Μεταθέσεις και διορισμοί Προδημοτικής Εκπαίδευσης

Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ανακοίνωσε:


Μεταθέσεις και διορισμούς με σύμβαση Προδημοτικής Εκπαίδευσης

Η ψευδαίσθηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Ένωση αποτελεί ελπίδα για δημοκρατική επίλυση του Κυπριακού. Αυτό το επιχείρημα επικαλούμαστε για να προσδώσουμε αξία και προοπτική στην εκάστοτε διαπραγματευτική διαδικασία. Αναρωτηθήκαμε όμως πόσο δημοκρατικά λειτουργεί η ΕΕ; Μήπως τελικά η ΕΕ είναι ένας μύθος και αντί οι ηγέτες της να μάχονται για την ασφάλεια και την πρόοδο των λαών της Ευρώπης, αποτελεί κλαμπ της ευρωπαϊκής ελίτ που εξυπηρετεί συμφέροντα πανίσχυρων εταιρειών, από την πολεμική βιομηχανία μέχρι τον τραπεζιτικό τομέα.

Αν εξετάσουμε το διοικητικό σχήμα και τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει τεράστιο δημοκρατικό έλλειμμα. Ελάχιστη είναι η συμμετοχή των πολιτών σε διαδικασίες που καθορίζουν το επίπεδο της καθημερινής ζωής. Η κρίση χρέους και ο χειρισμός της κατάστασης από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Και ένας βασικός λόγος που συμπεριφέρονται χωρίς να λογοδοτούν είναι επειδή δεν εκλέγονται, αλλά διορίζονται και τοποθετούνται σ’ αυτές τις θέσεις αφού προηγουμένως περάσουν από «φίλτρα» του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου που καθορίζει τις επιλογές της ΕΕ. Παρά το γεγονός ότι δήθεν για μεγάλες αποφάσεις καλούνται να ψηφίσουν τα κοινοβούλια των χωρών-μελών, εντούτοις διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για συγκάλυψη της απουσίας δημοκρατικών διαδικασιών. Οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι σπάνια κλήθηκαν να εκφράσουν τις απόψεις τους για το ευρώ και τους θεσμούς που το στηρίζουν, ενώ όταν το έπραξαν οι απόψεις τους ήταν συνήθως αρνητικές. Η επιδίωξη από ορισμένους κύκλους για απο-εθνικοποίηση των κρατών-μελών φαίνεται ότι δεν αποσκοπεί ουσιαστικά στη συνεργασία και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, αλλά για να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τη δημοκρατία, δημιουργώντας συνθήκες ανασφάλειας, φτώχειας και βίας, με τους λίγους να γεύονται τα «κέρδη των κλοπών» και τους πολλούς να παλεύουν με άγχος σε άνισες μάχες για το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Είναι λοιπόν ριψοκίνδυνο σ’ αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση να εναποθέτουμε όλες μας τις προσδοκίες για το μέλλον της Κύπρου, πιστεύοντας ότι μπορεί να μας διασφαλίσει αρχές και κανόνες του διεθνούς δικαίου. Ας μην καλλιεργούμε ακόμη μια ψευδαίσθηση γιατί συνηθίσαμε για δεκαετίες να χάνουμε τους αγώνες μέσα από τις ψευδαισθήσεις μας…

Πανίκος Παναγιώτου

«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 28-8-2011

Ποίημα της εβδομάδας 243

Φθινοπωρινό σχόλιο

Το ουσιώδες στη μικρή ιστορία μου ήταν μια μαύρη κουνιστή

πολυθρόνα - αλλά πού είναι τώρα το σπίτι, πού είναι η φρουτιέρα

με τα παλιά επισκεπτήρια, οι πετσέτες που πνίγαμε τα γέλια -

μόνον η λάμπα καίει ακόμα στην άδεια κάμαρα, σαν κάποιον που

συνομιλεί με τον εαυτό του αγνοώντας τους κινδύνους ή όπως μια

γυναίκα που δεν τη γνώρισες ποτέ κι όμως θα πρέπει κάποτε να

΄χατε αγαπηθεί πολύ μες στην ατέλειωτη ερήμωση μιας μέρας του φθινοπώρου.

Τάσος Λειβαδίτης

Ασφάλεια στα σχολικά κτίρια

Άρθρο που δημοσίευσα στην τοπική εφημερίδα των Λατσιών "Κακκαρίστρα"

Μετά τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών το θέμα της ασφάλειας σε χώρους όπου εργάζονται, ζουν και διακινούνται πολλοί συνάνθρωποί μας ήρθε στην επικαιρότητα.  Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, ενεργούμε ως «Επιμηθείς» και όχι ως «Προμηθείς».  Έρχεται ένα συνταρακτικό γεγονός, με απώλεια ανθρώπινων ζωών, για να μας αφυπνίσει (;)  και να αντιληφθούμε ότι η τύχη δεν μπορεί να είναι για πολύ με το μέρος όσων δεν προνοούν και δεν παίρνουν, έγκαιρα, τα κατάλληλα μέτρα.

Τα σχολεία μας είναι χώροι που καθημερινά είναι γεμάτα, τις περισσότερες ώρες από τη νέα γενιά του τόπου μας.  Πόσο ασφαλή είναι άραγε τα σχολικά κτίρια;  Μπορούν οι γονείς των παιδιών να είναι σίγουροι ότι κάθε μέρα αφήνουν τα παιδιά τους σε κτίρια ασφαλή, όσο τουλάχιστον και τα σπίτια τους;  Δημόσια κτίρια, όπως τα σχολεία, που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό πολιτών θα έπρεπε να έχουν ακόμη πιο υψηλά επίπεδα ασφάλειας από τα σπίτια μας.  Οι περίφημες «αντισεισμικές αναβαθμίσεις» πόσο βελτίωσαν τις πεπαλαιωμένες κατασκευές;  Είχαμε, τα τελευταία χρόνια, πολλά παραδείγματα σχολείων με σοβαρά προβλήματα στην ασφάλεια των κτιρίων.  Όλοι θυμούνται το Ε’ Δημοτικό Αγλαντζιάς.  Ο τότε Υπουργός Παιδείας (Πεύκιος Γεωργιάδης), αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, επισκεπτόμενος το σχολείο διαβεβαίωνε όλους για την ασφάλεια του κτιρίου.  Λίγες μέρες αργότερα παραλίγο να θρηνήσουμε θύματα, όταν εν ώρα μαθήματος έπεσαν κομμάτια της οροφής στην αίθουσα διδασκαλίας.  Χρειάστηκε πολλή επιμονή και αγώνας από τους γονείς για να κατεδαφιστεί το ακατάλληλο κτίριο και να κτιστεί νέο.

Στα του Δήμου μας τώρα.  Έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές, τα τελευταία χρόνια, στη φιλόξενη «Κακκαρίστρα» για το κτίριο του Β’ Δημοτικού Λατσιών.  Ζήσαμε παρόμοιες και χειρότερες καταστάσεις από αυτές του Ε’ Αγλαντζιάς.  Κομμάτια από το ταβάνι έπεφταν,  κλιμακοστάσιο κατεδαφιζόταν, βεράντες είχαν σοβαρές κλίσεις, κλπ.  Κι όλα αυτά μετά από την περίφημη «αντισεισμική αναβάθμιση».  Δυστυχώς στην περίπτωση του σχολείου μας η πορεία ήταν διαφορετική.  Προτιμήθηκαν διαδικασίες που ροκάνιζαν το χρόνο και πρόσφεραν εξωτερικό καλλωπισμό του σχολείου.  Η αναβάθμιση των αθλητικών χώρων και η αίθουσα πολλαπλής χρήσης προσφέρουν στη βελτίωση της δουλειάς του σχολείου, αλλά δεν παρέχουν τίποτα στην ασφάλεια του κτιρίου.  Ο Σύνδεσμος Γονέων δεν αντέδρασε έγκαιρα και με δυναμισμό.  Άφησε το χρόνο να περνά και τις υπηρεσίες να δίνουν «διαβεβαιώσεις» για την ασφάλεια.  Όταν καθυστερημένα αποφάσισε να ζητήσει, με δικά του έξοδα, γνωμάτευση από το ΕΤΕΚ δεν γνωστοποίησε στους γονείς με λεπτομέρειες την έκθεση.  Μαθαίνουμε ότι χρειάζονται επιπλέον παρεμβάσεις σ’ ένα ήδη καταταλαιπωρημένο κτίριο.  Πότε θα ενημερωθούν υπεύθυνα οι γονείς;  Πότε θα μας πουν ξεκάθαρα τι συμβαίνει με το συγκεκριμένο κτίριο αλλά και με όλα τα κτίρια αυτής της ηλικίας και των προδιαγραφών;

Η ασφάλεια των σχολικών κτιρίων είναι, κατά τη γνώμη μας, μεγαλύτερης σημασίας και από τη μαθησιακή διαδικασία.  Κάθε γονιός που αφήνει το παιδί του το πρωί στο σχολείο ενδιαφέρεται, πάνω απ’ όλα, να γυρίσει το μεσημέρι ζωντανό και γερό.  Μετά ενδιαφέρεται αν έμαθε και τι έμαθε.  Με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα νομίζουμε πως είναι επιβεβλημένο να δούμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα τα θέματα ασφάλειας όλων των σχολείων.  Θα πρέπει να διαπιστωθεί αν οι κατά καιρούς διαβεβαιώσεις των υπευθύνων για την ασφάλεια των σχολικών κτιρίων (και ιδιαίτερα για εμάς του Β’ Λατσιών) ήταν διαβεβαιώσεις ρουτίνας ή επιστημονικά τεκμηριωμένες με στοιχεία.  Και όλα αυτά πρέπει να γίνουν έγκαιρα και να ενημερωθούν υπεύθυνα όλοι οι γονείς.

Αποφάσεις της ΠΟΕΔ για τα οικονομικά μέτρα

Αποφάσεις Δ.Σ. ΠΟΕΔ 24/8/2011
Το Δ.Σ. της ΠΟΕΔ, που συνήλθε έκτακτα χτες Τετάρτη, 24/8/2011, αφού ενημερώθηκε για τις εξελίξεις που παρουσιάστηκαν το τελευταίο διάστημα σ’ ότι αφορά το θέμα της στήριξης της Κυπριακής Οικονομίας, αποφάσισε, σχετικά, τα ακόλουθα :
1. Επαναλαμβάνει την πρόθεση του διδασκαλικού Κλάδου να εισφέρει για ην ενίσχυση της Οικονομίας, αφού όμως γίνει ουσιαστικός διάλογος, στον οποίο η συμμετοχή της Οργάνωσης να είναι ουσιαστική και όχι τυπική και αφού ληφθεί μέριμνα ώστε να εισφέρουν, για τα σκοπό αυτό, όλοι οι κοινωνικοί εταίροι και να παταχθεί η φοροδιαφυγή.

2. Δηλώνει πως δεν μπορεί να συμφωνήσει με την εισφορά που συμφωνήθηκε μεταξύ της Κυβέρνησης και των τριών Οργανώσεων ΠΕΟ, ΣΕΚ, ΠΑΣΥΔΥ, αφού η ΠΟΕΔ δε συμμετείχε στο σχετικό διάλογο, τονίζοντας περαιτέρω ότι, από όσα τέθηκαν υπόψη του, το συνολικό πακέτο που συμφωνήθηκε είναι ετεροβαρές, απειλεί κεκτημένα του Κλάδου και πλήττει τους νεοεισερχομένους στο επάγγελμα, ενώ δεν πείθει πως με αυτό θα επιλυθούν τα σοβαρά προβλήματα της Οικονομίας.
3. Διευκρινίζει ότι, σε περίπτωση που, παρά τις αντιδράσεις της ΠΟΕΔ, η Βουλή θα προχωρήσει στην έγκριση της δέσμης μέτρων που περιλαμβάνεται στο πακέτο, τότε η Οργάνωση νομιμοποιείται να προβεί σε λήψη μέτρων, συμπεριλαμβανομένων και των απεργιακών.
4. Για σκοπούς ενημέρωσης της βάσης των δασκάλων και ανατροφοδότηση, ανάθεσε στη Γραμματεία να συγκαλέσει Επαρχιακές Συνελεύσεις Δασκάλων, το συντομότερο δυνατό.
5. Αποφάσισε όπως, για λόγους αρχής και για να εκφράσει τη συμπαράστασή του προς το υπόλοιπο συνδικαλιστικό Κίνημα στην προσπάθειά του να διαφυλάξει τις θεσμοθετημένες διαδικασίες εργασιακών σχέσεων, που απειλούνται από την πρόθεση της Βουλής να προβεί σε αμφισβήτηση συμφωνιών που συνάπτονται μεταξύ της Κυβέρνησης, ως εργοδότη, και των Οργανώσεων, ως εκπροσώπων των εργαζομένων, καλέσει τα μέλη της Οργάνωσης να πάρουν μέρος στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που θα οργανωθεί, για το σκοπό αυτό, έξω από το χώρο του Κοινοβουλίου, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του θέματος της Οικονομίας από την ολομέλεια της Βουλής.
6. Σχετικά, διευκρίνισε ότι η Οργάνωση διαχωρίζει τη θέση της από οποιαδήποτε άλλη επιδίωξη των οργανωτών της εκδήλωσης, που σχετίζεται με την ουσία και το περιεχόμενο της συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης και των τριών Συντεχνιών, γι’ αυτό και προτίθεται να επιδώσει στον Πρόεδρο της Βουλής ξεχωριστό ψήφισμα.

Ανακοίνωση - ενημέρωση της ΠΟΕΔ για τα οικονομικά μέτρα

Η ΠΟΕΔ ανάμεσα σε μια σειρά μέτρων και ενεργειών που αποσκοπούν στην προστασία των κεκτημένων των μελών της έχει προχωρήσει στην αγορά χώρου στις εφημερίδες,  με σκοπό   την ενημέρωση της κοινής γνώμης για τη συνεισφορά των μελών της για την στήριξη της οικονομίας της  χώρας μας, την αντιμετώπιση της άδικης πολεμικής που δέχονται οι δημόσιοι υπάλληλοι και την απαίτηση για λήψη δίκαιων μέτρων για στήριξη της οικονομίας.
Αποτελεί την πρώτη από μια σειρά ανακοινώσεων της ΠΟΕΔ,  η οποία έχει δημοσιευθεί στον έντυπο τύπο στις 22 Αυγούστου 2011.
Διαβάστε τήν Ανακοίνωση

Μετακινήσεις και Τοποθετήσεις Δημοτικής και Προδημοτικής

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ανακοίνωσε:

Μετακινήσεις και Τοποθετήσεις Εκπαιδευτικών Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Μετακινήσεις και Τοποθετήσεις Εκπαιδευτικών Προδημοτικής Εκπαίδευσης.

Ποίημα της εβδομάδας 242

Κάτω από σκιές και φώτα

Τον καιρό που γεννήθηκα-

κείνα τα χρόνια, μου ῾χε ο Θεός

φυλάξει τα δέντρα. Ήταν αστέρια στον ουρανό...

Μπροστά μου ο Ταΰγετος στεκόταν ανέπαφος...

Ήταν ο κόσμος τούτος τόσο όμορφος, που μπέρδευε εύκολα

κανείς τα φαινόμενα...

Τον καιρό που γεννήθηκα-κείνα τα χρόνια,

δεν πλανιότανε ούτε υποψία κακής φωτιάς στον ορίζοντα.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ποίημα της εβδομάδας 241

Ολονυχτία

Δε με κατάλαβες,

όλη τη νύχτα ήμουνα πλάϊ σου,

προσπαθούσα να κλείσω τα παράθυρα,

πάλευα – όλη τη νύχτα.

Ο αγέρας επέμενε.

Άπλωσα τότε τις παλάμες μου πάνω σου

σαν δυο φύλλα ουρανού και σε σκέπασα.

Έπειτα βγήκα στον εξώστη

και κοίταζα δίχως χέρια τον κόσμο.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Το παρακράτος των αγορών και η μαϊμού...

Αναρωτιέμαι πόσοι ξέρουν ότι η FED, η λεγόμενη ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ, είναι ιδιωτική τράπεζα και δανείζει το αμερικάνικο Δημόσιο με τόκο!.. Απλά, αναρωτιέμαι κι απ' όλους αυτούς τους αναλυτάδες των οικονομικών εξελίξεων, πόσοι το ξέρουν και το καταπίνουν, αποφεύγουν να το θυμίσουν. Για να μην καταλάβει κι ο λαός, που βομβαρδίζεται από το ...παρακράτος με το ψευδώνυμο «αγορές», τη φύση του καπιταλιστικού παιχνιδιού στην πλάτη του.

Ξυπνάνε και κοιμούνται σ' όλη τη Γη οι αφεντάδες - σαπιοκοιλιάδες, που κι αυτούς τους λέμε ανθρώπους κατ' οικονομίαν, εξοντώνοντας πληθυσμούς, αξιολογώντας το μόχθο τους ανάλογα με το βαθμό της εκμετάλλευσής του που επιτυγχάνουν. Αυτό το εφιαλτικό παιχνίδι της κόλασης, αυτή η αέναη σύγκρουση κεφαλαίου - εργασίας θα κατατρύχει τις τωρινές και μελλούμενες γενιές και στις δυο πραγματικότητες. Δηλαδή, και στη ζωή, και στην εικονική πραγματικότητα που αναπαράγουν με το αζημίωτο τα ΜΜΕ, ελεγμένα σε συντριπτικό ποσοστό εμβέλειάς τους από εκείνες τις πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις που επανεκκινούν τη δουλεία ως σωτηρία των μαζών. Εκείνο το ναζιστικό σύνθημα στην είσοδο του Αουσβιτς «η εργασία - καταναγκαστική - απελευθερώνει» αναπαράγεται στις μέρες μας με ένα τεχνητό αποπλανευτικό λεξιλόγιο για να κερνάει τους δούλους ψευδαίσθηση ότι ζουν κατ' επιλογήν τους, δύσκολα μεν, απλά γλιτώνουν το θάνατο που επιβάλλει με συνοπτικές διαδικασίες το κεφάλαιο.

Μέσα σ' αυτήν την αήθη παγκοσμιοποιημένη προπαγάνδα της ύφεσης και της φτωχοποίησης, που θα βαρέσει εκατομμύρια πολιτών όπου Γης κι εκτοξεύεται ως απειλή από αθώους κεφαλαιοκράτες προς ενόχους εργαζόμενους, υπάρχει κι ένα δεύτερο επίπεδο πλύσης εγκεφάλου. Είναι η χαοτική υπερπροβολή «ελαφρών» ειδήσεων, ενίοτε παρουσιασμένων και ως επιστημονικές καινοτομίες, που υποσκάπτουν τη λογική λειτουργία των παραληπτών. Τόσο, όσο απαιτείται για να εμφυτεύονται ιδέες και αισθήματα αυτοαπαξίωσης, υποτέλειας, ηττοπάθειας, αποδοχής μιας ανύπαρκτης αδυναμίας όλων των ορατών απέναντι στο αόρατο, απρόσωπο παντοδύναμον των αγορών.

Ετσι, μέρες Δεκαπενταύγουστου, φιγουράρει η μαϊμού Αϊνστάιν!.. Που κέρδισε το πείραμα να εργάζεται (;) καλύτερα και αποτελεσματικότερα από τις άλλες μαϊμούδες για να εξασφαλίσει την τροφή της. Το υπερπροβεβλημένο ανθρωποειδές, έτοιμο να εκτοξευθεί ως «απειλή» και μάλιστα ευφυής. Ως και οι μαϊμούδες είναι έξυπνες και αποφασίζουν να κάνουν ό,τι τους πουν για να εξασφαλίσουν την τροφή τους.

Αθώο το κίνητρο. Ενοχη η εκμετάλλευση της είδησης. Γεμίζει με μειδίαμα τους τρομοκρατημένους, που αισθάνονται κομμάτι ανώτεροι απ' τη μαϊμού - εργάτη για την τροφή της.

Τη μέρα που η μαϊμού θα ξυπνήσει, θα δαγκώσει αυτόν που της κρύβει τα καρύδια. Δε θα γίνει τόσο Αϊνστάιν, ώστε να καταβάλει ΦΠΑ! Προσοχή σε ό,τι λέγεται, ακόμα και το πιο ανώδυνο, τούτες τις μέρες. Συμβάλλει στην παράλυση της κριτικής ανάλυσης των αντικειμενικών συνθηκών. Γιατί αυτές μυρίζουν ανατροπή, εξέγερση, επανάσταση. Δεν κολακεύουν καμιά μαϊμού, όταν την αποκαλούν Αϊνστάιν...

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 14-8-2011

Μεταθέσεις και διορισμοί δασκάλων και νηπιαγωγών

Ανακοινώθηκαν από την Ε.Ε.Υ.:


Μεταθέσεις και διορισμοί δασκάλων 


Μεταθέσεις και διορισμοί νηπιαγωγών

Ποίημα της εβδομάδας 240

Κι αν τυχόν

Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα

στους γαλάζιους διαδρόμους

συναντήσω αγγέλους,

θα τους μιλήσω Ελληνικά

επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες.

Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Τα παιδία πεθαίνει...

Κόπτονται για τα χρηματιστήρια. Μεσούντος ενός σφόδρα απειλητικού θέρους. Ολοι οι... πολιτισμένοι της ελεύθερης αγοράς. Οι αγοραίοι των συνειδήσεων.

«Χαμηλό εικοσαετίας στο Χ.Α.Α». Χα!! Την ίδια ώρα, την ίδια στιγμή, κάθε λιγότερο από λεπτό πεθαίνει ένα μωρό, ένα παιδί στη Σομαλία και την κάθε Σομαλία. Ενα παιδί στα πέντε υποσιτίζεται στις ΗΠΑ. Ενα παιδί στην Ελλάδα, το κάθε παιδί, ζει και μεγαλώνει στο προαναγγελθέν και προσχεδιασμένο σκοτάδι μιας ζοφερής 20ετίας.

Τα νούμερα είναι φρικιαστικά όταν εναλλάσσονται άνθρωποι - κέρδη - άνθρωποι - κέρδη - άνθρωποι - κέρδη... Ξέρεις, ξέρω, ξέρουμε ότι στο βάθος του πηγαδιού της κρίσης τρέφεται και θεριεύει ο πόλεμος. Θα ξεπεταχτεί και θα θερίσει σα στάχυα γενιές ολόκληρες.

Τα παιδία πεθαίνει... Είναι βαρύ κι ασήκωτο για ζωντανούς πολίτες να το βλέπουν και να το ζουν ως «φυσικό» παρεπόμενο των πολιτικών τους επιλογών.

Οι παιδοκτόνοι «πολιτισμοί», τα «συστήματα», όσο γρηγορότερα χαθούν, τόσο περισσότερα παιδιά θα ζήσουν. Οχι επειδή τους επιτράπηκε η μεθαδόνη και ο θανατηφόρος λωτός στη γλάστρα «για προσωπική χρήση». Αλλά γιατί δε θα είναι πια καύσιμο στο όχημα της τάξης των αγρίων.

Εκείνος ο Εκο που έλεγε πως τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις κοίμισε πολύν κόσμο αλλά και ξύπνησε άλλους τόσους που ζούμε και αναπνέουμε μια πρωτοφανή (;) παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας. Γιατί αν 100.000 άνθρωποι στον τόπο μας, σπίτια και μαγαζάκια και μικρές βιοτεχνίες, στην εποχή του υπερσυσωρευμένου πλούτου, ζουν με κομμένο το ηλεκτρικό και δε μας μέλει, τότε ποιος θα πιάσει στο στόμα του εκείνο το σύστημα, εκείνα τα μυαλά και τα χέρια, που έφεραν ηλεκτρικό στο κονάκι και του τελευταίου μουζίκου πριν από εκατό σχεδόν χρόνια;

Τα παιδία πεθαίνει. Αρα κονταίνει ο καιρός, ο χρόνος που έχουμε ο καθένας κι η καθεμιά χωριστά κι όλοι μαζί να κόψουμε το χέρι των δημίων. Στις πρώτες μου διακοπές, θυμάμαι, ήμουν στο δημοτικό, κάτι φριχτές εικόνες απ' την Μπιάφρα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Μισόν αιώνα μετά, οι ίδιες φωτογραφίες στοιχειώνουν, όπως τότε, το καλοκαίρι μου. Πίστευα πως φταίει ο ήλιος, η ζέστη, η... ξηρασία για την πείνα τους και το φριχτό χαμό τους. Τότε είχα το άλλοθι της αθωότητας. Τώρα δεν έχω αλλά και δεν παρέχω σε κανέναν.

Με ρωτάνε τι θα γίνει το χειμώνα. Απαντώ κυνικά και εν γνώσει των συνεπειών: Αυτό που θα επιτρέψουμε να γίνει. Αυτό που δε θα κάνουμε ενώ ξέρουμε πως πρέπει. Ν' αντισταθούμε στη συστηματική αποκτήνωση, στη στατιστικά αιτιολογημένη βαρβαρότητα του καπιταλισμού των νυν και αεί καιρών.

Δε φταίει, δεν έφταιγε ποτέ το καλοκαίρι για τις συμφορές που δε θέλουμε να αντιπαλέψουμε. Δεν είναι πια είδηση πως τα παιδία πεθαίνει επειδή μοιάζουμε με το τέρας που τάχα μου φοβόμαστε. Δεν είναι μεταφυσική. Είναι η πραγματικότητα. Οποιος στη μάχη πάει ηττημένος μέσα του τη χάνει. Δε θα μας ευχηθώ καλό χειμώνα σε τούτο το πατριδογνωμόνιο. Καλό θερισμό θα μας ευχηθώ με το δρεπάνι στο χέρι και το σφυρί στο ακοίμητο αμόνι του ήθους των ανθρώπων. Ωσπου τα παιδία απλώς να παίζει...

Της Λιάνας Κανέλλη

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 7-8-2011