Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024

Τα σχολεία αλλάζουν. Αλήθεια;

 ΠΟΛΙΤΗΣ NEWS Δημοσιεύθηκε 18.2.2024

Τα σχολεία αλλάζουν. Αλήθεια;
Όσο και να ονειρεύεται ο σοφός δάσκαλος ένα διαφορετικό, φωτισμένο εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό είναι άκρως αδύνατο να χτιστεί αν δεν σπάσουν προηγουμένως τα διαχρονικά καρκινώματα

Σύμφωνα λοιπόν με τις πρόσφατες τοποθετήσεις της υπουργού Παιδείας του νησιού, δρομολογούνται σύντομα, την επόμενη σχολική χρονιά, σημαντικές αλλαγές στα σχολεία, με μια εκσυγχρονιστική διάθεση. Επικαιροποιείται η ύλη, εκσυγχρονίζονται τα αναλυτικά, εισάγονται νέες τεχνολογίες, ρομποτική, τεχνίτη νοημοσύνη και εισάγονται δράσεις που θα προσφέρουν δεξιότητες και ικανότητες στους μαθητές.

Εάν διαβάσει κανείς ολόκληρο το σκεπτικό -στόχο- του Υπουργείου Παιδείας, δεν μπορεί παρά να μείνει άναυδος. Βεβαίως, όλα τα πιο πάνω και άλλα τόσα που εδώ και έξι μήνες σύμφωνα με την υπουργό δρομολογούνται, μόνο χαρά και ικανοποίηση μπορεί να φέρουν στον εκπαιδευτικό μας κόσμο. Άραγε είναι αλήθεια; Αναρωτιούνται οι κουρασμένοι του τόπου εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων. Μήπως παρόμοιες εξαγγελίες ακούστηκαν πολλές φορές από τους εκάστοτε υπουργούς των γραμμάτων; Βεβαιότατα ναι. Γιατί τότε τίποτε έως σήμερα δεν λειτούργησε βελτιωτικά;

Η απάντηση είναι σκληρή. Διότι όσο και να ονειρεύεται ο σοφός δάσκαλος ένα διαφορετικό, φωτισμένο εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό είναι άκρως αδύνατο να χτιστεί αν δεν σπάσουν προηγουμένως τα διαχρονικά καρκινώματα - βασίλεια των σχολείων και των δαιδαλωδών δωματίων του Υπουργείου Παιδείας. Θα μειωθούν οι 4 παντελώς αχρείαστες ώρες των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια; Και αν μειωθούν, θα δοθούν ας πούμε στη γεωγραφία ή στη βιολογία ή στην ελεύθερη λογοτεχνία ή στη γυμναστική; Θα δεχτούν οι φιλόλογοι να τους πάρουν τα καθιερωμένα; Δεν …προβλέπεται. Αρκεί να αποκοιμίζει έστω και ένα μάθημα τους μαθητές, για να παραμένουν υπνωτισμένοι όλη τη μέρα. Η απογοήτευση βλέπεις θέλει χρόνο να ξεπεραστεί. Τα αχρείαστα γραμματικά φαινόμενα που διδάσκονται πολλές ώρες στο μάθημα της γλώσσας θα διαγραφούν από τις σοφές επιτροπές; Ρώτησε κανείς τους μαθητές ποια από τα κομμάτια της ύλης τους βρίσκουν χρήσιμα; Οι μαθητές συνέχεια καθημερινά ρωτάνε μόνο ένα πράμα. Πού θα μου χρησιμεύσει κυρία να ξέρω για τα ζιγκουράτ και τις δευτερεύουσες προτάσεις; Δεν κατάφερε το εκπαιδευτικό μας σύστημα να δώσει ούτε καν τις πρώτες απαντήσεις τις βασικές. Αυτές που θα κάνουν τον μαθητή να νιώσει το σχολείο του ως κάτι το ελκυστικό και ελπιδοφόρο.

Τι θα αλλάξει σε έξι μήνες άραγε; Τα παιδάκια του δημοτικού με τον απέραντο φόρτο της κατ' οίκον εργασίας θα απελευθερωθούν να ανακαλύψουν το παιχνίδι στις γειτονιές; Οι γειτονιές της Κύπρου είναι γεμάτες αναγνωστήρια. Πόσα από αυτά θα κλείσουν επειδή με το νέο σύστημα θα παταχθεί η βαθμοθηρία; Θα μπορεί η δασκάλα της πρώτης δευτέρας δημοτικού να νιώσει χαλαρή στη δουλειά της, να αυτενεργεί χωρίς να γίνεται νευρωτική από τις απαιτήσεις της βαριάς ύλης; Θα μπορεί ο κύριος Νίκος ο δάσκαλος να κάνει κάποια μαθήματα για την ιστορία της μουσικής που τόσο αγαπά; Να διαβάσει στίχους με τους μαθητές του και ίσως να γράψουν και μαζί ένα τραγούδι επειδή προλαβαίνει; Θα έχουν χρόνο καθημερινά οι μαθητές να διαβάζουν τις ειδήσεις, την επικαιρότητα και να τη σχολιάζουν; Όλα αυτά μήπως θα γίνουν στα υφιστάμενα πλαίσια μαθημάτων, δηλαδή δεν θα γίνουν;

Στα σεμινάρια έφτασαν οι επιθεωρητές, οι απογοητευμένοι που κανένας Κύπριος μαθητής δεν διαβάζει λογοτεχνία, να προτρέπουν τους φιλολόγους να παίρνουν τους μαθητές τους… βόλτες στη βιβλιοθήκη να μετροφυλλίσουν κάποιοι βιβλίο. Όπως περίπου παρατηρεί ένα μωρό τα μυρμήγκια που κουβαλούν τους σπόρους, ή μια πεταλούδα την άνοιξη. Η εκπαίδευση ενός τόπου πρέπει να είναι η μόνιμα ανθισμένη ελπίδα του. Θα φυτέψουν δέντρα οι μαθητές; Θα τους αφήσουν; Και σε ποιο μάθημα; Οι μαθηματικοί θα σταματήσουν να κυνηγούν καταϊδρωμένοι ώρες από άλλα μαθήματα; Τη γυμναστική πολλές φορές στα δημοτικά τα παιδάκια τη χάνουν γιατί οι δασκάλες δεν προλαβαίνουν να καλύψουν την ύλη τους. Αυτά είναι μόνο το λιθαράκι των προβλημάτων. Οι εξουσίες στην κυπριακή εκπαίδευση είναι πολλές και είναι από κουγκρί. Όπως η τσάντα που κουβαλά η μικρή Μαρία, ο Γιώργος και ο Γιάννης που έπαθαν σκολίωση και τρέχει η μάμα και ο παπάς στους ορθοπεδικούς. Μάμα, πονώ τη μέση μου, τα γόνατα, τα χέρια μου, κουβέντα που ακούγεται καθημερινά στα κυπριακά σπίτια. Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι. Μπορεί κάτι να αλλάξουν οι πολυάριθμες επιτροπές. Έτσι απαλά, χωρίς να σπάσουν αβγά. Χωρίς να καταλάβει κανένας τίποτε…

Πηγή:    https://politis.com.cy/apopseis/749161/ta-scholeia-allazoyn-alitheia


Δεν υπάρχουν σχόλια: