Προσωπικές εμπειρίες και μαρτυρίες

Ήταν Μάης του 1996. Ημέρα Πέμπτη, αργία, της Αναλήψεως. Εκλογές στην ΠΟΕΔ. Σηκώθηκα πρωί πρωί να πάω στο σχολείο του Λυκαβηττού.

- Πού πας πρωί πρωί; με ρώτησε η γυναίκα μου. (Δασκάλα)

- Στη Γενική Συνέλευση, έχουμε εκλογές, δεν θα έρθεις; απαντώ ανήξερος εγώ. (άλλα έλεγε η εμπειρία μου 11 χρόνια στην Ελλάδα)

- Ποια Γενική Συνέλευση; Εδώ δε γίνεται τίποτα. Πάμε μόνο ότι ώρα θέλουμε και ψηφίζουμε.

- Αδύνατον! Δε το πιστεύω! Και στο πιο μικρό συνδικάτο συζητούν τα θέματα. Παίρνονται αποφάσεις από τη βάση των μελών.

- Τόσα χρόνια τέτοιο πράγμα στην ΠΟΕΔ δεν έγινε.

- Και ψηφίζετε μόνο με τα ιλουστρασιόν φυλλάδια που σας στέλνουν στα σχολεία Δεν μπορώ να το πιστέψω. Εγώ θα πάω να δω.

Και πήγα αγαπητοί φίλοι και φίλες. Και διαπίστωσα αυτή την κατάντια που λέγεται δασκαλικός συνδικαλισμός στην Κύπρο. Τα επόμενα χρόνια αποφάσισα, έστω και μόνος, να θέσω τις προτάσεις μου στη βάση των δασκάλων. Συνέχισα τον αγώνα με δεκάδες επιστολές και εισηγήσεις στην ηγεσία της ΠΟΕΔ. Δεν απάντησαν ούτε ΜΙΑ φορά! Όχι για να υιοθετήσουν απαραίτητα κάποια εισήγηση, αλλά ότι τη διάβασαν ή θα τη μελετήσουν.

Στις εκλογές του 2005 εκλέγηκα ως Ανεξάρτητος Γενικός Αντιπρόσωπος. Η συμπεριφορά τους η ίδια. Με κάθε μέσο προσπάθησαν να με φιμώσουν και να στερήσουν το λόγο για ουσιαστική παρέμβαση στις Συνδιασκέψεις των Γενικών Αντιπροσώπων. Αποφάσισα να επικοινωνώ με το email, με όσους συναδέλφους ενδιαφέρονταν. Σήμερα επικοινωνώ με εκατοντάδες συναδέλφους. Από το τέλος του Οκτώβρη 2007 έφτιαξα ένα blog για να διευρύνω τη βάση της επικοινωνίας μας.

Όπως είχα πει από πέρσι θα προσπαθούσα, στις φετινές εκλογές, να διευρύνω το ψηφοδέλτιο και με άλλους συναδέλφους που δεν ανέχονται να θίγεται η αξιοπρέπειά τους από ομάδες συμφερόντων, αυτοαποκαλούμενες ως συνδικαλιστές. Ο συνδικαλισμός δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτό που παρουσιάζει για χρόνια η ηγεσία της ΠΟΕΔ.

Γνώριζα και γνωρίζω ότι το εγχείρημα είναι δύσκολο. Έχουν καταφέρει για χρόνια να καλλιεργήσουν την μοιρολατρία, τον εφησυχασμό, την άποψη ότι δεν αλλάζει τίποτα. Κι όμως συνάδελφοι. Εσείς ήσασταν που ψηφίσατε και για πρώτη φορά εκλέγηκα αντιπρόσωπος. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε αυτό που ζούμε. Εσείς μπορείτε να ανατρέψετε αυτό που κατηγορείτε στα πηγαδάκια των σχολείων ή στις καθημερινές σας κουβέντες.

Ένας μικρός πυρήνας συναδέλφων θα συμμετέχει στις εκλογές στις 29 του Μάρτη με το ψηφοδέλτιο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» στη Λευκωσία. Το ρυάκι της ΡΙ.Α.ΚΙ. ξεκίνησε και είναι στο χέρι μας να το κάνουμε ποτάμι της ελπίδας.

Απευθύνομαι σε εσάς που επικοινωνώ εδώ και καιρό και σας καλώ να συμμετέχετε στο ψηφοδέλτιο για να αλλάξουμε, με την αγωνιστική μας φωνή, όλα αυτά που μας προσβάλουν ως δασκάλους και ανθρώπους. Όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν σ’ αυτή την προσπάθεια να επικοινωνήσουν μαζί μου.