Στον εγκέφαλο των οικονομολόγων

Οι τελευταίοι ρομαντικοί, όσο αφελές κι αν ακούγεται, εκπλαγήκαμε με τον κυνισμό της Alvarez & Marsal. Μα να απαιτεί πάνω από το κουφάρι της κλινικά νεκρής οικονομίας να βγάλει κέρδος;

Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί οι οίκοι, από ποιους στελεχώνονται; Πριν λίγες μέρες, ο Γιάννης Βαρουφάκης, οικονομολόγος (εναλλακτικός θα λέγαμε) είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο, το οποίο αναφερόταν σε ένα τεστ που έγινε ανάμεσα σε φοιτητές διαφόρων σχολών. Στους φοιτητές δόθηκε η εξής ιστορία: Πέθανε η μητέρα της Μαρίας, και στην κηδεία ανάμεσα στον κόσμο που είχε παραστεί, η Μαρία διέκρινε ένα ωραίο νεαρό, τον οποίο δεν γνώριζε. Όταν τέλειωσε η κηδεία τον έψαξε αλλά είχε εξαφανιστεί. Το βράδυ η Μαρία δολοφόνησε την αδελφή της. Γιατί το έκανε; Από τους 173 μεταπτυχιακούς φοιτητές σε τμήματα Οικονομικών που ερωτήθηκαν, οι 124 απάντησαν στο ερώτημά μας ως εξής: «Προφανώς δολοφόνησε την αδελφή της για να συναντήσει τον όμορφο άνδρα. Θα σκέφτηκε πως, αφού είχε πάει στην κηδεία της μητέρας της, ίσως να εμφανιζόταν ξανά στην κηδεία της αδελφής της». Αντίθετα, από τους 564 μεταπτυχιακούς φοιτητές άλλων τμημάτων (π.χ. Νομικής, Ιατρικής, Πολυτεχνικών Σχολών), μόνο 32 έδωσαν τέτοια απάντηση. Οι υπόλοιποι απλώς δήλωσαν άγνοια. Σύμφωνα με τον Βαρουφάκη η άγνοια δεν καταδεικνύει λιγότερη οξυδέρκεια από τους οικονομολόγους. Απλώς, αυτό που φαίνεται να συμβαίνει είναι ότι ο άκρατος ωφελιμισμός που διδάσκεται στους φοιτητές Οικονομικών διαφθείρει την ψυχή τους σε τέτοιο βαθμό, που το μυαλό τους είναι σε θέση να φανταστεί ότι όπως μπορεί κάποιος να σπάσει ένα βάζο για να πετύχει κάτι που ποθεί (π.χ. να βγάλει από μέσα μια χρυσή λίρα), έτσι και η Μαρία μπορεί να σκότωσε την αδελφή της για να ξαναδεί τον όμορφο άνδρα. Συμπερασματικά, καταλήγει ο Βαρουφάκης, η λογική των οικονομολόγων, τόσο όταν τους κλείνει το μυαλό σε πράγματα που είναι προφανή στους υπόλοιπους όσο και όταν τους το «ανοίγει» επικίνδυνα, αποτελεί πηγή λαθών στον τομέα της άσκησης οικονομικής πολιτικής καθώς και ενός άκρατου αμοραλισμού που δηλητηριάζει τις κοινωνίες μας.
Οι ρομαντικοί λοιπόν, όταν σκεφτόμαστε πως είναι δυνατόν πάνω από το κουφάρι της κυπριακής οικονομίας να συντελούνται ακόμα σκάνδαλα και εγκλήματα, καλό είναι να έχουμε υπόψην και την εναλλακτική θεώρηση του ποιοι είναι όλοι αυτοί και πως σκέφτονται. 

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 29-10-2013

Ποίημα της εβδομάδας 356

Πόσο λίγα πράγματα ξέρω

και τούτα πόσο δύσκολο μου είναι

να τα πω.

Από ένα σημείο και ύστερα όλα τα λόγια

γίνονται δύσκολα

γιατί πια δεν υπάρχουν.

Μένεις μόνος

σ' έναν κόσμο ξένο

όπου όλοι σε χαιρετούν

με ψεύτικη καλοσύνη

και σε κοιτούν ζηλεύοντας

ό,τι δεν έχουν οι ίδιοι.

Και προχωράς

με τη λάσπη ως το σαγόνι

ανταποδίδοντας τις υποκλίσεις

που σου έχουν πια μάθει πώς

να τις εκτελείς κανονικά.

Την ίδια ώρα ακριβώς

που σε κάποιο πολεμικό εργοστάσιο

αυτού του κόσμου

ανυποψίαστα χέρια φτιάχνουν

τη σφαίρα που γράφει

πάνω της

το όνομά σου.

Θεόφιλος Δ. Φραγκόπουλος, Τραγική ποίηση

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕΛΩΝ. Οδηγίες ψηφοφορίας

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕΛΩΝ Οδηγίες ψηφοφορίας

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ενόψει της Παγκύπριας Γενικής Συνέλευσης των Μελών της Οργάνωσης, που πραγματοποιείται την Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου, 2013, με σκοπό να δοθεί στους συναδέλφους η ευκαιρία να τοποθετηθούν με την ψήφο τους για την παραπέρα πορεία των θεμάτων που απασχολούν τον Κλάδο και τη Δημόσια Δημοτική Εκπαίδευση, γενικότερα, κρίνουμε σκόπιμο να φέρουμε σε γνώση σας τα ακόλουθα :
1.    Η Παγκύπρια Γενική Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στα ακόλουθα κατά Επαρχιακό Γραφείο Κέντρα :
ΛΕΥΚΩΣΙΑ    : Δημοτικό Σχολείο Κωνσταντινουπόλεως
ΛΕΜΕΣΟΣ    : Κ΄ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ    : Γ΄ Δημοτικό Σχολείο Παραλιμνίου
ΛΑΡΝΑΚΑ     : Δημοτικό Σχολείο Καθαρής (Δ. Λιπέρτη)
ΠΑΦΟΣ    : Ι΄ Δημ. Σχολείο Πάφου
ΜΟΡΦΟΥ    : Δημοτικό Σχολείο Περιστερώνας
2.    Δικαίωμα ψήφου έχουν μόνο όσοι περιλαμβάνονται στον Κατάλογο των Μελών. Κανένα μέλος που δεν έχει περιληφθεί σ’ αυτόν δεν δικαιούται να ψηφίσει, εκτός αν αυτός από λάθος παραλείφθηκε από τον Κατάλογο.
3.    Οι εργασίες της Συνέλευσης περιλαμβάνουν μόνο ψηφοφορία, η οποία και θα αρχίσει στις 8 το πρωί και θα συνεχιστεί - με ημίωρη μόνο διακοπή μεταξύ των ωρών 2.00 – 2.30 μετά το μεσημέρι - ως τις  5 το απόγευμα.
4.    Κάθε μέλος μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα ψήφου στο Κέντρο του Επαρχιακού Γραφείου που είχε ψηφίσει και για τους σκοπούς των τελευταίων εκλογών στην ΠΟΕΔ. Καταβλήθηκε προσπάθεια τα νέα μέλη να κατανεμηθούν στα Ε.Γ. με βάση τον τόπο διαμονής τους.
Όσα μέλη καθίσταται αναγκαίο να ψηφίσουν σε άλλη επαρχία, μπορούν να το πράξουν, ύστερα από συνεννόηση μεταξύ των επηρεαζόμενων Επαρχιακών Γραφείων.
6.    Οι Διευθυντές των σχολείων παρακαλούνται να διευκολύνουν τους συναδέλφους να απουσιάσουν, σε χρόνο από το μη διδακτικό τους, ώστε να μπορέσουν να παρουσιαστούν στο χώρο της Συνέλευσης και να ψηφίσουν.
7.    Ο Κατάλογος Μελών τηρείται με σειρά Αριθμού Κοινωνικών Ασφαλίσεων, γι’ αυτό και, για να εντοπιστεί το όνομα του εκλογέα, απαιτείται να δοθεί ο μοναδικός αυτός αριθμός του.
8.    Πώς ψηφίζετε :  
•    Χρησιμοποιήστε την πέννα που υπάρχει στο θάλαμο ψηφοφορίας ή άλλη που, όμως, απαραίτητα, να είναι μπλε ή μαύρου χρώματος.
•    Σημειώστε ένα από τα σημεία +, Χ ή ν στο τετράγωνο κάτω από την επιλογή σας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΕΔ.

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕΛΏΝ. ΨΗΦΙΣΜΑ

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕΛΩΝ. ΨΗΦΙΣΜΑ

30 Οκτωβρίου, 2013
ΨΗΦΙΣΜΑ
Ενημερώθηκα, μέσα από Επαρχιακές Γενικές Συνελεύσεις, για την κατάσταση που διαμορφώνεται στο χώρο της Δημόσιας Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης, ύστερα και από τις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν σχετικά με τον ΠτΔ και στη συνέχεια με τον ΥΠΠ και τις ενέργειες που έγιναν και προγραμματίζονται από την ΠΟΕΔ,

ΨΗΦΙΖΩ

Α. Λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που διαμορφώνονται στην Κυπριακή Κοινωνία και τις εξελίξεις που προέκυψαν ύστερα από τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκφράζω έντονη αντίδραση και τη διαμαρτυρία μου για τις σοβαρές και επαχθείς επιπτώσεις, όπως αυτές διαμορφώνονται μέχρι σήμερα, στη Δημόσια Δημοτική, Προδημοτική και Ειδική Εκπαίδευση και στους εργαζόμενους στον ευαίσθητο αυτό τομέα, καθώς και στους μαθητές αλλά και στο ίδιο το Δημόσιο Σχολείο, από τις περικοπές και τα μέτρα (που αφορούν απολύσεις συναδέλφων, τρόπο διαμόρφωσης αναγκών, σύστημα διορισμού, όρους εργασίας, προϋπολογισμούς, μειώσεις μισθών κ.τ.ό.) που επιβλήθηκαν, καθώς και για την αθέτηση των δεσμεύσεων που αναλήφθηκαν για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων θεμάτων, τη συνεχιζόμενη αμφισβήτηση του θεσμικού ρόλου της ΠΟΕΔ και την καταστρατήγηση των θεσμικών οργάνων διαλόγου.
    ΝΑΙ    ΟΧΙ

Β. Σε συνέχεια των πιο πάνω και εκτιμώντας τις εξελίξεις που διαφαίνεται πως θα προκύψουν (Σύστημα Διορισμού, πρόσθετες περικοπές μισθών, μονομερής διαφοροποίηση όρων εργασίας, πρόσθετες μειώσεις κονδυλίων για τη Δημοτική Εκπαίδευση κ.τ.ό.) και επειδή συντάσσομαι με τη θέση πως η Κοινωνία θα βγει από τα αδιέξοδα μέσω της Παιδείας, ενισχύοντας τη Δημόσια Εκπαίδευση, το Δημόσιο Σχολείο και την αποστολή του εκπαιδευτικού, εξουσιοδοτώ το Δ.Σ. για λήψη μέτρων αγώνα, μη αποκλειομένων και απεργιακών, όποτε αυτό κριθεί αναγκαίο από το ΔΣ.
    ΝΑΙ    ΟΧΙ

ΕΚΤΑΚΤΗ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

Λευκωσία, 22 Οκτωβρίου, 2013

Η ΠΟΕΔ καλεί τα μέλη της σε έκτακτη Παγκύπρια Γενική Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου, 2013, στις 7.45 το πρωί, στα ακόλουθα κέντρα :

ΛΕΥΚΩΣΙΑ    : Δημοτικό Σχολείο Κωνσταντινουπόλεως
ΛΕΜΕΣΟΣ    : Κ΄ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ    : Γ΄ Δημοτικό Σχολείο Παραλιμνίου
ΛΑΡΝΑΚΑ     : Δημοτικό Σχολείο Καθαρής (Δ. Λιπέρτη)
ΠΑΦΟΣ    : Ι΄ Δημ. Σχολείο Πάφου
ΜΟΡΦΟΥ    : Δημοτικό Σχολείο Περιστερώνας

Αποκλειστικό θέμα της Παγκύπριας Γενικής Συνέλευσης θα είναι η κατάσταση που παρουσιάζουν τα διάφορα προβλήματα που απασχολούν τη Δημοτική, Προδημοτική και Ειδική Εκπαίδευση και τους λειτουργούς της, σε συνάρτηση και με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και η χάραξη της παραπέρα πορείας για την επιτυχή διεκδίκησή τους. Για το σκοπό αυτό, θα πραγματοποιηθεί ψηφοφορία και οι συνάδελφοι θα έχουν την ευκαιρία να τοποθετηθούν, σχετικά, με βάση ψήφισμα που θα υποβληθεί από το Δ.Σ. Η ψηφοφορία θα διαρκέσει από τις 8 το πρωί ως τις 5 το απόγευμα.

Λεπτομέρειες για τη διαδικασία ψηφοφορίας θα δοθούν με ξεχωριστή ανακοίνωση της Οργάνωσης.

Καλούνται οι Διευθυντές των σχολείων να κάμουν διευθετήσεις ώστε να διευκολυνθούν οι συνάδελφοι να πάρουν μέρος στην ψηφοφορία.

Η παρουσία όλων των συναδέλφων θεωρείται επιβεβλημένη.

ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΠΟΕΔ.

Ποίημα της εβδομάδας 355

'Ασπρη είναι η αρία φυλή

η σιωπή

τα λευκά κελιά

το ψύχος

το χιόνι

οι άσπρες μπλούζες των γιατρών

τα νεκροσέντονα

η ηρωίνη.

Αυτά λίγο πρόχειρα

για την αποκατάσταση του μαύρου.

Κατερίνα Γώγου

από τη συλλογή Το ξύλινο παλτό, 1982

Καταδικάζεται η βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;

Κατεβαίνουνε, και ανάφτει του πολέμου αναλαμπή το τουφέκι ανάβει, αστράφτει, λάμπει, κόφτει το σπαθί./ Γιατί η μάχη εστάθει ολίγη; Λίγα τα αίματα γιατί; Τον εχθρό θωρώ να φύγει και στο κάστρο ν' ανεβεί./ Ακούω κούφια τα τουφέκια, ακούω σμίξιμο σπαθιών, ακούω ξύλα, ακούω πελέκια, ακούω τρίξιμο δοντιών./ Με τα μάτια τους γυρεύουν όπου είν' αίματα πηχτά, και μες στα αίματα χορεύουν με βρυχίσματα βραχνά/ Κοίτα χέρια απελπισμένα πώς θερίζουνε ζωές! Χάμου πέφτουνε κομμένα χέρια, πόδια, κεφαλές,/ και παλάσκες και σπαθία με ολοσκόρπιστα μυαλά, και με ολόσχιστα κρανία, σωθικά λαχταριστά./ Παντού φόβος και τρομάρα και φωνές και στεναγμοί παντού κλάψα, παντού αντάρα, και παντού ξεψυχισμοί./ Σαν ποτάμι το αίμα εγίνη και κυλάει στη λαγκαδιά, και το αθώο χόρτο πίνει αίμα αντίς για τη δροσιά./ Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!».
Αυτό προφανώς και δεν είναι ο «ύμνος στη βία». Είναι αποσπάσματα και στίχοι από τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν». Και προέρχεται δια χειρός Διονυσίου Σολωμού. Οι κύριοι του «καταδικάζετε τη βία απ΄ όπου κι αν προέρχεται;» τι έχουν να πουν; Τον… καταδικάζουν τον Σολωμό; Τον… καταδικάζουν τον ελληνικό εθνικό ύμνο; Το «σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή» το καταδικάζουν;     
«Όταν η διοίκησις  βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονα του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάστασιν, ν' αρπάξη τα άρματα και να τιμωρηση του τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ' όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητον απ' όλα τα χρέη του. Αν ευρίσκωνται όμως εις τόπον οπού είναι περισσότεροι τύραννοι, οι πλέον ανδρείοι πατριώτες και φιλελεύθεροι πρέπει να πιάσουν τα περάσματα των δρόμων και τα ύψη των
βουνών, εν όσω ν' ανταμωθούν πολλοί, να πληθύνη ο αριθμός των, και τότε ν' αρχίσουν την επιδρομήν κατά των τυράννων (…)»
Αυτό δεν είναι συνταγή κάποιου «κουκουλοφόρου». Είναι απόσπασμα , από το «Νέα Πολιτική Διοίκησις», το επαναστατικό κείμενο του Ρήγα Φεραίου. Οι κύριοι του  «καταδικάζετε τη βία απ΄ όπου κι αν προέρχεται;», πώς και δεν τον έχουν… καταδικάσει ακόμα τον Ρήγα;

 Όταν ο Κολοκοτρώνης έπαιρνε στο κατόπι τον Δράμαλη στα Δερβενάκια, όσο να ‘ναι μια τόσο δα βία την άσκησε. Των κυρίων του «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;» πώς και τους ξέφυγε ο Γέρος του Μοριά;

Σηκωθείτε παιδιά της Πατρίδας/ Η μέρα της δόξας έφθασε/ Ενάντια της τυραννίας μας/ Το ματωμένο λάβαρο υψώθηκε/ Ακούστε τον ήχο στα λιβάδια/ Το ουρλιαχτό αυτών των φοβερών στρατιωτών/ Έρχονται ανάμεσά μας/ Να κόψουν τους λαιμούς των γιων και των συζύγων σας./ Στα όπλα πολίτες/ Σχηματίστε τα τάγματά σας/ Προελάστε, προελάστε/ Αφήστε το μολυσμένο αίμα/ Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας./ Ιερή αγάπη για την Πατρίδα/ Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα/ Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία/ Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου/ Κάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκη/ να σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμη/ Έτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου/Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας».
Αυτά τα «αιμοβόρα» λόγια είναι στίχοι από την «Μασσαλιώτιδα», τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας. Σε αυτόν τον ύμνο στεκόταν προσοχή ο Ζισκάρ Ντε Στεν όταν παραχωρούσε το αεροπλάνο του για να γυρίσει από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το 1974. Οι κύριοι του «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;» ανάμεσα στον Ζισκάρ και στην Αντουανέτα, διαλέγουν την Αντουανέτα;

Ναι μεν «Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό», αλλά με όπλα, με σπαθιά και γιαταγάνια; Τς, τς, τς… Αλήθεια, των κυρίων «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;», πώς και τους ξέφυγε (και) ο Ντελακρουά;

Αλλά ας θυμηθούμε και κείνο το τραγούδι της Αντίστασης:
 «Δε φοβάμαι την κρεμάλα, δε φοβάμαι το σκοινί/Και στο διάβα μου όλοι τρέμουν ράλληδες και γερμανοί/ Ράλληδες, ταγματαλήτες, μπουραντάδες, γερμανοί/ Τα κεφάλια σας θα πέσουν, απ’ τ’ αντάρτικο σπαθί»
Η και το άλλο «Το τραγούδι του Άρη» που τραγουδιόταν σε όλη την Ελλάδα μετά τη μάχη στο Μικρό Χωριό, το 1942:
«Βαριά στενάζουν τα βουνά/ Κι ο ήλιος σκοτεινιάζει/ Το δόλιο το Μικρό Χωρίο/ Και πάλι ανταριάζει/ Λαμποκοπούν χρυσά σπαθιά/ πέφτουν ντουφέκια ανάρια/ ο Άρης κάνει πόλεμο/ μ’ αντάρτες παλικάρια».
Εδώ οι κύριοι του  «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;» διαπιστώνουν πολύ σοβαρό πρόβλημα; Μάλλον θα ήταν καλύτερα να μην υπήρχε αντάρτικο σπαθί, τότε, ή κι αν υπήρχε, να ήταν πιο «φιλικό» με τους ναζί και τους γερμανοτσολιάδες;

Ανταρτοπούλες του ΕΛΑΣ, μαχήτριες κατά του ναζιστικού ζυγού. Μήπως θα τις πάρει κι αυτές η «μπάλα» των κυρίων  «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;» 

Ακούστε αγαπητοί σημαιοφόροι της προπαγανδιστικής πυροβολαρχίας του «καταδικάζω τη βία απ όπου κι αν προέρχεται»: Έχουν περάσει πολλές χιλιάδες χρόνια που ο άνθρωπος ήταν σκλάβος, μετά έγινε δουλοπάροικος και τους τελευταίους αιώνες προλετάριος, δηλαδή μισθωτός σκλάβος, για να μπορούμε πια να αντιληφθούμε τι κρύβεται πίσω από τον δήθεν «πασιφισμό» σας:

 Η δική σας «καταδίκη της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται», αποτελεί έναν «κομψό», κατ’ επίφαση «δημοκρατικό», τάχα μου «φιλελεύθερο» και πάντα ραφιναρισμένο  τρόπο για να υπονομεύετε το δίκιο του αγώνα των καταπιεσμένων. Πώς; Μα παίρνοντας «ίσες» αποστάσεις τόσο ανάμεσα στο «δίκιο», στις «ελευθερίες» και στο «δικαίωμα» του καταπιεστή να καταπιέζει, όσο και στο δίκιο, στις ελευθερίες και στο δικαίωμα του καταπιεσμένου να αντιδρά. Να αντιστέκεται. Να μην συνθηκολογεί με την καταπίεση και με τον καταπιεστή του.

Το θέμα σας – ας είμαστε ειλικρινείς - δεν είναι η αποκήρυξη της βίας και της κάθε βίας, όπως λέτε. Εκτός αν αποκηρύσσεται και τον κ.Βορίδη και την γνωστή δήλωσή του περί της «νόμιμης κρατικής βίας». Εσείς που «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται» την «νόμιμη – κατ’ εσάς – κρατική βία» την αποκηρύσσετε;    
Πίσω από τον δήθεν «πασιφισμό» σας και από τα διαγγέλματα «κοινωνικής ειρήνης» προς μια κοινωνία που της έχετε βάλει μπουρλότο, στόχος σας είναι να σπιλώσετε  τον αγώνα του καταπιεσμένου ενάντια στον τύραννο και τον εκμεταλλευτή του, βαφτίζοντας «βία» την αντίσταση και τη διαμαρτυρία του. Κι αφού τη σπιλώσετε και τη συκοφαντήσετε, μετά σπεύδετε να την αντιπαραβάλλεται με τη βία του εκμεταλλευτή, με τη βία των μνημονίων, με τη βία της φτωχοποίησης, με τη βία των ΜΑΤ, με τη βία των νόμων σας. Αυτή τη βία, βέβαια, δεν την λέτε βία. Την βαφτίζετε «νομιμότητα» και «δημοκρατία».

Φυσικά οι πάντα ευπρεπείς εστέτ του δήθεν ανθρωπισμού, θα συνεχίσουν το ίδιο τροπάρι: «Καταδικάζετε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται;»... Νομίζουν ότι έτσι θα φέρουν πιο κοντά όχι μόνο το «Τέλος της Ιστορίας», αλλά και το τέλος της φιλοσοφίας. Μεγαλεπήβολος στόχος, αλλά κατά κακή τύχη των διακόνων της ιστορικής αφασίας και της πολιτικής υποκρισίας υπάρχει η πραγματικότητα. Και   προς δόξαν της πραγματικότητας, τη βία - ως συστατικό στοιχείο της ύπαρξης των κοινωνιών όπου αντιπαρατίθενται αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα - είτε την καταδικάζεις, είτε δεν την καταδικάζεις, αυτή υπάρχει. Ερήμην των ηθικοπλαστικών κηρυγμάτων και τρις ερήμην της πολιτικής κατεργαριάς.
Καταδικάστε τη βία όσο θέλετε, 24 ώρες το 24ωρο. Όμως: Για όσο στον κόσμο θα επικρατεί ο νόμος του ισχυρού, γα όσο θα θεωρείται «δημοκρατία» να υπάρχουν οι «από πάνω» και οι «από κάτω», για όσο το δίκιο θα καθορίζεται με βάση την δύναμη και θα υποτάσσεται σε αυτήν,  για όσο οι κοινωνίες θα χωρίζονται σε τάξεις όπου οι πεντακοσιομέδιμνοι  θα κάνουν κουμάντο πάνω στους ζευγίτες και όλοι μαζί πάνω στους δούλους, το να καταδικάζεις τη βία (ακόμα κι όταν αυτή η καταδίκη είναι ειλικρινής) είναι τόσο μάταιο όσο το να καταδικάζεις το γήρας. Η’ το θάνατο. Όσο κι αν τον καταδικάσεις, αυτός υπάρχει. Και θα υπάρχει μέχρι τη δευτέρα παρουσία (τουλάχιστον...). Πριν σπεύσουν κάποιοι να πουν ότι όποιος αναγνωρίζει το αναπόφευκτο της ύπαρξης της βίας ταυτόχρονα την «δικαιώνει», απαντάμε: Η αναγνώριση ότι ο θάνατος υπάρχει, μόνο κάποιος παράλογος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι συνιστά εκδήλωση «αγάπης» προς το θάνατο ή δήλωση «δικαίωσης» της ύπαρξής του ή ότι αναιρεί την απέχθεια απέναντί του.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη βία. Επομένως το ζητούμενο δεν είναι η ρητορική καταδίκη της βίας - «μαμής» της Ιστορίας κατά Μαρξ. Το ζητούμενο είναι η δίκη, η καταδίκη και ο εξοβελισμός της «μάνας» και του «πατέρα» της βίας και όλων όσοι την γεννούν. Ας πάρουμε για παράδειγμα, το θέμα του πολέμου. Τι πιο βίαιο! Αλλά αν θέλεις να είσαι σοβαρός, το πώς τοποθετείσαι απέναντι στον πόλεμο δεν μπορεί να τελειώνει (ούτε καν να αρχίζει) με την έκφραση της καταδίκης του πολέμου. Γιατί έχει και «παρακάτω». Η μήπως δεν έχει «παρακάτω»; Δεν απαιτείται, δηλαδή, να προσδιοριστεί ο χαρακτήρας του πολέμου; Το «καταδικάζω τον πόλεμο» σε βγάζει, τάχα, από την υποχρέωση να τοποθετηθείς, να πάρεις θέση αν είναι δίκαιος ή άδικος ο πόλεμος, από πλευράς εκείνων που είτε ως αμυνόμενοι, είτε ως επιτιθέμενοι, συμμετέχουν σε αυτόν;
Εκτός αν καταλήξουμε ότι κάθε πόλεμος είναι άδικος και ότι με ένα «καταδικάζω τον πόλεμο» ξεμπερδεύουμε. Αλλά τότε εξίσου «άδικο» με τους Τούρκους το '21 είχαν και οι επαναστατημένοι Έλληνες. Όμως, αν κάθε πόλεμος είναι «άδικος», και αν η αδικία επιμερίζεται εξίσου σε όλους όσοι συμμετέχουν ή εξαναγκάζονται να συμμετάσχουν σε αυτόν, τότε καλύτερη  δικαίωση του «αδικητή» δεν μπορεί να υπάρξει.

Η «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας» και της Αμερικανικής Επανάστασης, που αναγνώριζε την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων και τα αναφαίρετα δικαιώματα του κάθε πολίτη, όπως η ζωή, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας, κάπως έτσι προέκυψε.  Οι κύριοι  του «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;» την καταδικάζουν;

Όταν επομένως μιλάμε για βία, το χρέος μας δεν είναι να αραδιάζουμε επίθετα και προσδιορισμούς για να αποδείξουμε πόσο απεχθής μας είναι, μη και δεν πάρουμε μέρος στο γενικό μεθύσι κάποιας αταξικής, απολίτικης και αντι-ιστορικής «συναδέλφωσης». Υποχρέωση του καθενός - εφόσον σέβεται τον εαυτό του - είναι να προσδιορίζει το χαρακτήρα της βίας.

Και στο σημείο αυτό, αφήνουμε τη «βαριά φιλοσοφία» και ερχόμαστε στην τρέχουσα επικαιρότητα: Υποχρέωση του καθενός, αν μάλιστα είναι αξιοπρεπής (ούτε κομμουνιστής ούτε μη κομμουνιστής, ούτε αριστερός ούτε δεξιός, ούτε προοδευτικός ούτε συντηρητικός, αλλά «απλώς» αξιοπρεπής), είναι να μην επιτρέπει να συκοφαντούνται οι κοινωνικοί αγώνες μέσα από τη χυδαία επιχείρηση να διασυνδεθούν, να παραλληλιστούν ή πολύ περισσότερο να ταυτιστούν με το  ναζιστικό έγκλημα. Με το φασιστικό λιντσάρισμα. Με την ατομική τρομοκρατία. Με την παρα-κρατική δράση. Με την προβοκατόρικη, δολοφονική δράση τύπου «Μαρφίν» κοκ.
Δεν υπάρχει πιο ευδιάκριτο σινιάλο επερχόμενης πολιτικής «ανωμαλίας» από τη χυδαιότητα που ισχυρίζεται, άμεσα ή έμμεσα, ότι η λαϊκή αντίσταση αποτελεί τάχα τη «δικαίωση», τη «νομιμοποίηση», τον «τροφοδότη», το «συγκοινωνούν δοχείο»  ή ακόμα και τον «γεννήτορα» (!) της τραμπούκικης, της υποκοσμιακής, της ναζιστικής και κάθε μορφής φασιστικής  βίας.
Εκείνο που ισχύει είναι το ακριβώς αντίθετο:
Οι μαζικοί, λαϊκοί, κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες, εφόσον είναι τέτοιοι, όχι μόνο δεν αποτελούν την «κατάφαση», αλλά την πιο κατηγορηματική, την πιο εκκωφαντική άρνηση - μέχρι του σημείου της κατάργησή της - της βίας που ασκείται πάνω στον καταπιεσμένο. Η κατάργηση αυτής της βίας, που γεννά όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και το καθήκον της αντίστασης απέναντί της, είναι και ο μόνος δρόμος για την αντιμετώπιση της βίας, γενικά, και της διάχυσής της.
Υποχρέωση, τελικά, του καθενός - εφόσον σέβεται τον εαυτό του - δεν είναι να εξαντλείται στην «καταδίκη της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται». Είναι η καταδίκη και η αντίσταση στη βία, αλλά από εκεί  που πραγματικά προέρχεται. Είναι η καταδίκη, η αντίσταση και η αποκάλυψη της βίας – και όσων κρύβονται πίσω της - που αναπαράγει, ενισχύει, διευκολύνει  και «νομιμοποιεί» την καθεστωτική βιαιότητα.

 Μήπως γνωρίζουν οι κύριοι «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;» από πού παίρνει εντολές αυτό το παλικάρι;

Τα όσα σημειώνουμε παραπάνω μόνο από κάποιον συκοφάντη ή εντελώς ευήθη θα ερμηνεύονταν ως στάση που προσεγγίζει τη βία ως κάτι, τάχα, το επιθυμητό. Εκείνο που λέμε είναι ότι η βία αντιμετωπίζεται υπό το πρίσμα της μόνης ελεύθερης προσέγγισης που μπορεί να υπάρξει. Και η μόνη ελεύθερη προσέγγιση είναι εκείνη που διαθέτει επίγνωση της αναγκαιότητας.
Αν πάλι όλα αυτά δεν ισχύουν, τότε όχι μόνο θα πρέπει να «καταδικάσουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται», αλλά θα πρέπει να ζητήσουμε και «συγγνώμη»:
Να ζητήσουμε «συγγνώμη», για παράδειγμα, για λογαριασμό του Άρη και του αντάρτη του ΕΛΑΣ που άσκησαν βία κατά της χιτλερικής χολέρας. «Συγγνώμη» για λογαριασμό του Καραϊσκάκη και του Κολοκοτρώνη. «Συγγνώμη» για λογαριασμό του στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού που τσάκισε το κτήνος του ναζισμού στο Ράιχσταγκ. «Συγγνώμη» για λογαριασμό των κολίγων στο Κιλελέρ. Συγγνώμη για λογαριασμό εκείνων που γκρέμισαν τη Βαστίλη και των άλλων που πολέμησαν για την κατάργηση της δουλείας στην Αμερική. «Συγγνώμη» για λογαριασμό και του πιτσιρικά της «Ιντιφάντα» που πετούσε τόσο βίαια τις πέτρες του στα τανκς των Ισραηλινών. «Συγγνώμη» και για την άποψή μας ότι ο λαός μας,  οργανωμένα, αποφασιστικά και μαζικά - δηλαδή δημοκρατικά - έχει κάθε δικαίωμα να πάρει την «όψη που με βιά μετράει τη γη» και να αποτινάξει από το σβέρκο του τα μνημόνια και ό,τι γεννάει τα μνημόνια.
«Συγγνώμη»; Δεν θα μπορέσουμε…

Από τη μια η βία του ισραηλινού τανκ. Από την άλλη η βία της πέτρας του Παλαιστίνιου πιτσιρικά. Ερώτηση: «Καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;». Απάντηση: «Όχι»!

Δημοσιευμένο στο www.enikos.gr

 

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΠΟΕΔ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΠΟΕΔ
Λευκωσία, 14 Οκτωβρίου, 2013

Προς όλα τα μέλη

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από τις αρνητικές, πρωτόγνωρες και αιφνιδιαστικές ρυθμίσεις που επιβλήθηκαν, γενικά, σε όλους τους τομείς της ζωής στον τόπο μας με καταστροφικές και τραγικές επιπτώσεις στην Οικονομία, την Κοινωνία, τα Εργασιακά, τις Τράπεζες και την Εκπαίδευση. Η επίσκεψη της Τρόικα, το Νοέμβρη του 2012, που είχε ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση της γνωστής σειράς μνημονιακών νόμων και το κούρεμα των καταθέσεων, που έλαβε χώρα το Μάρτη του 2013, οριοθετούν, γενικά, τις αρνητικές εξελίξεις που προαναφέραμε, ενώ καθορίζουν και τη μετέπειτα κατάσταση της οικονομικής και όχι μόνο κατάστασης του τόπου, μέσα σ’ ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δε διαφαίνεται ακόμη πότε και πώς θα καταφέρουμε να βγούμε.
Μέσα από τις ρυθμίσεις αυτές, ως εργαζόμενοι έχουμε επηρεαστεί τόσο με τη σημαντική απώλεια εισοδήματος και την αποδυνάμωση άλλων παροχών μας, όσο και με ουσιαστική διαφοροποίηση των συνθηκών της δουλειάς μας, με αρνητικό αντίκτυπο στο έργο που αναμένεται από μας να επιτελούμε.
Στα πλαίσια του ρόλου μας, ως  εκπαιδευτικών που υπηρετούμε τη Δημόσια Εκπαίδευση, έχουμε υποχρέωση να προασπίζουμε και να θωρακίζουμε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Η Παιδεία αποτελεί φορέα ανάκαμψης και εξόδου από την οικονομική κρίση, γι’ αυτό και θα έπρεπε να παραμείνει αλώβητη από τα όποια μέτρα επιβλήθηκαν εξαιτίας της κατάστασης. Επιπρόσθετα, αυτές τις κρίσιμες ώρες, σ’ ένα περιβάλλον στο οποίο σοβούν σοβαρά σκάνδαλα, παρακμή των θεσμών, ελλείμματα ηθικής και δημοκρατίας, ο ρόλος της Παιδείας είναι όσο ποτέ προηγουμένως σημαντικός για αντιμετώπιση της φθοράς και της αποψίλωσης των αξιών.
Θα πρέπει, εντούτοις, να επισημάνουμε πως σε όλες τις χώρες που πλήγηκαν από την οικονομική κρίση έχουν, δυστυχώς, καταγραφεί παρόμοιες επιπτώσεις στο περιεχόμενο της Εκπαίδευσης.
Αντιδράσαμε στα όσα μας επιβλήθηκαν μέσα από τις ρυθμίσεις που αρμόδια υιοθετήθηκαν για σκοπούς στήριξης της Οικονομίας και στην άδικη και άνιση μεταχείριση που υποβληθήκαμε επανειλημμένα, προβάλλοντας πάντοτε ως θέμα αρχής την ίση και δίκαιη κατανομή των βαρών από την οικονομική κρίση. Γνώμονάς μας, βέβαια, ήταν πάντοτε το συμφέρον του τόπου και τρέφαμε πάντοτε – και συνεχίζουμε να τρέφουμε - την πεποίθηση πως αυτό εξυπηρετείται μέσα από την Εκπαίδευση, η οποία και αποτελεί, κατ’ εμάς, τη μοναδική διέξοδο από την δύσκολη κατάσταση που βρέθηκε η πατρίδα μας. Κύριος στόχος μας, για όλο αυτό το διάστημα, ήταν, για το λόγο αυτό, η διατήρηση αλώβητης της Δημόσιας Εκπαίδευσης και του Δημόσιου σχολείου.
Δυστυχώς, από κάποιο στάδιο κι ύστερα, έγινε φανερό πως οι διακηρύξεις που εκφράζονταν από επίσημα χείλη, περί μη επηρεασμού της Παιδείας από τα όποια μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αποδείχτηκαν ψεύτικες και οι περικοπές στην Εκπαίδευση, η κατάργηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και καινοτομιών και πολλά άλλα μέτρα εφαρμόστηκαν ήδη και/ή προγραμματίζονται να εφαρμοστούν, προς βλάβην του προσφερόμενου εκπαιδευτικού έργου και σε ζημία της Κυπριακής Κοινωνίας. Τέτοια μέτρα ήταν, ανάμεσα σ’ άλλα, η μείωση του αριθμού των απασχολουμένων, η διαφοροποίηση του τρόπου υπολογισμού των αναγκών σε προσωπικό, η κατάργηση του χρόνου διακίνησης των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε περισσότερα από ένα σχολεία και πολλά άλλα.
Προσπαθήσαμε να διαχειριστούμε τις εξελίξεις αυτές με τρόπο που να επιτρέπει τη διατήρηση της συνοχής της ΠΟΕΔ, από τη μια, και την αντιμετώπιση των επιπτώσεών τους, ιδιαίτερα στην Εκπαίδευση, από την άλλη. Στα πλαίσια αυτά, η Οργάνωση έχει επιδείξει, μέχρι σήμερα, καλή θέληση, για να αποφευχθούν αντιπαραθέσεις εντός της Εκπαίδευσης. Ό,τι προβάλαμε ως αιτήματα αποτελούν κυρίως εκπαιδευτικά ζητήματα που αναφέρονται στην ικανοποιητική λειτουργία των σχολείων.
Επιδιώξαμε και πετύχαμε τα σοβαρά θέματα που απασχολούσαν τον Κλάδο να εξεταστούν στο επίπεδο του Προέδρου του Κράτους. Ως τέτοια θέματα, είχαν υποβληθεί τα ακόλουθα :
1.    Αβεβαιότητα για τη συνέχιση, από 1/9/2013, της απασχόλησης των επισυμβάσει υπηρετούντων
2.    Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση
2.1.    Αποσπάσεις – ΝΑΠ.
2.2.    Υπεύθυνος Τμήματος.
3.    Στελέχωση των σχολείων
3.1.    Αναστολή της πλήρωσης των κενών οργανικών θέσεων Δασκάλου, Νηπιαγωγού και Ειδικού Εκπαιδευτικού.
3.2.    Παγοποίηση της πλήρωσης των κενών θέσεων προαγωγής
4.    Τρόπος εργοδότησης εκπαιδευτικών στο Προαιρετικό Ολοήμερο Σχολείο
5.    Προδημοτική Εκπαίδευση
6.    Ειδική Εκπαίδευση.
Κατά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που πραγματοποιήθηκε στις 11 του Σεπτέμβρη, 2013, προέκυψαν αποτελέσματα, όπως πιο κάτω :
1.    Απασχόληση εκτάκτων
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενημέρωσε πως, παρά την αποκοπή του ποσοστού από 0,8% - 2% που επιβλήθηκε με σκοπό την απόσυρση του μέτρου για επιβολή μιας πρόσθετης περιόδου στο διδακτικό χρόνο, και τη διασφάλιση, με τον τρόπο αυτό, της συνέχισης της απασχόλησης των επισυμβάσει, δυστυχώς, 53 από αυτούς δεν θα εργοδοτηθούν επισυμβάσει και θα υποχρεωθούν, τελικά, να υπηρετούν φέτος με το καθεστώς του αντικαταστάτη.
Ανέλαβε δέσμευση όπως οι συνάδελφοι που επηρεάζονται από τη μείωση του αριθμού των προσλήψεων επισυμβάσει διοριστούν, συμπληρωματικά προς την όποια αντικατάσταση τούς ανατεθεί, και στο Προαιρετικό Ολοήμερο Σχολείο, με τρόπο που αυτοί να εξασφαλίζουν εισόδημα το οποίο να προσεγγίζει εκείνο των επισυμβάσει απασχολουμένων.
2.    Μονιμοποιήσεις εκπαιδευτικών
Η Επίσημη Πλευρά θα προβεί σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες ώστε να εξασφαλιστεί, το ταχύτερο δυνατό, η απαιτούμενη έγκριση και θα δώσει οδηγίες για την κατάλληλη πλήρωση όλων των κενών οργανικών θέσεων εισδοχής μέσα στον Κλάδο.
3.    Πλήρωση θέσεων προαγωγής
Θα μεριμνήσει, επίσης, για την αποπαγοποίηση όλων των κενών οργανικών θέσεων προαγωγής και θα δώσει οδηγίες για την άμεση πλήρωσή τους, με τρόπο που αυτό να μην συνεπάγεται ουσιαστικό κόστος για το Κράτος.
4.    Υπεύθυνος Τμήματος
Ο θεσμός του Υπεύθυνου Τμήματος δεν θα υλοποιηθεί κατά τη φετινή χρονιά, μ’ όλο που αυτός δεν αμφισβητείται με οποιοδήποτε τρόπο, αλλ’ αντίθετα αναγνωρίζεται ότι, μόλις υπερπηδηθούν οι οικονομικές δυσκολίες που σήμερα αντιμετωπίζονται, αυτός θα τύχει πλήρους και ολοκληρωμένης εφαρμογής, στη βάση της σχετικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου. Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, την τρέχουσα χρονιά, θα μεριμνήσει ώστε, για την εκπλήρωση και των σκοπών που ο θεσμός τάχθηκε να υπηρετεί, να εξασφαλίσει τον απαιτούμενο αριθμό διορισμών, με ανώτατο όριο τους 15, για τη στοχευμένη ενίσχυση σχολείων που παρουσιάζουν κοινωνικά και άλλα προβλήματα (παραβατικότητα μαθητών κτλ.).
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν παρέλειψε, ωστόσο, να τονίσει τη δεινή οικονομική κατάσταση που διέρχεται ο τόπος, εξαιτίας της οποίας αρκετά άλλα θέματα που αποτελούν εξαγγελίες και της Κυβέρνησής του δεν είναι δυνατό να υλοποιηθούν. Όπως αυτός με έμφαση τόνισε, σχετικά, λόγω των αυστηρών δημοσιονομικών και άλλων περιορισμών που μας επιβλήθηκαν, οποιαδήποτε παρέκκλιση σε έναν τομέα συνεπάγεται αυτόματα επιβάρυνση σε άλλον τομέα.
Η Οργάνωση επεδίωξε αμέσως, με επιστολή της, να έχει συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού, με στόχο την τροχοδρόμηση των διαδικασιών που απαιτούνταν για την υλοποίηση των δεσμεύσεων που αναλήφθηκαν, σχετικά, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας πραγματοποιήθηκε, τελικά, ύστερα από καθυστέρηση, στις 3 Οκτωβρίου, 2013. Σ’ αυτήν, ο Υπουργός διαβεβαίωσε για την πρόθεσή του να προχωρήσει τη διαδικασία για πλήρωση των κενών οργανικών θέσεων εισδοχής, ενώ δεσμεύτηκε, επίσης, να διεκδικήσει αριθμό θέσεων, όχι μεγαλύτερο από 10, για σκοπούς κάλυψης κοινωνικών αναγκών των σχολείων (παραβατικότητα κλπ.). Σ’ ό,τι αφορά τους έκτακτους συναδέλφους που παρέμειναν, φέτος, εκτός υπηρεσίας, έδωσε οδηγίες ώστε, όπου αυτό καθίσταται δυνατό, να τους προσφερθεί απασχόληση και σε προαιρετικό Ολοήμερο σχολείο, έτσι που αυτοί να συμπληρώνουν το εισόδημά τους. Για την πλήρωση των κενών θέσεων προαγωγής, αυτός ενέμεινε στη θέση ότι αυτό που κατέληξε, τελικά, η συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν πως, από τη στιγμή που η συγκεκριμένη ενέργεια θα είχε κόστος για το Κράτος, αυτή δεν θα έπρεπε να προχωρήσει.
Σ’ ό,τι αφορά τα θέματα στις καθημερινότητας των σχολείων, ιδιαίτερα με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, η Οργάνωση συναντήθηκε, στις 8/10/2013, με το ΔΔΕ, ενώπιον του οποίου και έθεσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα θέματα, για τα οποία και ζήτησε να γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες για την άμεση ρύθμιση ή την τροχοδρόμηση της ρύθμισής τους :
1.    Έναρξη σχολικής χρονιάς
•    Μετακινήσεις εκπαιδευτικών
•    Διοικητική υποστελέχωση Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων
•    Προθεσμίες  - Άνιση μεταχείριση – Αλυσιδωτές μετακινήσεις
•    Μεταθέσεις για «εκπαιδευτικούς λόγους» ύστερα από καταγγελίες
•    Πρόνοια για 6-ετία
•    Χρόνος που παραχωρήθηκε στις σχολικές μονάδες (Αλλόγλωσσα, Η/Υ κ.ά)
•    Αντικαταστάτες εκπαιδευτικοί
2.    Διερεύνηση καταγγελιών – Ανυπόγραφες ή προφορικές καταγγελίες
3.    Ανακατανομή τμημάτων
4.    Ωράριο επιθεωρητών – κενό στη λειτουργία των σχολείων
5.    Διευκολύνσεις μητρότητας
6.    Αποσπάσεις – Μερική απόσπαση εκπαιδευτικών – Κατανομή χρόνου – Ωράριο
7.    Διοίκηση κοινοτικών τμημάτων
8.    Πιστώσεις χρόνου σε νηπιαγωγούς
9.    Δίωρο διακίνησης στην Ε.Ε.
10.    Προαιρετικό Ολοήμερο σχολεία
11.    Ανορθόδοξες πρακτικές στις τοποθετήσεις, με σκοπό την εξοικονόμηση διδακτικού χρόνου.
Το Δ.Σ. της Οργάνωσης που συνήλθε την Πέμπτη, 10/10/2013, αφού ενημερώθηκε για την κατάσταση που παρουσιάζουν σήμερα τα διάφορα θέματα που απασχολούν τον Κλάδο, όπως προδιαγράφηκαν, λαμβάνοντας υπόψη τη συνεχιζόμενη παράταση της επίλυσής τους, από τη μια, αλλά και τις δοσμένες οικονομικές συνθήκες, από την άλλη, αποφάσισε να προσφύγει στη βάση των μελών για ανατροφοδότηση και λήψη αποφάσεων για την παραπέρα πορεία.
Σχετικά, αναφέρουμε πως η Οργάνωση θα μπορούσε να προχωρήσει με την εφαρμογή, για το σκοπό αυτό, απεργιακών μέτρων, προσθετικά ή διαζευκτικά, όπως πιο κάτω :
•    Επ’ αόριστο απεργίας
•    Απεργίας διαρκείας
•    Κλιμακωτής απεργίας, κατά επαρχία και κατά σχολείο
•    Επιλεκτικής απεργίας
•    Προειδοποιητικής απεργίας, με τη μορφή της μονόωρης ή δίωρης στάσης εργασίας
ή και με την εφαρμογή άλλων μέτρων αντίδρασης, που θα καθοριστούν και θα αποφασιστούν από το Δ.Σ.
Όπως είναι γνωστό, με βάση τόσο το Νόμο όσο και το Καταστατικό της ΠΟΕΔ, μέτρα απεργιακής μορφής εφαρμόζονται μόνο ύστερα από την ψήφισή τους από τα επηρεαζόμενα μέλη και τη σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ. της Οργάνωσης, ενώ οποιαδήποτε άλλα μέτρα εφαρμόζονται με μόνο την απόφαση του Δ.Σ.

Συνάδελφοι,
Ο τόπος βρίσκεται σε μια δύσκολη καμπή της οικονομικής του και όχι μόνο πορείας. Η κοινωνία, γενικά, αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα συνοχής και συνάνθρωποί μας βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της ανεργίας και της οικονομικής εξαθλίωσης. Από την πλευρά μας, ως Κλάδος δεχτήκαμε το βάρος που μας επιβλήθηκε και αντιδρούμε για τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν στη Δημόσια Εκπαίδευση εξαιτίας των μέτρων που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης. Η Δημόσια Εκπαίδευση πλήττεται, για πρώτη φορά, με τη μορφή απολύσεων προσωπικού, αφού, ήδη, 53 τόσοι συνάδελφοι έμειναν φέτος εκτός υπηρεσίας. Οι Προϋπολογισμοί για το νέο χρόνο προβλέπουν περαιτέρω μειώσεις των δαπανών για την Εκπαίδευση. Ενδεχομένως, και άλλα μέτρα και περικοπές να ακολουθήσουν στο επόμενο διάστημα.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΚΗΝΟΒΑΤΕΣ Π.Ο.Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ: ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η βραβευμένη Θεατρική ομάδα ΣΚΗΝΟΒΑΤΕΣ Π.Ο.Ε.Δ Λευκωσίας παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση «ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ» της Ξένιας Καλογεροπούλου σε σκηνοθεσία Νίκου Νικολαϊδη. Όλοι οι συντελεστές του έργου, είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί. Οι ΣΚΗΝΟΒΑΤΕΣ - δάσκαλοι συνεχίζουν να προσφέρουν και εκτός σχολικής αίθουσας εθελοντικά και αφιλοκερδώς, αφιερώνοντας πολλές ώρες δουλειάς και δημιουργίας προσθέτοντας έτσι τη δική τους πρόταση πολιτισμού στα θεατρικά δρώμενα της πατρίδας μας.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Σάββατο 12, 19 και 26 Οκτωβρίου 2013 στις 17:00
Κυριακή 13, 20 και 27 Οκτωβρίου 2013 στις 11:00 και 15:00
Αίθουσα Τελετών  Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεωφ.  Καλλιπόλεως 75 Λευκωσία)
Πληροφορίες και κρατήσεις στα τηλ: 99431467, 99521653, 99482215, 99406644

Μουσική επιμέλεια: Δώρα Θ. Κωνσταντίνου.
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Γεωργίου, Μαρκέλα Γεωργίου, Φάνη Κωνσταντή, Γιώργος Κωνσταντίνου.
Κίνηση: Μαρία Καρολίδου


ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Ένας παραμυθάς που ξεχνάει τα λόγια του και μπερδεύει τις ιστορίες αρχίζει να λέει ένα περίεργο παραμύθι με αλλόκοτους ήρωες και μαγεμένους προορισμούς, εκεί που τα πάντα είναι δυνατά και αδύνατα, αληθινά και ψεύτικα, φανταστικά και πραγματικά, το παραμύθι του Οδυσσεβάχ. Ο Οδυσσεβάχ, κουρασμένος πια από περιπέτειες του πολέμου, ξεκίνα για το ταξίδι της επιστροφής, στην πατρίδα του την Ιθαγδάτη. Το καράβι του όμως αράζει στο νησί του επικίνδυνου Δρακοκύκλωπα Αρχισαλαχάρ που τον καταριέται, να μην γυρίσει στην πατρίδα του αν πρώτα δεν βρει το… Κυκλολωτογοργοκιρκιλάριζο. Ο Οδυσσεβάχ αρχίζει το ταξίδι και το ψάξιμο.
Περνάει απ' το νησί των Λωτοφάγων, όπου γνωρίζει τους λωτούς και τις συνέπειές τους. Ακούει το μαγεμένο τραγούδι των Σειρήνων. Συναντάει μια περίεργη Γοργόνα, και κάνει μια στάση στο νησί της μάγισσας Κιρκίλας, όπου αυτός κι οι σύντροφοί του χάνουν για λίγο την ανθρώπινη μορφή τους. Κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του σε ένα διαγωνισμό με αινίγματα στη χώρα της Λαριζάντ, της αγέλαστης πριγκίπισσας, περνά από χώρες που μιλούν μ' ένα μόνο φωνήεν, από λίμνες, δάση και ποτάμια κι εκεί που νομίζει πως όλα τέλειωσαν, βλέπει μπροστά του άλλη μια στεριά κι ένα μικρό παιδί σε μια βάρκα. Νάναι άραγε η Ιθαγδάτη;
Τα πανανθρώπινα μηνύματα της παράστασης είναι ουσιαστικά και επίκαιρα. Η πίστη στην επίτευξη του στόχου, η αξία της προσπάθειας, η σημασία του ταξιδιού, της ανακάλυψης της Ιθάκης, η ελπίδα, το χαμόγελο, η αξία της οικογένειας και της πατρίδας, η νίκη του καλού και του δικαίου. Η παράσταση αναφέρεται σε παιδιά κάθε ηλικίας αλλά μπορούν να την παρακολουθήσουν ευχάριστα και με μεγάλο ενδιαφέρον και όσοι μεγάλοι διαβάζουν παραμύθια, ονειρεύονται και θέλουν να ταξιδεύουν στο όνειρο και στις αναμνήσεις της αθώας παιδικής ηλικίας.
Τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Βαλεντίνα Ξυρίχη, Αντρέας Κυρατζής, Κυριάκος Παστίδης, Μαρία Ιατροπούλου, Ηλιάνα Καναρά, Γιώργος Κωνσταντίνου, Κίκα Καττάμη, Πανίκος Ξιούρουππας, Έλενα Κουσιαππή, Έλενα Μούρεττου,  Μαργαρίτα Μούρεττου και ο μικρός Αναστάσης Κωνσταντίνου

Ποίημα της εβδομάδας 354

"Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου"

Tο Φθινόπωρο θα μαζέψω όλα τα φύλλα στην πόρτα μου να γείρει η χαμένη ζωή μου
O κόσμος είναι μια περίπτωση εντελώς προσωπική.
Η σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο, η θλίψη πιο δίκαιο
…κι ο έρωτας είναι η τρέλα μας μπροστά στο ανέφικτο να γνωρίσει ο ένας τον άλλο…
Ολόκληρη η ζωή μου δεν ήταν παρά η ανάμνηση ενός ονείρου μέσα σε ένα άλλο όνειρο.
Kι ίσως θα πρέπει να χαθείς ολότελα για να μάθεις κάποτε ποιος είσαι…
Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές, πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου, τι έμεινε;
Tα ρολόγια σημαίνουν τις χαμένες ώρες, αλλά κανείς δεν τα πιστεύει…
…οι ερωτευμένοι παντρεύτηκαν και τώρα γερνάνε πλάι σε ανθρώπους ξένους…
…κι η παιδικότητα: ένα ουράνιο σχόλιο στο αίνιγμα να υπάρχουμε.
…ω μα γιατί άφησα να μεγαλώσω, πώς ξεγελάστηκα…
…καιρό τώρα μιλάς μια γλώσσα ξένη για τους άλλους…
O κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει…
…πήραμε τους μεγάλους δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά…
Κάποτε θα μας πνίξουν τόσα ανείπωτα λόγια.
…κορίτσια που βγάζουν το φουστάνι τους για να μπουν στον ουρανό…
…στη φευγαλέα στιγμή που έζησε ένας άνθρωπος ζώντας μια ολόκληρη ζωή…
Eκεί που τελειώνουν τα όνειρα, εκεί αρχίζει η ζωή μας…
…α πόσο ανυποψίαστα ζήσαμε…
…ζήσαμε το απέραντο σε μικρές σκοτεινές κάμαρες και το τίποτα στις μεγάλες σελίδες της Ιστορίας…
H συμπόνια είναι το μόνο ελαφρυντικό στο έγκλημα να υπάρχουμε.
H ελπίδα που κάνει ακόμα πιο αβέβαιο τον κόσμο.
…κάποτε χρειαζόμαστε όλον τον ουρανό για να διαβούμε κι ένα μόνο δρόμο.
T’ άστρα ήταν το πρώτο μας αναγνωστικό.
Συλλογιέμαι τα τραίνα που τρέχουν προς το τίποτα
τη θάλασσα που αιώνια επιστρέφει…
…δεν έζησα: έχοντας να μεριμνήσω για τόσα φύλλα την άνοιξη.

Τάσος Λειβαδίτης

ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

Η ΠΟΕΔ καλεί τα μέλη της σε έκτακτες Επαρχιακές Γενικές Συνελεύσεις που θα πραγματοποιηθούν στις ακόλουθες ημερομηνίες και κέντρα :
ΛΕΥΚΩΣΙΑ : Τετάρτη, 16/10/2013, Δ΄ Δημοτικό Σχολείο Λατσιών
ΜΟΡΦΟΥ – ΛΕΥΚΩΣΙΑ : Πέμπτη, 17/10/2013, Β΄ Δημοτικό Μακεδονίτισσας
ΛΕΜΕΣΟΣ : Τετάρτη, 16/10/2013, Κ΄ Δημοτικό Λεμεσού
ΠΑΦΟΣ : Πέμπτη, 17/10/2013, ΙΒ΄ Δημοτικό Σχολείο Πάφου
ΛΑΡΝΑΚΑ : Πέμπτη, 17/10/2013, Δημοτικό Σχολείο Καθαρής «Δημήτρη Λιπέρτη»
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ : Τετάρτη, 16/10/2013, Γ΄ Δημοτικό Παραλιμνίου
Όλες οι Συνελεύσεις θα πραγματοποιηθούν στις 1.30 – 3.00 μετά το μεσημέρι.
Οι συνάδελφοι μπορούν να παρευρεθούν στη Συνέλευση του Επαρχιακού Γραφείου στο οποίο εργάζονται ή στο οποίο διαμένουν.
Οι Συνελεύσεις θα είναι ενημερωτικές και θα ασχοληθούν με τα διάφορα προβλήματα που απασχολούν τη Δημοτική Εκπαίδευση και τους λειτουργούς της, σε συνάρτηση και με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Σχετικό ενημερωτικό κείμενο θα αποσταλεί στα σχολεία και θα δημοσιευτεί, παράλληλα, στην Ιστοσελίδα της Οργάνωσης (www.poed.com.cy), τη Δευτέρα, 14/10/2013.
Λόγω της σοβαρότητας των θεμάτων που θα απασχολήσουν και επειδή θα ακολουθήσει, σε διάστημα μιας εβδομάδας, η πραγματοποίηση και Παγκύπριας Γενικής Συνέλευσης των Μελών, με σκοπό αυτά να καθορίσουν με την ψήφο τους την παραπέρα πορεία των διεκδικήσεων της Οργάνωσης, η παρουσία όλων των συναδέλφων κρίνεται απαραίτητη.
Για το λόγο αυτό, καλούνται οι Διευθυντές των σχολείων να κάμουν διευθετήσεις για μεταφορά της Συνεδρίας Προσωπικού του σχολείου τους στην ημέρα που πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση του οικείου Ε.Γ. ΠΟΕΔ, ώστε να διευκολυνθούν οι συνάδελφοι να πάρουν μέρος σ’ αυτή.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΕΔ

Ποίημα της εβδομάδας 353

Τὰ δεκατέσσερα παιδιά

«...Ἐν ἀρχῇ ἦν ἡ ἀγάπη...» μελωδοῦσε γιομίζοντας
τὸ γυμνό σου δωμάτιο μιὰ παράξενη ἅρπα
καθὼς σ᾿ ἔπαιρνε ὁ ὕπνος καὶ τὸ χέρι σου, κρύο,
σὰν κλωνὶ λεμονιᾶς σὲ νεκρό, ἀναπαύονταν
πάνω στὸ στῆθος σου. Κ᾿ ἔβλεπες
πὼς ἄνοιγε τάχα μιὰ πόρτα στὸν ὕπνο σου.
Πὼς μπαῖναν τὰ δεκατέσσερα παιδιὰ λυπημένα
καὶ στεκόντουσαν γύρω σου. Τὰ μάτια τους θύμιζαν
σταγόνες σὲ τζάμια: «Ἔλεος! Ἔλεος! Ἔλεος!...»
Τινάζοντας τὴ βροχὴ καὶ τὸ χιόνι ἀπὸ πάνω τους,
τὰ ζύγιαζες μὲ τὸ βλέμμα σου σὰ νἄθελες νὰ τοὺς κόψεις
τὴν εὐτυχία στὰ μέτρα τους, ἐνῷ ἡ ἅρπα συνέχιζεν
ἁπαλὰ μὲς στὸν ὕπνο σου: «Ὅ,τι θέλει κανεὶς
μπορεῖ νὰ φτιάξει μὲ τὴν ἀγάπη. Ἥλιους κι ἀστέρια,
ῥοδῶνες καὶ κλήματα...» Ἀλλὰ ἐσὺ προτιμοῦσες
μποτίτσες φοδραρισμένες μὲ μάλλινο,
πουκάμισα κλειστὰ στὸ λαιμό-
γιατὶ φυσάει πολὺ στὸ Καλέντζι!
Ἔβλεπες πὼς ῥάβεις μὲ τὰ δυό σου χέρια,
ἔβλεπες πὼς ζυμώνεις μὲ τὰ δυό σου χέρια
κι ὀνειρευόσουν πὼς μπαίνεις στὴν τάξη
μὲ δεκατέσσερες φορεσιές,
μὲ δεκατέσσερα χριστόψωμα στὴν ἀγκαλιά σου.
Ἀλλὰ ξύπναγες τὸ πρωῒ κι ἄκουγες ποὺ ἔβρεχε.
Σὲ δίπλωνε σὰ μιὰ λύπη τ᾿ ἀδιάβροχό σου
κι ὁ δρόμος γιὰ τὸ σχολειὸ γινόταν πιὸ δύσκολος.
Βάδιζες κ᾿ εἶχες σκυμμένο τὸ πρόσωπο
σὰ νἆταν κάποιος ἀπάνω σου καὶ νὰ σ᾿ ἔκρινε
γιὰ τ᾿ ἄδεια σου χέρια. Σὰ νἄφταιγες μάλιστα,
σ᾿ ὅλη τὴ διαδρομὴ σὲ μπάτσιζε τὸ χιονόνερο.
Ἔμπαινες στὸ σχολειὸ κ᾿ ὅπως τ᾿ ἀντίκριζες
μοιραζόταν σὲ δεκατέσσερα χαμόγελα τὸ πρόσωπό σου.
Θυμόσουν πὼς ἡ ἀγκάλη σου ἦταν μισὴ
κι ἀνεβαίνοντας πάνω στὴν ἕδρα σου
ἄνοιγες τὴ λύπη σου καὶ τὰ σκέπαζες
ὅπως ὁ οὐρανὸς σκεπάζει τὴ γῆ.
Ὥρα 8 καὶ 20´ ἀκριβῶς.
Τὸ μάθημα ἀρχίζει κανονικά.
Ἐσὺ πάνω ἀπ᾿ τὴν ἕδρα κι ἀπ᾿ ἀντίκρυ σου ὁ Χριστός,
ἁπαλὸς καὶ γλυκὺς μὲς στὸ κάδρο του,
δίνετε τὰ χέρια πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους
νὰ τοὺς κάμετε μιὰ στέγη ἀπὸ ζεστασιὰ
γιατὶ σᾶς ἤρθανε καὶ σήμερα μουσκεμένα
κ᾿ ἡ λύπη περπατάει μὲς στὰ μάτια τους
ὅπως ὁ σπουργίτης πάνω στὸ φράχτη.
Τὸ καλαμπόκι δὲν ψώμωσε τὸ περσινὸ καλοκαίρι
κι ἀκοῦς τὸ ψωμάκι ποὺ κλαίει μὲς στὶς μπόλιες τους.
Ὥρα 10 καὶ 20´. Τὸ μάθημα συνεχίζεται.
Οἱ σπουργίτες σου χτυποῦν τὰ φτερά τους.
Τὸ μολύβι πεθαίνει ἀνάμεσα στὰ κοκκαλιασμένα τους δάχτυλα.
Ἡ καρδιά σου εἶναι τώρα μιὰ στάμνα σπασμένη.
Τὰ λόγια σου βγαίνουν ἀργὰ σὰ μιὰ βρύση ποὺ στέρεψε:
«Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος... Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος... Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος...».
Τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Τὰ μέτρησες δέκα φορές.
Τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Μετρᾶς τὸ ἕνα χέρι σου
-τ᾿ ἄλλο σου βρίσκεται τυλιγμένο σὲ συννεφιά-
τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Σηκώνεις τὸ πρόσωπο,
κοιτάζεις τὴ στέγη, κάνεις πὼς σκέφτεσαι
σκύβεις πάλι στὴν ἕδρα, ξεφυλλίζεις τὸν Αἴσωπο,
κατεβαίνεις καὶ γράφεις στὸ μαυροπίνακα,
κοιτάζεις τὸν οὐρανὸ ἀπ᾿ τὸ παράθυρο,
γυρίζεις τὸ κεφάλι σου ἀλλοῦ,
δὲ μπορεῖς ἄλλο παρὰ νὰ κλάψεις.
Παίρνεις τὸ μαθητολόγιο στὰ χέρια σου,
κάτι ψάχνεις νὰ βρεῖς, τὸ σηκώνεις διαβάζοντας
καὶ σκεπάζεις τὸ πρόσωπό σου.
Τὰ σύννεφα ἔχουν μπεῖ μὲς στὴν τάξη.
Ἀντίκρυ σου κι ὁ Χριστὸς παραδέρνει σ᾿ ἀμηχανία.
Θαρρεῖς καὶ σηκώνει στ᾿ ἀλήθεια τὰ χέρια του
ἑνωμένα στὸ φῶς ποὺ πέφτει ἀπὸ πάνω του.
Νιώθει στενόχωρα ὅπως τὰ μεσάνυχτα στὴ Γεθσημανῆ
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ χτυπήσω τὸν ὦμο
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ εἰπῶ: Δός του θάρρος,
βοήθησέ τον νὰ βγεῖ ἀπ᾿ τὴ δύσκολη θέση,
κατέβαινε, διάσχισε τὴν αἴθουσα γρήγορα,
μὴν τὸν ἀφήνεις ἐκτεθειμένο στὰ βλέμματα τῶν παιδιῶν,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κάνει πὼς συλλαβίζει,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κρύψει τὰ μάτια του.
Νικηφόρος Βρεττάκος