κύπρου στον Παλαιστινιακό λαό και διευκρίνισε ότι «ουδέποτε η Παλαιστινιακή Αρχή ζήτησε από τη Λευκωσία την αποστολή βοήθειας». Η νέα αριστερή αντίληψη: Θα πρέπει κάποιος να μας ζητήσει βοήθεια για να του δώσουμε. Κι αν δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη, εμείς θα τον παρακολουθούμε να πεθαίνει νίπτοντας τα χείρας μας και κατεβάζοντας τα βρακιά μας. Γιατί αυτό κάνουμε. Δεν αφήνουμε καν τους Ισραηλινούς να καθαρίσουν μόνοι τους κι ενώ λέμε πως δεν θέλουμε να εμπλακούμε, εμπλεκόμαστε απαλλάσσοντας τους Ισραηλινούς να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στα δικά τους ύδατα. Το παίρνουμε πάνω μας εμποδίζοντας τον απόπλου. Κι έπειτα ζητάμε από τους άλλους να καταλάβουν τα δίκαια μας και να μας συμπαρασταθούν. Γιατί να το κάνουν; Με τη δική μας, λογική καλά περνάνε οι υπόλοιποι λαοί. Γιατί να θέλουν να εμπλακούν στο κυπριακό; Επειδή εμείς τους το ζητήσαμε ενώ οι Παλαιστίνιοι δεν ζήτησαν τη βοήθεια μας; Έχουμε τη συμπαράσταση τους (λεκτική) έτσι κι αλλιώς.
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 29-5-2010
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Ποίημα της εβδομάδας 178
«Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες»
Μαν. Αναγνωστάκης
«Στόχος» 1970.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες»
Μαν. Αναγνωστάκης
«Στόχος» 1970.
Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Πλάτες του Κράτους σε ποδοσφαιρικά σωματεία
Απολαμβάνουν εύνοιας αλλά και ασυλίας σε ποινικά αδικήματα - Δεν πληρώνουν το Κράτος ενώ τους χρηματοδοτεί!
Ημεταχείριση που τυγχάνουν ποδοσφαιρικά σωματεία, κυρίως τα μεγάλα από το Κράτος, είναι προκλητικά ευνοϊκή και κατάφορα άνιση και άδικη για τους φορολογούμενους πολίτες. Αυτό που παρατηρείται με τα ποδοσφαιρικά σωματεία είναι κάτι το μοναδικό στην Κύπρο και ενδεχομένως ανά το παγκόσμιο. Και αυτό για τους ακόλουθους λόγους:
1.
Τα σωματεία και οι κατ’ νόμον υπεύθυνοι τους απολαμβάνουν ασυλίας για σοβαρής φύσεως ποινικά αδικήματα που προβλέπουν ποινές φυλάκισης μέχρι και δύο χρόνια και αφορούν τη μη καταβολή εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στο ΦΠΑ και στον Φόρο Εισοδήματος. Στην προκειμένη περίπτωση, εάν στη θέση των ποδοσφαιρικών σωματείων βρίσκονταν νομικά ή και φυσικά πρόσωπα, πέραν του ότι οι κρατικές υπηρεσίες θα προχωρούσαν με δικαστικά διατάγματα στην κατάσχεση ακίνητης και κινητής περιουσίας που έχουν επ΄ ονόματί τους, οι κατά νόμον υπεύθυνοι, είτε είναι οι ιδιοκτήτες είτε γενικοί διευθυντές, θα βρίσκονταν εν ριπή οφθαλμού στης φυλακής τα σίδερα. 2.
Σε μια προσπάθεια οικονομικής ανόρθωσης των ποδοσφαιρικών σωματείων, το Κράτος κατάρτισε και έθεσε σε εφαρμογή τον Μάιο του 2007, Σχέδιο αποπληρωμής των οφειλών των σωματείων προς το ίδιο το Κράτος. Το περιβόητο αυτό Σχέδιο, στο οποίο συμμετείχαν 23 σωματεία, προέβλεπε την αποπληρωμή των οφειλών των Σωματείων ύψους €8,5 εκατ. (£5,5 εκατ.) προς ΦΠΑ, Φόρο Εισοδήματος και Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων με κρατική χορηγία, υπό ένα και μοναδικό όρο: Εφεξής, τα σωματεία να συμμορφώνονται και να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους έναντι της Πολιτείας. Δηλαδή, τους χάρισαν εκατομμύρια από τις τσέπες των φορολογούμενων πολιτών με αντάλλαγμα, τα σωματεία να πράττουν το αυτονόητο. Να πληρώνουν τους φόρους και τις εισφορές τους! Όμως, ακόμη και έτσι, κάποια σωματεία δεν συμμορφώθηκαν. Αντίθετα, κλότσησαν μακριά την ευκαιρία που τους δόθηκε, συμπαρασύροντας μαζί τους και τα σωματεία που ήθελαν να διευθετήσουν τις οφειλές τους. Αυτά λοιπόν τα σωματεία, συνέχισαν και μετά τον Μάιο του 2007 να συγκαταλέγονται στους κακοπληρωτές του Κράτους, με αποτέλεσμα το Υπουργείο Οικονομικών να αναγκαστεί να σταματήσει την αποπληρωμή των οφειλών τους. Σύμφωνα με την Γενική Ελέγκτρια Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, μέχρι τα τέλη του 2009 οι οφειλές τους προς το Κράτος ανήλθαν στα €6,5 εκατ..
3.
Παρά το γεγονός ότι ποδοσφαιρικά σωματεία δεν εφάρμοσαν τα συμφωνηθέντα, ουδέποτε το Υπουργείο Οικονομικών και κατ’ επέκταση η ΚΟΠ ενεργοποίησε τα «πέναλτι» που προβλέπονται στο Σχέδιο, με στόχο την συμμόρφωση των σωματείων που ακόμη και σήμερα, τρία χρόνια μετά, εξακολουθούν να έχουν οφειλές. Τα μέτρα αυτά αφορούν: 1) Έξοδο των σωματείων από τις πρόνοιες του Σχεδίου, καθιστώντας όλες τις οφειλές τους άμεσα καταβλητέες. 2) Αποστέρηση από οποιαδήποτε κρατική χορηγία. 3) Απαγόρευση πραγματοποίησης μεταγραφών. 4) Αποκλεισμός από τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. 5) Αφαίρεση από 4 μέχρι 6 βαθμούς από τον πίνακα βαθμολογίας του επόμενου πρωταθλήματος.
Καμιά φορά, όταν και εφόσον γίνεται επίκληση αυτών των μέτρων, ειδικά όσο αφορά τα κριτήρια που θέτει η ΟΥΕΦΑ, ως άσκηση πίεσης προς τα σωματεία, και πάλι επιδεικνύεται μια αδικαιολόγητη ανοχή που αγγίζει τα όρια της κοροϊδίας.
4.
Μπορεί σωματεία να μην πληρώνουν τις οφειλές τους προς το Κράτος εντούτοις λαμβάνουν κρατική χορηγία. Αν βρεθεί κάποιος αφελής και ρωτήσει «γιατί παρακαλώ;» τότε, θα λάβει από όλους αυτούς τους μεγαλοπαράγοντες την εξής αποστομωτική απάντηση: «Επιτελούν έργο κοινωνικό». Και ποιο είναι αυτό; Η γυμναστική, το καράτε, οι οδομαχίες, η εκτόνωση και ό,τι άλλο προσφέρει στους οπαδούς που έχουν την ευκαιρία να επιδίδονται σχεδόν κάθε Σάββατο, εντός και εκτός γηπέδων, στο προσφιλή «άθλημα», που ακούει στο όνομα «χουλιγκανισμός». 5.
Είναι αναντίλεκτο γεγονός ότι αρκετά σωματεία Ά κατηγορίας διακινούνται πλέον με προϋπολογισμούς εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο. Αυτό όμως δεν έχει καθόλου, μα καθόλου σημασία για το Κράτος. Είπαμε, η κρατική χορηγία παραχωρείται επειδή επιτελούν έργο κοινωνικό. Με το ίδιο σκεπτικό, το Κράτος καλύπτει εξ ολοκλήρου το κόστος αστυνόμευσης των γηπέδων που ανέρχεται ετησίως στα €3 εκατ.. 6.
Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα, αλλά ποτέ μην λες ποτέ…Με αφορμή την κρατική χορηγία, ύψους €2,6 εκατ. που θα παραχωρείτο για το 2010 στα ποδοσφαιρικά σωματεία, η Βουλή αποφάσισε να συζητήσει το θέμα με τα οικονομικά των σωματείων. Μάλιστα επί τούτου, δέσμευσε την κρατική χορηγία μέχρι την ολοκλήρωση της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη ενώπιον της Επιτροπής Ελέγχου. Και εκεί που νομίζαμε ότι οι βουλευτές θα έβαζαν το δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων, περιορίστηκαν στα μισόλογα και στις γενικότητες. Και το αποκορύφωμα; Όταν ζητήθηκαν να σταλούν στη Βουλή ονομαστικά οι καταστάσεις χρεών των σωματείων, παρενέβη ο πρόεδρος της ΚΟΠ Κ. Κουτσοκούμνης, που ήταν προσκεκλημένος και ζήτησε όπως διαγραφούν από τον κατάλογο τα ονόματα των σωματείων, με το επιχείρημα ότι θα δουν το φως της δημοσιότητας. Εισήγηση που έγινε δεκτή, με τους βουλευτές να γίνονται ουσιαστικά συνεργοί της προσπάθειας που καταβάλλεται όπως το θέμα πέσει στα μαλακά, συνεχίσει να βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και σε πλήρη σύγχυση. Ενδεικτικό αποτελεί το γεγονός ότι, μετά το πέρας της συνεδρίας, ο κάθε βουλευτής έλεγε το κοντό και το μακρύ του αναφορικά με το ύψος των οφειλών των σωματείων. Ουδείς κατάλαβε, ενώ σε πλήρη σύγχυση βρίσκονταν και οι δημοσιογράφοι που αποδείχθηκε με τα γραφόμενα τους την επόμενη ημέρα.
Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ότι οι βουλευτές ενήργησαν, όπως ενήργησαν επειδή θεωρούν τις ποδοσφαιρικές ομάδες και κατ’ επέκταση τους οπαδούς, ως παραγωγικότατα κομματικά φυτώρια και γιατί όχι, μελλοντικούς ψηφοφόρους. Ποιος ξέρει, ίσως να είναι και έτσι.
Εξαίρεση ο Περδίκης
ΜΟΝΑΔΙΚΗ εξαίρεση ο Γιώργος Περδίκης, ο οποίος μάταια απαιτούσε στην Επιτροπή όπως ο κατάλογος με τα σωματεία να είναι ονομαστικός. Αρκούντως ενδεικτική ήταν η χθεσινή τοποθέτηση του: «Τέτοια ευνοϊκή μεταχείριση δεν είχε ουδείς στη Βουλή μέχρι σήμερα. Δυστυχώς οι ίδιοι οι βουλευτές συμφώνησαν των κυβερνητικών αξιωματούχων συναινούντων - σε ακρωτηριασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Εγώ πιστεύω ότι οι πολίτες - και ιδιαίτερα οι φίλαθλοι και οπαδοί - δικαιούνται να γνωρίζουν το μέγεθος των χρεών των ποδοσφαιρικών σωματείων προς το Κράτος…».
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΤΖΗΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»
Ημεταχείριση που τυγχάνουν ποδοσφαιρικά σωματεία, κυρίως τα μεγάλα από το Κράτος, είναι προκλητικά ευνοϊκή και κατάφορα άνιση και άδικη για τους φορολογούμενους πολίτες. Αυτό που παρατηρείται με τα ποδοσφαιρικά σωματεία είναι κάτι το μοναδικό στην Κύπρο και ενδεχομένως ανά το παγκόσμιο. Και αυτό για τους ακόλουθους λόγους:
1.
Τα σωματεία και οι κατ’ νόμον υπεύθυνοι τους απολαμβάνουν ασυλίας για σοβαρής φύσεως ποινικά αδικήματα που προβλέπουν ποινές φυλάκισης μέχρι και δύο χρόνια και αφορούν τη μη καταβολή εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στο ΦΠΑ και στον Φόρο Εισοδήματος. Στην προκειμένη περίπτωση, εάν στη θέση των ποδοσφαιρικών σωματείων βρίσκονταν νομικά ή και φυσικά πρόσωπα, πέραν του ότι οι κρατικές υπηρεσίες θα προχωρούσαν με δικαστικά διατάγματα στην κατάσχεση ακίνητης και κινητής περιουσίας που έχουν επ΄ ονόματί τους, οι κατά νόμον υπεύθυνοι, είτε είναι οι ιδιοκτήτες είτε γενικοί διευθυντές, θα βρίσκονταν εν ριπή οφθαλμού στης φυλακής τα σίδερα. 2.
Σε μια προσπάθεια οικονομικής ανόρθωσης των ποδοσφαιρικών σωματείων, το Κράτος κατάρτισε και έθεσε σε εφαρμογή τον Μάιο του 2007, Σχέδιο αποπληρωμής των οφειλών των σωματείων προς το ίδιο το Κράτος. Το περιβόητο αυτό Σχέδιο, στο οποίο συμμετείχαν 23 σωματεία, προέβλεπε την αποπληρωμή των οφειλών των Σωματείων ύψους €8,5 εκατ. (£5,5 εκατ.) προς ΦΠΑ, Φόρο Εισοδήματος και Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων με κρατική χορηγία, υπό ένα και μοναδικό όρο: Εφεξής, τα σωματεία να συμμορφώνονται και να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους έναντι της Πολιτείας. Δηλαδή, τους χάρισαν εκατομμύρια από τις τσέπες των φορολογούμενων πολιτών με αντάλλαγμα, τα σωματεία να πράττουν το αυτονόητο. Να πληρώνουν τους φόρους και τις εισφορές τους! Όμως, ακόμη και έτσι, κάποια σωματεία δεν συμμορφώθηκαν. Αντίθετα, κλότσησαν μακριά την ευκαιρία που τους δόθηκε, συμπαρασύροντας μαζί τους και τα σωματεία που ήθελαν να διευθετήσουν τις οφειλές τους. Αυτά λοιπόν τα σωματεία, συνέχισαν και μετά τον Μάιο του 2007 να συγκαταλέγονται στους κακοπληρωτές του Κράτους, με αποτέλεσμα το Υπουργείο Οικονομικών να αναγκαστεί να σταματήσει την αποπληρωμή των οφειλών τους. Σύμφωνα με την Γενική Ελέγκτρια Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, μέχρι τα τέλη του 2009 οι οφειλές τους προς το Κράτος ανήλθαν στα €6,5 εκατ..
3.
Παρά το γεγονός ότι ποδοσφαιρικά σωματεία δεν εφάρμοσαν τα συμφωνηθέντα, ουδέποτε το Υπουργείο Οικονομικών και κατ’ επέκταση η ΚΟΠ ενεργοποίησε τα «πέναλτι» που προβλέπονται στο Σχέδιο, με στόχο την συμμόρφωση των σωματείων που ακόμη και σήμερα, τρία χρόνια μετά, εξακολουθούν να έχουν οφειλές. Τα μέτρα αυτά αφορούν: 1) Έξοδο των σωματείων από τις πρόνοιες του Σχεδίου, καθιστώντας όλες τις οφειλές τους άμεσα καταβλητέες. 2) Αποστέρηση από οποιαδήποτε κρατική χορηγία. 3) Απαγόρευση πραγματοποίησης μεταγραφών. 4) Αποκλεισμός από τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. 5) Αφαίρεση από 4 μέχρι 6 βαθμούς από τον πίνακα βαθμολογίας του επόμενου πρωταθλήματος.
Καμιά φορά, όταν και εφόσον γίνεται επίκληση αυτών των μέτρων, ειδικά όσο αφορά τα κριτήρια που θέτει η ΟΥΕΦΑ, ως άσκηση πίεσης προς τα σωματεία, και πάλι επιδεικνύεται μια αδικαιολόγητη ανοχή που αγγίζει τα όρια της κοροϊδίας.
4.
Μπορεί σωματεία να μην πληρώνουν τις οφειλές τους προς το Κράτος εντούτοις λαμβάνουν κρατική χορηγία. Αν βρεθεί κάποιος αφελής και ρωτήσει «γιατί παρακαλώ;» τότε, θα λάβει από όλους αυτούς τους μεγαλοπαράγοντες την εξής αποστομωτική απάντηση: «Επιτελούν έργο κοινωνικό». Και ποιο είναι αυτό; Η γυμναστική, το καράτε, οι οδομαχίες, η εκτόνωση και ό,τι άλλο προσφέρει στους οπαδούς που έχουν την ευκαιρία να επιδίδονται σχεδόν κάθε Σάββατο, εντός και εκτός γηπέδων, στο προσφιλή «άθλημα», που ακούει στο όνομα «χουλιγκανισμός». 5.
Είναι αναντίλεκτο γεγονός ότι αρκετά σωματεία Ά κατηγορίας διακινούνται πλέον με προϋπολογισμούς εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο. Αυτό όμως δεν έχει καθόλου, μα καθόλου σημασία για το Κράτος. Είπαμε, η κρατική χορηγία παραχωρείται επειδή επιτελούν έργο κοινωνικό. Με το ίδιο σκεπτικό, το Κράτος καλύπτει εξ ολοκλήρου το κόστος αστυνόμευσης των γηπέδων που ανέρχεται ετησίως στα €3 εκατ.. 6.
Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα, αλλά ποτέ μην λες ποτέ…Με αφορμή την κρατική χορηγία, ύψους €2,6 εκατ. που θα παραχωρείτο για το 2010 στα ποδοσφαιρικά σωματεία, η Βουλή αποφάσισε να συζητήσει το θέμα με τα οικονομικά των σωματείων. Μάλιστα επί τούτου, δέσμευσε την κρατική χορηγία μέχρι την ολοκλήρωση της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη ενώπιον της Επιτροπής Ελέγχου. Και εκεί που νομίζαμε ότι οι βουλευτές θα έβαζαν το δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων, περιορίστηκαν στα μισόλογα και στις γενικότητες. Και το αποκορύφωμα; Όταν ζητήθηκαν να σταλούν στη Βουλή ονομαστικά οι καταστάσεις χρεών των σωματείων, παρενέβη ο πρόεδρος της ΚΟΠ Κ. Κουτσοκούμνης, που ήταν προσκεκλημένος και ζήτησε όπως διαγραφούν από τον κατάλογο τα ονόματα των σωματείων, με το επιχείρημα ότι θα δουν το φως της δημοσιότητας. Εισήγηση που έγινε δεκτή, με τους βουλευτές να γίνονται ουσιαστικά συνεργοί της προσπάθειας που καταβάλλεται όπως το θέμα πέσει στα μαλακά, συνεχίσει να βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και σε πλήρη σύγχυση. Ενδεικτικό αποτελεί το γεγονός ότι, μετά το πέρας της συνεδρίας, ο κάθε βουλευτής έλεγε το κοντό και το μακρύ του αναφορικά με το ύψος των οφειλών των σωματείων. Ουδείς κατάλαβε, ενώ σε πλήρη σύγχυση βρίσκονταν και οι δημοσιογράφοι που αποδείχθηκε με τα γραφόμενα τους την επόμενη ημέρα.
Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ότι οι βουλευτές ενήργησαν, όπως ενήργησαν επειδή θεωρούν τις ποδοσφαιρικές ομάδες και κατ’ επέκταση τους οπαδούς, ως παραγωγικότατα κομματικά φυτώρια και γιατί όχι, μελλοντικούς ψηφοφόρους. Ποιος ξέρει, ίσως να είναι και έτσι.
Εξαίρεση ο Περδίκης
ΜΟΝΑΔΙΚΗ εξαίρεση ο Γιώργος Περδίκης, ο οποίος μάταια απαιτούσε στην Επιτροπή όπως ο κατάλογος με τα σωματεία να είναι ονομαστικός. Αρκούντως ενδεικτική ήταν η χθεσινή τοποθέτηση του: «Τέτοια ευνοϊκή μεταχείριση δεν είχε ουδείς στη Βουλή μέχρι σήμερα. Δυστυχώς οι ίδιοι οι βουλευτές συμφώνησαν των κυβερνητικών αξιωματούχων συναινούντων - σε ακρωτηριασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Εγώ πιστεύω ότι οι πολίτες - και ιδιαίτερα οι φίλαθλοι και οπαδοί - δικαιούνται να γνωρίζουν το μέγεθος των χρεών των ποδοσφαιρικών σωματείων προς το Κράτος…».
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΤΖΗΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
Αγάπα τον πλησίον αν δεν είναι ο Πάπας
Μας είπαν να αγαπάμε τον πλησίον μας ως εαυτόν και τους πιστέψαμε. Μας είπανε όταν τις τρώμε στο ένα μάγουλο να γυρίζουμε και το άλλο και το υιοθετήσαμε (οι ηλίθιοι) με αποτέλεσμα να τρώμε απανωτά καρπαζιές χωρίς να ξέρουμε το λόγο αλλά να υπομένουμε και να προσμένουμε στην άλλη ζωή. Και τώρα μας λένε «ο Πάπας είναι ανεπιθύμητος». Ένα ανθρωπάκι του Θεού που θα ερχότανε, θα απερχόταν και δεν θα τον έπαιρνε κανένας χαμπάρι. Ούτε καν το show του στους δρόμους, ελλείψει πλήθος πιστών, δεν θα έκανε. Ωστόσο, τον πήραμε χαμπάρι πριν κιόλας αφιχθεί, ακόμα και όσοι συνήθως δεν πολυσκοτιζόμαστε με τα εθιμοτυπικά και τους υψηλούς επισκέπτες του κράτους και της Εκκλησίας. Τι βιβλία κυκλοφόρησαν για αυτόν, τι φυλλάδια, τι αντιπαπικά συνέδρια, τι δηλώσεις, τι συνεντεύξεις;
Έχουμε τις διαφορές μας στο τι πιστεύουμε για το Θεό -τις οποίες καλά-καλά δεν γνωρίζουμε γιατί όσα μαθαίνουμε είναι όσα πρέπει να προσκυνάμε κι όχι όσα πρέπει να απορρίπτουμε- αλλά τι θα συμβεί με την επίσκεψή του; Για κάποιους, ακόμα και συμπατριώτες μας, ανθρώπους που μπορεί να ζούμε στην ίδια γειτονιά ή να δουλεύουμε μαζί, είναι ο εκπρόσωπος της θρησκείας τους και το σεβόμαστε, όπως σεβόμαστε τους ίδιους κι όπως μας σέβονται κι αυτοί. Και τώρα έρχονται αυτοί που κατέχουν την αλήθεια, την απόλυτη αλήθεια και θέλουν να μας φανατίσουν. Ρίχνουν κι ένα εύπεπτο σύνθημα που μπορεί όλοι να κατανοήσουμε, ότι συνεργάστηκε με τους Ναζί κι ότι κάλυψε τους παιδεραστές, έτσι ώστε αν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις θεολογικές διαφορές, να κατανοήσουμε αν μη τι άλλο αυτά.
Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί φανατίζονται Αελίστες και Απολωνίστες, Αποελίστες και Ομονοιάτες. Εδώ κότζαμ επισκόποι, ευσεβείς χριστιανοί, εκπρόσωποι του Θεού κάνουν κερκίδα εναντίον του εκπροσώπου μιας άλλης αλήθειας και θα συγκρατηθούν οι 20χρονοι οπαδοί, των οποίων οι ορμόνες είναι σε υπερδιέργερση και ψάχνουν εκτόνωση;
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 24-5-2010
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Θέματα για Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ
Σας κοινοποιούμε τα θέματα που εγγράψαμε για συζήτηση στην Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΠΟΕΔ
20 - 5 - 2010
Προς
Γενικό Γραμματέα ΠΟΕΔ
ΘΕΜΑ: Εγγραφή θεμάτων για την Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη.
Παρακαλώ όπως εγγραφούν για συζήτηση στην Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη τα παρακάτω θέματα:
1. Συνδικαλιστική δεοντολογία και συμπεριφορά στελεχών της ΠΟΕΔ.
Η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη πρέπει να αποφασίσει για τις αντιδεοντολογικές συμπεριφορές στελεχών της ΠΟΕΔ, οι οποίες παρατηρούνται ολοένα και συχνότερα.
2. Άδεια μητρότητας
Διεκδίκηση άδειας μητρότητας τουλάχιστον 12 μήνες. Είμαστε πολύ πίσω και σε σχέση με πολλά ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία αρέσκονται να επικαλούνται «ευρωλιγούρηδες» παντός καιρού. (Ελλάδα 13 μήνες, Φινλανδία 11 μήνες, Σουηδία 15 μήνες κ.λ.π.). Συνεργασία με τις γυναικείες οργανώσεις, πολυτέκνους και άλλους φορείς, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και δυναμικές διεκδικήσεις.
3. Προβλήματα στο θεσμό των Μεντόρων στα σχολεία.
Η ηγεσία της ΠΟΕΔ σύρθηκε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις για τη λειτουργία του θεσμού των Μεντόρων. Πολλές τάξεις παραδίδονται ουσιαστικά σε πολλαπλούς άπειρους φοιτητές. Το αποτέλεσμα θα είναι να γίνουν οι δάσκαλοι της τάξης στόχος των παραπόνων των γονιών και της κοινωνίας, απροστάτευτοι για μια ακόμα φορά. Η ηγεσία της ΠΟΕΔ, για μια ακόμα φορά, δεν διεκδίκησε δυναμικά από τα Πανεπιστήμια το δικαίωμα των δασκάλων για δωρεάν Μεταπτυχιακές σπουδές. Τα «ωφελήματα» που τάχα μας προσφέρθηκαν είναι «χάντρες για ιθαγενείς».
4. Προβλήματα με τους Η/Υ στα σχολεία.
Και εδώ η ηγεσία της ΠΟΕΔ φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων. Μετατρέπει, και σ’ αυτό το θέμα, τους δασκάλους σε εύκολους στόχους της κοινωνίας και των γονιών. Αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της και σε συνεργασία με τους οργανωμένους γονείς να καταγγείλουν από κοινού την πολυετή κοροϊδία του Υπουργείου. Εκτός από τις οποιεσδήποτε ώρες συντονισμού που μπορεί να δοθούν, υπάρχει άμεση η αναγκαιότητα ύπαρξης, ενός τουλάχιστον, τεχνικού Η/Υ σε κάθε Σχολική Εφορεία. Οι υπεύθυνοι της ΠΟΕΔ σιωπούν μπροστά στους υπευθύνους του Υπουργείου (γιατί άραγε;), σ’ όλες τις διαχρονικά άστοχες ενέργειες. Ακόμα και όταν υπάρχει φανερή κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος.
5. Ειδικότητες στα Δημοτικά Σχολεία.
Είναι επιτακτική ανάγκη να συζητηθεί σοβαρά το θέμα των ειδικοτήτων στα Δημοτικά Σχολεία. Πρέπει να κατοχυρωθούν οι δάσκαλοι που με γνώση και μεράκι για χρόνια διδάσκουν τα μαθήματα ειδικοτήτων στα σχολεία. Να μην επαφίεται στη διεύθυνση του σχολείου αν θα τους αξιοποιήσει στο θέμα που για χρόνια διδάσκουν. Να γίνει καταγραφή για τις ανάγκες σε ειδικότητες παγκύπρια. Να εξασφαλιστεί η διδασκαλία των ειδικών μαθημάτων από τους συναδέλφους που για τόσα χρόνια τα διδάσκουν. Αν υπάρχουν επιπλέον ανάγκες να διορίζονται δάσκαλοι ειδικοτήτων μόνο αν έχουν παιδαγωγική και ψυχολογική κατάρτιση. Αυτά είναι μεταβατικά μέτρα. Οριστική λύση μπορεί να δώσει μόνο η ίδρυση Παιδαγωγικών Σχολών στα Πανεπιστήμια, για τους δασκάλους όλων των βαθμίδων. Εκεί να υπάρχει η αναγκαία εξειδίκευση και η παιδαγωγική και ψυχολογική κατάρτιση για όλους.
6. Εκπαιδευτικές άδειες με πλήρεις απολαβές.
Παράδειγμα: Στην Ελλάδα μπορεί ο εκπαιδευτικός να πάρει μέχρι πέντε (5) χρόνια εκπαιδευτική άδεια με πλήρεις απολαβές. Ακόμη και η διετής Μετεκπαίδευση στα διδασκαλεία τους παραχωρείται με πλήρεις απολαβές, κι ας μην θεωρούνται Μεταπτυχιακές σπουδές
7. Δωρεάν μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα. Ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση γίνεται όταν αξιοποιείς τους δασκάλους και τους παρέχεις τα κίνητρα για βελτίωση.
8. Μείωση διδακτικού ωραρίου. Ουσιαστική μείωση του διδακτικού ωραρίου των δασκάλων. Άμεση πρακτική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Απουσία από κάθε πρόγραμμα και εκδήλωση που δεν είμαστε υποχρεωμένοι, κ.λ.π.
9. Εφαρμογή του νόμου για υποχρεωτική προδημοτική, Ενιαίο Σχολείο, Μέτρα στήριξης. Ιδιαίτερα για τους αλλοδαπούς μαθητές που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Οι μαθητές οι οποίοι έχουν ηλικία για να πάνε στην Α’ τάξη, να πάνε πρώτα στην Προδημοτική τάξη. Απαίτηση για δίχρονη δωρεάν προσχολική αγωγή και ενιαίο 12χρονο δωρεάν δημόσιο σχολείο. Κρατικούς, δωρεάν, παιδικούς σταθμούς. Στελέχωση των σχολείων με ομάδες ειδικών ψυχολόγων, λογοθεραπευτών, ειδικών δασκάλων κ.λ.π. Επιχορήγηση από το Υπουργείο του κομίστρου των λεωφορείων για εκπαιδευτικές επισκέψεις των σχολείων. Πλήρης κάλυψη της δαπάνης εκπαιδευτικών επισκέψεων, θεατρικών παραστάσεων κ.λ.π. για τα ολιγοθέσια σχολεία. Δημιουργία κεντρικής μαθητικής βιβλιοθήκης σε κάθε σχολείο.
10. Υλικοτεχνική υποδομή όλων των σχολείων.
Απαίτηση από το Υπουργείο να μας δοθεί ολοκληρωμένο πρόγραμμα, χρονοδιάγραμμα δημιουργίας αιθουσών πολλαπλής χρήσης και αιθουσών ειδικών μαθημάτων στα σχολεία.
11. Νέα βιβλία και διδακτικό υλικό.
Σχεδιασμός για εκπόνηση βιβλίων στην Κύπρο για τα παιδιά και όχι για την τσέπη των «συγγραφέων» και των εκδοτών.
12. Ενισχυτική διδασκαλία, Επιπρόσθετος δάσκαλος στην Α’ τάξη, Μείωση αριθμού μαθητών.
H ενισχυτική διδασκαλία επιβάλλεται να αρχίζει από την πρώτη τάξη. Να δίνονται δυο ώρες για ενισχυτική διδασκαλία σε όλους/όλες τους/τις συναδέλφους/σσες που αναλαμβάνουν τις πρώτες τάξεις. Mόνο έτσι θα μπορέσουμε να παρέμβουμε έγκαιρα εκεί που υπάρχουν προβλήματα και να δώσουμε την απαραίτητη βοήθεια. O/H δάσκαλος/α της τάξης είναι το καταλληλότερο πρόσωπο να παρέμβει έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Αργότερα, τις περισσότερες φορές, είναι πολύ αργά και ο θεσμός καταντά "στάχτη στα μάτια του κόσμου". Είναι προτιμότερο να ενεργούμε ως "Προμηθείς" και όχι ως "Eπιμηθείς". Φυσικά η Ενισχυτική Διδασκαλία θα συνεχίζεται και στις επόμενες τάξεις όπου υπάρχει ανάγκη.
Άμεσος διορισμός πρόσθετου δασκάλου στις πρώτες τάξεις. Άμεση μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, εκεί που υπάρχουν αίθουσες, για όλες τις τάξεις του Β’ κύκλου και επιπλέον μείωση στους 15 μαθητές για τις Α’, Β’, και νηπιαγωγεία.
13. Ασφάλεια στους σχολικούς χώρους.
Η κατ’ όνομα «αντισεισμική αναβάθμιση» έχει αποκαλύψει και δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην ασφάλεια των σχολικών κτιρίων για μαθητές και δασκάλους. Επιβάλλεται η ενεργός παρακολούθηση του θέματος και η δυναμική διεκδίκηση εφαρμογής σωστών προδιαγραφών ασφαλείας. Κατεδάφιση κτιρίων όπου κρίνεται απαραίτητο και είναι ασύμφορη οικονομικά η επισκευή τους.
14. Πρόγραμμα δράσης.
Να καταρτιστεί κατάλογος με τα επείγοντα θέματα άμεσης προτεραιότητας και να απαιτηθεί από το Υπουργείο να πάρει θέση και να δώσει άμεσα λύσεις, ίσως με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, όπως έγινε με το γραμματειακό προσωπικό, ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε την υλοποίησή τους.
Σε τυχόν άρνηση του Υπουργείου να αρχίσουμε με πρόγραμμα συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας των μαθητών, γονιών και δασκάλων έξω από το Υπουργείο, κάθε μέρα μετά την 14η του Σεπτέμβρη, όπως το πρόγραμμα των κινηματογραφικών παραστάσεων. Προηγουμένως εννοείται η συνεργασία με την Ομοσπονδία Γονέων και η εξαγγελία των μέτρων σε κοινές διασκέψεις τύπου.
Αυτή η αγωνιστική στάση θα δώσει το μήνυμα ότι οι γονείς, οι μαθητές και οι δάσκαλοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν δυναμικά ποιοτική εκπαίδευση για ΟΛΑ τα παιδιά. Ευελπιστώ ότι θα συνεργαστούμε όλοι οι φορείς για την λύση των θεμάτων και δεν θα αναλωνόμαστε στην απλή συζήτησή τους, μετατρεπόμενοι σε ανάχωμα της οργής και της αγανάκτησης όσων υφίστανται και βιώνουν τριτοκοσμικές καταστάσεις στα σχολεία τους.
15. Τροποποίηση καταστατικού.
Επισημαίνουμε ότι πρέπει να γίνει σοβαρή τροποποίηση του καταστατικού. Δυστυχώς οι μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες αφήνουν τους δασκάλους με ένα αντιδημοκρατικό, απαρχαιωμένο καταστατικό για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε. Οι δάσκαλοι που έπρεπε να είναι οι κοινωνικοί πρωτοπόροι έμειναν ουραγοί και ανυπόληπτοι. Η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη να δώσει εντολή για τις συγκεκριμένες αλλαγές που έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει, έτσι ώστε να αποκτήσει φωνή και αποφασιστική δύναμη η βάση του κλάδου.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Μανόλης Σόβολος
ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΟΕΔ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ»
20 - 5 - 2010
Προς
Γενικό Γραμματέα ΠΟΕΔ
ΘΕΜΑ: Εγγραφή θεμάτων για την Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη.
Παρακαλώ όπως εγγραφούν για συζήτηση στην Τακτική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη τα παρακάτω θέματα:
1. Συνδικαλιστική δεοντολογία και συμπεριφορά στελεχών της ΠΟΕΔ.
Η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη πρέπει να αποφασίσει για τις αντιδεοντολογικές συμπεριφορές στελεχών της ΠΟΕΔ, οι οποίες παρατηρούνται ολοένα και συχνότερα.
2. Άδεια μητρότητας
Διεκδίκηση άδειας μητρότητας τουλάχιστον 12 μήνες. Είμαστε πολύ πίσω και σε σχέση με πολλά ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία αρέσκονται να επικαλούνται «ευρωλιγούρηδες» παντός καιρού. (Ελλάδα 13 μήνες, Φινλανδία 11 μήνες, Σουηδία 15 μήνες κ.λ.π.). Συνεργασία με τις γυναικείες οργανώσεις, πολυτέκνους και άλλους φορείς, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και δυναμικές διεκδικήσεις.
3. Προβλήματα στο θεσμό των Μεντόρων στα σχολεία.
Η ηγεσία της ΠΟΕΔ σύρθηκε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις για τη λειτουργία του θεσμού των Μεντόρων. Πολλές τάξεις παραδίδονται ουσιαστικά σε πολλαπλούς άπειρους φοιτητές. Το αποτέλεσμα θα είναι να γίνουν οι δάσκαλοι της τάξης στόχος των παραπόνων των γονιών και της κοινωνίας, απροστάτευτοι για μια ακόμα φορά. Η ηγεσία της ΠΟΕΔ, για μια ακόμα φορά, δεν διεκδίκησε δυναμικά από τα Πανεπιστήμια το δικαίωμα των δασκάλων για δωρεάν Μεταπτυχιακές σπουδές. Τα «ωφελήματα» που τάχα μας προσφέρθηκαν είναι «χάντρες για ιθαγενείς».
4. Προβλήματα με τους Η/Υ στα σχολεία.
Και εδώ η ηγεσία της ΠΟΕΔ φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων. Μετατρέπει, και σ’ αυτό το θέμα, τους δασκάλους σε εύκολους στόχους της κοινωνίας και των γονιών. Αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της και σε συνεργασία με τους οργανωμένους γονείς να καταγγείλουν από κοινού την πολυετή κοροϊδία του Υπουργείου. Εκτός από τις οποιεσδήποτε ώρες συντονισμού που μπορεί να δοθούν, υπάρχει άμεση η αναγκαιότητα ύπαρξης, ενός τουλάχιστον, τεχνικού Η/Υ σε κάθε Σχολική Εφορεία. Οι υπεύθυνοι της ΠΟΕΔ σιωπούν μπροστά στους υπευθύνους του Υπουργείου (γιατί άραγε;), σ’ όλες τις διαχρονικά άστοχες ενέργειες. Ακόμα και όταν υπάρχει φανερή κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος.
5. Ειδικότητες στα Δημοτικά Σχολεία.
Είναι επιτακτική ανάγκη να συζητηθεί σοβαρά το θέμα των ειδικοτήτων στα Δημοτικά Σχολεία. Πρέπει να κατοχυρωθούν οι δάσκαλοι που με γνώση και μεράκι για χρόνια διδάσκουν τα μαθήματα ειδικοτήτων στα σχολεία. Να μην επαφίεται στη διεύθυνση του σχολείου αν θα τους αξιοποιήσει στο θέμα που για χρόνια διδάσκουν. Να γίνει καταγραφή για τις ανάγκες σε ειδικότητες παγκύπρια. Να εξασφαλιστεί η διδασκαλία των ειδικών μαθημάτων από τους συναδέλφους που για τόσα χρόνια τα διδάσκουν. Αν υπάρχουν επιπλέον ανάγκες να διορίζονται δάσκαλοι ειδικοτήτων μόνο αν έχουν παιδαγωγική και ψυχολογική κατάρτιση. Αυτά είναι μεταβατικά μέτρα. Οριστική λύση μπορεί να δώσει μόνο η ίδρυση Παιδαγωγικών Σχολών στα Πανεπιστήμια, για τους δασκάλους όλων των βαθμίδων. Εκεί να υπάρχει η αναγκαία εξειδίκευση και η παιδαγωγική και ψυχολογική κατάρτιση για όλους.
6. Εκπαιδευτικές άδειες με πλήρεις απολαβές.
Παράδειγμα: Στην Ελλάδα μπορεί ο εκπαιδευτικός να πάρει μέχρι πέντε (5) χρόνια εκπαιδευτική άδεια με πλήρεις απολαβές. Ακόμη και η διετής Μετεκπαίδευση στα διδασκαλεία τους παραχωρείται με πλήρεις απολαβές, κι ας μην θεωρούνται Μεταπτυχιακές σπουδές
7. Δωρεάν μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα. Ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση γίνεται όταν αξιοποιείς τους δασκάλους και τους παρέχεις τα κίνητρα για βελτίωση.
8. Μείωση διδακτικού ωραρίου. Ουσιαστική μείωση του διδακτικού ωραρίου των δασκάλων. Άμεση πρακτική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Απουσία από κάθε πρόγραμμα και εκδήλωση που δεν είμαστε υποχρεωμένοι, κ.λ.π.
9. Εφαρμογή του νόμου για υποχρεωτική προδημοτική, Ενιαίο Σχολείο, Μέτρα στήριξης. Ιδιαίτερα για τους αλλοδαπούς μαθητές που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Οι μαθητές οι οποίοι έχουν ηλικία για να πάνε στην Α’ τάξη, να πάνε πρώτα στην Προδημοτική τάξη. Απαίτηση για δίχρονη δωρεάν προσχολική αγωγή και ενιαίο 12χρονο δωρεάν δημόσιο σχολείο. Κρατικούς, δωρεάν, παιδικούς σταθμούς. Στελέχωση των σχολείων με ομάδες ειδικών ψυχολόγων, λογοθεραπευτών, ειδικών δασκάλων κ.λ.π. Επιχορήγηση από το Υπουργείο του κομίστρου των λεωφορείων για εκπαιδευτικές επισκέψεις των σχολείων. Πλήρης κάλυψη της δαπάνης εκπαιδευτικών επισκέψεων, θεατρικών παραστάσεων κ.λ.π. για τα ολιγοθέσια σχολεία. Δημιουργία κεντρικής μαθητικής βιβλιοθήκης σε κάθε σχολείο.
10. Υλικοτεχνική υποδομή όλων των σχολείων.
Απαίτηση από το Υπουργείο να μας δοθεί ολοκληρωμένο πρόγραμμα, χρονοδιάγραμμα δημιουργίας αιθουσών πολλαπλής χρήσης και αιθουσών ειδικών μαθημάτων στα σχολεία.
11. Νέα βιβλία και διδακτικό υλικό.
Σχεδιασμός για εκπόνηση βιβλίων στην Κύπρο για τα παιδιά και όχι για την τσέπη των «συγγραφέων» και των εκδοτών.
12. Ενισχυτική διδασκαλία, Επιπρόσθετος δάσκαλος στην Α’ τάξη, Μείωση αριθμού μαθητών.
H ενισχυτική διδασκαλία επιβάλλεται να αρχίζει από την πρώτη τάξη. Να δίνονται δυο ώρες για ενισχυτική διδασκαλία σε όλους/όλες τους/τις συναδέλφους/σσες που αναλαμβάνουν τις πρώτες τάξεις. Mόνο έτσι θα μπορέσουμε να παρέμβουμε έγκαιρα εκεί που υπάρχουν προβλήματα και να δώσουμε την απαραίτητη βοήθεια. O/H δάσκαλος/α της τάξης είναι το καταλληλότερο πρόσωπο να παρέμβει έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Αργότερα, τις περισσότερες φορές, είναι πολύ αργά και ο θεσμός καταντά "στάχτη στα μάτια του κόσμου". Είναι προτιμότερο να ενεργούμε ως "Προμηθείς" και όχι ως "Eπιμηθείς". Φυσικά η Ενισχυτική Διδασκαλία θα συνεχίζεται και στις επόμενες τάξεις όπου υπάρχει ανάγκη.
Άμεσος διορισμός πρόσθετου δασκάλου στις πρώτες τάξεις. Άμεση μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, εκεί που υπάρχουν αίθουσες, για όλες τις τάξεις του Β’ κύκλου και επιπλέον μείωση στους 15 μαθητές για τις Α’, Β’, και νηπιαγωγεία.
13. Ασφάλεια στους σχολικούς χώρους.
Η κατ’ όνομα «αντισεισμική αναβάθμιση» έχει αποκαλύψει και δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην ασφάλεια των σχολικών κτιρίων για μαθητές και δασκάλους. Επιβάλλεται η ενεργός παρακολούθηση του θέματος και η δυναμική διεκδίκηση εφαρμογής σωστών προδιαγραφών ασφαλείας. Κατεδάφιση κτιρίων όπου κρίνεται απαραίτητο και είναι ασύμφορη οικονομικά η επισκευή τους.
14. Πρόγραμμα δράσης.
Να καταρτιστεί κατάλογος με τα επείγοντα θέματα άμεσης προτεραιότητας και να απαιτηθεί από το Υπουργείο να πάρει θέση και να δώσει άμεσα λύσεις, ίσως με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, όπως έγινε με το γραμματειακό προσωπικό, ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε την υλοποίησή τους.
Σε τυχόν άρνηση του Υπουργείου να αρχίσουμε με πρόγραμμα συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας των μαθητών, γονιών και δασκάλων έξω από το Υπουργείο, κάθε μέρα μετά την 14η του Σεπτέμβρη, όπως το πρόγραμμα των κινηματογραφικών παραστάσεων. Προηγουμένως εννοείται η συνεργασία με την Ομοσπονδία Γονέων και η εξαγγελία των μέτρων σε κοινές διασκέψεις τύπου.
Αυτή η αγωνιστική στάση θα δώσει το μήνυμα ότι οι γονείς, οι μαθητές και οι δάσκαλοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν δυναμικά ποιοτική εκπαίδευση για ΟΛΑ τα παιδιά. Ευελπιστώ ότι θα συνεργαστούμε όλοι οι φορείς για την λύση των θεμάτων και δεν θα αναλωνόμαστε στην απλή συζήτησή τους, μετατρεπόμενοι σε ανάχωμα της οργής και της αγανάκτησης όσων υφίστανται και βιώνουν τριτοκοσμικές καταστάσεις στα σχολεία τους.
15. Τροποποίηση καταστατικού.
Επισημαίνουμε ότι πρέπει να γίνει σοβαρή τροποποίηση του καταστατικού. Δυστυχώς οι μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες αφήνουν τους δασκάλους με ένα αντιδημοκρατικό, απαρχαιωμένο καταστατικό για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε. Οι δάσκαλοι που έπρεπε να είναι οι κοινωνικοί πρωτοπόροι έμειναν ουραγοί και ανυπόληπτοι. Η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη να δώσει εντολή για τις συγκεκριμένες αλλαγές που έχουμε κατ’ επανάληψη καταθέσει, έτσι ώστε να αποκτήσει φωνή και αποφασιστική δύναμη η βάση του κλάδου.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Μανόλης Σόβολος
ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΠΟΕΔ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ»
Σάββατο 22 Μαΐου 2010
Ποίημα της εβδομάδας 177
ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ...
Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Και του μιλήσανε για Δράκους και για το πιστό Σκυλί
Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο
Μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.
Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
Μανόλης Αναγνωστάκης, «Ο Στόχος».
Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Και του μιλήσανε για Δράκους και για το πιστό Σκυλί
Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο
Μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.
Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
Μανόλης Αναγνωστάκης, «Ο Στόχος».
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Εξομολογητής μαϊμού
Αν δηλαδή ο καθηγητής που παρουσίαζε τον εαυτό του ως ιερέα, είχε στα αλήθεια χειροτονηθεί από την Ιερά Σύνοδο, θα μπορούσε να εξομολογεί τους μαθητές εντός των σχολείων και να μην τρέχει τίποτα; Εκτός αν με εξομολόγηση εννοούμε ότι ο καθηγητής έρχεται κοντά στους μαθητές και με τη δημιουργία μιας οικείας σχέσης καταφέρνει να τους κάνει να του ξανοιχτούν και να του πουν τι τους βασανίζει, να του εξομολογηθούν όπως θα εξομολογούνταν σε έναν ενήλικα που τον σέβονται κι αποζητούν την άποψή του. Κι αυτός να τους συμβουλέψει πώς να χειριστούν το πρόβλημα και πώς να αποφύγουν στο μέλλον να βρεθούν σε παρόμοια κατάσταση. Αν είναι δε σοβαρό το πρόβλημα, να έρθει σε επαφή με τους γονείς ή άλλους ειδικούς για να βοηθήσει. Ωστόσο, όταν λέμε εξομολόγηση στα σχολεία, μάλλον δεν εννοούμε κάτι τέτοιο. Μάλλον εννοούμε τη δημιουργία μιας ενοχικής σχέσης όπου ο μαθητής νομίζει πως άμα πει σε κάποιον που φέρει το σχήμα του ιερέα κάτι που έκανε και θεωρεί κακό κι αυτός του δώσει άφεση αμαρτιών, το πρόβλημα θα λυθεί. Κι έτσι συνεχίζουμε να τρέφουμε τα παιδιά μας με δεισιδαιμονίες και ψευδαισθήσεις, τα μαθαίνουμε να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε σύμβολα αντί να καλλιεργούν τη λογική και να ενδυναμώνουν το χαρακτήρα τους. Κι ενίοτε γίνονται θύματα του κάθε ανώμαλου ενδεχομένως που θέλει να ακούει «αμαρτωλές» ιστορίες ή να νομίζει πως έχει τη δύναμη να σώσει ανθρώπους από τις «αμαρτίες». Ή απλά παίζει με τα παιδιά ξέροντας ότι τον παραμυθιάζουν για να τον σοκάρουν. Εν έτει 2010 λοιπόν η κυπριακή εκπαίδευση λειτουργεί με εξομολογητές και εξορκιστές προετοιμάζοντας ανθρώπους που θα βγουν στην αγορά, να αντιμετωπίσουν έναν κόσμο με πολύπλοκες απαιτήσεις. Και τρομάζουμε μόνο όταν μάθουμε πως ο εξομολογητής δεν είχε το χρίσμα (μπορεί όμως να είχε το χάρισμα).
Δικαίωμα των παιδιών και του καθενός να εξομολογούνται. Κατ’ επιλογή και στην εκκλησία. Προορισμός των σχολείων είναι άλλος και των εκκλησιών άλλος.
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 20-5-2010
Δικαίωμα των παιδιών και του καθενός να εξομολογούνται. Κατ’ επιλογή και στην εκκλησία. Προορισμός των σχολείων είναι άλλος και των εκκλησιών άλλος.
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 20-5-2010
Κυριακή 16 Μαΐου 2010
Ποίημα της εβδομάδας 176
«Κι όταν νικιούνται αυτοί που ενάντια στην αδικία παλεύουν
Πάλι δεν έχει η αδικία δίκιο!
Η ήττα μας δεν αποδείχνει τίποτ’ άλλο, πέρα απ' το ό,τι
παραείμαστε λίγοι όσοι αγωνιζόμαστε ενάντια στην προστυχιά.
Και περιμένουμε απ' τους θεατές, τουλάχιστον να ντρέπονται!».
Μ. Μπρεχτ, 1934
Πάλι δεν έχει η αδικία δίκιο!
Η ήττα μας δεν αποδείχνει τίποτ’ άλλο, πέρα απ' το ό,τι
παραείμαστε λίγοι όσοι αγωνιζόμαστε ενάντια στην προστυχιά.
Και περιμένουμε απ' τους θεατές, τουλάχιστον να ντρέπονται!».
Μ. Μπρεχτ, 1934
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Τακτικές Επαρχιακές Συνελεύσεις της ΠΟΕΔ
Η ΠΟΕΔ καλεί τα μέλη της σε Τακτικές Επαρχιακές Συνελεύσεις που θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη, 12 Μαΐου, 2010, στις 1.15 μετά το μεσημέρι, στα ακόλουθα κέντρα :
ΛΕΥΚΩΣΙΑ : Δημοτικό Σχολείο Απ. Λουκά Στροβόλου
ΛΕΜΕΣΟΣ : ΚΒ΄ Δημ. Σχολείο Λεμεσού
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ : Γ΄ Δημ. Σχολείο Παραλιμνίου
ΛΑΡΝΑΚΑ : Δημοτικό Σχολείο Καθαρής «Δημήτρη Λιπέρτη»
ΠΑΦΟΣ : ΙΑ΄ Δημ. Σχολείο Πάφου
ΜΟΡΦΟΥ : Δημ. Σχολείο Αστρομερίτη
Οι εκτοπισμένοι συνάδελφοι μπορούν να παρευρεθούν στη Συνέλευση οποιουδήποτε Γραφείου.
Η Ημερήσια Διάταξη περιλαμβάνει :
1. Λογοδοσία της Επαρχιακής Επιτροπής από τον Πρόεδρό της για τα Πεπραγμένα του χρόνου που πέρασε.
2. Ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων για τα νέα Ωρολόγιο και Αναλυτικά Προγράμματα.
3. Συζήτηση θεμάτων που θα εγγραφούν από μέλη.
Θέμα στην Ημερήσια Διάταξη μπορεί να εγγράψει οποιοδήποτε μέλος, με επιστολή του προς τον Επαρχιακό Γραμματέα, τρεις (3) μέρες πριν από τη Συνέλευση. Νοείται ότι η Συνέλευση μπορεί να αρνηθεί να συζητήσει θέμα που εγγράφηκε από μέλος, αν θεωρεί ότι αυτό είναι ασήμαντο ή χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Πληροφορούνται οι Διευθυντές των σχολείων ότι, για διευκόλυνση των συναδέλφων να πάρουν μέρος στις Συνελεύσεις, η συνεδρία προσωπικού των σχολείων για τη συγκεκριμένη εβδομάδα δε θα πραγματοποιηθεί. Σχετικά, ενημερώθηκε ήδη το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΕΔ.
ΛΕΥΚΩΣΙΑ : Δημοτικό Σχολείο Απ. Λουκά Στροβόλου
ΛΕΜΕΣΟΣ : ΚΒ΄ Δημ. Σχολείο Λεμεσού
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ : Γ΄ Δημ. Σχολείο Παραλιμνίου
ΛΑΡΝΑΚΑ : Δημοτικό Σχολείο Καθαρής «Δημήτρη Λιπέρτη»
ΠΑΦΟΣ : ΙΑ΄ Δημ. Σχολείο Πάφου
ΜΟΡΦΟΥ : Δημ. Σχολείο Αστρομερίτη
Οι εκτοπισμένοι συνάδελφοι μπορούν να παρευρεθούν στη Συνέλευση οποιουδήποτε Γραφείου.
Η Ημερήσια Διάταξη περιλαμβάνει :
1. Λογοδοσία της Επαρχιακής Επιτροπής από τον Πρόεδρό της για τα Πεπραγμένα του χρόνου που πέρασε.
2. Ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων για τα νέα Ωρολόγιο και Αναλυτικά Προγράμματα.
3. Συζήτηση θεμάτων που θα εγγραφούν από μέλη.
Θέμα στην Ημερήσια Διάταξη μπορεί να εγγράψει οποιοδήποτε μέλος, με επιστολή του προς τον Επαρχιακό Γραμματέα, τρεις (3) μέρες πριν από τη Συνέλευση. Νοείται ότι η Συνέλευση μπορεί να αρνηθεί να συζητήσει θέμα που εγγράφηκε από μέλος, αν θεωρεί ότι αυτό είναι ασήμαντο ή χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Πληροφορούνται οι Διευθυντές των σχολείων ότι, για διευκόλυνση των συναδέλφων να πάρουν μέρος στις Συνελεύσεις, η συνεδρία προσωπικού των σχολείων για τη συγκεκριμένη εβδομάδα δε θα πραγματοποιηθεί. Σχετικά, ενημερώθηκε ήδη το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΕΔ.
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Η «πρόταση»
Ο Αινείας, όταν κλήθηκε να διασώσει ό,τι πολυτιμότερο μπορούσε από την κατεστραμμένη Τροία, χωρίς δεύτερη σκέψη επέλεξε να πάρει στους ώμους του τον γέροντα πατέρα του.
Στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε μεγαλύτερη ντροπή, μεγαλύτερη καταισχύνη, από την ασέβεια και την αναλγησία απέναντι στον γέροντα.
Στον κόσμο της ιησουίτικης ηθικής τους ο πρώτος απαράβατος - υποτίθεται - κανόνας τους είναι το «τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου»...
Κι αυτοί τι κάνουν;
Καταλύουν κάθε γραφτό και άγραφο κανόνα ανθρωπιάς.
Αρπάζουν το υστέρημα των συνταξιούχων, μετατρέπουν τη γενιά των 900 ευρώ σε γενιά των 700 ευρώ και τη γενιά των 700 σε γενιά των 500 ευρώ, στέλνουν τις γυναίκες να δουλεύουν 15 χρόνια παραπάνω, «υπόσχονται» - αντί για σύνταξη - ένα επίδομα συσσιτίου μετά από 40 χρόνια δουλειάς, αποφασίζουν και διατάσσουν ότι το μοναδικό «δικαίωμα» του εργαζόμενου είναι να τον απολύει όποτε θέλει ο εργοδότης.
Η απάντησή τους στο ερώτημα «γιατί γίνονται όλα αυτά;» είναι ότι «δεν υπάρχουν λεφτά» κι ότι η «σωτηρία της πατρίδας επιβάλλει θυσίες».
Πρέπει, δηλαδή, να περικοπούν τα 2/14 της σύνταξης του γέροντα, να λεηλατηθούν τα 2/14 του μισθού του υπάλληλου, να αφαιμαχθούν 50 δισ. από τον ιδρώτα των μισθωτών, διότι αυτό επιτάσσει το «εθνικό χρέος».
Αλλά αν
(γιατί μας λένε ότι υπολειπόμεθα σε ...προτάσεις)
γινόταν τούτο:
Αντί να βουτήξουν τα 2/14 από το υστέρημα του συνταξιούχου,
αν έπαιρναν τα 2/14 από το περίσσευμα των τραπεζών, που κατέχουν πλούτο ίσο με 600 δισ., θα εξοικονομούσαν (για την πατρίδα) 86 δισ.,
αν έπαιρναν τα 2/14 από το περίσσευμα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων που λειτουργούν στην Ελλάδα και κατέχουν πλούτο 700 δισ., θα εξασφάλιζαν 100 δισ., και
αν έπαιρναν τα 2/14 από το περίσσευμα των 500 δισ. που διακινούνται ετησίως μέσω «οφ σορ» εταιρειών από την Ελλάδα, θα εισέπρατταν 72 δισ.
Σύνολο 258 δισεκατομμύρια!
Δηλαδή, όχι μόνο θα σωζόταν ο μισθός και η σύνταξη του εργάτη και του απόμαχου της δουλειάς, αλλά θα εξαφανιζόταν και ολόκληρο το δημόσιο χρέος!
Τα παραπάνω,
οι ίδιοι που μας ζητούν να κάνουμε προτάσεις, δεν τα θεωρούν ...προτάσεις.
Πολύ λογικό. Τίποτα που θίγει την πλουτοκρατία δεν το θεωρούν πρόταση «εφικτή», «ρεαλιστική» και «συνετή». Από τη πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη. Γεγονός που ένα πράγμα σημαίνει:
Το θέμα δεν είναι να πείσουμε την ολιγαρχία ή τους υπηρέτες της για το δίκαιο των προτάσεών μας.
Το ζητούμενο είναι να υπάρξει απόλυτη συνειδητοποίηση από τα λαϊκά στρώματα ότι
από τη μια όχθη υπάρχουν τα συμφέροντα των βαρόνων, των αριστοκρατών, των βιομηχάνων και των τραπεζιτών.
Από την άλλη τα συμφέροντα και το δίκιο των πληβείων, του είλωτα, του μισθωτού σκλάβου.
Με άλλα λόγια, σήμερα καθίσταται επίκαιρη όσο ποτέ η μία και βασική «πρόταση»:
'Η θα είσαι με τους πρώτους, τους πατρίκιους, ή θα είσαι με τους δεύτερους, τους «δούλους».
Η κοινωνία ή θα μείνει αιχμαλωτισμένη να υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, ή θα απελευθερωθεί και θα οικοδομηθεί με κριτήριο να ικανοποιεί τις ανάγκες των πολλών.
«Τρίτος δρόμος» δεν υπάρχει.
Ριζοσπάστης 7 Μάη 2010
Στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε μεγαλύτερη ντροπή, μεγαλύτερη καταισχύνη, από την ασέβεια και την αναλγησία απέναντι στον γέροντα.
Στον κόσμο της ιησουίτικης ηθικής τους ο πρώτος απαράβατος - υποτίθεται - κανόνας τους είναι το «τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου»...
Κι αυτοί τι κάνουν;
Καταλύουν κάθε γραφτό και άγραφο κανόνα ανθρωπιάς.
Αρπάζουν το υστέρημα των συνταξιούχων, μετατρέπουν τη γενιά των 900 ευρώ σε γενιά των 700 ευρώ και τη γενιά των 700 σε γενιά των 500 ευρώ, στέλνουν τις γυναίκες να δουλεύουν 15 χρόνια παραπάνω, «υπόσχονται» - αντί για σύνταξη - ένα επίδομα συσσιτίου μετά από 40 χρόνια δουλειάς, αποφασίζουν και διατάσσουν ότι το μοναδικό «δικαίωμα» του εργαζόμενου είναι να τον απολύει όποτε θέλει ο εργοδότης.
Η απάντησή τους στο ερώτημα «γιατί γίνονται όλα αυτά;» είναι ότι «δεν υπάρχουν λεφτά» κι ότι η «σωτηρία της πατρίδας επιβάλλει θυσίες».
Πρέπει, δηλαδή, να περικοπούν τα 2/14 της σύνταξης του γέροντα, να λεηλατηθούν τα 2/14 του μισθού του υπάλληλου, να αφαιμαχθούν 50 δισ. από τον ιδρώτα των μισθωτών, διότι αυτό επιτάσσει το «εθνικό χρέος».
Αλλά αν
(γιατί μας λένε ότι υπολειπόμεθα σε ...προτάσεις)
γινόταν τούτο:
Αντί να βουτήξουν τα 2/14 από το υστέρημα του συνταξιούχου,
αν έπαιρναν τα 2/14 από το περίσσευμα των τραπεζών, που κατέχουν πλούτο ίσο με 600 δισ., θα εξοικονομούσαν (για την πατρίδα) 86 δισ.,
αν έπαιρναν τα 2/14 από το περίσσευμα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων που λειτουργούν στην Ελλάδα και κατέχουν πλούτο 700 δισ., θα εξασφάλιζαν 100 δισ., και
αν έπαιρναν τα 2/14 από το περίσσευμα των 500 δισ. που διακινούνται ετησίως μέσω «οφ σορ» εταιρειών από την Ελλάδα, θα εισέπρατταν 72 δισ.
Σύνολο 258 δισεκατομμύρια!
Δηλαδή, όχι μόνο θα σωζόταν ο μισθός και η σύνταξη του εργάτη και του απόμαχου της δουλειάς, αλλά θα εξαφανιζόταν και ολόκληρο το δημόσιο χρέος!
Τα παραπάνω,
οι ίδιοι που μας ζητούν να κάνουμε προτάσεις, δεν τα θεωρούν ...προτάσεις.
Πολύ λογικό. Τίποτα που θίγει την πλουτοκρατία δεν το θεωρούν πρόταση «εφικτή», «ρεαλιστική» και «συνετή». Από τη πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη. Γεγονός που ένα πράγμα σημαίνει:
Το θέμα δεν είναι να πείσουμε την ολιγαρχία ή τους υπηρέτες της για το δίκαιο των προτάσεών μας.
Το ζητούμενο είναι να υπάρξει απόλυτη συνειδητοποίηση από τα λαϊκά στρώματα ότι
από τη μια όχθη υπάρχουν τα συμφέροντα των βαρόνων, των αριστοκρατών, των βιομηχάνων και των τραπεζιτών.
Από την άλλη τα συμφέροντα και το δίκιο των πληβείων, του είλωτα, του μισθωτού σκλάβου.
Με άλλα λόγια, σήμερα καθίσταται επίκαιρη όσο ποτέ η μία και βασική «πρόταση»:
'Η θα είσαι με τους πρώτους, τους πατρίκιους, ή θα είσαι με τους δεύτερους, τους «δούλους».
Η κοινωνία ή θα μείνει αιχμαλωτισμένη να υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, ή θα απελευθερωθεί και θα οικοδομηθεί με κριτήριο να ικανοποιεί τις ανάγκες των πολλών.
«Τρίτος δρόμος» δεν υπάρχει.
Ριζοσπάστης 7 Μάη 2010
Ποίημα της εβδομάδας 175
ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΑΑΝΤΕΡ
Χιονίζει, Ανδρέα.
Να, η Γερμανία
παραδομένη και μουγκή.
Πάντα χιονίζει με τον ξεπεσμό.
Και η Ελλάδα, Ανδρέα,
Μια Γερμανία στριμωγμένη.
Ένα λευκό κελί του χάρτη
Μια θλίψη.. μουγκή.
Μια εκδίκηση του Χίτλερ παγωμένη
Οι γιοι του Λέγκιεν*, Ανδρέα,
Θέλουν να ξέρουν πως σε σταυρώσαν
την ιστορία υπηρετώντας.
Οι γιοι του Γκένσερ, Ανδρέα,
λειψοί και αόμματοι…
μια θλίψη μουγκή
Οι γιοι των Κράφτ, Ανδρέα,
αιώνια στα σκοτάδια θα χτυπιούνται
Ησύχασε!
Οι γιοί σου Ανδρέα βγήκαν στο ξέφωτο…
παράκαιροι, παράφωνοι,
παράτολμοι
Σπαρτακιστές του μέλλοντος.
Αν δεις τον Χόλκερς** και τη Μάϊνχοφ
Αν δεις τη Ρόζα…
Φίλησέ τους.
1980
* Λέγκιεν : Γερμανός <<σοσιαλιστής>> που πρόδωσε τον
αγώνα της Ρόζας Λούξεμπουργκ
** Χόλκερς : πέθανε μετά από εξήντα μέρες απεργίας
πείνας στα λευκά κελιά της Γερμανίας
Χιονίζει, Ανδρέα.
Να, η Γερμανία
παραδομένη και μουγκή.
Πάντα χιονίζει με τον ξεπεσμό.
Και η Ελλάδα, Ανδρέα,
Μια Γερμανία στριμωγμένη.
Ένα λευκό κελί του χάρτη
Μια θλίψη.. μουγκή.
Μια εκδίκηση του Χίτλερ παγωμένη
Οι γιοι του Λέγκιεν*, Ανδρέα,
Θέλουν να ξέρουν πως σε σταυρώσαν
την ιστορία υπηρετώντας.
Οι γιοι του Γκένσερ, Ανδρέα,
λειψοί και αόμματοι…
μια θλίψη μουγκή
Οι γιοι των Κράφτ, Ανδρέα,
αιώνια στα σκοτάδια θα χτυπιούνται
Ησύχασε!
Οι γιοί σου Ανδρέα βγήκαν στο ξέφωτο…
παράκαιροι, παράφωνοι,
παράτολμοι
Σπαρτακιστές του μέλλοντος.
Αν δεις τον Χόλκερς** και τη Μάϊνχοφ
Αν δεις τη Ρόζα…
Φίλησέ τους.
1980
* Λέγκιεν : Γερμανός <<σοσιαλιστής>> που πρόδωσε τον
αγώνα της Ρόζας Λούξεμπουργκ
** Χόλκερς : πέθανε μετά από εξήντα μέρες απεργίας
πείνας στα λευκά κελιά της Γερμανίας
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Ποίημα της εβδομάδας 174
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς εν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τα’ αποχαιρετήσεις ολ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τα’ άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απ’ τα’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τα’ αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη : Ειρήνη
σα να γραφές όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Τάσος Λειβαδίτης
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς εν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τα’ αποχαιρετήσεις ολ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τα’ άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απ’ τα’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τα’ αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη : Ειρήνη
σα να γραφές όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Τάσος Λειβαδίτης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)