Μια και μόνη, αποτελεσματική, αντίδραση της ΠΟΕΔ και της κοινωνίας στις Προεδρικές Εκλογές

Η ΠΟΕΔ, η εκπαιδευτική κοινότητα και η κυπριακή κοινωνία έχει μια και μόνη επιλογή μπροστά στις επερχόμενες Προεδρικές Εκλογές:  Να καταψηφίσει τους προεδρικούς υποψηφίους που στηρίζουν τα κόμματα που ψήφισαν τα μνημονικά νομοσχέδια.  Η ΠΟΕΔ να λειτουργήσει με αίσθημα ευθύνης απέναντι σ' όλη την κοινωνία και να συστήσει ομόφωνα στους εκπαιδευτικούς και στην κοινωνία την καταψήφιση των "μνημονιακών" υποψηφίων".  Σε διαφορετική περίπτωση θα είμαστε άξιοι της τύχης μας και πλήρως αναξιόπιστοι.  Θα "ψευτοκλαίμε", εκείνοι θα μας θεωρούν και θα μας έχουν δεδομένους και κάποιοι ηγετίσκοι θα βολεύονται με ανέξοδες "διαμαρτυρίες" της πλάκας.  "Ο κόμπος έφτασε στο χτένι" και πρέπει να αιστανθούν τη δύναμη της βάσης. 

Όσοι στηρίζετε μια τέτοια πρόταση ψηφίστε στη διπλανή στήλη και στείλτε το δικό σας μήνυμα στην ηγεσία της ΠΟΕΔ.

Ποίημα της εβδομάδας 317

ΑΓΑΠΗ …

Αγάπη ρόδο ολάνθιστο

στο φως του ήλιου βλέπεις

μαγεύεις με το χάδι σου

τα πάντα ανατρέπεις.

Δύναμη κρύβεις μέσα σου

η μορφή σου ξεσηκώνει.

 Όποιος στην αγκαλιά σου μπει

Αποδέχεται …  ενώνει.

Μοιράζεσαι, σκορπίζεσαι,

σαν φθινοπώρου φύλλο.

Κι όμως …

Αντί να διαλύεσαι

Πιο δυνατή ακόμη γίνεσαι!!!

Αγάπη εσύ απλόχερη,

γενναιόδωρη αγάπη.

Δίνεις χωρίς ποτέ

να περιμένεις κάτι.

Το σύμπαν όλο κρέμεται,

μονάχα απ΄το  όνομά σου.

Ζωή …

κι εσύ εκεί θα βρεις

όλο το νόημά σου!!!

Αρετούσα

(συναδέλφισσα που προτιμά το ... φιλολογικό ψευδώνυμο, την ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη συνεισφορά της)

Εκδήλωση διαμαρτυρίας της ΠΟΕΔ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ
Η ΠΟΕΔ καλεί τα μέλη της σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, που θα λάβει χώρα έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, την Πέμπτη, 24 του Γενάρη, 2013, στις 4 μετά το μεσημέρι.
Η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη, ώστε να δοθεί το καθολικό μήνυμα της αντίδρασης στους μνημονιακούς νόμους για την Οικονομία και στις συγκεκριμένες πρόνοιές τους που:

• Πλήττουν την Παιδεία
• Οδηγούν σε απόλυση/ανεργία συναδέλφων λόγω αύξησης του διδακτικού χρόνου
• Αποψιλώνουν ή και καταργούν το συνταξιοδοτικό
• Καταργούν τα επιδόματα τέκνου, φοιτητή, αναπήρων, πολυτέκνων κ.ά.

ενώ στοχεύουν στην κατάργηση της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ευρύ φάσμα των εργαζομένων, ιδιαίτερα στο Δημόσιο Τομέα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΕΔ

Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ*

Δυο φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, πρόσφατα συμβάντα, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο την βαρβαρότητα στην οποία οδηγεί η λογική του κέρδους.

Το πρώτο αφορά στην αυτοκτονία του «παιδιού θαύματος» Ααρόν Σουάρτς, και το δεύτερο τον θόρυβο που ξεσηκώθηκε σχετικά με την ρύπανση που δημιουργεί η χρησιμοποίηση για θέρμανση καυσόξυλων αντί πετρελαίου.

Η πρώτη περίπτωση –για όσους δεν τον είχαν ακουστά- αφορά σε ένα νέο άνθρωπο τον Ααρόν Σουάρτς, ο οποίος έγινε παγκοσμίως γνωστός ως αγωνιστής κατά της ιδιωτικοποίησης της γνώσης και της πληροφορίας, και υπέρ της ελεύθερης διακίνησης τους μέσω του διαδικτύου. Μεταξύ άλλων ενεργειών του ο Σουάρτς το 2011, κατόρθωσε και διείσδυσε στα αρχεία του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), και να αποσπάσει επιστημονικές εργασίες, με σκοπό να τις δώσει δωρεάν στη δημοσιότητα μέσω διαδικτύου.

Για αυτήν του την πράξη ο Σουάρτς αφού εντοπίστηκε από τις διωκτικές αρχές της Βοστώνης , θα οδηγείτο σε δίκη όπου με βάση τα 13 αδικήματα που του φορτώθηκαν, θα μπορούσε να καταδικαστεί σε φυλάκιση έως και 35 χρόνια και σε χρηματικό πρόστιμο ύψους έως 1 εκατομμυρίου δολαρίων.

Είναι κάτω από αυτήν την ψυχολογική πίεση, που κατά την οικογένεια του, αυτοκτόνησε μόλις στα 26 του χρόνια!!!

Ακολουθώντας την ίδια λογική της ιδιωτικής κατοχύρωσης της γνώσης οι ανθρωποκτόνες φαρμακευτικές εταιρίες, και η κυβέρνηση των ΗΠΑ ως προστάτης των συμφερόντων τους , μήνυσαν την Βραζιλία και την Νότια Αφρική, επειδή τόλμησαν να παράγουν γεννόσημα φάρμακα, για να σώσουν τον πληθυσμό τους, που μαστίζεται από το Aids.

Επίσης στο όνομα και πάλι του κέρδους, ασφαλιστικές και φαρμακευτικές εταιρίες επέβαλαν στις ΗΠΑ, την παύση της χρηματοδότησης των ερευνών για τον καρκίνο, οι οποίες με την ολοκλήρωση τους θα οδηγούσαν στην αντιμετώπιση της πλειονότητας των μορφών αυτής της ασθένειας.

Το δεύτερο συμβάν έχει να κάνει με τον θόρυβο που δημιουργήθηκε από την ρύπανση που υποτίθεται ότι σε αντίθεση με το «καθαρό» πετρέλαιο προκαλούν τα καυσόξυλα.

Όταν ο έγκριτος πνευμονολόγος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Μπεχράκης, επεσήμανε ότι κάθε άλλο παρά υπήρχαν περισσότερα έκτακτα περιστατικά με αναπνευστικά προβλήματα στα νοσοκομεία της Αττικής λόγω της καύσης των ξύλων, και ζητούσε επίμονα να ανακοινωθούν επίσημα, και όχι μέσω διαρροών, οι τιμές των ρίπων, το τελευταίο διάστημα -κάτι που δεν έγινε ποτέ-πώς να μην σκεφτεί κανείς ότι πίσω από αυτόν τον θόρυβο δεν ήταν τα συμφέροντα όσων αποκόμιζαν κέρδη από το πετρέλαιο και δη από την νόθευση του; Πώς να μην σκεφτεί ότι η καταστροφή στην υγεία από τη ρύπανση που προκαλεί το πετρέλαιο υποβαθμίζεται, διότι τα κυκλώματα του πετρελαίου είναι πανίσχυρα;

Ας θυμηθούμε το θόρυβο που είχε δημιουργηθεί εδώ και λίγα χρόνια απ’ αφορμή της διάδοση σε παγκόσμιο επίπεδο της είδησης για υποτιθέμενη πανδημία μιας θανατηφόρου γρίπης, ο οποίος οδήγησε πολλά κράτη να αγοράσουν εκατομμύρια εμβόλια, τα οποία είτε χορηγήθηκαν δίχως λόγο, σε όσους κατάπιαν την καραμέλα του ψεύδους, είτε έμειναν στα ράφια, ενώ είχαν χρυσοπληρωθεί.

Αλλά και πίσω από την ανοχή στο κάπνισμα των διαφόρων υπεύθυνων πολιτικών, ή τα ψευδή στοιχεία γύρω από το λαθρεμπόριο του τσιγάρου που αραδιάζουν, τα οποία ο ίδιος καθηγητής επεσήμανε, μήπως δεν βρίσκονται οι πανίσχυρες εταιρίες παραγωγής τσιγάρων;

Βλέπουμε λοιπόν ότι όταν ο Μαρξ έκανε λόγο για το Κεφάλαιο που εκτρέφεται από το ίδιο το αίμα των ανθρώπων, όχι μόνον δε υπερέβαλε αλλά κυριολεκτούσε.

Τρανό παράδειγμα και οι αυτοκτονίες, οι οποίες αισίως έφθασαν στον τόπο μας τις 3.000 την τελευταία τριετία και οι οποίες σε μεγάλο βαθμό συνδέονται και αυτές με το επαίσχυντο κυνήγι του κέρδους.

Μήπως λοιπόν, ήλθε η ώρα να αμφισβητηθεί μαζικά το κυρίαρχο εκείνο σύστημα, το οποίο όχι μόνον θέτει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους, αλλά θυσιάζει ακόμη και τις ζωές τους φτάνει να τα αυξήσει; το σύστημα εκείνο, το οποίο θέτει σε αμφιβολία «όχι πια το πώς θα ζήσεις καλύτερα, αλλά αν θα ζήσεις κάν»;

*Πηγή: «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» 20/1/2013.

Ποίημα της εβδομάδας 316

ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΚΙ ΕΣΥ …

Ξύπνα … άνοιξε τα μάτια σου

και δες τον διπλανό σου.

Πάρε εσύ τον πόνο του

και κάνε τον δικό σου!!!

Άπλωσε το χέρι σου,

δώσε το άγγιγμά σου.

Σκόρπα ευτυχία γύρω σου,

πρόσφερε την καρδιά σου !!!

Αρετούσα

(συναδέλφισσα που προτιμά το ... φιλολογικό ψευδώνυμο, την ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη συνεισφορά της)

Ποίημα της εβδομάδας 315

Εκδοχή δημιουργίας

Είμαι διατηρητέο, είπε το χάος στους εργολάβους

Μέσα, τα πράγματα θα μείνουν όπως είναι.

Μικροαλλαγές μόνο στη πρόσοψη επιτρέπω.

Εν αρχή εγένετο χτες. Τάχιστα,

μόλις η διορατική αίσθηση

πρωτοβλέποντας τη μέρα χτισμένη έκραξε

αλίμονο, τι μικρή που είσαι. Δε φτάνεις

ούτε για ενός ατόμου μοναξιά.

Αναστατώθηκε ο πηλός. Τι συνέβη;

Στα σχέδια η μέρα έδειχνε ατελεύτητη.

Είδα φορτωμένο με πλίνθους και χούν

ένα ύποπτο πορτοκαλί φορτηγάκι.

Βρωμοδουλειά της δύσης;

Άφαντος ο κατασκευαστής.

Εκλήθη τότε επειγόντως η διακοσμήτρια τέρψη

Ειδική να μεγαλώνει το χρόνο

όπως τους μικρούς χώρους τα κάτοπτρα.

Και εγένετο η απατηλότης.

Ντυμένη παράδεισος:

Ύδατα βαθύφωνα, κιθαριστές ρυάκια

ο θόλος επάνω με τη γαλάζια τοπική

ενδυμασία της απόστασης ατσαλάκωτος

χωριουδάκια οικισμοί θέρετρα κελαηδισμών

ψηλά στις κορφές της αιώρησης

κάτω αλσύλλια περιβόλια οπώρες οφιοειδείς

φλογέρες που υπνώτιζαν δηλητηριώδη μήλα

τζιτζίκια διαρκείας καθ’ όλες τις τέσσερις

μπορεί και παραπάνω θερμές εποχές δεν ξέρω

όταν έφτασα εγώ ήταν κρύο

ισορροπίστριες δροσοσταλίδες πάνω σε φυλλαράκια

φιγούρες κοζάκικου χορού οι παπαρούνες

ο ρεμβασμός μερακλωμένος να ρουφάει

με το καλαμάκι του απανωτά αεριούχα αηδόνια

η αιδώς μ’ ένα πολύ σκιστό στο πλάι

κατακόκκινο φύλλο συκής να χορεύει

μ’ έναν νοσταλγό μετανάστη λόγο

η δε υπακοή

που ραβόταν στην ίδια μοδίστρα με την απατηλότητα

ντυμένη κι αυτή παράδεισος.

Τα πρώτα καλλιστεία.

Μίς κόσμος εξελέγη η αιωνιότης.

Δεν παρέστη.

Και εγένετο πάλι χτες.

Για να μη χαθεί όπως το προηγούμενο

το συνόδεψαν λίγο παρακάτω

οι φωτογραφίες.

Έπεσε άπνους η διάρκεια.

Νόμιζαν πώς κοιμόταν.

Την μπάτσιζαν της έριχναν κουβάδες φιλιά.

Τίποτα.

Μόνον ατελεύτητος νύχτα.

Κι ακούστηκε ο πρώτος δίποδος λυγμός.

Τον είχε δαγκώσει το μήλο.

Που ήταν οι πρώτες βοήθειες των ονείρων.

Δεν τους είχε δοθεί προτεραιότης;’

Λάθος. Κάθε μεγαλεπήβολη πήλινη περιπέτεια

εν αρχή πλάθει τους τραυματιοφορείς της.

Άρον άρον εγένετο αύριο.

Αλλά ήταν πλέον πολύ αργά.

Κική Δημουλά

Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΟ

Toυ Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Γράφαμε πριν λίγες μέρες για τη λίστα με τους 100... υπερδισεκατομμυριούχους του πλανήτη που δημοσίευσε το «Bloomberg», η περιουσία των οποίων ανήλθε το 2012 στα 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια (αυξημένη κατά 241 δισ. δολάρια μέσα σε ένα χρόνο). Λογικά πράγματα, θα πει κάποιος, από τη στιγμή που ζούμε στον καπιταλισμό. Ετσι δουλεύει το σύστημα. Οταν οι πολλοί εξαθλιώνονται, κάποιοι λίγοι κερδίζουν. Αλλωστε, όταν μιλάμε για τους 100 Κροίσους, στην πραγματικότητα δε μιλάμε παρά για τους μεγαλοκαπιταλιστές ιδιοκτήτες μερικών από τα μεγαλύτερα μονοπώλια του κόσμου.
Σε όλο αυτό το σκηνικό, όμως, υπάρχει ένα λεπτό σημείο. Και το σημείο αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι οι θιασώτες αυτού του συστήματος, του καπιταλιστικού, θέλουν να μας μάθουν να ζούμε - και εν πολλοίς το έχουν καταφέρει μέσα από την κυρίαρχη προπαγάνδα και την κυριαρχία της ιδεολογίας τους - αποδεχόμενοι το «λογικόν» του πράγματος.
Οτι, δηλαδή, είναι τάχα «λογικό», και από μια άποψη «μοιραίο», «αναπόφευκτο» και «αμετάλλακτο» το φαινόμενο της συνύπαρξης της απόλυτης ένδειας με την ξετσιπωσιά της χλιδής.
*
Βέβαια, για να γίνει πιο «γλυκόπιοτη» η αποδοχή αυτής της «μοίρας», επιδίδονται σε θεωρίες περί των «άξιων», των «ικανών» και των «καπάτσων» που τα κατάφεραν σε αυτή τη ζωή. Σε αντιδιαστολή με τους άλλους, με τα δισεκατομμύρια δηλαδή των ανθρώπων, που λόγω «ανικανότητας», «αναξιότητας» ή εν πάση περιπτώσει λόγω «ατυχίας», δεν «προκόψανε».
Ετσι, μέσα από αυτό το σχήμα, που βασίζεται στο δόγμα της «φυσικής επιλογής» αλλά με όρους κοινωνικού δαρβινισμού, εξοβελίζεται ο παράγοντας εκμετάλλευση. Κουβέντα για τις ταξικές ανισότητες. Πλήρης αποσιώπηση για το γεγονός ότι η απανθρωπιά της φτώχειας, ο πόνος της ανέχειας, η δυστυχία της ανέχειας έχουν ως μήτρα εκδήλωσής τους την αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, δηλαδή την κατίσχυση του κεφαλαιοκράτη - καπιταλιστή πάνω στον προλετάριο - εργαζόμενο. Λέξη για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας με βάση τον κανόνα της μετατροπής του ανθρώπου σε εμπόρευμα. Ενα εμπόρευμα που, όποτε το επιθυμούν και με τους όρους που το επιθυμούν, τα αφεντικά το πωλούν και το αγοράζουν φορώντας του τη σιδερένια μπάλα της μισθωτής σκλαβιάς ή το στοιβάζουν στον εφεδρικό στρατό της ανεργίας αποδίδοντάς του την «ελευθερία» της ανέχειας.
Λέξη, τελικά, για το χωρισμό της κοινωνίας σε μια χούφτα «ιδιοκτήτες», από τη μια, και σε έναν ωκεανό πληβείων, από την άλλη, που η μόνη τους ιδιοκτησία είναι το σαρκίο τους και το σαρκίο των παιδιών τους και που μόνο τους «δικαίωμα» είναι να προσφέρουν το σαρκίο τους στον «αφέντη» - εκμεταλλευτή τους.
*
Ομως, στην πραγματικότητα (και εδώ βρίσκεται η αντίφαση που έλυσε ο Μαρξ), τίποτα από όλα αυτά που συνιστούν τη γύρω μας πραγματικότητα δεν είναι «λογικό».
Στο σημείο αυτό ο κύριος Χέγκελ έκανε λάθος: Οχι, το πραγματικό δεν είναι και λογικό, όπως ισχυριζόταν. Με την έννοια ότι τίποτα από αυτά δεν είναι «καλώς καμωμένο». Και τίποτα «θεϊκό» ή «φυσικό» δεν επιβάλλει την «αναπόφευκτη» διαιώνιση αυτής της βαρβαρότητας.
Δεν είναι «λογικό», ούτε «μοιραίο», ούτε «αναπόφευκτο» οι άνθρωποι να συνεχίσουν να χωρίζονται σε εκείνους που αγοράζουν ανθρώπους και στους άλλους που πωλούνται σε άλλους ανθρώπους.
Δεν είναι «λογικό» και δεν πρέπει να αποδεχτούμε σαν κάτι το «λογικό» την πραγματικότητα ότι 100 Κροίσοι διαθέτουν περιουσία που ισούται με 10 φορές το ΑΕΠ της Ελλάδας των 10 εκατομμυρίων ψυχών.
Δεν είναι «λογικό» στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων θυμάτων της αιθαλομίχλης και του νέφους της εξαθλίωσης και της κατάθλιψης, να δεχόμαστε σαν κάτι το «λογικό» την πραγματικότητα με τις λίστες των 54.000 καταθετών δεκάδων δισεκατομμυρίων στις τράπεζες του εξωτερικού. Δεν είναι «λογικό» να δεχόμαστε σαν «λογικό» την πραγματικότητα ότι στην Ελλάδα, δίπλα στα 500.000 παιδιά που υποσιτίζονται, υπάρχουν και λίστες 4.500 μεγαλοκαταθετών δισεκατομμυρίων σε Λουξεμβούργο και Λιχτενστάιν. Δεν είναι «λογικό» και δεν πρέπει να επιτρέπουμε να μας το εμφανίζουν σαν «λογικό» ότι δίπλα στους άστεγους και στα εκατομμύρια των ανέργων υπάρχουν και 2.000 μεγαλοκαταθέτες της λίστας Λαγκάρντ.
*
Οχι, τίποτα από την πραγματικότητα της φυλακής στην οποία μας έχουν ρίξει δεν είναι «λογικό».
Το Λογικό είναι να συντρίψουμε τη φυλακή για να φτιάξουμε μια πραγματικότητα χωρίς δεσμά και χωρίς αλυσίδες.
Γιατί, τελικά, δεν είναι «λογικό» 100 άνθρωποι να διαθέτουν περιουσία η οποία ισούται με το άθροισμα του ΑΕΠ όλων των χωρών της Αφρικής.
Μόνο ο «παραλογισμός» ενός συστήματος που έχει ως λογική του τη βαρβαρότητα μπορεί να διατείνεται ότι είναι «λογικό» 100 κεφαλαιοκράτες να έχουν περιουσία η οποία ξεπερνά τα υπάρχοντα όλου του πληθυσμού, του πληθυσμού των 1 δισεκατομμυρίου ανθρώπων, της Αφρικής!

ΤΟ «ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΟ», ΠΑΙΔΙΑ...

Εδώ και τριάντα χρόνια η Ελλάδα τελεί υπό καθεστώς... «κάθαρσης»! Ζούμε μια «κάθαρση» διαρκείας! Μια «κάθαρση» που δεν τελειώνει ποτέ!

*

«Κάθαρση» για τις υποκλοπές επί Τόμπρα.

«Κάθαρση» επί Κοσκωτά.

«Κάθαρση» για την ΑΓΕΤ.

«Κάθαρση» για το ξεπούλημα του ΟΤΕ.

«Κάθαρση» για τις φούσκες του χρηματιστηρίου.

«Κάθαρση» για τα Βατοπέδια.

«Κάθαρση» για τους «κουμπάρους» και τους «Πανάγους».

«Κάθαρση» για τα παραεκκλησιαστικά του Βαβύλη και τα παραδικαστικά του - πώς τονε λέγανε.

«Κάθαρση» για τα «διπύθμενα», «κάθαρση» και για τα μονοπύθμενα των εφοπλιστών.

«Κάθαρση» για τα δομημένα, «κάθαρση» και για τα... αδόμητα ομόλογα.

«Κάθαρση» για τη «Ζήμενς».

«Κάθαρση» για τα υποβρύχια.

«Κάθαρση» για τις επόμενες υποκλοπές, του τριγώνου περί την αμερικάνικη πρεσβεία.

«Κάθαρση» για τα «κότερα», «κάθαρση» και για τα «αναψυκτήρια».

«Κάθαρση» για τα «φρουτάκια».

«Κάθαρση» για τους χαμένους φακέλους της «Φαράν», «κάθαρση» και για το έγκλημα του «Σαμίνα», «κάθαρση» και για το έγκλημα του «Sea Diamond».

«Κάθαρση» για τους βιντεοκομιστές, «κάθαρση» και για τους «εθνικούς εργολάβους και νταβατζήδες».

«Κάθαρση» θα 'χουμε και τώρα με τις λίστες...

*

«Κάθαρση», «κάθαρση», κάθαρση» κι, όμως, αδερφάκι μου η βρώμα βρώμα!

Πουθενά αλλού στον κόσμο τόσοι πολλοί λακέδες του συστήματος της πολιτικής και μιντιακής αποφοράς και της δυσωδίας δεν έχουν αφιερωθεί τόσο ολόψυχα και τόσο μακροχρόνια στην καταπολέμηση των «λεκέδων». Αλλά οι λεκέδες λεκέδες!

Τίποτα δεν τους καθαρίζει. Τίποτα. Λέτε να φταίει το «απορρυπαντικό»; Εκείνο με τους μπλε και πράσινους κόκκους...

*Δημοσιεύθηκε στον "Ριζοσπάστη" την Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Ποίημα της εβδομάδας 314

Συνέντευξη

Φυσικά και ονειρεύομαι

Ζει κανείς μόνο μ’ ένα ξερό μισθό;

Πόσο συχνά;

Κάθε που εγκαταλείπουν συχνότατα όλοι.

Επηρεάζουν τους απόντες τα όνειρα μας;

Βέβαια. Το ξανασκέφτονται καλά

και μάλλον μετανιώνουν οριστικά τους όλοι.

Είναι ελευθέρα η είσοδος;

Όχι εντελώς. Ζητάω την άδεια του ονείρου

πριν ελπίσω, Μου την δίνει εν γένει

μαζί με κάποιες οδηγίες αυστηρές.

Να πιστέψω δίχως να αγγίξω

να μην μιλήσω διόλου στον καπνό

γιατί είναι υπνοβάτης και θα πέσει

μόνο δια του βλέμματος ν’ αφήσω

το αίτημα μου στην κρεμάστρα

ό,τι μου δοθεί να το δεχτώ

κι ας μην έχει καμιά ομοιότητα

μ’ αυτό που ζωγραφίζει η έκκλησή μου

θα την επανεύρει μόλις ξαναχαθεί.

Ένα μόνο δε μου δίνει το όνειρο

Το όριο. Ως πού να κινδυνέψω.

Γιατί τότε πια δε θα ήταν όνειρο.

Θα’ ταν γεράματα.

Κική Δημουλά

ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ρεζίλι έχει γίνει διεθνώς η Ελλάδα ως η χώρα-κορόιδο που δανείζεται εκατοντάδες δισεκατομμύρια μετατρεπόμενη οικιοθελώς σε υπόδουλο προτεκτοράτο, προκειμένου να πληρώνει ηλιθίως τους κάθε είδους κερδοσκόπους που θησαυρίζουν ξεπουπουλιάζοντάς την! Έχουμε φτάσει ως κράτος στο πρωτοφανές σημείο ξεφτίλας να αποκομίζει κέρδη της τάξης του 40% ή 80% εμπορευόμενη ελληνικά ομόλογα ακόμα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Η κυβέρνηση «Κουίσλινγκ» Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη ικετεύει τώρα τους Ευρωπαίους να της δώσουν ως βοήθεια τα … κέρδη (!) που έχει βγάλει η ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα.

Δεν υπάρχει κατηγορία κερδοσκόπων που να μην κάνει Πάσχα στην υγεία των Ελλήνων. Στις 21 Δεκεμβρίου 2012 η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ πλήρωσε «στη ζούλα», αθόρυβα, χωρίς κανένας να το πάρει χαμπάρι, στο ακέραιο της τιμής του ένα ομόλογο αξίας 250 εκατομμυρίων ευρώ σε κερδοσκοπικό οίκο – «γύπα» που είχε αρνηθεί να μπει στο «κούρεμα» του Βενιζέλου κι έτσι αποκόμισε κέρδος αστρονομικό. Άλλος οίκος – «γύπας» περιμένει να εισπράξει 240 εκατομμύρια στις 26 Μαρτίου, ενώ ακολουθούν τρεις ακόμη τον Απρίλιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, που θα κάνουν πολύ πιο γερή μπάζα, εισπράττοντας 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Και η ΕΚΤ πάντως θα κάνει πάλι το δικό της πάρτι εις υγείαν των κορόιδων. Στις 20 Φεβρουαρίου θα πάρει ένα πολύ διακριτικό «ορντέβρ» 140 εκατομμυρίων, αλλά και τα δύο κύρια πιάτα θα έρθουν το Μάιο και τον Αύγουστο, οπότε η εθελόδουλη κυβέρνηση της Αθήνας θα πρέπει να πληρώσει στην ΕΚΤ 4,1 και 1,9 δισεκατομμύρια ευρώ αντιστοίχως – δηλαδή 6 δισ. συνολικά! Δεν θα μείνουν παραπονεμένοι φυσικά και οι υπόλοιποι δανειστές. Μέσα στο πρώτο τρίμηνο της νέας χρονιάς, η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει περίπου 2 δισ. ευρώ σε τόκους και το υπόλοιπο του έτους άλλα 4,6 δισεκατομμύρια – δηλαδή πάνω από 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά για τόκους μέσα στο 2013.

Δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Στις 11 Ιανουαρίου η κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει έντοκα γραμμάτια ύψους 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Θα τα αποπληρώσει ή θα αναγκάσει τις ανακεφαλαιοποιημένες ελληνικές τράπεζες να δεχθούν να τα αντικαταστήσουν με νέα έντοκα γραμμάτια. Θα το μάθουμε σε πέντε μέρες, αν και ο αρχικός προγραμματισμός είναι αυτή τη φορά να πληρωθούν τα έντοκα γραμμάτια ώστε να μπορούν να εκδοθούν άλλα μετά από μερικούς μήνες, όταν η κατάσταση γίνει ακόμα πιο ασφυκτική από πλευράς ρευστότητας του Δημοσίου. Δεν ξεχνάμε φυσικά ότι για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, έχουν ήδη εκταμιευτεί 16 δισ. ευρώ και αναμένεται να τους δοθούν μέσα στον Ιανουάριο άλλα 7,2 δισ., ανεβάζοντας το συνολικό ποσό για τις τράπεζες στα 23,2 δισ. ευρώ, τα οποία χρεώνεται ο ελληνικός λαός. Δεν έχουμε επίσης καθαρή εικόνα αυτή τη στιγμή αν τα 11,3 δισ. ευρώ της επαναγοράς των ομολόγων θα υπολογιστούν στις εισροές των δανειακών δόσεων συνολικού ύψους 52,4 δισ., ευρώ που έχει ανακοινωθεί ότι θα λάβει η κυβέρνηση Σαμαρά μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Η ουσία πάντως είναι ότι όλα τα δάνεια πέφτουν καταβόθρα της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, όπως το διαμόρφωσαν τα «δίδυμα της συμφοράς» Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμου – Βενιζέλου και Σαμαρά – Στουρνάρα, οι οποίοι πρέπει να πληρώσουν τα δεινά που συσσώρευσαν στον ελληνικό λαό.

Το οικονομικό έγκλημα που έχουν διαπράξει είναι ασύλληπτο. Από το Μάιο του 2010 που ο κατάπτυστος Γιώργος Παπανδρέου οδήγησε την Ελλάδα στο καθεστώς εσχάτης υποτέλειας του Μνημονίου μέχρι και το Δεκέμβριου του 2012, δηλαδή μέσα σε μόλις δυόμισι χρόνια, οι αχρείοι αυτοί πολιτικοί εγκληματίες «φέσωσαν» τη χώρα με νέα δάνεια ύψους 182,9 δισ. ευρώ! Πρόκειται για ποσό ασύλληπτο, καθώς σε δυόμισι δανείστηκαν ποσό ίσο …με το ΑΕΠ της Ελλάδας το 2013, το οποίο εκτιμάται στον προϋπολογισμό από την κυβέρνηση ότι θα είναι 183 δισ. ευρώ και πιθανότατα θα είναι μικρότερο! Δανείστηκαν το ΑΕΠ της χώρας σε δύομισι χρόνια υποδουλώνοντας οικονομικά και πολιτικά την Ελλάδα, εξαθλίωσαν τους Έλληνες στερώντας τους μεσοσταθμικά το ένα τρίτο του εισοδήματός τους, κατέλυσαν όλες τις εργασιακές κατακτήσεις και δικαιώματα ενός αιώνα και ως απόρροια αυτής της πολιτικής τους, έχουν φέρει τη χώρα σε κατάσταση ουσιαστικής χρεωκοπίας, κάνοντας ταυτόχρονα πιο πλούσιους τους δανειστές και όλους τους κερδοσκόπους του πλανήτη. Δεν πρόκειται για ανικανότητα εκ μέρους των ηγετών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πρόκειται για ανελέητη εντολή και απαίτηση των Γερμανών καπιταλιστών να φτωχύνει δραματικά όλος ο πληθυσμός της Ελλάδας, αλλά και της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας κλπ. και εν συνεχεία για συνειδητή επιλογή του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Παπανδρέου και όλης αυτής της αισχρής συνομοταξίας πολιτικών να υλοποιήσουν το γερμανικό στόχο, φορτώνοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο οικονομικό βάρος στα λαϊκά στρώματα, εκπληρώνοντας έτσι το ταξικό μέρος της αποστολής τους.

Όσο ο λαός τους ανέχεται και δεν εξεγείρεται νομίζοντας ότι κάποιο θαύμα θα γίνει και η κατάσταση θα βελτιωθεί με μαγικό τρόπο, οι Γερμανοί και οι ντόπιοι γερμανοτσολιάδες θα λιώνουν αδίστακτα και ανελέητα τους εργαζόμενους, τους νέους, τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους. Ή αυτοί ή εμείς – και για την ώρα αυτοί έχουν το πάνω χέρι.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» το Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013.

Ναι στις ευχές, αλλά δεν φτάνουν ...

Εύχομαι σ' όλους υγεία, αγάπη και κάθε καλό για τη νέα χρονιά.  Ας έχουμε όμως υπ' όψη μας ότι δεν φτάνουν μόνο οι ευχές.  Κυρίως να σταματήσουμε να έχουμε αυταπάτες ότι θα μας σώζουν κάθε φορά αυτόκλητοι σωτήρες.  Να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας και να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.  Να σταματήσουμε τα δρομολόγια "από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη".  Να μη γυρεύουμε συνεχώς άλλοθι για τις επιλογές μας.  

Όταν, επί δεκαετίες, συνεχίζουμε να διατηρούμε στην "προσωπική και κοινωνική μας φορμόλη" το πολιτικό, κοινωνικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε μαζί του, με όλες τις συνέπειες.  Κόψτε τις αυταπάτες, είναι το πρώτο βήμα.  Βάλτε την αξιοπρέπεια στη ζωή σας, είναι το δεύτερο βήμα.  Τα υπόλοιπα θα τα βρείτε μόνοι σας.