Ποίημα της εβδομάδας 334

Στ' ακρωτήρια της ύπαρξης

Νύχτα μπήκα από την κερκόπορτα

κατάκτησα την πόλη, την εκούρσεψα

κάρφωσα το κοντάρι της σημαίας μου

στο δονούμενο χώμα της κι είπα :

«Τούτο το κάστρο είναι πια δικό μου !»

Και το πρωί στο φως του ήλιου είδα

πως ήμουνα στη μέση μιας ερήμου

μονάχος με τον ίσκιο μου.

Γιώργης Μανουσάκης

Μεταθέσεις και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών, Μάης 2013

Ανακοινώθηκαν από την Ε.Ε.Υ. μεταθέσεις και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών:

Μεταθέσεις και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών Δημοτικής Εκπαίδευσης

Μεταθέσεις και τοποθετήσεις Εκπαιδευτικών Προδημοτικής Εκπαίδευσης

Μεταθέσεις και τοποθετήσεις Εκπαιδευτικών Ειδικής Εκπαίδευσης

Ποίημα της εβδομάδας 333

Πάψετε πια...

Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου,

τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε,

κι αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια:

το πιο φρικτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε!

Τι; Πάλι να γυρίσουμε στη βαρετήν Ιθάκη

στις μίζερες τις έγνοιες μας και τις φτηνές χαρές μας

και στην πιστή τη σύντροφο, που σαν ιστόν αράχνης

ύφαινε την αγάπη της γύρω από τη ζωή μας;

Πάλι να ξέρουμε από πριν το αύριο τι θα 'ναι

και να μη νιώθουμε καμιά λαχτάρα ν' ανατείλη,

πάλι σαν τους ανήλιαστους καρπούς που μαραζώνουν

και πέφτουν σάπιοι καταγής να μοιάζουν τα όνειρά μας;

Κώστας Ουράνης

Σχολικές εμπειρίες από σχολείο στο Kranj της Σλοβενίας

            Στις 11-15 Μαρτίου 2013, στα πλαίσια του προγράμματος Comenius στο οποίο συμμετέχει το σχολείο μας, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε ένα σχολείο στην πόλη Kranj στη Σλοβενία. Στη συνάντηση συμμετείχαν αντιπροσωπείες δασκάλων από όλα τα σχολεία που συμμετέχουν στο πρόγραμμα: Ηνωμένο Βασίλειο, Τουρκία, Γερμανία, Σουηδία και Φινλανδία. Στη συνάντηση συμμετείχαν 11 δάσκαλοι από τα συνεργαζόμενα σχολεία.

Το συγκεκριμένο σχολείο που επισκεφτήκαμε είναι ένα μεγάλο συγκρότημα στο οποίο λειτουργούν Νηπιαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο.  Εντυπωσιάζουν με την πρώτη ματιά ο πλούσιος εξοπλισμός του σχολείου, η πολύ καλή οργάνωση, η ηρεμία και ευγένεια των παιδιών καθώς και η πολύ ζεστή ατμόσφαιρα που δημιουργεί η φιλοξενία των ανθρώπων. Κατά την πρώτη μέρα της υποδοχής μας στο σχολείο, μας παρουσίασαν παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια σε μια όμορφη τελετή.  Στην τελετή υποδοχής παρέστησαν ο Δήμαρχος της πόλης και η υπεύθυνη του Τοπικού Γραφείου Εκπαίδευσης.  Όλες οι αντιπροσωπείες από τα συνεργαζόμενα σχολεία είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τη χώρα μας και το σχολείο μας.

Στη συνέχεια είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε αρκετές τάξεις του Δημοτικού σχολείου και του Νηπιαγωγείου, να παρακολουθήσουμε μαθήματα, να συνομιλήσουμε με τους δασκάλους και τα παιδιά.  Αξίζει να σημειωθεί πως σε κάθε τάξη οι δάσκαλοι είχαν όλα τα εφόδια για να κάνουν με επάρκεια τη δουλειά τους.  Ο καλός εξοπλισμός του σχολείου επεκτείνεται και σε άλλους τομείς που για εμάς ήταν εντυπωσιακό.  Το σχολείο, όπως και κάθε σχολείο στη Σλοβενία, διαθέτει τη δική του κουζίνα με το απαραίτητο προσωπικό.  Τα παιδιά τρώνε πλούσιο γεύμα το μεσημέρι στο χώρο του εστιατορίου.  Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις μικρά παιδιά της Α’ τάξης και τις δεξιότητες που έχουν αναπτύξει:  να πλένουν τα χέρια τους πριν μπουν στο εστιατόριο, να παίρνουν με τη σειρά τους το δίσκο με τα φαγητά (σούπα, σαλάτα, κυρίως πιάτο, ψωμί, επιδόρπιο), να κάθονται ήσυχα στο τραπέζι και να τρώνε, μετά να πηγαίνουν να καθαρίζουν το δίσκο τους στο χώρο διαχωρισμού των υλικών για ανακύκλωση και να τον παραδίδουν στο προσωπικό της κουζίνας για καθαρισμό.  Και όλα αυτά με απόλυτη τάξη και ηρεμία!!!  Στο χώρο του σχολικού εστιατορίου πρόσφεραν και σε μας το καθημερινό μεσημεριανό γεύμα.

Μέσα σε κάθε τάξη υπάρχει ειδικός χώρος για τις οδοντόβουρτσες των παιδιών.  Μετά από κάθε γεύμα τα παιδιά θα πλύνουν τα δόντια τους.  Στην τάξη υπάρχει ειδική αφίσα – πίνακας που καταγράφονται τα αποτελέσματα της μηνιαίας οδοντιατρικής εξέτασης των παιδιών.  Η οδοντίατρος έχει την έδρα της στο χώρο του σχολείου και είναι υπεύθυνη και για όλους τους ενήλικες της κοινότητας.

Έξω από κάθε αίθουσα υπάρχει ειδικός χώρος, στους άνετους μεγάλους διαδρόμους, στον οποίο τα παιδιά αφήνουν τα προσωπικά τους είδη (σακάκια, μπουφάν, παπούτσια, τσάντες κλπ).  Τα παιδιά μέσα στο σχολείο κυκλοφορούν με τις παντόφλες τους.  Όλα τακτοποιημένα, με τάξη και απίστευτη ηρεμία.  Έξω από την είσοδο του σχολείου υπάρχει ειδικός χώρος στάθμευσης ποδηλάτων.  Πολλά παιδιά έρχονται στο σχολείο με το ποδήλατο.  Σκεφτείτε και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα αυτή και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα.

Το σχολείο διαθέτει δύο mini-bus.  Οι οδηγοί τους είναι υπεύθυνοι πολυτεχνίτες που αναλαμβάνουν κάθε είδους εργασία που χρειάζεται στο σχολείο.  Υπάρχουν επίσης δύο κλειστές αίθουσες αθλοπαιδιών.  Μια μικρή για τις μικρές τάξεις του Δημοτικού και μια μεγάλη για τις μεγαλύτερες τάξεις και το Γυμνάσιο.  Στο σχολείο ανήκει και ένα άλλο μικρότερο γειτονικό Δημοτικό σχολείο το οποίο είχαμε, επίσης, την ευκαιρία να επισκεφτούμε.  Το σχολείο αυτό έχει περίπου 70 μαθητές, από Α΄ - Ε΄ τάξη του Δημοτικού και είναι εξίσου πολύ καλά εξοπλισμένο, με μικρή κλειστή αίθουσα αθλοπαιδιών και μικρό εστιατόριο.  Το φαγητό έρχεται από την κουζίνα του γειτονικού Νηπιαγωγείου.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς των συνεργαζόμενων σχολείων, για την πορεία του κοινού μας προγράμματος, "Fit, fair, successful", τις δραστηριότητες που έχουν ήδη γίνει στα σχολεία μας, καθώς και να προγραμματίσουμε τις επόμενες επισκέψεις και δράσεις μας.  Σε συγκέντρωση όλου του εκπαιδευτικού προσωπικού του σχολείου που μας φιλοξενούσε, οι αντιπροσωπείες από όλα τα σχολεία των χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα παρουσίασαν το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας τους και ακολούθησε συζήτηση.  Συνάδελφοι του σχολείου μας παρουσίασαν αρκετές ενδιαφέρουσες πρακτικές προτάσεις για υλοποίηση στα πλαίσια του προγράμματός μας.

Άλλο ενδιαφέρον στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος της Σλοβενίας είναι η εφαρμογή αποκεντρωτικής πολιτικής από πλευράς του Υπουργείου Παιδείας. Με τον τρόπο αυτό, ο Διευθυντής της κάθε σχολικής μονάδας έχει πολύ σημαντικές αρμοδιότητες και ουσιαστικά αποφασίζει για το καθετί που αφορά το σχολείο του: Πρόσληψη και απόλυση προσωπικού (εκπαιδευτικού και βοηθητικού), εξοπλισμό,  εκπαιδευτικά προγράμματα, κλπ.  Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Διευθυντής εκλέγεται, για πενταετή θητεία, από το προσωπικό του σχολείου.  Όσοι πληρούν τα προσόντα μπορούν να αιτηθούν τη θέση και αφού ελεγχθούν τα προσόντα τους από το Υπουργείο, το προσωπικό θα αποφασίσει για το Διευθυντή του σχολείου.  Το προσωπικό θα ανανεώσει ή όχι τη θητεία του Διευθυντή κάθε πέντε χρόνια.  Σκεφτείτε πόσες υπηρεσίες, αρμόδιοι και αναρμόδιοι εμπλέκονται στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα για όλα αυτά τα θέματα (Υπουργείο, Ε.Ε.Υ., Σχολική Εφορεία, Επαρχιακά Γραφεία, Επιθεωρητές, Σύνδεσμοι Γονέων, Δήμοι, κλπ).  Δεν είναι παράξενο να σκεφτείτε ότι: «Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει».

Είναι καιρός να αναρωτηθούμε πού μπορούμε να φτάσουμε συνεχίζοντας να μεταβάλλουμε τα σχολεία μας, κάθε χρόνο, σε κέντρα διερχομένων.  Χωρίς σταθερό προσωπικό και ηγεσία ποιο όραμα μπορούμε να δημιουργήσουμε για τα σχολεία μας;   Πώς θα παρέχουμε σωστή παιδεία, στις δύσκολες στιγμές που περνάμε, όταν δεν επενδύσαμε στους τομείς της εκπαίδευσης που είχαμε ανάγκη;  Οι χώρες αυτές, που περνούν παρόμοιες δυσκολίες, έχουν για χρόνια σωστές δομές, πλούσιο εξοπλισμό στους βασικούς τομείς, υποδομές προσφοράς στα παιδιά και μπορούν να στηρίξουν παιδιά, γονείς και δασκάλους.  Είναι με θλίψη που αντικρίζουμε τη δική μας κατάσταση:  Για μήνες πελαγοδρομούσαμε για να καταφέρουμε να παρέχουμε ένα σάντουιτς σε μερικά παιδιά!  Δεν έχουμε ούτε ένα σχολείο που να διαθέτει εστιατόριο, όταν σ’ αυτές τις χώρες έχουν, εδώ και δεκαετίες, σ’ όλα τα σχολεία τους.   Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα.  Πρέπει να αναρωτηθούμε σε ποιους τομείς επενδύαμε όλα αυτά τα χρόνια.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για τη θερμή φιλοξενία που είχαμε στη Σλοβενία και την προθυμία όλων να λύσουν κάθε μας απορία. Είναι πεποίθησή μας πως έχουμε να κερδίσουμε πολλά αν έχουμε τη διάθεση να μελετήσουμε την πείρα άλλων χωρών στον εκπαιδευτικό και σ’ άλλους κοινωνικούς τομείς.  Υπάρχουν στοιχεία που μπορούν να μας δώσουν λύσεις σε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.  Χωρίς μιμητισμούς, αλλά με προσεκτική μελέτη, μπορούμε να υιοθετήσουμε εκείνα τα στοιχεία που μας είναι χρήσιμα και να αποφύγουμε τις κακοτοπιές και τις ιδέες του μαρασμού βασικών τομέων της παιδείας που μερικοί μας εισηγούνται ως νέες.

            Οι συνάδελφοι του σχολείου είχαν την καλοσύνη να μας γνωρίσουν την πόλη τους, Kranj, και την πρωτεύουσα της χώρας τους, Ljubljana, με τη βοήθεια ξεναγού.  Έτσι είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας που μας φιλοξενούσε.  Επισκεφτήκαμε, επίσης, πολλά ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία, αρχαιολογικούς τόπους και τουριστικά αξιοθέατα.

            Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία και ήδη αισθανόμαστε βαριά την ευθύνη να ανταποκριθούμε επάξια στη ζεστή φιλοξενία που είχαμε στη Σλοβενία, όταν τον επόμενο Οκτώβριο, στα πλαίσια του προγράμματος, το σχολείο μας θα φιλοξενήσει τους δασκάλους από τις άλλες συνεργαζόμενες χώρες.

Κωνσταντίνος Μανίκας ο Μαθητής που αφησε αφωνο όλο το Facebook

Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 10 Λύκειο Δραπετσώνας.
Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.

Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου , μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου ,που «κινδυνεύει» απ αυτήν.

Τι λέτε;;;;;
Τι μέλλον έχω , -εξαιτίας σας - κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;;;;

Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.

- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;

- Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;

- Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό , δεν περισσεύουν -όχι για να μου πάρει παπούτσια- αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ τον πάγκο του παζαριού;;;;;

- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;

- Ποιος τον συκοφάντησε ,τον απείλησε με επιστράτευση , απόλυση -αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές- όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;

- Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, στο Πανεπιστήμιο;

- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;

- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;

- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ την πείνα;

- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;

- Ποιος οδήγησε 4000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;

- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;

Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;;;;

Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου , με την απεργία , θα καταστρέψουν τα όνειρα μου.

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα -όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία-;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης ;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;

Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου , σ όλη τη χώρα.

Δάσκαλοι μου , έχετε υποχρέωση απέναντι σ όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ .
Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει.

Όποια υποχώρηση και να κάνετε , όποια νίκη της κυβέρνησης , θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω , να ονειρεύομαι , να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Στους γονείς , τους συμμαθητές μου και σ όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:

Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;

Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;

Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;

Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα ;

Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη ;

Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού , αξιοπρέπειας μαχητικότητας η παράδειγμα υποδούλωσης;;;

Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι ;

Από αύριο κιόλας , καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ' ένα τραγούδι , ένα σύνθημα : «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες»

Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία .

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας ,το γέλιο των παιδιών σας.

ΥΓ. όχι από ματαιοδοξία αλλά για να στερήσω από κάποιους το γελοίο επιχείρημα πως «απλά θέλω να χάσω μαθήματα» , παραθέτω τους βαθμούς μου.

 

Ποίημα της εβδομάδας 332

Ο διάβολος τραγούδησε σωστά

«Ο άγγελος δεν ξέρει τίποτ' απ' την

ομορφιά του αγγέλου.
Εγώ, μονάχα εγώ,
Που πρόδωσα τη φύση μου
-Την πρώτα αγγελική-
Τώρα μπορώ σωστά να τη λατρέψω
Να εφαρμόσω ολόκληρος απάνω της
Ρουφώντας με φιλιά τη μεταμέλεια
Να ονειρευτώ, να ερωτευτώ το απαρνημένο».

Αντώνης Φωστιέρης

Η επιστράτευση θα ρίξει το μνημόνιο. Αν το πιστέψουμε

Αρκεί ένα τεράστιο πάρτυ μαθητών, καθηγητών και εργαζομένων για να τελειώσουμε με την Τρόικα.

Ο κόσμος το έχει καταλάβει. Ο πανικός στην κυβέρνηση και στα γραφεία των αργυρώνητων δημοσιογράφων δεν είναι τυχαίος. Αυτή η απεργία των καθηγητών μπορεί να φέρει το τέλος του μνημονίου. Αρκεί να το πιστέψουμε.

Η μάχη έχει ξεφύγει από τα πλαίσια της εκπαίδευσης και μπορεί να οδηγήσει σε γενική απεργία και ανατροπή της κυβέρνησης.

Μια τέτοια κινητοποίηση όμως δεν μπορεί ούτε να ξεκινήσει χωρίς τη συμμετοχή μιας συγκεκριμένης ομάδας: των μαθητών. Μάγκες αν πιστεύετε ότι με την ανεργία των νέων στο 64.2% υπάρχει οποιοδήποτε νόημα να δώσετε πανελλήνιες – και μάλιστα τη συγκεκριμένη εβδομάδα που σας το ζητούν – είστε καταδικασμένοι σε αφανισμό. Για την ακρίβεια είστε τόσο ανόητοι όσο και οι πατεράδες σας και οι μανάδες σας, που σας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Είναι σαν να φοράτε γάντια για να αντιμετωπίσετε μια χιονοστιβάδα. Αλλά το ξέρετε καλά ότι εσείς δεν είστε σαν τους άλλους. Και σε αυτή τη μάχη… δεν φοράμε γάντια.

Τα σχολεία πρέπει να τεθούν υπό κατάληψη από τους ίδιους τους μαθητές που θα προστατεύσουν τους καθηγητές τους – είναι άλλωστε πολύ πιο ώριμοι από αυτούς για να το κάνουν. Οι επιτηρητές πρέπει να βρουν λουκέτα μπροστά τους. Φροντίστε να τους ξεκουφαίνει η μουσική που θα παίζετε στη διαπασών από τεράστια ηχεία.

Οι τοίχοι των σχολείων, που καταρρέουν από την εγκατάλειψη, θα είναι γεμάτοι γκράφιτι και συνθήματα. Οι δυνάμεις της αστυνομίας που θα επιχειρήσουν να σπάσουν τις καταλήψεις σας θα φύγουν πασαλειμένες με νερό και αλεύρι- όπως ακριβώς τους κάνατε το Δεκέμβριο του 2008, όταν σκότωσαν το συμμαθητή σας.

Μη φοβάστε όμως. Αυτή τη φορά θα είναι μαζί σας.

Οι γενιές των μεγαλύτερων, που τους τριβέλιζαν τα μυαλά στα θρανία με τις ειρηνικές επαναστάσεις του Γκάντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ήρθε η στιγμή να αποδείξουν τι έμαθαν όλα αυτά τα χρόνια. Ο Γκάντι καλούσε σε γενικευμένη ανυπακοή απέναντι στον κρατικό μηχανισμό. Και αυτό μπορεί να γίνει.

Τα θέματα των εξετάσεων δεν πρέπει να φτάσουν στα σχολεία και αυτοί που μπορούν να τα μπλοκάρουν ξέρουν πως να το κάνουν. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν πρέπει να αφήσουν τα θέματα να περάσουν από το δορυφορικό σύστημα που χρησιμοποιείται στα εξεταστικά κέντρα. Αν χρειαστεί να κοπούν τα τηλέφωνα ας το αναλάβουν άλλοι συνάδελφοί τους. Αν τα στείλουν με κούριερ θα βρουν τους δρόμους μπλοκαρισμένους από τους εργαζόμενους στους δήμους.

Τα κόμματα της αριστεράς το κατάλαβαν, έστω και με καθυστέρηση, και θα είναι εκεί. Η ΔΑΚΕ, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, δεν μάσησε στις απειλές αναγκάζοντας τον Σαμαρά να διαγράψει τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ. Οι αστείες επιθέσεις από τους κλόουν της πολιτικής και τους παπαγάλους των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων απλώς επιβεβαιώνουν την ορθότητα των επιχειρημάτων των καθηγητών.

Τα μεγάλα συνδικάτα μπορούν να παραλύσουν τη χώρα. Είναι η τελευταία τους ευκαιρία να αποδείξουν ότι είναι κάτι περισσότερο από μηχανισμοί υπουργοποίησης συνδικαλιστών. Διαφορετικά θα έχουν διαλυθεί και αυτά σε λιγότερο από ένα χρόνο.

Οι καλλιτέχνες προλαβαίνουν να ετοιμάσουν τις συναυλίες τους και τις αυτοσχέδιες παραστάσεις τους. Ας αποδείξουν ότι νοιάζονται για κάτι παραπάνω από τις χαμένες τους επιδοτήσεις και τα κατειλημμένα, από μετανάστες, παγκάκια.

Οι ποδηλάτες μπορούν να κυκλώσουν τα σχολεία και οι οδηγοί ταξί να τους προστατεύσουν. Όλοι θα είναι εκεί σε ένα τεράστιο πάρτυ. Και… δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.

Πριν από 70 χρόνια οι Έλληνες ανέτρεψαν την επιστράτευση που προωθούσε η κυβέρνηση των δοσίλογων για να προσφέρει δωρεάν εργατικό δυναμικό στη Γερμανία. Το 2013 μπορούν να το ξανακάνουν. Οι Ισπανοί μόλις πέτυχαν μια πρώτη νίκη απέναντι στα σχέδια διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης που επιχειρούσε η δική τους τρόικα με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Το μήνυμα ελήφθη. Είναι η καλύτερη στιγμή να τους ανατρέψετε και η Ευρώπη θα ακολουθήσει.

Αρκεί να το πιστέψετε.

Evrywhere I hear the sound of marching, charging feet, boy
Cause summers here and the time is right for fighting in the street, boy

Αρης Χατζηστεφάνου

Το καμπανάκι του Σταυράκη

ΣΕ ΑΛΛΕΣ χώρες αν καταρρεύσει ένα γεφύρι, ο υπουργός Συγκοινωνιών δεν θα ξεμπερδέψει λέγοντας «δεν είμαι μηχανικός ούτε εργολάβος», αλλά την επομένη θα παραιτηθεί. Ακόμα κι αν η πτώση του γεφυριού έχει προκαλέσει μόνο υλικές ζημιές. Στην Κύπρο συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πάντα κάποιος άλλος φταίει. Όταν κατέρρεε οικονομικά η Κύπρος, υπουργός Οικονομικών ήταν ο Χαρίλαος Σταυράκης. Ο οποίος ούτε στιγμή δεν ένιωσε την παραμικρή ευθύνη. Αντίθετα, είναι πεπεισμένος πως έκανε ό,τι μπορούσε. Κι ενώ όλοι τον θυμούνται να λέει «πετάει η οικονομία της Κύπρου», αυτός θυμάται τον εαυτό του να κτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου. Το οποίο καμπανάκι δεν ακούστηκε ποτέ, ούτε μέσα στην Κυβέρνηση, ούτε πάρα έξω. Που ακόμα κι αν δεχτούμε πως το κτυπούσε, αν μη τι άλλο στον Πρόεδρο, αλλά ο Πρόεδρος δεν το άκουγε, γιατί δεν έκανε κάτι πιο δραστικό; Γιατί δεν παραιτήθηκε αν μη τι άλλο και να κτυπήσει σειρήνες; Παρέμεινε στη θέση του κτυπώντας ένα καμπανάκι που δεν ακουγόταν ή έχοντας εκ των υστέρων τη φαντασίωση πως κτυπούσε καμπανάκι, μέχρι που ανασχηματίσθηκε και έγραψε το περίφημο βιβλίο του, εξακολουθώντας να διατείνεται πως έφταιγαν όλοι οι άλλοι άλλα όχι αυτός για ό,τι συνέβαινε.

Αφού πήρε αποχωρώντας από την Τράπεζα Κύπρου, όπως αποκάλυψε ο ίδιος ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής, μισό εκατομμύριο ως μπόνους και άλλα δύο εκατομμύρια ως ταμείο Προνοίας, παραλείποντας μάλιστα να πληρώσει τους ανάλογους φόρους, έρχεται σήμερα να επιρρίψει ευθύνες στις τράπεζες για το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκε η Κύπρος. Και σίγουρα διαχωρίζει τα δικά του μπόνους από τα μπόνους των άλλων. Αυτός άξιζε τα λεφτά του, ενώ οι υπόλοιποι δεν στάθηκαν, όπως είπε, στο ύψος των περιστάσεων.

Κάτι που δεν ρωτήθηκε από την Επιτροπή αλλά θα θέλαμε εμείς να ρωτήσουμε: Αυτά τα 2,5 εκατομμύρια που πήρε από την Τράπεζα Κύπρου ως πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος, λογικά θα πρέπει να τα άφησε στην τράπεζα που τον έθρεφε τόσα χρόνια και την οποία, λογικά, θα πρέπει να εμπιστευόταν. Κουρεύτηκαν και έμεινε με λίγες εκατοντάδες χιλιάδες; Δεν εμπιστευόταν την τράπεζα που διεύθυνε και έβαλε τα εκατομμύρια του κάτω από το μαξιλάρι και γλύτωσαν;

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 9-5-2013

Ποίημα της εβδομάδας 331

Πειρατές των ονείρων μας

Πλιατσικολόγοι των ονείρων μας, έκαναν γιουρούσι.

Πετσόκοψαν τους πόθους και τις ελπίδες μας,

ζητάν να διαφεντεύουν και τη σκέψη μας.

Πειρατές, στις θάλασσες των αγώνων μας, αρμενίζουν

και αρπάζουν τους καρπούς των θυσιών του λαού μας.

Φτιασιδωμένοι ρήτορες στις πλατείες γυρίζουν

κι αναχαράζουν τις ψευτιές και τις απάτες.

Σαν σαλταδόροι στη νυχτιά πηδήσανε τη μάντρα

και στα κρυφά αρπάζουμε τ’ άνθη της λευτεριάς.

«Σίσυφος»

Φίλος που προτιμά το ... φιλολογικό ψευδώνυμο.  Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη συνεισφορά του.

ΟΠΑΠ

Τα κέρδη του ΟΠΑΠ είναι:
το 2002 - 318 εκατ. ευρώ,
το 2003 - 381 εκατ. ευρώ,
το 2004 - 479 εκατ. ευρώ,
το 2005 - 458 εκατ. ευρώ,
το 2006 - 600 εκατ. ευρώ,
το 2007 - 609 εκατ. ευρώ,
το 2008 - 729 εκατ. ευρώ,
το 2009 - 594 εκατ. ευρώ,
το 2010 - 579 εκατ. ευρώ,
το 2011 - 543 εκατ. ευρώ
το 2012 - 505 εκατ. ευρώ

*

Συνολικά, δηλαδή, την περίοδο 2002 - 2012,
τα κέρδη του ΟΠΑΠ ανήλθαν στα 5,795 δισεκατομμύρια ευρώ!
Γιατί, λοιπόν, τον ξεπουλάνε;
Για να απαλλάξουν το λαό από τα χρέη;
Μα ο ΟΠΑΠ δεν έχει χρέη. Εχει κέρδη. Αστρονομικά κέρδη!
Είναι προφανές:
Ο λόγος που ξεπουλάνε τον ΟΠΑΠ είναι αυτό ακριβώς: ότι ο ΟΠΑΠ έχει κέρδη.
Γι' αυτό τον ξεπουλάνε:
Επειδή έχει κέρδη!
Τον ξεπουλάνε επειδή δεν τους αρκεί ότι ο - ήδη - κατά 66% «μετοχοποιημένος» ΟΠΑΠ αρμέγεται - ήδη - από τους ιδιώτες, «νταβατζήδες», «επενδυτές».
Θέλουν να τον αρμέγουν ολόκληρο. Οι «σωτήρες», δηλαδή, θέλουν να χαρίσουν στην τάξη των κεφαλαιοκρατών, που ήδη αρμέγει τον ΟΠΑΠ, τα (αστρονομικά) κέρδη του, στο σύνολό τους.
Λένε ότι «αποκρατικοποιούν», «μετοχοποιούν», «ιδιωτικοποιούν», δηλαδή ξεπουλάνε, για να «σώσουν» την Ελλάδα. Για να απαλλάξουν το λαό από τα χρέη των (κατ' όνομα) κρατικών επιχειρήσεων. Για να φέρουν λεφτά στα ταμεία του κράτους.
Στην πραγματικότητα, ξεπουλάνε, για να μπουκώσουν με χρήμα, για να διασφαλίσουν κέρδη, πολλά περισσότερα κέρδη, στους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, του πραγματικού λόγου του ξεπουλήματος, είναι η υπόθεση του ΟΠΑΠ.

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 26-4-2013

ΠΟΕΔ: ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

ΠΟΕΔ: ΤΑΚΤΙΚΕΣ  ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ  ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ  ΔΑΣΚΑΛΩΝ την Τρίτη, 14 Μαΐου, 2013

Λευκωσία, 25 Απριλίου, 2013

Η ΠΟΕΔ καλεί τα μέλη της σε Τακτικές Επαρχιακές Συνελεύσεις που θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη, 14 Μαΐου, 2013, στις 5 το απόγευμα, στα πιο κάτω κέντρα :

ΛΕΥΚΩΣΙΑ    :    Κεντρικά Γραφεία ΠΟΕΔ, Λευκωσία (Ε΄ όροφος)
ΛΕΜΕΣΟΣ    :    Κ΄ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ    :    Γ΄ Δημοτικό Σχολείο Παραλιμνίου
ΛΑΡΝΑΚΑ     :    Α΄ Δημοτικό Σχολείο Αγίου Λαζάρου
ΠΑΦΟΣ    :    Επαρχιακό Γραφείο ΠΟΕΔ Πάφου
ΜΟΡΦΟΥ    :    Δημοτικό Σχολείο Αστρομερίτη

Οι εκτοπισμένοι συνάδελφοι μπορούν να παρευρεθούν στη Συνέλευση οποιουδήποτε Γραφείου.

Η Ημερήσια Διάταξη περιλαμβάνει :

1.     Λογοδοσία της Επαρχιακής Επιτροπής από τον Πρόεδρό της για τα Πεπραγμένα του χρόνου που πέρασε.
2.     Θέματα που θα εγγραφούν για συζήτηση.

ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΠΟΕΔ.

1η Μάη 1886: «Κύριοι δικαστές...»

Αυτοί που επιδιώκουν να γυρίσουν τη ζωή του εργάτη δύο αιώνες πίσω. Αυτοί που αποφάσισαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε εργαστήριο αγριανθρωπισμού για την εφαρμογή της πιο στυγνής πολιτικής του κεφαλαίου. Αυτοί που η «ανάπτυξή τους» σημαίνει μια Ελλάδα - Μανωλάδα απ' άκρη σ' άκρη. Αυτοί που μόλις προχτές ψήφισαν έναν ακόμα φετφά για μεροκάματα... των 17 ευρώ (!), ας έχουν υπόψη τους, τα λόγια του Αύγουστου Σπάις.
Ηταν τα λόγια με τα οποία ο Σπάις, ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης του Σικάγου το Μάη του 1886, απευθύνθηκε στους δικαστές την ώρα που εκείνοι τον έστελναν μαζί με τους συντρόφους του στην αγχόνη:

*

«Κύριοι δικαστές,
Αν σκέπτεστε σοβαρά ότι με τις κρεμάλες μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα, που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών προς την εξέγερση, είστε, μα την αλήθεια, "πτωχοί τω πνεύματι".
Σε παρόμοια περίπτωση θα μας κρεμάσετε με το δίκιο σας.
Επειτα, αυτό είναι το καλύτερο που έχετε να κάμετε. Κρεμάστε μας! Μα να περιμένετε το τέλος. Εάν δεν το βλέπετε, εγώ σας το αναγγέλλω. Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές σας, θεριεύει μια φωτιά. Το έδαφος σαλεύει κάτω από τα πόδια σας. Βαδίζετε, κυριολεκτικά, επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοείτε; Δε θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε, άπαξ διά παντός, από όλους τους "συνωμότες"; Απαλλαγείτε πρώτα από τα αφεντικά της βιομηχανίας, οι οποίοι δημιούργησαν την ανήθικη περιουσία τους από το κλεμμένο αντίτιμο της εργασίας που δεν πληρώθηκε.
Είναι αυτό που εσείς αποκαλείτε "αύξηση του εθνικού πλούτου"!
"Εθνικού"! Τι ειρωνεία! Τη χαρά μερικών προνομιούχων του έθνους να λέτε.
Κάνετε κάτι καλύτερο.
Καταργήστε τα τρένα, τον τηλέγραφο, τα τηλέφωνα, τα βαπόρια, τον εαυτό σας!
Καταργήστε πρώτα από όλα εσάς τους ίδιους!
Γιατί;
Γιατί εσείς, με τη συμπεριφορά σας, είστε οι πρώτοι πράκτορες της επανάστασης.
Καταργήσατε την αρπαγή και τη λεηλασία, Κύριοί μου.
Αλλά, αυτή είναι η δουλειά σας. Είναι η ανήθικη αποστολή μιας εκατοντάδας ανθρώπων, οι οποίοι προτιμούν ν' απολαμβάνουν το παν, χωρίς να κάμνουν τίποτε.
Από αυτήν ακριβώς την τάξη πάμε να απαλλαγούμε.
Κοιτάξετε το οικονομικό πεδίο της μάχης. Οι εργάτες έχουν πετσοκοφτεί και εσείς, ω Χριστιανοί μου και καλοί μου και ευγενικοί αστοί, εσείς είστε οι κοινωνικοί γύπες, που τρώνε τη σάρκα των πτωμάτων.
Θέλετε να κάνουμε έναν περίπατο στα στενά δρομάκια της πολιτείας αυτής, εκεί όπου περνάνε τις μέρες τους οι αληθινοί δημιουργοί του πλούτου;
Πάμε μαζί στα ανθρακωρυχεία του Χόκιγκ - Βάλεϊ; Δε θα βρούμε ανθρώπους, θα βρούμε κινούμενα πτώματα που άρχισαν να αποσυντίθενται.
Η γενική κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής καθίσταται αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Αρχίζει η εποχή του σοσιαλισμού και της παγκόσμιας συνεργασίας. Οι κατέχουσες τάξεις θα απαλλοτριωθούν.
Εκείνοι που λένε "τούτο είναι δικό μου", θα τα δούνε όλα κοινά. Αυτό δε θα γίνει για σκοπούς σπεκουλάντικους, θα γίνει για το καλό όλων.
Τούτο εδώ δεν είναι όραμα αιθέριο καθώς νομίζετε. Είναι αναγκαιότητα. Είδαμε στην ιστορία πώς ό,τι ήταν ανάγκη να γίνει, έγινε. Αυτό είναι η λογική της ζωής...
Οποιος λέει ιδιωτική βιομηχανία, λέει αναρχούμενη βιομηχανία. Μετρημένα άτομα χρησιμοποιούν προς όφελός τους τις εφευρέσεις. Ο κόσμος είναι για τους λίγους. Δεξιά και αριστερά πέφτουν οι όμοιοί τους, θύματα του πλούτου και της καλοζωίας τους. Λίγο τους ενδιαφέρει. Με τις μηχανές τους μετατρέπουν το ανθρώπινο αίμα σε βώλους χρυσαφιού.
Την ίδια την υγεία των ανήλικων. Με την πολλή εργασία, δολοφονούν τα γυναικόπαιδα. Με την ανεργία σκοτώνουν. Και αυτοί οι άνθρωποι σου λέγονται Χριστιανοί! Γνήσιοι Χριστιανοί!
Εμείς παραβήκαμε τους νόμους σας, για να δείξουμε στο λαό σε τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: στο να εγκαθιδρύσουν, στη χώρα αυτή, μία ολιγαρχία, όμοια της οποίας σε κτηνωδία, δεν υπάρχει πουθενά στη Γη!
Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν τη λύτρωσή τους -αν αυτή είναι η γνώμη σας- τότε κρεμάστε μας!
Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες.
Η φωτιά είναι υπόγεια και δε θα μπορέσετε να τη σβήσετε...».

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 30-4-2013

1η Μάη 1944: Στον τοίχο της Καισαριανής

Tο φιρμάνι των Γερμανών δημοσιεύτηκε στις 30 του Απρίλη «...Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (...) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην...».
Στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) «ανανδρία» ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.
Στη γλώσσα των ναζί (και των ντόπιων ομοϊδεατών και επιγόνων τους) «δολοφονία» ήταν η ένοπλη αναμέτρηση του λαού με τις ορδές του Χίτλερ.
*

Την επομένη, μέρα Δευτέρα, ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Πρωτομαγιά του '44. Το προσκλητήριο του θανάτου είχε ήδη γίνει από τα χαράματα, στο Χαϊδάρι. Κι από κει στο Σκοπευτήριο. Στην Καισαριανή.

Στη διαδρομή από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή, οι μελλοθάνατοι αποτυπώνουν μερικές τελευταίες λέξεις στο χαρτί. Πετούν στο δρόμο τα στερνά τους σημειώματα. Οσα απ' αυτά διασώθηκαν δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά το '45 στην επιθεώρηση «Σήμερα».

*

Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ο κομμουνιστής που αρνήθηκε να εξαιρεθεί από τον κατάλογο των μελλοθάνατων. Που αρνήθηκε να πάρει τη δική του θέση άλλος συγκρατούμενός του. Στο δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα, γράφει στον πατέρα του: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου».

Ο Νίκος Μαριακάκης στο δικό του σημείωμα έγραψε: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».
Ο Σάββας Σαββόπουλος: «... Καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει...».
Ο νεολαίος, ο Δημήτρης Σόφης: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα».
Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας: «...Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ...».

*

Οι 200 της Καισαριανής έδωσαν τη ζωή τους για εκείνα τα ανώτερα ιδανικά που δίνουν περιεχόμενο στην έννοια «άνθρωπος». Και δεν πέθαναν ποτέ.

Εκείνη την Πρωτομαγιά, την Πρωτομαγιά του '44, την έγραψαν με το αίμα τους σε ένα κεφάλαιο της Ιστορίας που δε θα σβήσει ποτέ.
Οι 200 αντιφασίστες πατριώτες κομμουνιστές έγιναν θρύλος. Οι κομμουνιστές δεσμώτες, που η ελληνική πλουτοκρατία, η κυβέρνηση του Τσουδερού και το καθεστώς του Μεταξά κρατούσαν έγκλειστους στην Ακροναυπλία και την Ανάφη, οι κομμουνιστές που με την είσοδο των χιτλερικών στην Ελλάδα το καθεστώς του Μεταξά και οι δωσίλογοι τους παρέδωσαν στους ναζί, μετέτρεψαν με το αίμα τους το Σκοπευτήριο σε θυσιαστήριο της λευτεριάς.
Την Πρωτομαγιά του '44, οι 200 της Καισαριανής σήκωσαν την Ελλάδα ένα μπόι ψηλότερα, με εκείνο τον τρόπο που ξέρουν να το κάνουν οι κομμουνιστές. Τον τρόπο που περιέγραψε λίγα χρόνια αργότερα ο Μπελογιάννης: «Με την καρδιά μας και με το αίμα μας».

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 30-4-2013