Ποίημα της εβδομάδας 361

Παραλλαγές σε δύο θέματα V

Ποιός θ' απαντήσει στην κραυγή μας;

Ποιός έμεινε να μοιραστούμε τον ίλιγγο;

Μια-μια οι πόρτες κλείνουν.

Κι όμως στους δρυμούς του Βορρά

στις χαράδρες με τ' αλάθευτα ντουφέκια

στις γειτονιές που δε γονατίζουν

οι άνθρωποι μας περιμένουν

μ' ελπιδοφόρα πρόσωπα, μ' άγρυπνα μάτια.

Μ' αυτά τα πληγωμένα χέρια της σκλαβιάς

θ' αγγίξουμε τον ουρανό.

Τίτος Πατρίκιος, Ποιήματα, Ι, 1948-1954, 1978

Ο πάπας καταγγέλλει την «τυραννία της θεοποιημένης αγοράς»

Συγκλονιστικό είναι το κοινωνικό περιεχόμενο της «αποστολικής παραίνεσης» του πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος εξελέγη προκαθήμενος της καθολικής εκκλησίας φέτος στις 13 Μαρτίου. Έχοντας γεννηθεί το 1936 στην Αργεντινή από γονείς Ιταλούς μετανάστες, ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (όπως είναι το όνομα του πάπα Φραγκίσκου) προκάλεσε τρομερή αμηχανία στην ευρωπαϊκή Δεξιά και τη συνεργαζόμενη μαζί της εκφυλισμένη Κεντροαριστερά με τον ριζοσπαστισμό των θέσεων που παρουσίασε στην εγκύκλιό του.

Δεν πρόκειται για κάποιο τυχαίο κείμενο. «Αυτό που θέλω να εκφράσω εδώ έχει προγραμματικό νόημα και σημαντικές συνέπειες» γράφει ο ίδιος ο Φραγκίσκος στο κείμενό του. Μάλιστα η εφημερίδα «Οσερβατόρε Ρομάνο», επίσημο όργανο του Βατικανού, χαρακτήρισε την «αποστολική παραίνεση» του Φραγκίσκου «Μάγκνα Κάρτα της σημερινής Εκκλησίας», υπογραμμίζοντας έτσι τον βαρυσήμαντο «συνταγματικό» χαρακτήρα του έργου αυτού. Ο πάπας Φραγκίσκος είναι όντως καταπέλτης στο κείμενό του, το οποίο έτυχε πανευρωπαϊκής προβολής. «Ο κόσμος ζει σε μια νέα τυραννία της θεοποιημένης αγοράς» γράφει προκαλώντας σάλο. «Δημιουργήσαμε νέα είδωλα. Η λατρεία του αρχαίου χρυσού μόσχου έχει βρει μια νέα και άσπλαχνη μορφή στον φετιχισμό του χρήματος και στη δικτατορία μιας οικονομίας χωρίς πρόσωπο και χωρίς πραγματικό ανθρώπινο σκοπό» προσθέτει. «Αυτή η οικονομία του αποκλεισμού και της ανισότητας σκοτώνει!» συνεχίζει ακάθεκτος ο πάπας Φραγκίσκος.

Η κριτική του καπιταλιστικού συστήματος από τον πάπα Φραγκίσκο είναι ανελέητη: «Σήμερα παίζονται τα πάντα με τον κανόνα του ισχυρότερου, όπου ο δυνατός εξοντώνει τον πιο αδύναμο» υπογραμμίζει και συνεχίζει: «Σε αυτό το σύστημα, το οποίο έχει την τάση να απορροφά τα πάντα για να αυξήσει το κέρδος, οποιοσδήποτε αδύναμος, όπως το περιβάλλον, βρίσκεται ανυπεράσπιστος απέναντι στα συμφέροντα της θεοποιημένης αγοράς, τα οποία έχουν αναγορευθεί στον απόλυτο κανόνα». Έχοντας ζήσει όλη τη ζωή του στην πολύπαθη Αργεντινή και προφανώς επηρεασμένος από τις ευαισθησίες της «θεολογίας της απελευθέρωσης» που άνθησε επί δεκαετίες στη Λατινική Αμερική, ο πάπας Φραγκίσκος αποδεικνύει με το γραπτό του ότι αφενός γνωρίζει τις αιτίες του κακού και αφετέρου -πράγμα πολύ σημαντικότερο από το πρώτο- ότι δεν διστάζει να καταγγείλει την κοινωνική αδικία. «Η οικονομία δεν μπορεί πια να υιοθετεί ως φάρμακα νέα δηλητήρια, όπως είναι η προσπάθεια αύξησης των κερδών μέσω της μείωσης του εργατικού δυναμικού, που πυκνώνει τις τάξεις των αποκλεισμένων» τονίζει.

Επιμένει στο θέμα αυτό: «Μερικοί εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι η ανάπτυξη βάσει των κανόνων της οικονομίας της αγοράς θα φέρει στον κόσμο περισσότερη δικαιοσύνη και λιγότερους αποκλεισμούς. Αυτή η άποψη, η οποία δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ από τα γεγονότα, εκφράζει μια χοντροκομμένη και αφελή εμπιστοσύνη στην καλοσύνη όσων έχουν οικονομική ισχύ και στον καθαγιασμό της λειτουργίας του ισχύοντος οικονομικού συστήματος. Στο μεταξύ, οι αποκλεισμένοι συνεχίζουν να περιμένουν» επισημαίνει με έμφαση. «Η ανισότητα είναι η ρίζα των κοινωνικών προβλημάτων» αποφαίνεται κατηγορηματικά ο πάπας Φραγκίσκος, θέτοντας το δάκτυλό του επί τον τύπον των ήλων. «Τα μέτρα κοινωνικής πρόνοιας που καλύπτουν άμεσες ανάγκες πρέπει να θεωρούνται προσωρινές απαντήσεις. Όσο τα προβλήματα των φτωχών δεν λύνονται ριζικά, όσο δεν απορρίπτεται η απόλυτη αυτονομία της αγοράς και του χρηματοπιστωτικού τζόγου και όσο δεν εξαπολύουμε επίθεση εναντίον των δομικών αιτιών της ανισότητας, λύση στα προβλήματα του κόσμου δεν θα βρεθεί!» αναλύει ο πάπας με εξαιρετική διαύγεια.

Δείχνει βαθύτατα οργισμένος με αυτά που βλέπει γύρω του: «Είναι απίστευτο να μην προκαλεί αίσθηση όταν πεθαίνει από το κρύο ένας άνθρωπος που έχει υποχρεωθεί να ζει στον δρόμο, ενώ μια πτώση του χρηματιστηρίου κατά δύο μονάδες να προκαλεί τίτλους. Αυτός είναι ο αποκλεισμός» γράφει. Επικεφαλίδες τμημάτων της «αποστολικής παραίνεσης» του πάπα Φραγκίσκου, όπως τις αναφέρει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» δίνουν αποκαλυπτικά τη δική του προσέγγιση: «Όχι σε μια οικονομία του αποκλεισμού και της ανισότητας των εισοδημάτων», «Όχι στη θεοποίηση του χρήματος», «Όχι στο χρήμα που κυβερνά αντί να υπηρετεί» και «Όχι στην κοινωνική ανισότητα που προκαλεί βία». Πρόκειται όντως για ένα ανατρεπτικό κείμενο με βαρύνουσα πολιτική σημασία.

Γιώργος Δελαστίκ

«ΕΘΝΟΣ»  29-11-2013

Ποίημα της εβδομάδας 360

Ήταν κι η επανάσταση

πέρα από κάθε κίνητρο

μια ιδεώδης διέξοδος.

Τόσες ζητωκραυγές

τόσα όνειρα

τόσες αστραπές

πού να χωρέσουν.

Ύστερα από την καταστολή

οι θλιβεροί επιζώντες

είκοσι χρόνια περιφέρουν

τα λείψανα της πυρκαγιάς.

Κι αναλογίζονται με κάποιο φθόνο

τις αναλλοίωτες μορφές Εκείνων

που έπεσαν σε μιαν ακμή.

Κλείτος Κύρου, Κιβωτός του Νώε

μια selfie εποχή

Η λέξη της χρονιάς σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης είναι η λέξη «selfie», η οποία έχει σαν βάση τη λέξη self (εαυτός). Η απόφαση βασίστηκε στο ότι αυξήθηκε κατά 17.000% η χρήση της σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Η λέξη «selfie», χρησιμοποιείται για να περιγράψει το αυτοπορτρέτο, μια φωτογραφία του εαυτού του που τραβά ο ίδιος ο χρήστης, συνήθως μέσω κινητού τηλεφώνου ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου. Ωστόσο η λέξη, θα μπορούσε να περιγράψει ολόκληρη την εποχή μας κι όχι μόνο μια συγκεκριμένη δραστηριότητα της εποχής. Χάρη στην τεχνολογία, που έχει μετατρέψει την υφήλιο σε ένα παγκόσμιο χωριό κι ο καθένας έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει, ανά πάσα στιγμή, τι κάνει κάποιος στην άλλη άκρη της γης, εν τέλει έχουμε βάλει ο καθένας τον εαυτό μας στον πυρήνα του σύμπαντος, σκηνοθετώντας τη ζωή μας όπως θέλουμε να προβάλλεται στα facebook και τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι πάντες μοιάζουν να είναι μόνιμα σε διακοπές, μόνιμα χαρούμενοι, μόνιμα σε δράση. Στην  πραγματικότητα όμως, μπορεί κάποιος να είναι μόνος στο σπίτι και να πλήττει θανάσιμα, να έχει να δει άνθρωπο –με σάρκα και οστά, όχι εικονικό, όχι μέσω skype, viber κι όλα αυτά-, για μέρες. Βάζει όμως το κινητό του απέναντι από το πρόσωπο του, σκάει το πιο πλατύ χαμόγελο και αναρτά τη φωτογραφία σε κοινή θέα παριστάνοντας πως είναι σε πάρτι, πως περνάει θαυμάσια. Φωτογραφίες μιας χρήσης, που έχουν ως σκοπό όχι την καταγραφή της στιγμής, όχι τη διατήρηση της μνήμης, αλλά την επίδειξη μιας πραγματικής ή μιας σκηνοθετημένης στιγμής. Η αυτοικανοποίηση στις μέρες μας, έχει μεταφρθεί σ’ όλα τα επίπεδα. Ο άλλος περπατά στο δρόμο, οδηγεί, κάθεται σε μια καφετέρια γεμάτη κόσμο αλλά δεν βλέπει τίποτα γύρω του. Πέραν από τον εαυτό του δεν υπάρχει κανείς άλλος. Ο άλλος βρίσκεται μακριά, σε ένα ανάλογο ίσως περιβάλλον και λένε τα δικά τους, προσπαθούν να λύσουν ζητήματα, συμφωνούν, διαφωνούν εξ αποστάσεως. Αλληλογραφούν με κωδικούς που χρειάζεται πολλή υπομονή για να κατανοήσει κάποιος το νόημα, στέλνουν τις ίδιες στερεότυπες ευχές σε φίλους και γνωστούς, καταγράφουν τις απόψεις τους με ψευδώνυμα, εκτονώνονται εκ του ασφαλούς, νομίζουν πως αντιδρούν στο κατεστημένο και αυτοφωτογραφίζονται χαμογελώντας στο είδωλο τους. Νομίζουμε πως ζούμε σε ένα παγκόσμιο χωριό αλλά όλα είναι selfie. Ο όρος που θα χαρακτηρίσει την χρονιά που φεύγει. Από την οικουμενικότητα, στην ατομικότητα.

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

« Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»  20-11-13

Ποίημα της εβδομάδας 359

Θα πεθάνω ζητώντας έναν ήλιο

στα μεγάλα χρονικά μυστήρια

κομματιάζοντας τη νύχτα μ’ ένα σμήνος από γαλαξίες

αιωρούμενος δίχως τη μητρυιά μας

την αλύγιστη Βαρύτητα

δίχως τα δάκρυα που μας επιβάλλει η Ελλάδα

τούτ’ η χώρα που παιδεύει τα δροσερά ελληνόπουλα

κι ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους.

 Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄, (1979-1991), Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 201.

Ποίημα της εβδομάδας 358

Έχτισες το σπίτι σου γερό, από πέτρα.

Ήρθαν και σου το γκρέμισαν.

Έχτισες το σπίτι σου πρόχειρα, από λάσπη και κλαριά.

Το γκρέμισαν κι αυτό.

Έχτισες το σπίτι σου από ξύλο.

Ήρθαν και το έκαψαν.

Έχτισες σπίτια από τούβλα, από χώμα, από καραβόπανο, από άχυρα.

Μάταιος κόπος. Ό, τι και να έκανες, έρχονταν πάντα να γκρεμίσουν τα όνειρά σου.

Έμαθες πια.

Τώρα το σπίτι σου είναι χτισμένο μόνο από σάρκα και αίμα.

Κι όσες φορές κι αν σε διώξουν, το παίρνεις μαζί σου.

Γιώργος Νικολόπουλος, Χαμένες ευκαιρίες, Διάλογοι στο χείλος της αβύσσου, 2011

Απάντηση της ΠΟΕΔ στην Πρόταση ΥΠΠ: «Νέο Σύστημα Πρόσληψης Εκπαιδευτικών Λειτουργών στα Δημόσια Σχολεία»

Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Λευκωσία Θέμα: Απάντηση της ΠΟΕΔ στην Πρόταση ΥΠΠ: «Νέο Σύστημα Πρόσληψης Εκπαιδευτικών Λειτουργών στα Δημόσια Σχολεία» Έντιμε κύριε, Ως ΠΟΕΔ, με επιστολή μας στις 19 Σεπτεμβρίου 2013, τοποθετηθήκαμε αρχικά στις προθέσεις για διαφοροποίηση του συστήματος Διορισμών, όπως μας είχε ζητηθεί με επιστολή που μας αποστάληκε με ημερομηνία 2 Αυγούστου 2013. Με λύπη μας όμως, σημειώνουμε ότι η νέα πρόταση που μας παραδόθηκε στη συνάντηση του Συμβουλίου Δημοτικής, Μέσης και Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν έλαβε υπόψη όσα εκφράσαμε και δεν αποτελεί προϊόν διαβούλευσης και ουσιαστικού διαλόγου, τουλάχιστον με τη δική μας Οργάνωση. Είχαμε τονίσει και θεωρούμε καθήκον μας να το επαναλάβουμε, ότι οποιαδήποτε θέματα σχετίζονται ή επηρεάζουν τους όρους και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στο χώρο της Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας θα πρέπει να εξετάζονται, πρώτα, μέσα από τα θεσμοθετημένα για το σκοπό αυτό όργανα και συγκεκριμένα τη ΜΕΠΕΥ. Έστω και την υστάτη πρέπει να συγκληθεί συνεδρία της ΜΕΠΕΥ η οποία θα εξετάσει το θέμα και όλοι οι συμμετέχοντες να παραθέσουμε σε αυτήν τις θέσεις, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας. Η Οργάνωσή μας με θλίψη και απογοήτευση καταγράφει τις τελευταίες εβδομάδες την προκλητική και προσβλητική στάση του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στην εκπαιδευτική κοινότητα και τα εκλελεγμένα συλλογικά όργανα του Κλάδου. Είναι αχαρακτήριστη η προσπάθεια να παραγνωριστούν και να περιθωριοποιηθούν οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις των εκπαιδευτικών και να δημιουργηθούν λανθασμένες και παραπλανητικές εντυπώσεις. Η ΠΟΕΔ δεν αντιτίθεται στις αξιωματικές διακηρύξεις και αναφορές για «εκσυγχρονισμό» και «βελτίωση» του συστήματος, αν αυτό που επιδιώκεται είναι, πράγματι, να γίνουν οι αλλαγές που θα κριθούν σκόπιμες και αποδεδειγμένα θα εκσυγχρονίσουν το εκπαιδευτικό σύστημα προς όφελος των παιδιών. Θεωρούμε, όμως, απαραίτητο το προτεινόμενο νέο σύστημα Διορισμών να εμπεριέχει τα πλεονεκτήματα του υφιστάμενου συστήματος: • να στηρίζεται σε μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια για επιλογή των εκπαιδευτικών  • δεν δημιουργούσε επιπλέον κόστος για το κράτος • να εξυπηρετεί τις βασικές αρχές της Δημόσιας Διοίκησης, όπως είναι η διαφάνεια, ο αποκλεισμός οποιωνδήποτε παρεμβατισμών, το μη διαβλητό των σχετικών διαδικασιών • να εξακολουθήσει να είναι πρακτικό και να αποτρέπει καθυστερήσεις στην πλήρωση των κενών θέσεων. Ως προς το «Νέο Σύστημα Προσλήψεων των Εκπαιδευτικών Λειτουργών» που έχει προταθεί, η Οργάνωσή μας εκφράζει την έντονη διαφωνία της με τα βασικά σημεία της φιλοσοφίας και των προνοιών του και παραθέτει τις απόψεις της επί του θέματος αλλά και υποβάλλει σειρά ερωτημάτων, από την απάντηση στα οποία  θα μπορούσε να διευκολυνθεί ο διάλογος, στο αρμόδιο και θεσμοθετημένο οργάνο διαβούλευσης, τη ΜΕΠΕΥ. Επιπλέον, η όλη διαδικασία διαλόγου θεωρούμε πως θα πρέπει να γίνει στα πλαίσια: • Διευρυμένων χρονοδιαγραμμάτων, τα οποία να παρέχουν την αναγκαία ευχέρεια για διεξοδική, εξαντλητική και γόνιμη συζήτηση. • Στάθμισης όλων των παραμέτρων μιας σοβαρής αλλαγής που θα επηρεάσει ολόκληρη γενιά εκπαιδευτικών. • Αναλογισμού ότι η καθολική βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης πρέπει να αντιμετωπίζεται στα πλαίσια ενιαίου αθροίσματος όλων των παραμέτρων που αναφέρονται στην ποιότητα της Εκπαίδευσης. ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ Βασική προϋπόθεση αποτελεί για μας η εξασφάλιση των υποψήφιων που έφτασαν κοντά στο διορισμό τους με βάση τους υφιστάμενους καταλόγους διοριστέων. Η εξαίρεση των συμβασιούχων και των αντικαταστατών από οποιαδήποτε τροποποίηση του Συστήματος Διορισμού και η διασφάλιση του δικαιώματός τους για απασχόληση θα πρέπει να θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η θυματοποίηση των συμβασιούχων ή των αντικαταστατών συναδέλφων που εργάζονται για σειρά ετών, με την εισαγωγή ενός συστήματος που «αδικεί τους παλαιότερους» και έρχεται σε αντίθεση με μια από τις βασικές αρχές της ίδιας της νέας πρότασης.  Είναι σημαντικό να ξανατονίσουμε και σήμερα ότι οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί που βρίσκονται ψηλά στον κατάλογο διορισμών και είναι εν δυνάμει διορίσιμοι δεν έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους και αυτοί εργάζονται είτε ως επισυμβάσει είτε ως αντικαταστάτες είτε στα ΠΟΣ, διατηρώντας την επαφή με την Εκπαίδευση και την επιστήμη τους. Η μη κατοχύρωση των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών θα προσθέσει, στο μακρύ κατάλογο των ανέργων, εκπαιδευτικούς που τα τελευταία χρόνια κάλυπταν μόνιμες ανάγκες, για να τοποθετήσει στη θέση τους άλλους. Η απαράδεκτη αυτή προοπτική καθίσταται περισσότερο από φανερή, αν λάβει κανείς υπόψη τη φετινή μείωση των διορισμών και την περαιτέρω μείωση την επόμενη χρονιά, όπως φαίνεται στους προϋπολογισμούς του 2014. Απόλυτη θέση της Οργάνωσής μας είναι πως κάτι τέτοιο δεν είναι κοινωνικά ούτε ηθικό ούτε δίκαιο. ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Για να προχωρήσει ο διάλογος, επιβάλλεται να δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν στα πιο κάτω: 1. Τα μέχρι σήμερα δεδομένα 1.1. Γιατί τόση σπουδή για προώθηση αλλαγών στο Σύστημα Διορισμών, αφού τα δεδομένα για νέους διορισμούς, όπως διαμορφώνονται, είναι αρνητικά; Λήφθηκαν υπόψη: o Οι αφυπηρετήσεις για τα επόμενα 10 χρόνια στο χώρο της Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης; o Οι μνημονιακές δεσμεύσεις για το εκπαιδευτικό προσωπικό της Δημόσιας Εκπαίδευσης; o Η μείωση των μαθητών; 1.2. Ποιος είναι ο μέσος όρος ηλικίας των εκπαιδευτικών που διορίζονται στη Δημοτική Εκπαίδευση; 1.3. Πόσες αφυπηρετήσεις και διορισμοί αναμένουμε να γίνουν τα επόμενα 20 χρόνια στη Δημοτική Εκπαίδευση; 2. Γραπτή εξέταση 2.1. Πώς οι εξετάσεις γνωσιολογικού περιεχομένου και υλοκεντρικού προσανατολισμού μπορούν να είναι το πλέον σημαντικό κριτήριο επιλογής των καταλληλότερων, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εκπαιδευτικούς; 2.2. Πώς μπορεί να αποτραπεί οι εκπαιδευτικοί να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης σε φροντιστήρια εκπαιδευτικών για να περάσουν τις εξετάσεις; 2.3. Πώς διασφαλίζεται η αξιοκρατία με τις εξετάσεις; 2.4. Ποιο θα είναι το περιεχόμενο της πιθανής εξέτασης; 3. Πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα 3.1. Γιατί τόση υπερτίμηση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων; Μπορεί να υπάρξει διαφοροποίηση στην αποτίμηση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων; 3.2. Ποια η λογική να μοριοδοτούνται τα μη σχετικά πτυχία; 3.3. Πώς αντιμετωπίζεται η επιφόρτωση της οικογένειας με πρόσθετα και υπερβολικά βάρη σπουδών; 3.4. Η συγκεκριμένη αλλαγή δεν θα αυξήσει το κόστος για κάθε υποψήφιο και δεν θα οδηγήσει στον ελιτισμό του επαγγέλματος; 3.5. Η αυξημένη μοριοδότηση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων (και κυρίως των μη σχετικών) πραγματικά βοηθά στην εξεύρεση των καλύτερων εκπαιδευτικών; 3.6. Το επιπρόσθετο κόστος για απόκτηση δεύτερων πτυχίων, σχετικών ή μη σχετικών μεταπτυχιακών και διδακτορικών σε συνδυασμό με το κόστος προετοιμασίας για τις εξετάσεις θα μπορούν να το επωμιστούν όλοι ή μήπως θα ευνοηθεί κάποια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα του πληθυσμού; 3.7. Το δεύτερο πτυχίο ή μη σχετικά μεταπτυχιακά και διδακτορικά γιατί μοριοδοτούνται αφού δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το αντικείμενο που καλείται να διδάξει ο εκπαιδευτικός; 4. Εκπαιδευτική προϋπηρεσία 4.1. Πώς διασφαλίζεται ότι η εκπαιδευτική προϋπηρεσία βεβαιώνεται επαρκώς, έτσι ώστε να μην υπάρχουν αδικίες μεταξύ των ενδιαφερομένων; 4.2. Η αναγνώριση για  σκοπούς  εγγραφής  στους  πίνακες  διορισίμων της προϋπηρεσίας των υποψήφιων εκπαιδευτικών σε φροντιστήρια, ινστιτούτα ξένων γλωσσών κλπ. δεν έρχεται, μήπως, σε αντίθεση με τις μέχρι τώρα γνωματεύσεις του γενικού εισαγγελέα; 4.3. Στους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στα δημόσια σχολεία δεν έπρεπε να δοθεί σχετικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλους που επιλέγουν να εργαστούν στον ιδιωτικό τομέα; Ίσως θα έπρεπε να μετρά διπλά το κάθε έτος υπηρεσίας στα δημόσια σχολεία; 4.4. Είναι δίκαιο μια δεκαετία εμπειρίας να θεωρείται υποδεέστερη από σχετικά ή μη σχετικά μεταπτυχιακά και διδακτορικά; Εξασφαλίζουμε έτσι την πρόσληψη των καλύτερων εκπαιδευτικών; Και πώς αυτό στηρίζεται επιστημονικά: 4.5. Οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν περισσότερα από 10 χρόνια εμπειρίας ή περισσότερα από 10 χρόνια που κατέθεσαν το πτυχίο τους είναι δίκαιο να στερηθούν αυτού του επιπλέον πλεονεκτήματος; 4.6. Πώς θα διασφαλιστεί πως δεν θα μπορεί κάποιος πληρώνοντας ένα μικρό πρόστιμο, να πληρώνει κοινωνικές ασφαλίσεις εξασφαλίζοντας ανάλογη υπηρεσία (την οποία δεν έχει υπηρετήσει) σε φροντιστήρια; 5. Έτος απόκτησης πρώτου πτυχίου 5.1. Πώς προστατεύεται ο πρώτος πανεπιστημιακός τίτλος ως το βασικό στοιχείο πρόσβασης στην αγορά εργασίας; 5.2. Μήπως η ενισχυμένη μοριοδότηση του έτους απόκτησης του πτυχίου θα επιτρέψει, τελικά, τη μαζική κάθοδο εκπαιδευτικών από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πώς διασφαλίζεται ότι χιλιάδες κοινοτικοί δεν θα προσπεράσουν τους κύπριους εκπαιδευτικούς, σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Κύπρος; 6. Υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά 6.1. Γιατί η επιμέτρηση της υπηρεσίας στην Ε.Φ. θα πρέπει να υπερβαίνει το άθροισμα των μονάδων που δικαιολογεί η υπηρεσία για την αντίστοιχη περίοδο; 7. Γενικά ερωτήματα 7.1 Ποια η επιστημονική στήριξη του νέου σχεδίου; 7.2 Ποιο το κόστος του όλου εγχειρήματος; 7.3 Μήπως, ανεξάρτητα από σκοπιμότητες, με τη νέα ρύθμιση επωφελούνται έμμεσα κάποιοι (Παιδαγωγικές σχολές ιδιωτικών και μη πανεπιστημίων); 7.4 Θα μπορούσε να υπάρξει διαφορετική μεταβατική περίοδος ανά βαθμίδα ή και κλάδο; 7.5 Πώς αποτρέπεται η δημιουργία νέου καταλόγου με το νέο τρόπο πρόσληψης; Γιατί, είναι φανερό πως, στην περίπτωση που το αποτέλεσμα των εξετάσεων θα οδηγεί σε σταθερή σειρά καταλόγου, θα έχουμε και πάλι το ίδιο με το σημερινό φαινόμενο το οποίο και αποτελεί το κυριότερο επιχείρημα για διαφοροποίηση του υφιστάμενου συστήματος, ενώ στην περίπτωση που το αποτέλεσμα των εξετάσεων θα ισχύει για δυο μόνο χρόνια και οι εξετάσεις θα επαναλαμβάνονται, οι υποψήφιοι θα βρίσκονται, για σειρά χρόνων, σε αδιάκοπη και αδικαιολόγητη ένταση, ιδιαίτερα υπό το σημερινό καθεστώς της μη ύπαρξης νέων θέσεων.   7.6 Η συγκεκριμένη πρόταση εξυπηρετεί, πράγματι, το σκοπό για τον οποίο συντάχθηκε; Αφού με την αλλαγή διαφοροποιείται μόνο η σειρά που θα έχουν οι υποψήφιοι (θα αλλάζει κάθε 2 χρόνια ανάλογα με την επιτυχία στην εξέταση και απόκτηση πτυχίων), ενώ και πάλι θα υπάρχει κατάλογος, ποια η διαφοροποίηση από το υφιστάμενο σύστημα; 7.7 Μήπως θα έπρεπε να υπάρξει πρόνοια για προγράμματα προετοιμασίας από το ίδιο το ΥΠΠ;  7.8 Θα μπορούσε κάποιος να βρίσκεται και στους δυο καταλόγους; 7.9 Οι επισυμβάσει και οι αντικαταστάτες από ποιο κατάλογο θα διορίζονται για αντικατάσταση; 7.10 Αφού οι εξετάσεις θα είναι κάθε δυο χρόνια, τι θα γίνει με αυτούς που θα τελειώσουν τη χρονιά που δεν θα έχει εξετάσεις; 7.11 Αν δύο ή περισσότεροι υποψήφιοι έχουν την ίδια βαθμολογία, ποιο θα είναι το κριτήριο για πρόσληψη; 7.12 Οι υποψήφιοι του νέου καταλόγου, όπως προτείνεται, θα έχουν αναγνωρισμένα τα χρόνια προϋπηρεσίας τους για σκοπούς μισθοδοσίας ή θα αρχίζουν με μηδενική προϋπηρεσία; Υπάρχει, μήπως, πρόθεση για εφαρμογή νέας ρύθμισης μισθοδοσίας και νέων όρων εργασίας μέσα από αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας, που θα ακολουθήσει; 7.13 Ποια η διαδικασία μονιμοποίησης με το νέο σύστημα; 7.14 Αξίζει να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη πρόταση, αν αυτή θα δημιουργήσει επιπλέον κοινωνικά προβλήματα σε 2000 συνανθρώπους μας οι οποίοι, στην καλύτερη περίπτωση, θα συνεχίσουν να εργάζονται στην Εκπαίδευση τα επόμενα 15 χρόνια με το ίδιο εργασιακό καθεστώς (συμβασιούχοι-αντικαταστάτες); 7.15 Πώς διασφαλίζονται αυτοί που προσφέρουν εδώ και χρόνια στην εκπαίδευση και που έχουν κοστίσει χιλιάδες ευρώ στο κράτος για να επιμορφωθούν; 7.16 Με ποιο κριτήριο θα διασφαλιστούν εκείνοι που πρέπει; 7.17 Πώς θα αξιολογηθεί ο ζήλος, η μεταδοτικότητα, η αγάπη του εκπαιδευτικού προς τα παιδιά; 7.18 Πώς και πότε θα γίνονται οι μονιμοποιήσεις αυτών που διορίζονται; 7.19 Πώς θα στηρίζονται αυτοί που διορίζονται; 7.20 Πώς θα αξιολογούνται αυτοί που διορίζονται; 7.21 Για πόσα χρόνια θα είναι ο διορισμός; 7.22 Έχει γίνει κάποια ανταλλαγή απόψεων με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων για το σύστημα πρόσληψης της Ελλάδας (ΑΣΕΠ); 7.23 Μπορεί το κράτος να επωμιστεί πρόσθετο κόστος για να επιμορφώσει από την αρχή νέους εκπαιδευτικούς ενώ μπορεί να διατηρήσει του υφιστάμενους εκπαιδευτικούς με μηδενικό κόστος;  7.24 Θα γίνει κάποια ενημέρωση στα σχολεία πως κάποιοι κλάδοι είναι κορεσμένοι ή θα επιτρέψουμε σε χιλιάδες μαθητές να οδηγηθούν στην ανεργία με την ελπίδα πως θα διοριστούν με το νέο σύστημα; 7.25 Μπορεί να εφαρμοστεί η ίδια μεταβατική περίοδος σε όλους τους κλάδους; 7.26 Ο βαθμός απολυτηρίου λυκείου και ο βαθμός πρώτου πτυχίου (μετά από αναγωγή βαθμού) δεν πρέπει να μοριοδοτηθούν; ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ Επιπρόσθετα, τονίζουμε ότι χρήζει σοβαρής συζήτησης και αντίλογου ο τρόπος και  ενίσχυση της μοριοδότησης των παραμέτρων: • Εκπαιδευτική προϋπηρεσία  • Εξετάσεις • Πρόσθετα προσόντα. Η πρόταξη του θέματος αυτού, ιδιαίτερα σε μιαν περίοδο που οι διορισμοί όχι μόνο έχουν παγοποιηθεί αλλά και μειωθεί, κρίνεται άκαιρη και προβληματική, γιατί σύμφωνα με τις δικές μας εκτιμήσεις: • Μεταβατική περίοδος ουσιαστικά δεν θα υπάρξει, αφού ο υφιστάμενος κατάλογος δεν θα προχωρεί τα επόμενα χρόνια, λόγω μειωμένων διορισμών και αφού, όταν οι συνθήκες επιτρέψουν νέους διορισμούς, θα ισχύει ο «νέος κατάλογος διορισίμων». • Το νέο σχέδιο αναγάγει την εξέταση και την κατοχή πολλαπλών πτυχίων ως τα κυρίαρχα κριτήρια αξιοσύνης, ικανότητας και αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού, κάτι που είναι λάθος. Η βαρύτητα που δίνεται στη μοριοδότηση διάφορων άλλων κριτηρίων είναι ανισομερής, υπέρ των πρόσθετων προσόντων και σε βάρος της εκπαιδευτικής εμπειρίας. • Το νέο σχέδιο θεωρεί την εξέταση ως εχέγγυο για πρόσληψη των ικανότερων. Μήπως μόνο με γραπτές εξετάσεις μπορεί να κριθεί η ικανότητα κάποιων εκπαιδευτικών που έχουν ήδη διδάξει για αρκετά χρόνια; Άραγε, η εξέταση θα έπρεπε να είναι κριτήριο, μόνο για εισδοχή ή όχι στον κατάλογο και όχι για καθορισμό της σειράς; • Το νέο σχέδιο οδηγεί τους νέους εκπαιδευτικούς στην απόκτηση πρόσθετων προσόντων. Μήπως θεωρούμε ότι οι ικανοί είναι αυτοί που έχουν την οικονομική ευχέρεια να τα αποκτήσουν; Επομένως η αρχή για «ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση» πρέπει να ισχύει όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς, ώστε να μην αναπαράγεται η κοινωνική ανισότητα; • Το κριτήριο για το έτος απόκτησης πτυχίου, αντί για το έτος κατάθεσης πτυχίου, θα επιτρέψει σε εκπαιδευτικούς από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μπουν στη νέα διαδικασία και να ξεπεράσουν τους υφιστάμενους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στους σημερινούς καταλόγους. Με ποιο τρόπο θα μπορούσε κάποιος να πιστοποιήσει την προϋπηρεσία της ομάδας αυτής; • Το νέο σχέδιο δεν λαμβάνει υπόψη το κόστος της εξέτασης σε σχέση με τους διορισμούς τα επόμενα 10 χρόνια. Εκτός και αν η σκέψη είναι πως το κόστος θα το επωμισθούν οι χιλιάδες των υποψηφίων;  Καταλήγοντας, παρατηρούμε ότι είναι πιθανό ο υφιστάμενος κατάλογος διοριστέων να χρειάζεται εκσυγχρονισμό. Λαμβανομένων, όμως, υπόψη των πιο πάνω επιφυλάξεών μας, θα πρέπει, πρώτα, ο εκσυγχρονισμός αυτός να περιλαμβάνει την εξασφάλιση των υποψηφίων που έφτασαν κοντά στο διορισμό τους με βάση τους υφιστάμενους καταλόγους διοριστέων (Συμβασιούχων και Αντικαταστατών), ενώ ταυτόχρονα να τηρεί και τις πιο κάτω προϋποθέσεις: • Η συγγραφή του νέου Σχεδίου να λαμβάνει υπόψη την επιστημονική τεκμηρίωση της οποιασδήποτε διαδικασίας • Να λαμβάνεται επαρκώς υπόψη και η παράμετρος της ανάπτυξης μηχανισμού στήριξης και ελέγχου των νεοπροσληφθέντων, ως μέσου για την αντιμετώπιση του προβλήματος που, κατ’ ισχυρισμόν, οδήγησε στον «εκσυγχρονισμό» του συστήματος, αντί για την απαράδεκτη και άδικη τροποποίηση της σειράς στον Κατάλογο. Το νέο σχέδιο θα πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τη διασύνδεση της διαδικασίας επιλογής των εκπαιδευτικών με τη διαδικασία υποδοχής, ένταξης, στήριξης και ανάπτυξης (προσωπικής και επαγγελματικής τους). Στόχος θα πρέπει να είναι σε πρώτη φάση η ομαλή ένταξη των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών στη σχολική μονάδα και στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, παρέχοντας ανάλογη στήριξη και βοήθεια σε σχολική βάση, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία αποτελεσματικών εκπαιδευτικών. • Να υπάρξει εκσυγχρονισμός και ενίσχυση του συστήματος ακαδημαϊκού και επαγγελματικού προσανατολισμού. • Να υπάρξει αντικειμενικός μηχανισμός αξιολόγησης για αυστηρή επιλογή των κατάλληλων για μονιμοποίηση. Θέλοντας να συμβάλουμε στην έξοδο από το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε, σχετικά, δηλώνουμε έτοιμοι και πρόθυμοι να συνεργαστούμε μαζί σας και, μέσα από τις συμφωνημένες διαδικασίες διαλόγου, να εξετάσουμε με καλή πίστη το θέμα του Συστήματος Διορισμών στην Εκπαίδευση, με στόχο την εξεύρεση της καλύτερης δυνατής λύσης στο πρόβλημα, για το καλό της Εκπαίδευσης, χωρίς αυτό να αποβαίνει σε βάρος όσων έχουν, μέχρι σήμερα, αποκτήσει δικαιώματα ή, έστω, προσδοκία δικαιωμάτων. Αναμένουμε από σας ότι, ως ένδειξη καλής θέλησης, θα αλλάξετε τα χρονοδιαγράμματα, ώστε αυτά να παρέχουν την αναγκαία ευχέρεια για διεξοδική, εξαντλητική και γόνιμη συζήτηση.  Η άμεση προώθηση της υλοποίησης των μονιμοποιήσεων, για τις οποίες δεσμεύθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επιβεβαιώσατε ο ίδιος στην τελευταία συνάντηση που είχαμε μαζί σας, αναμφίβολα θα συμβάλει στην απάμβλυνση του προβλήματος και θα λειτουργήσει καταλυτικά προς την κατεύθυνση της επίλυσής του. Με τιμή, Ο Πρόεδρος,                                     Ο Γ. Γραμματέας, Φίλιος Φυλακτού                     Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου Κοιν. : 1. Πολιτικά Κόμματα 2. Εκπαιδευτικές Οργανώσεις 3. Συνομοσπονδίες Γονέων.

Ποίημα της εβδομάδας 357

Είπα : Δε θέλω να σας ξέρω.

Δε συμμετέχω στη ζωή σας

μένω μακριά από τα εγκλήματά σας

τις σφαγές και τους ανδραποδισμούς

των συνανθρώπων σας.

Θα κατοικήσω εδώ, σε τούτη την καλύβα

μακριά από κάθε ποταπό

πέρα απ' ό,τι ατιμάζει

τον άνθρωπο. Μόνος

με τις αέτιες σκέψεις των σοφών

με τα ζεστά, ευγενικά

αισθήματα των ποιητών.

Όμως πούθε έρχεται τούτο το αίμα

που γλιστρά κάτω απ' την πόρτα μου;

Γιώργης Μανουσάκης, από τη συλλογή Στ' ακρωτήρια της ύπαρξης, 2003