Γιατί ο εγκέφαλος προτιμά το χαρτί

Ενα από τα πιο πολυσυζητημένα βίντεο των δύο τελευταίων ετών στο YouTube είναι εκείνο που δείχνει μωρό ενός έτους να παίζει με iPad και στη συνέχεια όταν περιεργάζεται ένα περιοδικό να προσπαθεί μάταια να σύρει το δάχτυλό του ή να κάνει κλικ στις εικόνες. Ο πατέρας που έδωσε το iPad στο παιδί του σε τόσο απίστευτα πρώιμη ηλικία βγάζει μάλιστα το συμπέρασμα ότι «τα περιοδικά είναι τώρα άχρηστα και αδύνατο να γίνουν κατανοητά» από όσους γεννήθηκαν στην ψηφιακή εποχή.Τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1980 ερευνητές στην ψυχολογία, στην επιστήμη των υπολογιστών και τη βιβλιοθηκονομία έχουν δημοσιεύσει περισσότερες από 100 μελέτες σχετικά με τις διαφορές στο πώς διαβάζουν και κατανοούν οι άνθρωποι κείμενα σε χαρτί και στην οθόνη. Πριν από το 1992 τα περισσότερα πειράματα συμπέραιναν ότι οι άνθρωποι διαβάζουν πιο αργά στην οθόνη και θυμούνται λιγότερα. Καθώς η ανάλυση των οθονών σε όλες τις ψηφιακές συσκευές βελτιωνόταν, άρχισε να εμφανίζεται ένα πιο ανάμεικτο σύνολο ευρημάτων. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι αν και οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμα προτιμούν το χαρτί, ιδίως όταν χρειάζεται να μείνουν συγκεντρωμένοι για πολλή ώρα σε κάποιο ανάγνωσμα, υπάρχει τάση αλλαγής της ισορροπίας, καθώς οι υπολογιστές τύπου τάμπλετ και η τεχνολογία ανάγνωσης κειμένων εξελίσσονται και διαδίδεται η αναζήτηση ψηφιακών πληροφοριών και ψυχαγωγικού υλικού. Στις ΗΠΑ πάνω από το 20% των βιβλίων πωλούνται σε ψηφιακή μορφή. Στην Ελλάδα οι πωλήσεις τάμπλετ ξεπέρασαν φέτος τις πωλήσεις όλων των άλλων ειδών υπολογιστών (αν και ο κύριος λόγος αγοράς τους δεν είναι το διάβασμα βιβλίων).

Η νευροφυσιολογία του πλεονεκτήματος

Παρά την τεχνολογική πρόοδο, οι περισσότερες μελέτες που έχουν δημοσιευτεί από το 1990 έως σήμερα επιβεβαιώνουν τα συμπεράσματα των παλιότερων ερευνών: Το χαρτί έχει πλεονεκτήματα σε σχέση με τις οθόνες, ως μέσο ανάγνωσης. Εργαστηριακά πειράματα, δημοσκοπήσεις και καταναλωτικές έρευνες δείχνουν ότι οι ψηφιακές συσκευές δυσκολεύουν την αποτελεσματική πλοήγηση μέσα σε ογκώδη κείμενα, με σαφείς συνέπειες στην κατανόηση του περιεχομένου. Συγκριτικά με το χαρτί, οι οθόνες προκαλούν απόσπαση της προσοχής και κατανάλωση πνευματικών δυνάμεων κάνοντας δυσκολότερη την απομνημόνευση του υλικού. Είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι, οι άνθρωποι προσεγγίζουν τις ψηφιακές συσκευές με πνευματική διάθεση που προσιδιάζει λιγότερο στη διαδικασία της μάθησης σε σχέση με τη διάθεση που προσεγγίζουν το χαρτί. Επιπλέον, οι συσκευές ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων δεν προσφέρουν την απτική εμπειρία της ανάγνωσης από χαρτί, η απουσία της οποίας ενοχλεί πολλούς.Αν και τα γράμματα και οι λέξεις είναι σύμβολα που αναπαριστούν ήχους και έννοιες, ο εγκέφαλος τα αντιλαμβάνεται και ως φυσικά αντικείμενα. Δεν γεννιόμαστε με έτοιμα τα νευρωνικά κυκλώματα που χρειάζονται για την ανάγνωση, επειδή η γραφή ανακαλύφθηκε μόλις πριν από 6.000 χρόνια. Ετσι, κατά την παιδική ηλικία ο εγκέφαλος συνθέτει το κύκλωμα ανάγνωσης, συνδυάζοντας διάφορα τμήματα νευρικού ιστού, αφιερωμένα σε άλλες ικανότητες, όπως η ομιλία, ο αισθησιοκινητικός συντονισμός και η όραση.
Μερικές από αυτές τις εγκεφαλικές περιοχές με πολλαπλή αξιοποίηση, ειδικεύονται στην αναγνώριση αντικειμένων: Βοηθούν, π.χ., στη διάκριση ενός μήλου από ένα πορτοκάλι, στη βάση των διαφορετικών τους χαρακτηριστικών, ταξινομώντας όμως και τα δύο ως φρούτα. Οταν μαθαίνουμε να διαβάζουμε και να γράφουμε, αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τα γράμματα από τη συγκεκριμένη διάταξη γραμμών, καμπύλων και κοίλων περιοχών - μια απτική διαδικασία εκμάθησης, που απαιτεί χρήση και των ματιών και των χεριών. Σε έρευνα του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, τα νευρωνικά κυκλώματα ανάγνωσης πεντάχρονων παιδιών «άναβαν» σαν χριστουγεννιάτικα δέντρα όταν έγραφαν με το χέρι, αλλά όχι όταν πληκτρολογούσαν γράμματα στο πληκτρολόγιο. Σε άλλη περίπτωση διαπιστώθηκε πως, όταν οι άνθρωποι διαβάζουν κείμενα γραμμένα με περίτεχνες γραμματοσειρές, ή ιδεογράμματα, ο εγκέφαλός τους στην ουσία συμπεριφέρεται σα να κάνουν με το χέρι τους τις κινήσεις της γραφής.

Ορόσημα προσανατολισμού

Πέρα από την αντιμετώπιση των γραμμάτων ως φυσικών αντικειμένων, ο εγκέφαλος δείχνει να αντιλαμβάνεται και το σύνολο ενός κειμένου σαν ένα είδος φυσικού τοπίου. Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι είναι κάτι αντίστοιχο με τους νοητικούς χάρτες πλοήγησης στο ύπαιθρο ή μέσα σε πολύπλοκα μεγάλα κτίρια. Πολύ συχνά όταν οι άνθρωποι αναζητούν ένα συγκεκριμένο απόσπασμα κειμένου σε ένα βιβλίο, προσπαθούν να θυμηθούν πού βρίσκεται αυτό μέσα στο βιβλίο. Το ίδιο όπως όταν για να θυμηθούμε την αρχή ενός μονοπατιού στο δάσος φέρνουμε στη μνήμη μας την πηγή που αναβλύζει λίγο πιο κάτω.
Τα βιβλία εμφανίζουν στον αναγνώστη δύο ευδιάκριτες περιοχές - την αριστερή και τη δεξιά σελίδα - και οχτώ γωνίες, ως ορόσημα προσανατολισμού. Μπορεί κανείς να επικεντρώσει σε μια σελίδα χωρίς να χάσει την αίσθηση του υπόλοιπου κειμένου. Μπορεί στο ένα χέρι να νιώσει το πάχος των σελίδων που έχει διαβάσει και στο άλλο των σελίδων που απομένουν. Το γύρισμα των σελίδων είναι σα μια πατημασιά μετά την άλλη σε ένα μονοπάτι. Αυτά τα χαρακτηριστικά όχι μόνο κάνουν το κείμενο ενός χάρτινου βιβλίου πιο πλοηγήσιμο, αλλά σχηματίζουν παράλληλα και ένα συνεκτικό νοητικό χάρτη του υλικού.
Αντίθετα, ο αναγνώστης ενός ψηφιακού κειμένου θα πρέπει να «κυλίσει» επανειλημμένα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση ενός μονοκόμματου ρεύματος λέξεων, να χτυπήσει με το δάχτυλό του ένα σύμβολο για να προχωρήσει στην επόμενη σελίδα, ή να χρησιμοποιήσει τη λειτουργία αναζήτησης για να βρει μια συγκεκριμένη φράση, αλλά δύσκολα μπορεί να δει οποιοδήποτε απόσπασμα του κειμένου μέσα στο σύνολο του κειμένου. Αν και οι συσκευές ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων προσπαθούν να προσομοιώσουν τη σελιδοποίηση των χάρτινων, οι εμφανιζόμενες σελίδες είναι εφήμερες. Μόλις διαβαστούν εξαφανίζονται. Αντί να περπατάς το μονοπάτι, παρακολουθείς τα δέντρα και τους βράχους να περνάνε «σε δόσεις», χωρίς να υπάρχει απτό ίχνος του τι προηγήθηκε, ούτε εύκολος τρόπος να δεις τι ακολουθεί.

Απομνημόνευση και γνώση

Πείραμα με μαθητές έδειξε ότι εκείνοι που διάβασαν κείμενο από χάρτινο βιβλίο το κατανόησαν καλύτερα συγκριτικά με εκείνους που το διάβασαν από αρχείο PDF. Σε δύο άλλες μελέτες, όπου εξετάστηκαν η προσοχή και η μνήμη εργασίας των ανθρώπων που διαβάζουν χάρτινο και ψηφιακό βιβλίο, σε σχέση και με την κόπωση που προκαλεί ο χειρισμός των δύο μέσων κατά τη διαδικασία της ανάγνωσης, διαπιστώθηκε ότι η ανάγνωση από το χαρτί δίνει πλεονέκτημα. Αλλες μελέτες διαπίστωσαν ότι όσοι χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά μέσα για την ανάγνωση κειμένων έχουν 10% χειρότερη επίδοση σε διαγωνίσματα που γράφουν επί του περιεχομένου. Μόνο όταν ο διαθέσιμος χρόνος ήταν πολύ μικρός, οι επιδόσεις ήταν ίδιες για τους αναγνώστες χάρτινων και ηλεκτρονικών βιβλίων. Βρετανική μελέτη έδειξε καλύτερη απομνημόνευση των κειμένων που διαβάζονται στο χαρτί σε σχέση με την οθόνη. Οι αναγνώστες χάρτινων βιβλίων έδειξαν στον ίδιο βαθμό να γνωρίζουν και να θυμούνται τις απαντήσεις στις ερωτήσεις, ενώ οι αναγνώστες ψηφιακών βιβλίων περισσότερο τις θυμούνταν παρά τις είχαν κατανοήσει σε βάθος (ώστε να γνωρίζουν την απάντηση χωρίς πολλή σκέψη). Σε έρευνα με γονείς και τα εξάχρονα παιδιά τους, τα μικρά θυμούνταν καλύτερα τις λεπτομέρειες των παραμυθιών που διάβασαν σε χαρτί παρά εκείνων που διάβασαν σε ηλεκτρονικά βιβλία. Μάλιστα, όσο περισσότερα «φρου-φρου» είχε το ηλεκτρονικό βιβλίο (ήχοι, βίντεο, παιχνίδια, αλληλεπιδραστικά κ.τ.λ.) τόσο πιο πολύ τα παιδιά αποσπούνταν από τη διήγηση.
Το χαρτί «είναι ένα σταθερό σημείο, μια άγκυρα για τη συνείδηση», όπως έγραψε ο Γουίλιαμ Πάουερς στο «Blackberry του Αμλετ: Γιατί το Χαρτί είναι Αιώνιο». Αυτό γίνεται ιδιαίτερα φανερό όταν θέλει κανείς να κατανοήσει κάποιο κείμενο σε βάθος. Ωστόσο και τα ψηφιακά μέσα έχουν κάποια πλεονεκτήματα, ανυπέρβλητα σε ορισμένες περιπτώσεις. Για τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης, η δυνατότητα ρύθμισης του μεγέθους των γραμμάτων είναι δώρο χωρίς ανάλογο στο χαρτί. Η αναζήτηση πληροφοριών υπό πίεση προθεσμίας, η γρήγορη εύρεση εκατοντάδων υλικών με αναζήτηση λέξεων - κλειδιών, εξισορροπούν με το παραπάνω τα πλεονεκτήματα στην κατανόηση και την απομνημόνευση από την ανάγνωση ενός μόνο βιβλίου κάθε φορά, σε κάποια βιβλιοθήκη. Αρκεί να μη βρίσκεται κανείς διαρκώς υπό πίεση προθεσμίας με δική του ευθύνη, λόγω αμέλειας και οκνηρίας.
Τώρα που είναι γιορτές, αν δεν έχετε χρόνο να κάνετε μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία, ψάξτε στο διαδίκτυο για ένα καλό βιβλίο λογοτεχνίας ή ιστορίας και διαβάστε το αναπαυτικά και πιο αποτελεσματικά στην κλασική χάρτινη μορφή του.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ" 22-12-2013

Πλιάτσικο!

Πλιάτσικο. Λέξη αλβανική, περασμένη στη γλώσσα τη δική μας που αντικατέστησε στην καθημερινότητα τη λαφυραγώγηση, την αρπαγή. Λέξη σηματοδοτημένη από τον πόλεμο και τη βία που προηγείται. Λάφυρα δεν παίρνεις μετά από διαγωνισμό ή αγώνες ευγενούς άμιλλας. Λάφυρο πολέμου λες και εννοείς. Με εξαίρεση ίσως εκείνο το, όχι και τόσο μακρινό, σεντόνι με τον κόκκινο λεκέ, λάφυρο παρθενίας σ' έναν πόλεμο που δεν ομολογήθηκε ποτέ ως τέτοιος και διεξάγεται ακόμη εναντίον εκατομμυρίων θηλυκών όπου Γης.

Το πλιάτσικο σε βάρος της εργατικής τάξης, ανερμάτιστο μετά την πτώση του «υπαρκτού», με ολότελα ξεδιπλωμένες τις δυνατότητες και τις μεθόδους της αστικής δημοκρατίας, δεν έχει προηγούμενο μήτε εδώ μήτε κι αλλού στα μεταπολεμικά χρόνια. Απ' τη Συρία και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία ως τα χαράτσια και την εφορία, τα δάνεια και την κερδοφορία, το πλιάτσικο καλά κρατεί όπως και να βαφτιστεί. Μέτρο ακούς και ξέρεις πως πρόκειται για ασύμμετρη απειλή που θα σου βιάσει τη ζωή κι ύστερα κάποιος θα κουνάει το σεντόνι με τα πειστήρια του εγκλήματος ως λάφυρο πετυχημένου γάμου (όπου γάμος, εσείς διαβάστε τη λέξη που δεν έγραψα χρονιάρες τάχα μου μέρες...).

Η καπιταλιστική λογική του πλιάτσικου εκχυδαΐζεται πλήρως όταν βαφτίζεται λογική και δη σωτηρίας. Για παράδειγμα, όπως δημοσιεύτηκε στη Εφημερίδα της Κυβέρνησης, θα κλείνουν τα σχολεία, εκτός των άλλων μέτρων, όταν αρχίσουν να ψοφάνε άνθρωποι απ' την αιθαλομίχλη. Τα σχολεία τα... επιβαρυμένα με το κόστος των δωρεάν γευμάτων στα λιποθυμικά από την πείνα παιδιά, άυπνα απ' το κρύο τις νύχτες. Πλιάτσικο στην παιδεία, οικονομία για τη φιλανθρωπία που περισσεύει σαν ξίγκι στο άρρωστο κοινωνικό σώμα τις άγιες χριστεμπορικές μέρες του ημερολογίου. Και λέω άρρωστο σώμα, γιατί δεν είδα ορδές αγανακτισμένων «ηθικών» και νόμιμα παράνομων πολιτών, να ορμάνε να φάνε τον αλήτη που προμήθευε σάπια φρούτα και φαγιά στα σχολειά εισπράττοντας υγιές κέρδος. Κάτι ψιλά γραφτήκανε διά τον συλληφθέντα και την εταιρείαν του κι ύστερα μην τον είδατε τον Παναή.

Το αηδιαστικότερο των πλιάτσικων, το φθηνότερο, τσίπικο μέχρις εμετού, είναι εκείνο το πρώτο τραπέζι, επικοινωνιακής και υμνητικής της λαϊκίστικης αντίληψης περί κοινωνικοπολιτικής ηθικής, πίστα, που πιάνουν πένες και τουητάδες και πολιτικολογούντες. Ντουντουκεύουν με το αζημίωτο σα Πρόδρομοι αποκεφαλιστάδες κι όχι μέλλοντες να αποκεφαλιστούν, άμα το έγκλημα ή κι η παράβαση διαπράττεται από το γκλαμουράτο στερέωμα. Πλιατσικολογεί συστηματικά τη νοημοσύνη κι εκπαιδεύει τις μάζες να απαιτούν το έλασσον ως μείζον ώστε να νομιμοποιούνται ανώδυνα οι μίζες.

Έτσι, στην αρένα των βολεμένα αγανακτισμένων, που μέχρι και το Λόντον Σκουλ οφ Οικονόμικς - εκείνο ντε το πανεπιστήμιο όπου μπουγέλωναν με κουκούλες οι γόνοι των ματσωμένων αστών τον Αλογοσκούφη - αναρωτιέται δι' ερεύνης πού εξαφανίστηκαν αυτοί. Ρούμπος! Η πλαστογράφηση πινακίδων κυκλοφορίας του Λιάπη κάλυψε μαγικά, σα γιγαντοαφίσα, την πλαστογράφηση του ένστολου «πατριωτισμού». Αυτού ντε που φοράει γαλόνια όπως οι οφσόρ τα εκατομμύρια. Και θα μαζεύουν ψηφαλάκια τα μαυραβγούλια με τις στολές παραλλαγής made in Pakistan, οι καλύτεροι πελάτες του αόρατου μαύρου πατριωτικού χρήματος υπέρ ιμπεριαλιστικών βωμών και εστιών. Γιατί οι μιζαδόροι των ενόπλων δυνάμεων ό,τι διέπραξαν το διέπραξαν για να εγκατασταθούν οπλικά συστήματα στον Αϊ - Παντελεήμονα και τα τσαντήρια να εξολοθρευτούν. Αμάρτησαν για την παρτίδα...

Προσοχή! Τον αναγραμματισμό του ρο-ταυ δεν τον έκανε το κομμουνιστικό τυπογραφείο αλλά οι σφαίρες του απόγονου των νικητών στο Γράμμο και το Βίτσι που εκπαιδεύεται εναντίον πινακίδων αναγραφουσών «αρχαία ορυχεία». Μέγα προπαγανδιστικό όπλο, άλλωστε, ο εκβλακισμός.

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»  29-12-2013

Ποίημα της εβδομάδας 365

Ε, ΑΔΡΩΠΕ

Ε άδρωπε  πού μασ  εσαι ν αρπάξεις, να στοιβάσεις,  

την γην να κάμεις μάλιν σου, τον κόσμον ν αγκαλιάσεις.

Σάν έρκεσαι, χαρρεύκεσαι τόν κόσμον εννά φάεις,       

μμά πάλε πίσω νηστικός, σάν ηρτες, εννά πάεις

Τρεις εν οι μέρες σου που ζιείς στη γην τζιαί βασιλεύκεις            

τη μια μωρόν, στες δκυό σαι νιος, στες τρεις γερνάς τζιαί φεύκεις.

Με βασιλιάς κρατίζει σε στη γη με δκιακονίτης,

σήμερον είσαι ζωντανός, αύριο μακαρίτης.

Γιατί τά θέλεις τά πολλά τζιαί τυραννιέσαι κόμα,    

αφου ννά μείνουν γέρημα τζ΄εσού μνιά φούχτα χώμα 

τζ΄αί τυραννιέσαι τζ΄έν έσ εις με νεπαμόν με πνάσμαν;  

Ο άδρωπος έν τρώ την γην, η γη τρώει το πλάσμαν!

Τζ΄όσα τζ΄άν κάμεις, άδρωπε, στην γην τζ΄όσα κερτίσεις,

μιτά σου έντζ΄ε παίρνεις τα, δαπάνω ννα τα φήσεις,

να λιούν, να στάσσουν, να σκορπούν μές στου βορκά το ρέμαν,

γιατ΄έντζ΄έν άλλον τίποτε, παρά φκιασμένον ψέμαν.

Ψέμαν τζ΄εσού πά ΄σ τούντην γη τζ΄αί ψέμαν τζ οι δουλειές σου,

σαν τα φτερά στον άνεμον, μαθκιούν, σκορπούν τζ αι ρέσσουν.

Έτσι να πεις, ως πον πορνόν, μεν μείνεις να νυχτ'ωσει,

γιατ ύστερα ν΄άδύνατον για σέν να ξημερώσει.

Εν που την ώραν πόρκεσαι, ώς τόν τζ αιρόν που φεύκεις.

θωρείς που πεθανίσκουσιν τζ αι πάλ εσόν πιστεύκεις;

Τζ αί μάσ εσαι, σκοτώννεσαι, τζ εί χάλασε, δά χτίσε,         

μα στάθης τζ αί καμνιάν φοράν τζ εσκέφτηκες πκοιός είσαι;

Σάν έναν φύλλον τού δεντρού που σσ ειέται όπως πρέπει

τζ άξυπα ππέφτει πά στην γην τζ αι λλίον λλίον σέπει,

έτσι τζ εσέν το ίδιον η ψεύτιτζ η η ζωή σου,                 

 έρκεσαι, φεύκεις, χάννεσαι τζ ούτε στην γην πώς ήσουν.

Κυριάκος Καρνέρας

Ποίημα της εβδομάδας 364

Τα σχολεία χτίστε

           

Με τη φλόγα που ψαίνει και που πλάθει,

με της καρδιάς τη φλόγα, με του Λόγου

τη δύναμη, ξεσκέπαστα, καθάρια,

και με τα χέρια, και με τα μαχαίρια,

τον τόπο πάρτε.

Κάτου σημάδια που έμπηξε το ψέμα!

Τα ταξίματα φέρτε στης Αλήθειας

της ιερής το βωμό και τα σφαχτάρια.

Στον τόπο απάνου όχι πολέμων κάστρα•

τα σκολειά χτίστε!

Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα,

γερά θεμελιωμένα, από της χώρας

ακάθαρτης, πoλύβοης, αρρωστιάρας

μακριά μακριά τ' ανήλιαγα σοκάκια,

τα σκολειά χτίστε!

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων

περίσσια ανοίχτε, νάρχεται ο κυρ Ήλιος,

διαφεντευτής, να χύνεται, να φεύγει,

ονειρεμένο πίσω του αργοσέρνοντας

το φεγγάρι.

Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν

μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια

με τους κελαϊδισμούς και με τους μόσκους•

κι ο δάσκαλος, ποιητής και τα βιβλία

να είναι σαν κρίνα.

Του τραγουδιού τη γλώσσα αντιλαλώντας,

και τα βιβλία σαν τα τραγούδια να είναι!

Στη γη της ομορφιάς, αρματωμένη

την Επιστήμη, η Ομορφιά, χαρά της!

αρχή σοφίας!

Τα σκολειά χτίστε, υψώστε τα πλατάνια

για το δροσό στης ρεματιάς τη χάρη,

για τον καρπό σπάρτε τα αμπέλια, ας είναι

τ' αγαθά τους αγνά κρασιά, και ας είναι

γούρμα σταφύλια,

λογής, κεχριμπαρένια, άλικα, μαύρα.

Όπου απλωσιά, όπου ψήλωμα, όπου υγεία,

στα πέλαα ν' αγναντεύουν τα καράβια

και τους αϊτούς να λαχταράν και τ' άστρα

στα ουράνια πλάτια.

Και βαθιούς τράφους γύρω γύρω σκάφτε

και πύργους πολεμόχαρους υψώστε

και βαρδιατόρους βάλτε να κρατάνε

μακριά μακριά τον ψεύτη και τον πλάνο

της Ρωμιοσύνης.

Ξόβεργα και καρφιά κρατά και πάει

και πιάνει και καρφώνει και σκοτώνει•

του φτερωτού πιο απ' όλα κυνηγάρης,

αρχίζοντας από τις πεταλούδες,

φτάνει στη Σκέψη.

Κωστής Παλαμάς

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Έλεγχος ιδιότητας μέλους ΠΟΕΔ. Εγγραφή νέων μέλων-Δικαίωμα ψήφου στις επόμενες εκλογές της ΠΟΕΔ μέχρι 31/12/2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:  Έλεγχος ιδιότητας μέλους ΠΟΕΔ. Εγγραφή νέων μέλων-Δικαίωμα ψήφου στις επόμενες εκλογές της ΠΟΕΔ μέχρι 31/12/2013

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Με τη λήξη της παρούσας τριετίας, σας πληροφορούμε ότι, σύμφωνα και με τις σχετικές διατάξεις του Καταστατικού, ενόψει των Εκλογών της ΠΟΕΔ του ερχόμενου Μάη, δικαίωμα ψήφου, όπως και δικαίωμα υποβολής υποψηφιότητας έχουν, μόνο, όλα τα τακτικά μέλη που εγγράφηκαν ή θα εγγραφούν ως τις 31/12/2013.

Για το λόγο αυτοί, καλείστε να ελέγξετε από τις πρόσφατες καταστάσεις μισθού σας (του Σεπτέμβρη μέχρι Δεκέμβρη του 2013) κατά πόσο σας αποκόπτεται συνδρομή προς την ΠΟΕΔ, δεδομένου ότι δικαίωμα ψήφου έχουν μόνο τα τακτικά μέλη που έχουν τακτοποιημένες τις συνδρομές τους προς την Οργάνωση.

Συνάδελφοι που είναι εγγεγραμμένα μέλη και διαπιστώνουν πως δεν τους αποκόπτεται συνδρομή, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με την Οργάνωση, πριν από την πιο πάνω ημερομηνία, για ρύθμιση του θέματος, εκτός αν αυτοί δεν είχαν μισθό, για τη συγκεκριμένη περίοδο, οπότε και απαλλάσσονται της καταβολής συνδρομών για το αντίστοιχο διάστημα (π.χ. άδειες μητρότητας, άδειες απουσίας χωρίς απολαβές, διακοπή αντικατάστασης κλπ.).

Συνάδελφοι που δεν είναι μέλη και ενδιαφέρονται να εγγραφούν στην Οργάνωση, παρακαλούνται να συμπληρώσουν τη σχετική αίτηση εγγραφής, που δημοσιεύεται και στην Ιστοσελίδα ΠΟΕΔ (www.poed.com.cy). Δικαίωμα εγγραφής έχουν όσοι βρίσκονται στην υπηρεσία στο διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου 2013.

Αίτηση Εγγραφής νέου μέλους σε pdf

Αίτηση Εγγραφής νέου μέλους σε word

Ταμείο Αποθνησκόντων

• Πληροφορίες
• Αίτηση

ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΕΔ υπογραμμένες ταχυδρομικώς, με ΦΑΞ ή με κάποιο στέλεχος της ΠΟΕΔ.

Πληροφορίες για εγγραφή νέων μελών ΠΟΕΔ

Σύμφωνα με το Καταστατικό της ΠΟΕΔ, η εγγραφή μελών γίνεται με αίτηση που υποβάλλεται προς τη Γραμματεία της Οργάνωσης. Παρακαλούμε, γι' αυτό, όπως συμπληρώσετε και αποστείλετε στα Κεντρικά Γραφεία ΠΟΕΔ το συνημμένο τύπο αίτησης εγγραφής όπως και τον τύπο για μηχανογράφηση των υπηρεσιών της Οργάνωσης, που εσωκλείονται. Για διευκόλυνση της διαδικασίας αποκοπής συνδρομών, οι αιτητές πρέπει να υποβάλλουν, μαζί, γραπτή δήλωση - εξουσιοδότησή τους, σχετικός τύπος για την οποία εσωκλείεται επίσης, ώστε η συνδρομή να αποκόπτεται από το μισθό μέσω του Γενικού Λογιστηρίου της Δημοκρατίας. Το ύψος της συνδρομής ανέρχεται σε 0,5% του μισθού.

Τα Κεντρικά Γραφεία της Οργάνωσής μας βρίσκονται στη Λευκωσία, στη Λεωφ. Μακαρίου Γ’ 18, στον τρίτο όροφο του κτιρίου του Διδασκαλικού Ταμιευτηρίου. Το τηλέφωνο είναι 22 - 817585. Τα Γραφεία λειτουργούν με το σύστημα της πενθήμερης εβδομάδας εργασίας και παραμένουν ανοικτά καθημερινά από τις 7:30 π.μ. μέχρι τις 5:00 μ.μ., εκτός της Τετάρτης που κλείνουν στις 2:30.
Μπορείτε να απευθύνεστε σ’ αυτά, γραπτά ή τηλεφωνικά, για κάθε πληροφορία που σας ενδιαφέρει.

ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΕΔ υπογραμμένες ταχυδρομικώς, με ΦΑΞ ή με κάποιο στέλεχος της ΠΟΕΔ.

Στην ΠΟΕΔ λειτουργούν διάφορα ταμεία. Ένα από αυτά, το σημαντικότερο, είναι το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Δασκάλων (Ταμείο Αποθνησκόντων). Το Ταμείο αυτό δημιουργήθηκε για να καλύπτει την οικογένεια συναδέλφου σε περίπτωση θανάτου του πριν από το 61ο έτος της ηλικίας του. Φυσικά, καλύπτει μόνο όσους είναι μέλη του.

Όπως καταλαβαίνετε, το Ταμείο αυτό είναι η έκφραση της αλληλεγγύης του διδασκαλικού κόσμου. Γι’ αυτό και σε Καταστατική Παγκύπρια Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης έχει εγκριθεί πρόνοια όπως κάθε νεοεισερχόμενο μέλος της ΠΟΕΔ εγγράφεται ταυτόχρονα και μέλος σ’ αυτό το Ταμείο. Στα πλαίσια του Ταμείου αυτού, λειτουργεί και σύστημα παροχής βοήθειας σε αναξιοπαθούντες συναδέλφους που υποβάλλουν σχετική αίτηση προς τη Διαχειριστική Επιτροπή, με πόρους που προέρχονται από τους τόκους του πάγιου ενεργητικού του Ταμείου.

Πιο κάτω/πάνω θα βρείτε τύπο αίτησης για εγγραφή σας, τον οποίο και παρακαλούμε να συμπληρώσετε και επιστρέψετε στην ΠΟΕΔ μαζί με την αίτηση για εγγραφή σας ως μέλους της Οργάνωσης, ώστε τα βιβλία του Ταμείου να ενημερωθούν κατάλληλα.

Υπενθυμίζουμε επίσης ότι, για να γίνετε μέλος του Ταμιευτηρίου μας, του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Δασκάλων, πρέπει να υποβάλετε, επίσης, σχετική αίτηση, την οποία μπορείτε να προμηθευτείτε από τα κατά τόπους καταστήματα του Ταμιευτηρίου.

Αίτηση Εγγραφής νέου μέλους στην ΠΟΕΔ  σε pdf

Αίτηση Εγγραφής νέου μέλους στην ΠΟΕΔ σε word

Ταμείο Αποθνησκόντων

• Πληροφορίες
• Αίτηση

ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΕΔ υπογραμμένες ταχυδρομικώς, με ΦΑΞ ή με κάποιο στέλεχος της ΠΟΕΔ.

Ποίημα της εβδομάδας 363

Γέρασε ανάμεσα στη φωτιά της Τροίας
και στα λατομεία της Σικελίας.

Του άρεσαν οι σπηλιές στην αμμουδιά
κι οι ζωγραφιές της θάλασσας.
Είδε τις φλέβες των ανθρώπων
σαν ένα δίχτυ των θεών,
όπου μας πιάνουν σαν τ' αγρίμια,
προσπάθησε να το τρυπήσει.
Ήταν στρυφνός, οι φίλοι του ήταν λίγοι,
ήρθε καιρός και τον σπαράξαν τα σκυλιά.

Γιώργος Σεφέρης, Ευριπίδης Αθηναίος
από το Ημερολόγιο καταστρώματος Γ

Εκστρατείες για τα αυτονόητα

Οι συντεχνίες ΣΕΚ, ΠΕΟ και ΔΕΟΚ σε συνεργασία με τις εργοδοτικές οργανώσεις ΚΕΒΕ και ΟΕΒ ενώνουν τις δυνάμεις τους με το υπουργείο Εργασίας σε μια εκστρατεία με στόχο, «κανείς εργαζόμενος να μείνει απλήρωτος τις μέρες των γιορτών», όπως εξήγγειλε η υπουργός Εργασίας, Ζέτα Αιμιλιανίδου. Δηλαδή οι εργαζόμενοι για να παίρνουν πλέον τους μισθούς τους, θα πρέπει να διοργανώνονται εκστρατείες υπό την υψηλή αιγίδα της αρμόδιας υπουργού; Το να εργάζεται κάποιος και να μην πληρώνεται δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα και αυτός που το διαπράττει δεν πρέπει να παραπέμπετε στη δικαιοσύνη; Η δωρεάν εργασία δεν μεταφράζεται σε δουλεία; Δεν καταργήθηκε πριν χρόνια πολλά η δουλεία; Η αμοιβή της εργασίας δεν είναι πλέον αυτονόητη, δεν θεσμοθετήθηκαν, νομοθετήθηκαν και λύθηκαν αυτά τα ζητήματα; Κι αυτή η εκστρατεία πρακτικά πως θα γίνεται; Θα παίρνει τηλέφωνο κάποιος εκπρόσωπος της κυρίας υπουργού και θα παρακαλεί τον κύριο τάδε να καταβάλει τον κουτσουρεμένο μισθό του Γιάννη, του Κώστα της Μαρίας; Θα δημιουργηθεί κάποιος μηχανισμός ανάλογος με τον μηχανισμό που έστησαν οι τράπεζες και προσπαθούν να τα βρουν με τους δανειολήπτες ώστε να μην τους ξεπουλήσουν τις περιουσίες τους; Κι επαφίεται στην καλή θέληση, την κατανόηση και τις ευαισθησίες του κάθε εργοδότη η έκβαση της εκστρατείας.

Είναι αντιληπτό πως πολλές εταιρείες αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως αντιληπτό είναι και το ότι για άλλους η κρίση αποτελεί το τέλειο άλλοθι. Ήδη πολλές επιχειρήσεις έχουν προβεί σε ρυθμίσεις με τους εργαζομένους, στις πλείστες περιπτώσεις αναίμακτα και χωρίς την εμπλοκή των συντεχνιών. Οι εργαζόμενοι έχουν αποδεχτεί αποκοπές και παραχώρηση παροχών. Ωστόσο συνεχίζουν να εργάζονται, παράγοντας και προσφέροντας υπηρεσίες. Δεν μπορεί ακόμα και αυτό τον κουτσουρεμένο μισθό να μην τον παίρνουν γιατί τάχα η εταιρεία δεν μπορεί. Μια επιχείρηση που δεν μπορεί να πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων, ένα μήνα, δυο μήνες, έξι, θα καταλήξει κάποια στιγμή σαν την υπεραγορά Ορφανίδης που δεν πλήρωνε τους προμηθευτές. Όσο συσσωρεύονται τα χρωστούμενα τόσο πιο δύσκολο είναι να πληρωθούν. Αυτά τα θέματα δεν λύνονται ούτε με εκκλήσεις, ούτε με εκστρατείες. Για αυτά τα θέματα υπάρχουν νόμοι. Οι εκστρατείες απλά δίνουν άλλοθι στην ασυδοσία. Το υπουργείο Εργασίας δεν μπορεί να είναι ο Ερυθρός Σταυρός που οργανώνει εκστρατείες με στόχο «κανένα παιδί χωρίς φαγητό στις μέρες των γιορτών».

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»  12-12-2013

Ποίημα της εβδομάδας 362

O καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, που η λάμψη

μου επέστρεψε στον ήλιο.
Kείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της

πέτρας και του αιθέρος,

Λοιπόν, αυτός που γύρευα, ε ί μ α ι.

Ω λινό καλοκαίρι, συνετό φθινόπωρο,

Xειμώνα ελάχιστε,

H ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς
Kαι στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι

κατακυρώνει πάλι το νόμιμο του Aνέλπιστου.

Ελύτης Oδυσσέας, Λακωνικόν

Δίωξη της εκπαιδευτικού Παπαδοπούλου Ελισάβετ για αναξιοπρεπή συμπεριφορά, με θύελλα αντιδράσεων...

05/12/2013

Μετά την απαράδεκτη δίωξη της Προέδρου του Συλλόγου μας, κας Παπαδοπούλου Ελισάβετ, με την ασαφή και γενικόλογη κατηγορία της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας, το ΔΣ του Συλλόγου Εκπ/κων Α/θμιας Εκπαίδευσης Γ. Ρίτσος θέτει ορισμένα ερωτήματα:

•  Είναι άραγε αναξιοπρεπής συμπεριφορά η Πρόεδρός μας αλλά και Αιρετή εκπρόσωπος των Εκπαιδευτικών στο Π.Υ.Σ.Π.Ε. Λακωνίας να ασχολείται καθημερινά και να προσπαθεί να αναδείξει αλλά και να  επιλύσει τα προβλήματα που ανακύπτουν με γνώμονα πάντα το συμφέρον μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών;

•  Είναι άραγε αναξιοπρεπής συμπεριφορά η αντίδραση στην υποβάθμισης της Παιδείας και τη στέρηση κάθε κοινωνικού αγαθού από τους  πολίτες;

•  Μήπως εντάσσεται στη γενικευμένη προσπάθεια συκοφάντησης, τρομοκράτησης  και φίμωσης της συνδικαλιστικής δράσης;

•  Μήπως μέσω της συνδικαλιστικής δίωξης επιχειρείται η τρομοκράτηση, ο εκβιασμός και η υποταγή των εκπαιδευτικών σε μια πολιτική που επιδιώκει την ακύρωση εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων;

•  Μήπως όλα αυτά εντάσσονται στην  προσπάθεια να στρέψουν την προσοχή μας σε θέματα καθημερινής τριβής με σκοπό να αποπροσανατολίζουν την εκπαιδευτική κοινότητα απʼ τα πραγματικά προβλήματα;.

Σε κάθε περίπτωση δηλώνουμε πως δε θα επιτρέψουμε κάτι τέτοιο και σύσσωμος ο κόσμος της εργασίας θα βρεθεί απέναντι σε τέτοιες μεθοδεύσεις.

Καλούμε τη Δ.Ο.Ε. και τη νομική σύμβουλο της να παρέμβει και να σταματήσει η ΕΔΕ.

Καλούμε τους συλλόγους εκπαιδευτικών,τις επιτροπές αγώνα,τους συλλόγους γονέων,και φορείς να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους.

Σύντομα θα ορίσουμε ημέρα Πανελλαδικής κινητοποίησης έξω από τη Διεύθυνση Π.Ε. Λακωνίας,προκειμένου να διαμαρτυρηθούμε για την εντολή που έχει δώσει ο διευθυντής Π.Ε. εκπαίδευσης  να διενεργηθεί Ένορκη Διοικητική Εξέταση για την Πρόεδρο του συλλόγου μας και Αιρετή εκπρόσωπο των εκπαιδευτικών στο Π.Υ.Σ.Π.Ε. Λακωνίας, κα.Παπαδοπούλου Ελισάβετ.

Εκ του Δ.Σ.

Δημοσίευση στο www.apela.gr  και αλλού.

Αισθάνομαι περήφανος που υπηρέτησα, για 11 χρόνια, σ' αυτό το σύλλογο που επανέρχεται και συνεχίζει στις αγωνιστικές παραδόσεις που δημιούργησαν πολλοί δάσκαλοι που δίδαξαν σ' αυτό τον τόπο μέσα σε δύσκολες συνθήκες.  Ξεσηκωμός του λαού να σταματήσει ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία. (Μανόλης Σόβολος)

 

Δεκέμβρης '44

Συμπληρώθηκαν 69 χρόνια από κείνη τη «Ματωμένη Κυριακή» της 3ης του Δεκέμβρη 1944. Δεν είχαν περάσει ούτε δυο μήνες από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας από τους Γερμανούς και ο λαός της Αθήνας αιματοκυλίστηκε από το νέο κατακτητή. Δυο μέρες νωρίτερα είχε προηγηθεί το ιταμό τελεσίγραφο του στρατηγού Σκόμπι και της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου για το μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Όσα έγιναν τον Δεκέμβρη είχαν προσχεδιαστεί από εκείνους που εμφανίζονταν σαν «απελευθερωτές». Ηδη από τις 22/9/1944, ο Γεώργιος Παπανδρέου, τηλεγραφούσε στον Τσόρτσιλ τα εξής: «Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας. Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και ως τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν». Η κατάσταση που ήθελαν να «μεταβληθεί» ήταν να κλείσει ο δρόμος που είχε ανοίξει με το μεγαλειώδες ΕΑΜικό κίνημα προς μια Ελλάδα της λαικής αναδημιουργίας. Πώς θα γινόταν αυτό: «Την 21ην Αυγούστου 1944 συνηντήθην εις την Ρώμην με τον Βρετανόν Πρωθυπουργόν. Και όταν μου έθεσε το ερώ­τημα, ποια είναι η πολιτική μου, απήντησα: "Εξοπλισμός του Κράτους. Αφοπλισμός του ΕΑΜ" (από την επιστολή του Γεωργίου Παπανδρέου που δημοσιεύτηκε στην εφημε­ρίδα «Η Καθημερινή» στις 2 Μάρτη 1948).


Όσο μεγαλειώδης ήταν η ΕΑΜική αντίσταση, τόσο μεγάλο έπρεπε να είναι και το έγκλημα που διαπράχτηκε εναντίον της. Αποφάσισαν να χτυπήσουν απροκάλυπτα. Η ειρηνική διαδήλωση της Αθήνας, αφού πρώτα απαγορεύτηκε, το συλλαλητήριο που τα αιτήματά του δεν ήταν παρά η ομαλότητα, η κατοχύρωση των λαϊκών ελευθεριών μέσω άμεσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος και η προετοιμασία διενέργειας ελεύθερων εκλογών, πνίγηκε στο αίμα: 24 νεκροί, 160 τραυματίες. Οι Εγγλέζοι με 60.000 στρατό και σε συνεργασία με τους δοσίλογους της Κατοχής, ο Τσόρτσιλ μαζί με τους χωροφυλάκους και με το ανδρείκελό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου, έστρεψαν  τα τανκς εναντίον των εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων που διαδήλωναν στο Σύνταγμα.

Την επόμενη μέρα, στις 4 Δεκέμβρη, στο ίδιο σημείο που την προηγούμενη είχαν διαπραχθεί οι δολοφονίες, χιλιάδες λαού συγκεντρώθηκαν ψάλλοντας το «Πένθιμο Εμβατήριο» και συνοδεύοντας τους νεκρούς τους. Το πανό που ξεδιπλώθηκε υπενθύμιζε τη δοκιμασμένη από την ζωντανή περίοδο της Κατοχής αλήθεια: «Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα -- ΕΑΜ». Τα εγγλέζικα βόλια, σε συνεργασία με τους χτεσινούς συνεργάτες των Γερμανών, ξαναχτυπούν. Νέοι νεκροί…

Μέχρι εκείνες τις μέρες οι δολοφόνοι εμφανίζονταν σαν «δημοκράτες», σαν «απελευθερωτές». Στις 3 και 4 Δεκέμβρη του ’44 οι μάσκες έπεσαν. Οι δολοφόνοι, οι Εγγλέζοι «σύμμαχοι» και οι εγχώριοι πραιτοριανοί τους, δήλωσαν με τον πιο εγκληματικό τρόπο την απόφασή τους να περάσουν νέες αλυσίδες στον λαό, να συντρίψουν το ΕΑΜικό κίνημα, να ναρκοθετήσουν την παλλαϊκή απαίτηση για δημοκρατική αναδημιουργία της Ελλάδας. Έτσι ξεκίνησε το νέο μεγαλειώδες κεφάλαιο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, με το λαό να διαλέγει τα όπλα κόντρα στις αλυσίδες, σε μια πάλη άνιση και ηρωική, που κράτησε 33 μέρες απέναντι σε μια «πολιτισμένη» αυτοκρατορία που βομβάρδιζε από εδάφους και αέρος πυκνοκατοικημένες περιοχές, ανεξάρτητα από υλικές ζημιές ή θανάτους αμάχων.

Βρετανός στρατιώτης πυροβολεί το λαό της Αθήνας από την… Ακρόπολη

Για δεκαετίες η απάντηση στην ερώτηση «τι έγινε το Δεκέμβρη;» υπήρξε  ασφαλής τρόπος για να χωρίζει η ήρα από το στάρι. Ανάλογα με τη «διήγηση» μπορούσες να διακρίνεις πότε μιλούσε η δουλοφροσύνη και πότε η αξιοπρέπεια. Ανάλογα με την απάντηση ερχόταν στην επιφάνεια το νήμα που συνέδεε τους μαυραγορίτες του χτες με τους μετέπειτα «κατσαπλιάδες»,  τους γερμανοτσολιάδες του τότε με τους κατοπινούς «αμερικανοτσολιάδες». Ο Δεκέμβρης σηματοδότησε την αρχή μιας ιστορικής περιόδου που περιλαμβάνει τα πάντα: Σελίδες τιμής, σελίδες χρέους, σελίδες τραγωδίας. Αποτελεί σημείο ορόσημο από το οποίο είναι αναγκασμένος να περάσει κανείς για να φτάσει στον Εμφύλιο, στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και στις αμερικανικές βόμβες ναπάλμ του Βαν Φλιτ, στο ανθρώπινο μεγαλείο στα Μακρονήσια και στο «όχι» στις δηλώσεις μετανοίας, στον εξευτελισμό των στρατοδικών μέσα στα ίδια τους τα στρατοδικεία έως το «ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΠΟλυτεχνείο» των μεταπολιτευτικών χρόνων.

Οι μάχες του Δεκέμβρη έληξαν με νικητές και ηττημένους. Το έπαθλο των πρώτων η εξουσία. Το έπαθλο των δεύτερων οι φυλακές, οι εξορίες, οι εκτελέσεις, τα βασανιστήρια. Οι δεύτεροι, αυτοί που ηττήθηκαν στρατιωτικά, ισχυρίζονται ότι κατόρθωσαν κάτι περισσότερο από τους νικητές: Ότι υπέστησαν μια από τις «νικηφόρες» εκείνες ήττες που στην Ιστορία μόνο ένας ηττημένος που έχει το δίκιο με το μέρος του μπορεί να κατακτήσει. Νίκη όπως εκείνη των ηττημένων δημοκρατικών ταξιαρχιών της Ισπανίας, νίκη όπως εκείνη των ηττημένων της παρισινής κομμούνας: Νίκη ηθική, νίκη ιδεολογική έναντι των νικητών αντιπάλων τους! Συμφωνούμε…

Βρετανικό τανκ βομβαρδίζει τα γραφεία του ΕΑΜ στην οδό Κοραή

Ένα ερώτημα που συνήθιζε να επανέρχεται για δεκαετίες μετά τον Δεκέμβρη ήταν τούτο: Ναι αλλά «αν» τότε νικούσαν οι ηττημένοι και «αν» έχαναν οι νικητές, τι θα γινόταν; Που θα βρισκόταν σήμερα η Ελλάδα; Μερικές από τις πιο γνώριμες απαντήσεις είναι κι αυτές: «Αλβανία θα είχαμε γίνει», «θα πεινάγαμε», «δεν θα είχαμε ελευθερία», «θα είχαμε καταρρεύσει όπως οι άλλοι και οι γυναίκες μας θα είχαν γίνει πουτάνες»… Φυσικά η Ιστορία δεν γράφεται με «αν». Γι’ αυτό για εμάς δεν έχει σημασία να μπούμε στο φανταστικό σενάριο τι θα είχε γίνει «αν». Για εμάς έχει μεγάλη σημασία να σταθούμε στο πραγματικό σενάριο που γράφτηκε με βάση τα όσα πραγματικά έγιναν. Και αφότου νίκησαν αυτοί που νίκησαν εκείνο που – πραγματικά - έγινε ήταν ότι η Ελλάδα, που «το ΕΑΜ την έσωσε από την πείνα» μέσα στην Κατοχή, έφτασε να πεινάει μετά τον εμφύλιο και να στέλνει τα παιδιά της μετανάστες για ένα κομμάτι ψωμί. Εκείνο που πραγματικά έγινε ήταν ότι η Ελλάδα, από την πρωτόγνωρη λευτεριά και δημοκρατία του Βουνού, πέρασε στη βία, στη νοθεία και στις χούντες. Εκείνο που πραγματικά ακολούθησε ήταν ότι η Ελλάδα από έμβλημα της αντάρτισσας χειραφετημένης γυναίκας έγινε για δεκαετίες η «Τρούμπα» του αμερικάνικου στόλου.

Υστερόγραφο: Πολλοί θα πουν ότι τα παραπάνω συνιστούν την έκφραση μιας υποκειμενικής ιδεολογικής και πολιτικής θεώρησης της Ιστορίας. Έχουν δίκιο. Το ερώτημα είναι αν ο δικός τους υποκειμενισμός διαθέτει επιχειρήματα να την αντικρούσει…

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος 
στο www.enikos.gr
 

Ποίημα της εβδομάδας 361

Παραλλαγές σε δύο θέματα V

Ποιός θ' απαντήσει στην κραυγή μας;

Ποιός έμεινε να μοιραστούμε τον ίλιγγο;

Μια-μια οι πόρτες κλείνουν.

Κι όμως στους δρυμούς του Βορρά

στις χαράδρες με τ' αλάθευτα ντουφέκια

στις γειτονιές που δε γονατίζουν

οι άνθρωποι μας περιμένουν

μ' ελπιδοφόρα πρόσωπα, μ' άγρυπνα μάτια.

Μ' αυτά τα πληγωμένα χέρια της σκλαβιάς

θ' αγγίξουμε τον ουρανό.

Τίτος Πατρίκιος, Ποιήματα, Ι, 1948-1954, 1978

Ο πάπας καταγγέλλει την «τυραννία της θεοποιημένης αγοράς»

Συγκλονιστικό είναι το κοινωνικό περιεχόμενο της «αποστολικής παραίνεσης» του πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος εξελέγη προκαθήμενος της καθολικής εκκλησίας φέτος στις 13 Μαρτίου. Έχοντας γεννηθεί το 1936 στην Αργεντινή από γονείς Ιταλούς μετανάστες, ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (όπως είναι το όνομα του πάπα Φραγκίσκου) προκάλεσε τρομερή αμηχανία στην ευρωπαϊκή Δεξιά και τη συνεργαζόμενη μαζί της εκφυλισμένη Κεντροαριστερά με τον ριζοσπαστισμό των θέσεων που παρουσίασε στην εγκύκλιό του.

Δεν πρόκειται για κάποιο τυχαίο κείμενο. «Αυτό που θέλω να εκφράσω εδώ έχει προγραμματικό νόημα και σημαντικές συνέπειες» γράφει ο ίδιος ο Φραγκίσκος στο κείμενό του. Μάλιστα η εφημερίδα «Οσερβατόρε Ρομάνο», επίσημο όργανο του Βατικανού, χαρακτήρισε την «αποστολική παραίνεση» του Φραγκίσκου «Μάγκνα Κάρτα της σημερινής Εκκλησίας», υπογραμμίζοντας έτσι τον βαρυσήμαντο «συνταγματικό» χαρακτήρα του έργου αυτού. Ο πάπας Φραγκίσκος είναι όντως καταπέλτης στο κείμενό του, το οποίο έτυχε πανευρωπαϊκής προβολής. «Ο κόσμος ζει σε μια νέα τυραννία της θεοποιημένης αγοράς» γράφει προκαλώντας σάλο. «Δημιουργήσαμε νέα είδωλα. Η λατρεία του αρχαίου χρυσού μόσχου έχει βρει μια νέα και άσπλαχνη μορφή στον φετιχισμό του χρήματος και στη δικτατορία μιας οικονομίας χωρίς πρόσωπο και χωρίς πραγματικό ανθρώπινο σκοπό» προσθέτει. «Αυτή η οικονομία του αποκλεισμού και της ανισότητας σκοτώνει!» συνεχίζει ακάθεκτος ο πάπας Φραγκίσκος.

Η κριτική του καπιταλιστικού συστήματος από τον πάπα Φραγκίσκο είναι ανελέητη: «Σήμερα παίζονται τα πάντα με τον κανόνα του ισχυρότερου, όπου ο δυνατός εξοντώνει τον πιο αδύναμο» υπογραμμίζει και συνεχίζει: «Σε αυτό το σύστημα, το οποίο έχει την τάση να απορροφά τα πάντα για να αυξήσει το κέρδος, οποιοσδήποτε αδύναμος, όπως το περιβάλλον, βρίσκεται ανυπεράσπιστος απέναντι στα συμφέροντα της θεοποιημένης αγοράς, τα οποία έχουν αναγορευθεί στον απόλυτο κανόνα». Έχοντας ζήσει όλη τη ζωή του στην πολύπαθη Αργεντινή και προφανώς επηρεασμένος από τις ευαισθησίες της «θεολογίας της απελευθέρωσης» που άνθησε επί δεκαετίες στη Λατινική Αμερική, ο πάπας Φραγκίσκος αποδεικνύει με το γραπτό του ότι αφενός γνωρίζει τις αιτίες του κακού και αφετέρου -πράγμα πολύ σημαντικότερο από το πρώτο- ότι δεν διστάζει να καταγγείλει την κοινωνική αδικία. «Η οικονομία δεν μπορεί πια να υιοθετεί ως φάρμακα νέα δηλητήρια, όπως είναι η προσπάθεια αύξησης των κερδών μέσω της μείωσης του εργατικού δυναμικού, που πυκνώνει τις τάξεις των αποκλεισμένων» τονίζει.

Επιμένει στο θέμα αυτό: «Μερικοί εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι η ανάπτυξη βάσει των κανόνων της οικονομίας της αγοράς θα φέρει στον κόσμο περισσότερη δικαιοσύνη και λιγότερους αποκλεισμούς. Αυτή η άποψη, η οποία δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ από τα γεγονότα, εκφράζει μια χοντροκομμένη και αφελή εμπιστοσύνη στην καλοσύνη όσων έχουν οικονομική ισχύ και στον καθαγιασμό της λειτουργίας του ισχύοντος οικονομικού συστήματος. Στο μεταξύ, οι αποκλεισμένοι συνεχίζουν να περιμένουν» επισημαίνει με έμφαση. «Η ανισότητα είναι η ρίζα των κοινωνικών προβλημάτων» αποφαίνεται κατηγορηματικά ο πάπας Φραγκίσκος, θέτοντας το δάκτυλό του επί τον τύπον των ήλων. «Τα μέτρα κοινωνικής πρόνοιας που καλύπτουν άμεσες ανάγκες πρέπει να θεωρούνται προσωρινές απαντήσεις. Όσο τα προβλήματα των φτωχών δεν λύνονται ριζικά, όσο δεν απορρίπτεται η απόλυτη αυτονομία της αγοράς και του χρηματοπιστωτικού τζόγου και όσο δεν εξαπολύουμε επίθεση εναντίον των δομικών αιτιών της ανισότητας, λύση στα προβλήματα του κόσμου δεν θα βρεθεί!» αναλύει ο πάπας με εξαιρετική διαύγεια.

Δείχνει βαθύτατα οργισμένος με αυτά που βλέπει γύρω του: «Είναι απίστευτο να μην προκαλεί αίσθηση όταν πεθαίνει από το κρύο ένας άνθρωπος που έχει υποχρεωθεί να ζει στον δρόμο, ενώ μια πτώση του χρηματιστηρίου κατά δύο μονάδες να προκαλεί τίτλους. Αυτός είναι ο αποκλεισμός» γράφει. Επικεφαλίδες τμημάτων της «αποστολικής παραίνεσης» του πάπα Φραγκίσκου, όπως τις αναφέρει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» δίνουν αποκαλυπτικά τη δική του προσέγγιση: «Όχι σε μια οικονομία του αποκλεισμού και της ανισότητας των εισοδημάτων», «Όχι στη θεοποίηση του χρήματος», «Όχι στο χρήμα που κυβερνά αντί να υπηρετεί» και «Όχι στην κοινωνική ανισότητα που προκαλεί βία». Πρόκειται όντως για ένα ανατρεπτικό κείμενο με βαρύνουσα πολιτική σημασία.

Γιώργος Δελαστίκ

«ΕΘΝΟΣ»  29-11-2013

Ποίημα της εβδομάδας 360

Ήταν κι η επανάσταση

πέρα από κάθε κίνητρο

μια ιδεώδης διέξοδος.

Τόσες ζητωκραυγές

τόσα όνειρα

τόσες αστραπές

πού να χωρέσουν.

Ύστερα από την καταστολή

οι θλιβεροί επιζώντες

είκοσι χρόνια περιφέρουν

τα λείψανα της πυρκαγιάς.

Κι αναλογίζονται με κάποιο φθόνο

τις αναλλοίωτες μορφές Εκείνων

που έπεσαν σε μιαν ακμή.

Κλείτος Κύρου, Κιβωτός του Νώε

μια selfie εποχή

Η λέξη της χρονιάς σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης είναι η λέξη «selfie», η οποία έχει σαν βάση τη λέξη self (εαυτός). Η απόφαση βασίστηκε στο ότι αυξήθηκε κατά 17.000% η χρήση της σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Η λέξη «selfie», χρησιμοποιείται για να περιγράψει το αυτοπορτρέτο, μια φωτογραφία του εαυτού του που τραβά ο ίδιος ο χρήστης, συνήθως μέσω κινητού τηλεφώνου ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου. Ωστόσο η λέξη, θα μπορούσε να περιγράψει ολόκληρη την εποχή μας κι όχι μόνο μια συγκεκριμένη δραστηριότητα της εποχής. Χάρη στην τεχνολογία, που έχει μετατρέψει την υφήλιο σε ένα παγκόσμιο χωριό κι ο καθένας έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει, ανά πάσα στιγμή, τι κάνει κάποιος στην άλλη άκρη της γης, εν τέλει έχουμε βάλει ο καθένας τον εαυτό μας στον πυρήνα του σύμπαντος, σκηνοθετώντας τη ζωή μας όπως θέλουμε να προβάλλεται στα facebook και τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι πάντες μοιάζουν να είναι μόνιμα σε διακοπές, μόνιμα χαρούμενοι, μόνιμα σε δράση. Στην  πραγματικότητα όμως, μπορεί κάποιος να είναι μόνος στο σπίτι και να πλήττει θανάσιμα, να έχει να δει άνθρωπο –με σάρκα και οστά, όχι εικονικό, όχι μέσω skype, viber κι όλα αυτά-, για μέρες. Βάζει όμως το κινητό του απέναντι από το πρόσωπο του, σκάει το πιο πλατύ χαμόγελο και αναρτά τη φωτογραφία σε κοινή θέα παριστάνοντας πως είναι σε πάρτι, πως περνάει θαυμάσια. Φωτογραφίες μιας χρήσης, που έχουν ως σκοπό όχι την καταγραφή της στιγμής, όχι τη διατήρηση της μνήμης, αλλά την επίδειξη μιας πραγματικής ή μιας σκηνοθετημένης στιγμής. Η αυτοικανοποίηση στις μέρες μας, έχει μεταφρθεί σ’ όλα τα επίπεδα. Ο άλλος περπατά στο δρόμο, οδηγεί, κάθεται σε μια καφετέρια γεμάτη κόσμο αλλά δεν βλέπει τίποτα γύρω του. Πέραν από τον εαυτό του δεν υπάρχει κανείς άλλος. Ο άλλος βρίσκεται μακριά, σε ένα ανάλογο ίσως περιβάλλον και λένε τα δικά τους, προσπαθούν να λύσουν ζητήματα, συμφωνούν, διαφωνούν εξ αποστάσεως. Αλληλογραφούν με κωδικούς που χρειάζεται πολλή υπομονή για να κατανοήσει κάποιος το νόημα, στέλνουν τις ίδιες στερεότυπες ευχές σε φίλους και γνωστούς, καταγράφουν τις απόψεις τους με ψευδώνυμα, εκτονώνονται εκ του ασφαλούς, νομίζουν πως αντιδρούν στο κατεστημένο και αυτοφωτογραφίζονται χαμογελώντας στο είδωλο τους. Νομίζουμε πως ζούμε σε ένα παγκόσμιο χωριό αλλά όλα είναι selfie. Ο όρος που θα χαρακτηρίσει την χρονιά που φεύγει. Από την οικουμενικότητα, στην ατομικότητα.

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

« Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»  20-11-13

Ποίημα της εβδομάδας 359

Θα πεθάνω ζητώντας έναν ήλιο

στα μεγάλα χρονικά μυστήρια

κομματιάζοντας τη νύχτα μ’ ένα σμήνος από γαλαξίες

αιωρούμενος δίχως τη μητρυιά μας

την αλύγιστη Βαρύτητα

δίχως τα δάκρυα που μας επιβάλλει η Ελλάδα

τούτ’ η χώρα που παιδεύει τα δροσερά ελληνόπουλα

κι ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους.

 Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄, (1979-1991), Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 201.

Ποίημα της εβδομάδας 358

Έχτισες το σπίτι σου γερό, από πέτρα.

Ήρθαν και σου το γκρέμισαν.

Έχτισες το σπίτι σου πρόχειρα, από λάσπη και κλαριά.

Το γκρέμισαν κι αυτό.

Έχτισες το σπίτι σου από ξύλο.

Ήρθαν και το έκαψαν.

Έχτισες σπίτια από τούβλα, από χώμα, από καραβόπανο, από άχυρα.

Μάταιος κόπος. Ό, τι και να έκανες, έρχονταν πάντα να γκρεμίσουν τα όνειρά σου.

Έμαθες πια.

Τώρα το σπίτι σου είναι χτισμένο μόνο από σάρκα και αίμα.

Κι όσες φορές κι αν σε διώξουν, το παίρνεις μαζί σου.

Γιώργος Νικολόπουλος, Χαμένες ευκαιρίες, Διάλογοι στο χείλος της αβύσσου, 2011

Απάντηση της ΠΟΕΔ στην Πρόταση ΥΠΠ: «Νέο Σύστημα Πρόσληψης Εκπαιδευτικών Λειτουργών στα Δημόσια Σχολεία»

Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Λευκωσία Θέμα: Απάντηση της ΠΟΕΔ στην Πρόταση ΥΠΠ: «Νέο Σύστημα Πρόσληψης Εκπαιδευτικών Λειτουργών στα Δημόσια Σχολεία» Έντιμε κύριε, Ως ΠΟΕΔ, με επιστολή μας στις 19 Σεπτεμβρίου 2013, τοποθετηθήκαμε αρχικά στις προθέσεις για διαφοροποίηση του συστήματος Διορισμών, όπως μας είχε ζητηθεί με επιστολή που μας αποστάληκε με ημερομηνία 2 Αυγούστου 2013. Με λύπη μας όμως, σημειώνουμε ότι η νέα πρόταση που μας παραδόθηκε στη συνάντηση του Συμβουλίου Δημοτικής, Μέσης και Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν έλαβε υπόψη όσα εκφράσαμε και δεν αποτελεί προϊόν διαβούλευσης και ουσιαστικού διαλόγου, τουλάχιστον με τη δική μας Οργάνωση. Είχαμε τονίσει και θεωρούμε καθήκον μας να το επαναλάβουμε, ότι οποιαδήποτε θέματα σχετίζονται ή επηρεάζουν τους όρους και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στο χώρο της Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας θα πρέπει να εξετάζονται, πρώτα, μέσα από τα θεσμοθετημένα για το σκοπό αυτό όργανα και συγκεκριμένα τη ΜΕΠΕΥ. Έστω και την υστάτη πρέπει να συγκληθεί συνεδρία της ΜΕΠΕΥ η οποία θα εξετάσει το θέμα και όλοι οι συμμετέχοντες να παραθέσουμε σε αυτήν τις θέσεις, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας. Η Οργάνωσή μας με θλίψη και απογοήτευση καταγράφει τις τελευταίες εβδομάδες την προκλητική και προσβλητική στάση του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στην εκπαιδευτική κοινότητα και τα εκλελεγμένα συλλογικά όργανα του Κλάδου. Είναι αχαρακτήριστη η προσπάθεια να παραγνωριστούν και να περιθωριοποιηθούν οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις των εκπαιδευτικών και να δημιουργηθούν λανθασμένες και παραπλανητικές εντυπώσεις. Η ΠΟΕΔ δεν αντιτίθεται στις αξιωματικές διακηρύξεις και αναφορές για «εκσυγχρονισμό» και «βελτίωση» του συστήματος, αν αυτό που επιδιώκεται είναι, πράγματι, να γίνουν οι αλλαγές που θα κριθούν σκόπιμες και αποδεδειγμένα θα εκσυγχρονίσουν το εκπαιδευτικό σύστημα προς όφελος των παιδιών. Θεωρούμε, όμως, απαραίτητο το προτεινόμενο νέο σύστημα Διορισμών να εμπεριέχει τα πλεονεκτήματα του υφιστάμενου συστήματος: • να στηρίζεται σε μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια για επιλογή των εκπαιδευτικών  • δεν δημιουργούσε επιπλέον κόστος για το κράτος • να εξυπηρετεί τις βασικές αρχές της Δημόσιας Διοίκησης, όπως είναι η διαφάνεια, ο αποκλεισμός οποιωνδήποτε παρεμβατισμών, το μη διαβλητό των σχετικών διαδικασιών • να εξακολουθήσει να είναι πρακτικό και να αποτρέπει καθυστερήσεις στην πλήρωση των κενών θέσεων. Ως προς το «Νέο Σύστημα Προσλήψεων των Εκπαιδευτικών Λειτουργών» που έχει προταθεί, η Οργάνωσή μας εκφράζει την έντονη διαφωνία της με τα βασικά σημεία της φιλοσοφίας και των προνοιών του και παραθέτει τις απόψεις της επί του θέματος αλλά και υποβάλλει σειρά ερωτημάτων, από την απάντηση στα οποία  θα μπορούσε να διευκολυνθεί ο διάλογος, στο αρμόδιο και θεσμοθετημένο οργάνο διαβούλευσης, τη ΜΕΠΕΥ. Επιπλέον, η όλη διαδικασία διαλόγου θεωρούμε πως θα πρέπει να γίνει στα πλαίσια: • Διευρυμένων χρονοδιαγραμμάτων, τα οποία να παρέχουν την αναγκαία ευχέρεια για διεξοδική, εξαντλητική και γόνιμη συζήτηση. • Στάθμισης όλων των παραμέτρων μιας σοβαρής αλλαγής που θα επηρεάσει ολόκληρη γενιά εκπαιδευτικών. • Αναλογισμού ότι η καθολική βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης πρέπει να αντιμετωπίζεται στα πλαίσια ενιαίου αθροίσματος όλων των παραμέτρων που αναφέρονται στην ποιότητα της Εκπαίδευσης. ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ Βασική προϋπόθεση αποτελεί για μας η εξασφάλιση των υποψήφιων που έφτασαν κοντά στο διορισμό τους με βάση τους υφιστάμενους καταλόγους διοριστέων. Η εξαίρεση των συμβασιούχων και των αντικαταστατών από οποιαδήποτε τροποποίηση του Συστήματος Διορισμού και η διασφάλιση του δικαιώματός τους για απασχόληση θα πρέπει να θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η θυματοποίηση των συμβασιούχων ή των αντικαταστατών συναδέλφων που εργάζονται για σειρά ετών, με την εισαγωγή ενός συστήματος που «αδικεί τους παλαιότερους» και έρχεται σε αντίθεση με μια από τις βασικές αρχές της ίδιας της νέας πρότασης.  Είναι σημαντικό να ξανατονίσουμε και σήμερα ότι οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί που βρίσκονται ψηλά στον κατάλογο διορισμών και είναι εν δυνάμει διορίσιμοι δεν έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους και αυτοί εργάζονται είτε ως επισυμβάσει είτε ως αντικαταστάτες είτε στα ΠΟΣ, διατηρώντας την επαφή με την Εκπαίδευση και την επιστήμη τους. Η μη κατοχύρωση των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών θα προσθέσει, στο μακρύ κατάλογο των ανέργων, εκπαιδευτικούς που τα τελευταία χρόνια κάλυπταν μόνιμες ανάγκες, για να τοποθετήσει στη θέση τους άλλους. Η απαράδεκτη αυτή προοπτική καθίσταται περισσότερο από φανερή, αν λάβει κανείς υπόψη τη φετινή μείωση των διορισμών και την περαιτέρω μείωση την επόμενη χρονιά, όπως φαίνεται στους προϋπολογισμούς του 2014. Απόλυτη θέση της Οργάνωσής μας είναι πως κάτι τέτοιο δεν είναι κοινωνικά ούτε ηθικό ούτε δίκαιο. ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Για να προχωρήσει ο διάλογος, επιβάλλεται να δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν στα πιο κάτω: 1. Τα μέχρι σήμερα δεδομένα 1.1. Γιατί τόση σπουδή για προώθηση αλλαγών στο Σύστημα Διορισμών, αφού τα δεδομένα για νέους διορισμούς, όπως διαμορφώνονται, είναι αρνητικά; Λήφθηκαν υπόψη: o Οι αφυπηρετήσεις για τα επόμενα 10 χρόνια στο χώρο της Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης; o Οι μνημονιακές δεσμεύσεις για το εκπαιδευτικό προσωπικό της Δημόσιας Εκπαίδευσης; o Η μείωση των μαθητών; 1.2. Ποιος είναι ο μέσος όρος ηλικίας των εκπαιδευτικών που διορίζονται στη Δημοτική Εκπαίδευση; 1.3. Πόσες αφυπηρετήσεις και διορισμοί αναμένουμε να γίνουν τα επόμενα 20 χρόνια στη Δημοτική Εκπαίδευση; 2. Γραπτή εξέταση 2.1. Πώς οι εξετάσεις γνωσιολογικού περιεχομένου και υλοκεντρικού προσανατολισμού μπορούν να είναι το πλέον σημαντικό κριτήριο επιλογής των καταλληλότερων, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εκπαιδευτικούς; 2.2. Πώς μπορεί να αποτραπεί οι εκπαιδευτικοί να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης σε φροντιστήρια εκπαιδευτικών για να περάσουν τις εξετάσεις; 2.3. Πώς διασφαλίζεται η αξιοκρατία με τις εξετάσεις; 2.4. Ποιο θα είναι το περιεχόμενο της πιθανής εξέτασης; 3. Πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα 3.1. Γιατί τόση υπερτίμηση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων; Μπορεί να υπάρξει διαφοροποίηση στην αποτίμηση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων; 3.2. Ποια η λογική να μοριοδοτούνται τα μη σχετικά πτυχία; 3.3. Πώς αντιμετωπίζεται η επιφόρτωση της οικογένειας με πρόσθετα και υπερβολικά βάρη σπουδών; 3.4. Η συγκεκριμένη αλλαγή δεν θα αυξήσει το κόστος για κάθε υποψήφιο και δεν θα οδηγήσει στον ελιτισμό του επαγγέλματος; 3.5. Η αυξημένη μοριοδότηση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων (και κυρίως των μη σχετικών) πραγματικά βοηθά στην εξεύρεση των καλύτερων εκπαιδευτικών; 3.6. Το επιπρόσθετο κόστος για απόκτηση δεύτερων πτυχίων, σχετικών ή μη σχετικών μεταπτυχιακών και διδακτορικών σε συνδυασμό με το κόστος προετοιμασίας για τις εξετάσεις θα μπορούν να το επωμιστούν όλοι ή μήπως θα ευνοηθεί κάποια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα του πληθυσμού; 3.7. Το δεύτερο πτυχίο ή μη σχετικά μεταπτυχιακά και διδακτορικά γιατί μοριοδοτούνται αφού δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το αντικείμενο που καλείται να διδάξει ο εκπαιδευτικός; 4. Εκπαιδευτική προϋπηρεσία 4.1. Πώς διασφαλίζεται ότι η εκπαιδευτική προϋπηρεσία βεβαιώνεται επαρκώς, έτσι ώστε να μην υπάρχουν αδικίες μεταξύ των ενδιαφερομένων; 4.2. Η αναγνώριση για  σκοπούς  εγγραφής  στους  πίνακες  διορισίμων της προϋπηρεσίας των υποψήφιων εκπαιδευτικών σε φροντιστήρια, ινστιτούτα ξένων γλωσσών κλπ. δεν έρχεται, μήπως, σε αντίθεση με τις μέχρι τώρα γνωματεύσεις του γενικού εισαγγελέα; 4.3. Στους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στα δημόσια σχολεία δεν έπρεπε να δοθεί σχετικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλους που επιλέγουν να εργαστούν στον ιδιωτικό τομέα; Ίσως θα έπρεπε να μετρά διπλά το κάθε έτος υπηρεσίας στα δημόσια σχολεία; 4.4. Είναι δίκαιο μια δεκαετία εμπειρίας να θεωρείται υποδεέστερη από σχετικά ή μη σχετικά μεταπτυχιακά και διδακτορικά; Εξασφαλίζουμε έτσι την πρόσληψη των καλύτερων εκπαιδευτικών; Και πώς αυτό στηρίζεται επιστημονικά: 4.5. Οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν περισσότερα από 10 χρόνια εμπειρίας ή περισσότερα από 10 χρόνια που κατέθεσαν το πτυχίο τους είναι δίκαιο να στερηθούν αυτού του επιπλέον πλεονεκτήματος; 4.6. Πώς θα διασφαλιστεί πως δεν θα μπορεί κάποιος πληρώνοντας ένα μικρό πρόστιμο, να πληρώνει κοινωνικές ασφαλίσεις εξασφαλίζοντας ανάλογη υπηρεσία (την οποία δεν έχει υπηρετήσει) σε φροντιστήρια; 5. Έτος απόκτησης πρώτου πτυχίου 5.1. Πώς προστατεύεται ο πρώτος πανεπιστημιακός τίτλος ως το βασικό στοιχείο πρόσβασης στην αγορά εργασίας; 5.2. Μήπως η ενισχυμένη μοριοδότηση του έτους απόκτησης του πτυχίου θα επιτρέψει, τελικά, τη μαζική κάθοδο εκπαιδευτικών από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πώς διασφαλίζεται ότι χιλιάδες κοινοτικοί δεν θα προσπεράσουν τους κύπριους εκπαιδευτικούς, σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Κύπρος; 6. Υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά 6.1. Γιατί η επιμέτρηση της υπηρεσίας στην Ε.Φ. θα πρέπει να υπερβαίνει το άθροισμα των μονάδων που δικαιολογεί η υπηρεσία για την αντίστοιχη περίοδο; 7. Γενικά ερωτήματα 7.1 Ποια η επιστημονική στήριξη του νέου σχεδίου; 7.2 Ποιο το κόστος του όλου εγχειρήματος; 7.3 Μήπως, ανεξάρτητα από σκοπιμότητες, με τη νέα ρύθμιση επωφελούνται έμμεσα κάποιοι (Παιδαγωγικές σχολές ιδιωτικών και μη πανεπιστημίων); 7.4 Θα μπορούσε να υπάρξει διαφορετική μεταβατική περίοδος ανά βαθμίδα ή και κλάδο; 7.5 Πώς αποτρέπεται η δημιουργία νέου καταλόγου με το νέο τρόπο πρόσληψης; Γιατί, είναι φανερό πως, στην περίπτωση που το αποτέλεσμα των εξετάσεων θα οδηγεί σε σταθερή σειρά καταλόγου, θα έχουμε και πάλι το ίδιο με το σημερινό φαινόμενο το οποίο και αποτελεί το κυριότερο επιχείρημα για διαφοροποίηση του υφιστάμενου συστήματος, ενώ στην περίπτωση που το αποτέλεσμα των εξετάσεων θα ισχύει για δυο μόνο χρόνια και οι εξετάσεις θα επαναλαμβάνονται, οι υποψήφιοι θα βρίσκονται, για σειρά χρόνων, σε αδιάκοπη και αδικαιολόγητη ένταση, ιδιαίτερα υπό το σημερινό καθεστώς της μη ύπαρξης νέων θέσεων.   7.6 Η συγκεκριμένη πρόταση εξυπηρετεί, πράγματι, το σκοπό για τον οποίο συντάχθηκε; Αφού με την αλλαγή διαφοροποιείται μόνο η σειρά που θα έχουν οι υποψήφιοι (θα αλλάζει κάθε 2 χρόνια ανάλογα με την επιτυχία στην εξέταση και απόκτηση πτυχίων), ενώ και πάλι θα υπάρχει κατάλογος, ποια η διαφοροποίηση από το υφιστάμενο σύστημα; 7.7 Μήπως θα έπρεπε να υπάρξει πρόνοια για προγράμματα προετοιμασίας από το ίδιο το ΥΠΠ;  7.8 Θα μπορούσε κάποιος να βρίσκεται και στους δυο καταλόγους; 7.9 Οι επισυμβάσει και οι αντικαταστάτες από ποιο κατάλογο θα διορίζονται για αντικατάσταση; 7.10 Αφού οι εξετάσεις θα είναι κάθε δυο χρόνια, τι θα γίνει με αυτούς που θα τελειώσουν τη χρονιά που δεν θα έχει εξετάσεις; 7.11 Αν δύο ή περισσότεροι υποψήφιοι έχουν την ίδια βαθμολογία, ποιο θα είναι το κριτήριο για πρόσληψη; 7.12 Οι υποψήφιοι του νέου καταλόγου, όπως προτείνεται, θα έχουν αναγνωρισμένα τα χρόνια προϋπηρεσίας τους για σκοπούς μισθοδοσίας ή θα αρχίζουν με μηδενική προϋπηρεσία; Υπάρχει, μήπως, πρόθεση για εφαρμογή νέας ρύθμισης μισθοδοσίας και νέων όρων εργασίας μέσα από αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας, που θα ακολουθήσει; 7.13 Ποια η διαδικασία μονιμοποίησης με το νέο σύστημα; 7.14 Αξίζει να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη πρόταση, αν αυτή θα δημιουργήσει επιπλέον κοινωνικά προβλήματα σε 2000 συνανθρώπους μας οι οποίοι, στην καλύτερη περίπτωση, θα συνεχίσουν να εργάζονται στην Εκπαίδευση τα επόμενα 15 χρόνια με το ίδιο εργασιακό καθεστώς (συμβασιούχοι-αντικαταστάτες); 7.15 Πώς διασφαλίζονται αυτοί που προσφέρουν εδώ και χρόνια στην εκπαίδευση και που έχουν κοστίσει χιλιάδες ευρώ στο κράτος για να επιμορφωθούν; 7.16 Με ποιο κριτήριο θα διασφαλιστούν εκείνοι που πρέπει; 7.17 Πώς θα αξιολογηθεί ο ζήλος, η μεταδοτικότητα, η αγάπη του εκπαιδευτικού προς τα παιδιά; 7.18 Πώς και πότε θα γίνονται οι μονιμοποιήσεις αυτών που διορίζονται; 7.19 Πώς θα στηρίζονται αυτοί που διορίζονται; 7.20 Πώς θα αξιολογούνται αυτοί που διορίζονται; 7.21 Για πόσα χρόνια θα είναι ο διορισμός; 7.22 Έχει γίνει κάποια ανταλλαγή απόψεων με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων για το σύστημα πρόσληψης της Ελλάδας (ΑΣΕΠ); 7.23 Μπορεί το κράτος να επωμιστεί πρόσθετο κόστος για να επιμορφώσει από την αρχή νέους εκπαιδευτικούς ενώ μπορεί να διατηρήσει του υφιστάμενους εκπαιδευτικούς με μηδενικό κόστος;  7.24 Θα γίνει κάποια ενημέρωση στα σχολεία πως κάποιοι κλάδοι είναι κορεσμένοι ή θα επιτρέψουμε σε χιλιάδες μαθητές να οδηγηθούν στην ανεργία με την ελπίδα πως θα διοριστούν με το νέο σύστημα; 7.25 Μπορεί να εφαρμοστεί η ίδια μεταβατική περίοδος σε όλους τους κλάδους; 7.26 Ο βαθμός απολυτηρίου λυκείου και ο βαθμός πρώτου πτυχίου (μετά από αναγωγή βαθμού) δεν πρέπει να μοριοδοτηθούν; ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ Επιπρόσθετα, τονίζουμε ότι χρήζει σοβαρής συζήτησης και αντίλογου ο τρόπος και  ενίσχυση της μοριοδότησης των παραμέτρων: • Εκπαιδευτική προϋπηρεσία  • Εξετάσεις • Πρόσθετα προσόντα. Η πρόταξη του θέματος αυτού, ιδιαίτερα σε μιαν περίοδο που οι διορισμοί όχι μόνο έχουν παγοποιηθεί αλλά και μειωθεί, κρίνεται άκαιρη και προβληματική, γιατί σύμφωνα με τις δικές μας εκτιμήσεις: • Μεταβατική περίοδος ουσιαστικά δεν θα υπάρξει, αφού ο υφιστάμενος κατάλογος δεν θα προχωρεί τα επόμενα χρόνια, λόγω μειωμένων διορισμών και αφού, όταν οι συνθήκες επιτρέψουν νέους διορισμούς, θα ισχύει ο «νέος κατάλογος διορισίμων». • Το νέο σχέδιο αναγάγει την εξέταση και την κατοχή πολλαπλών πτυχίων ως τα κυρίαρχα κριτήρια αξιοσύνης, ικανότητας και αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού, κάτι που είναι λάθος. Η βαρύτητα που δίνεται στη μοριοδότηση διάφορων άλλων κριτηρίων είναι ανισομερής, υπέρ των πρόσθετων προσόντων και σε βάρος της εκπαιδευτικής εμπειρίας. • Το νέο σχέδιο θεωρεί την εξέταση ως εχέγγυο για πρόσληψη των ικανότερων. Μήπως μόνο με γραπτές εξετάσεις μπορεί να κριθεί η ικανότητα κάποιων εκπαιδευτικών που έχουν ήδη διδάξει για αρκετά χρόνια; Άραγε, η εξέταση θα έπρεπε να είναι κριτήριο, μόνο για εισδοχή ή όχι στον κατάλογο και όχι για καθορισμό της σειράς; • Το νέο σχέδιο οδηγεί τους νέους εκπαιδευτικούς στην απόκτηση πρόσθετων προσόντων. Μήπως θεωρούμε ότι οι ικανοί είναι αυτοί που έχουν την οικονομική ευχέρεια να τα αποκτήσουν; Επομένως η αρχή για «ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση» πρέπει να ισχύει όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς, ώστε να μην αναπαράγεται η κοινωνική ανισότητα; • Το κριτήριο για το έτος απόκτησης πτυχίου, αντί για το έτος κατάθεσης πτυχίου, θα επιτρέψει σε εκπαιδευτικούς από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μπουν στη νέα διαδικασία και να ξεπεράσουν τους υφιστάμενους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στους σημερινούς καταλόγους. Με ποιο τρόπο θα μπορούσε κάποιος να πιστοποιήσει την προϋπηρεσία της ομάδας αυτής; • Το νέο σχέδιο δεν λαμβάνει υπόψη το κόστος της εξέτασης σε σχέση με τους διορισμούς τα επόμενα 10 χρόνια. Εκτός και αν η σκέψη είναι πως το κόστος θα το επωμισθούν οι χιλιάδες των υποψηφίων;  Καταλήγοντας, παρατηρούμε ότι είναι πιθανό ο υφιστάμενος κατάλογος διοριστέων να χρειάζεται εκσυγχρονισμό. Λαμβανομένων, όμως, υπόψη των πιο πάνω επιφυλάξεών μας, θα πρέπει, πρώτα, ο εκσυγχρονισμός αυτός να περιλαμβάνει την εξασφάλιση των υποψηφίων που έφτασαν κοντά στο διορισμό τους με βάση τους υφιστάμενους καταλόγους διοριστέων (Συμβασιούχων και Αντικαταστατών), ενώ ταυτόχρονα να τηρεί και τις πιο κάτω προϋποθέσεις: • Η συγγραφή του νέου Σχεδίου να λαμβάνει υπόψη την επιστημονική τεκμηρίωση της οποιασδήποτε διαδικασίας • Να λαμβάνεται επαρκώς υπόψη και η παράμετρος της ανάπτυξης μηχανισμού στήριξης και ελέγχου των νεοπροσληφθέντων, ως μέσου για την αντιμετώπιση του προβλήματος που, κατ’ ισχυρισμόν, οδήγησε στον «εκσυγχρονισμό» του συστήματος, αντί για την απαράδεκτη και άδικη τροποποίηση της σειράς στον Κατάλογο. Το νέο σχέδιο θα πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τη διασύνδεση της διαδικασίας επιλογής των εκπαιδευτικών με τη διαδικασία υποδοχής, ένταξης, στήριξης και ανάπτυξης (προσωπικής και επαγγελματικής τους). Στόχος θα πρέπει να είναι σε πρώτη φάση η ομαλή ένταξη των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών στη σχολική μονάδα και στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, παρέχοντας ανάλογη στήριξη και βοήθεια σε σχολική βάση, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία αποτελεσματικών εκπαιδευτικών. • Να υπάρξει εκσυγχρονισμός και ενίσχυση του συστήματος ακαδημαϊκού και επαγγελματικού προσανατολισμού. • Να υπάρξει αντικειμενικός μηχανισμός αξιολόγησης για αυστηρή επιλογή των κατάλληλων για μονιμοποίηση. Θέλοντας να συμβάλουμε στην έξοδο από το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε, σχετικά, δηλώνουμε έτοιμοι και πρόθυμοι να συνεργαστούμε μαζί σας και, μέσα από τις συμφωνημένες διαδικασίες διαλόγου, να εξετάσουμε με καλή πίστη το θέμα του Συστήματος Διορισμών στην Εκπαίδευση, με στόχο την εξεύρεση της καλύτερης δυνατής λύσης στο πρόβλημα, για το καλό της Εκπαίδευσης, χωρίς αυτό να αποβαίνει σε βάρος όσων έχουν, μέχρι σήμερα, αποκτήσει δικαιώματα ή, έστω, προσδοκία δικαιωμάτων. Αναμένουμε από σας ότι, ως ένδειξη καλής θέλησης, θα αλλάξετε τα χρονοδιαγράμματα, ώστε αυτά να παρέχουν την αναγκαία ευχέρεια για διεξοδική, εξαντλητική και γόνιμη συζήτηση.  Η άμεση προώθηση της υλοποίησης των μονιμοποιήσεων, για τις οποίες δεσμεύθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επιβεβαιώσατε ο ίδιος στην τελευταία συνάντηση που είχαμε μαζί σας, αναμφίβολα θα συμβάλει στην απάμβλυνση του προβλήματος και θα λειτουργήσει καταλυτικά προς την κατεύθυνση της επίλυσής του. Με τιμή, Ο Πρόεδρος,                                     Ο Γ. Γραμματέας, Φίλιος Φυλακτού                     Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου Κοιν. : 1. Πολιτικά Κόμματα 2. Εκπαιδευτικές Οργανώσεις 3. Συνομοσπονδίες Γονέων.