Πόσα έχουν αλλάξει στην Εκκλησία από την εποχή του αποστόλου Παύλου;
Αναγνώστες και φίλοι με προέτρεψαν να δω το βιογραφικό του μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαου, ο οποίος συνέταξε τις θέσεις της ελληνικής Εκκλησίας για τον γάμο και την τεκνοθεσία σε ομόφυλα ζευγάρια. Και είναι όντως εντυπωσιακό: Φυσική στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Αστροφυσική στο Harvard, Μηχανολογία στο ΜΙΤ, διδακτορικό Βιοϊατρικής Τεχνολογίας στο HST (Βιορευστοδυναμική, Μαθηματική Φυσιολογία κ.ά.), επιστημονικός συνεργάτης στο Αγγειολογικό του New England Deaconess Hospital, στο Τμήμα Αναισθησιολογίας του Massachusetts General Hospital και στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Boston Children’s Hospital, επιστημονικός σύμβουλος μεγάλων εταιρειών σε θέματα διαστημικής ιατρικής τεχνολογίας, επικεφαλής του Κέντρου Βιοϊατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας και της Επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας. Πολύ σημαντικό έργο του η Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας «Γαλιλαία» στα Σπάτα.
Πώς ταιριάζει όλη αυτή η επιστημοσύνη με τις αντιεπιστημονικές απόψεις του; «Η ομοφυλοφιλία είναι μια ασθένεια που τη γέννησε η διάχυτη κοινωνική αμαρτία και μπορεί ασφαλώς να τη θεραπεύσει η Εκκλησία. Μαζί με όλες τις μεγάλες δικές μας αμαρτίες, μπορεί να αγκαλιάσει θεραπευτικά και αυτήν», λέει. Όμως «η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία (ΕΨΕ) τονίζει, ρητά και κατηγορηματικά, ότι η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί ψυχική νόσο». Είναι εντός του επιστημονικού γνωστικού πεδίου του μητροπολίτη η πεποίθησή του περί του αντιθέτου; Προσπαθεί εδώ και χρόνια να το αποδείξει, λέει, –διάβασε, συμβουλεύτηκε ειδικούς– χωρίς να το καταφέρει, επιμένοντας ωστόσο με πείσμα να το πιστεύει. Η επιστήμη όμως δεν «πιστεύει» σε τίποτα, είναι κάθε στιγμή έτοιμη να υιοθετήσει οτιδήποτε ανατρέπει αποδεδειγμένα προηγούμενες θέσεις της. Η Εκκλησία κάνει το αντίθετο: Έχει παγιωμένες θέσεις που δεν τις αλλάζει. Άμα δεν συμφωνεί η επιστήμη, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν – να γιατί ο μητροπολίτης Νικόλαος την εγκατέλειψε.
Έτσι, ο καλός ιερωμένος αντάλλαξε την επιστήμη με την Εκκλησία, τις θεωρίες για τις μαύρες τρύπες και τη βιοϊατρική τεχνολογία με την ηθική του αποστόλου Παύλου, πετώντας σε μια… μαύρη τρύπα όλη τη γνώση που επί τόσα χρόνια συγκέντρωσε. Σε ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βλέπει παγκόσμιες συνωμοσίες για τη διάδοση της «ασθένειας της ομοφυλοφιλίας». Λέει πως το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ, μέσα από το κλίμα της ανεκτικότητας και του σεβασμού στη διαφορετικότητα, εξελίχθηκε σε ιδεολόγημα που έχει πάρει διαστάσεις μόδας, ενώ ένα πανίσχυρο lobbying οργανώνει μια «επίθεση κατά της ανθρώπινης φύσης με χειρότερες συνέπειες από την κλιματική αλλαγή». Αν έγραφε σήμερα την επιστολή προς Ρωμαίους ο απόστολος Παύλος, μπορεί να περιλάμβανε και την τελευταία στις συνέπειες του εκφυλισμού των ηθών από τους ομοφυλόφιλους, τους οποίους αποκαλεί «… 29. πεπληρωμένους πάση αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία, μεστούς φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας, 30. ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυγείς, υβριστάς, υπερηφάνους, αλαζόνας, εφευρέτας κακών, γονεύσιν απειθείς, 31. ασυνέτους, ασυνθέτους, αστόργους, ασπόνδους, ανελεήμονας 32. οίτινες το δικαίωμα του Θεού επιγνόντες, ότι οι τα τοιαύτα πράσσοντες άξιοι θανάτου εισίν…»
Άμα χρησιμοποιούσε σήμερα τέτοια επίθετα οποιοσδήποτε, θα ήταν ένοχος υποκίνησης μίσους κατά συνανθρώπων του. Πώς μπορούν οι ιεράρχες να υπερασπίζονται μια τέτοια απάνθρωπη παράδοση 2.000 χρόνια μετά; Ο Παύλος ήταν ανέκαθεν φανατικός, ως Σαύλος, διώκτης των χριστιανών της Ιουδαίας, κατά δική του ομολογία αλλά και σε αναφορά του Λουκά στις «Πράξεις», συμμετείχε στον λιθοβολισμό του αγίου Στεφάνου. Συνέχισε να είναι, όπως βλέπουμε, και μετά τη μεταστροφή του στον Χριστιανισμό. Τα κείμενα αυτά μπορεί να είχαν κάποιο σκοπό στην εποχή του, ωστόσο πολλά πράγματα που θεωρούνταν παραδεκτά και ηθικά δεν ισχύουν σήμερα.
«Ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους, δικαίους και αδίκους, αγαθούς και κακούς, αγίους και αμαρτωλούς», λέει η Ιερά Σύνοδος. «Η Εκκλησία είναι πνευματικό Νοσοκομείο που θεραπεύει τους ανθρώπους χωρίς να αποκλείει κανέναν». Πώς θα θεραπεύσει τους ομοφυλόφιλους; Άμα δεν θέλουν να θεραπευτούν, θα τους λιθοβολεί; «Οι τα τοιαύτα πράσσοντες άξιοι θανάτου εισίν» λέει ο Παύλος, απευθυνόμενος στους γνωστούς για τις κραιπάλες Ρωμαίους, ως Ρωμαίος πολίτης και ο ίδιος, με αυτό το ιδιόμορφο κήρυγμα… αγάπης. Πώς συνάδουν σήμερα οι αντιλήψεις του με το Ίδρυμα Ανακουφιστικής Φροντίδας που ίδρυσε και συντηρεί ο μειλίχιος μητροπολίτης Μεσογαίας;
Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου δήλωσε ότι ο νόμος για τα ομόφυλα ζευγάρια καταργεί το Ευαγγέλιο και πρέπει να αποφεύγεται «κάθε παρέκκλιση από τον νόμο του Θεού». Όμως το Ευαγγέλιο δεν είναι Κοράνι ή Τορά, δεν έχουμε Σαρία όπως οι μουσουλμάνοι ούτε είμαστε θεοκρατικό κράτος σαν το Ιράν ή το Ισραήλ – ή μήπως είμαστε; Το Ευαγγέλιο δεν περιέχει «τον νόμο του Θεού» αλλά συστάσεις προς τους πιστούς, συμβουλές. Πότε άλλαξε αυτό; Μόνο οι νόμοι του κράτους είναι υποχρεωτικοί και η παράβασή τους τιμωρείται. Τι έγινε το «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν»; Α, μα αυτό ήταν πριν τον Παύλο…
chrarv@philelefheros.com
Ελεύθερα, 04.02.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου