Για τα GCE και το τι μας κρύβουν

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τα GCE εντόπισα στο blog "Εκπαιδευτική Παρέμβαση", το οποίο έχει συνάδελφος στη Μέση Εκπαίδευση. Για να το διαβάσετε πατήστε εδώ.

Αυτά τα παιδιά, που δεν κρατούσαν λέιζερ με σκοπό να κατεβάσουν αεροπλάνα, μήτε κροτίδες, μήτε κινητά για άσεμνη φωτογράφηση συμμαθητριών, αγνοήθηκαν

Ο τίτλος θα μπορούσε να ήταν επίσης «Τα ΜΜΕ που τρελαίνονται με το κακό και πλήττουν με το καλό...». Πριν λίγες μέρες έτυχε να είμαι στην ποιητική βραδιά με τίτλο «Πουθενά του αιμάτου δεν βγάζει ο δρόμος», που οργανώθηκε σε συνεργασία του Γυμνασίου Παλουριώτισσας και του Δήμου Λευκωσίας στην Πύλη Αμμοχώστου. Δε θα πω για την κατάμεστη αίθουσα, την απουσία πολιτικών, τα ποιήματα που απάγγειλαν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ποιητές, αλλά για το σπουδαίο έργο που είχαν εκπονήσει οι μαθητές. Είχε τίτλο «Τα όνειρα δεν μοιράζονται». Μέρος μιας ερευνητικής εργασίας που έγινε στα πλαίσια του στόχου της χρονιάς για καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ε/Κ και Τ/Κ, με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας. Η έρευνα των παιδιών περιέλαβε μαρτυρίες και εμπειρίες από πρώην μεικτά χωριά (Άγ. Θεόδωρος), την «πράσινη» γραμμή, τις γειτονιές των συγκρούσεων του ΅63 κ.ά, βγάζοντας στην επιφάνεια πράγματα σε πλήρη συνάφεια με τους επιλεγέντες πιο πάνω τίτλους της εκδήλωσης. Τίτλοι ύποπτοι και πιθανώς εθνικά επιζήμιοι... Τουλάχιστον για κάποιους (εθνικούς) βουλευτές και λοιπούς κομματικούς, ειδικευόμενους στην παρακολούθηση σχολικών εκδηλώσεων κι επιτιθέμενους εκεί και όπου κρίνουν αναγκαίο προς διαφύλαξη τη μοναδικής αλήθειας μας... Εργασία υψηλού επιπέδου, τεκμηριωμένη, παράγουσα προβληματισμό, αλλά και συναισθήματα καίρια. Μεγάλος αριθμός μαθητών είχε λάβει μέρος στην έρευνα, την οποία οι ίδιοι παρουσίασαν διανθισμένη με απαγγελίες και μουσικές επιλογές που οι ίδιοι ερμήνευσαν. Μ’ αυτά έκαναν την παρουσίαση ελκυστική και ευχάριστη. Το ακροατήριο τούς χαιρόταν και τους χειροκροτούσε, νιώθοντας πως τα παιδιά είχαν βάλει γυαλιά στους μεγάλους. Εμάς. Που καιροφυλακτούμε σα σκυλιά, σε κάθε ευκαιρία, μπας κι ακουστεί εκείνη η καταραμένη αλήθεια, που μας... καίει. Κάτι παρόμοιο, αλλά με άλλη θεματική, είχαν παρουσιάσει πριν κανένα μήνα και τα παιδιά του Λυκείου Παλουριώτισσας με το θεατρικό «Οι δικοί μας ξένοι». Ένα αντιρατσιστικό ράπισμα κατά της κοινωνίας μας. Σ’ αυτά τα παιδιά είχαν τεθεί, από εμπνευσμένους καθηγητές, ευγενείς στόχοι. Για παραγωγική δουλειά. Τους δόθηκε ο τρόπος να αξιοποιήσουν το σφρίγος, την ψυχή τους που άλλοι αναλώνουν σπάζοντας καρέκλες στα γήπεδα. Αυτά τα παιδιά, λοιπόν, που δεν κρατούσαν λέιζερ με σκοπό να κατεβάσουν αεροπλάνα, μήτε κροτίδες, μήτε κινητά για άσεμνη φωτογράφηση συμμαθητριών, αγνοήθηκαν εντελώς από τα ΜΜΕ. Μιλώ για τα ηλεκτρονικά κυρίως, που προβάλλοντας μέσα από τη «μαγική» εικόνα τους μια θετική είδηση την καθιστούν παράδειγμα προς μίμηση. Είχαν προσκληθεί, μαθαίνω. Επειδή, αν δεν κάνω λάθος, όλοι ανησυχούμε για την παραβατικότητα, την απειθαρχία, την έλλειψη στόχων από τη νεολαία μας... Χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα ΜΜΕ θα τρέχουν ξοπίσω από τις μαθητικές εκδηλώσεις. Αλλά...

Του Χρίστου Χατζήπαπα
«ΠΟΛΙΤΗΣ» 26/04/2009

Η δικτατορία των ειδικών

Η «ηθική» Δύση, τα πολυεθνικά τέρατα του παγκόσμιου κεφαλαίου που διαφέντεψαν την τελευταία Ολυμπιάδα στο Πεκίνο, όπως και τις προηγούμενες άλλωστε, είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία που λίγοι θα θυμούνται: προκλήθηκε ένας διεθνής σάλος για την αντικατάσταση του μικρού άσχημου (;) κοριτσιού με την αγγελική φωνή στην τελετή έναρξης, από ένα άλλο που ήταν, λέει, ομορφότερο, κι ανοιγόκλεινε απλώς το στόμα του.

Τότε η Κίνα παρακαλώ, κι όχι ο χολιγουντιανής έμπνευσης και εργασίας σκηνοθέτης, είχε διεθνώς κατηγορηθεί για «εμφανισιακό ρατσισμό», χολιγουντιανή μεγαλομανία του ωραίου κλπ., κλπ. Το τι ακούστηκε δεν περιγράφεται και μήτε αξίζει και περισσότερο απ' αυτόν εδώ το χώρο της στήλης.

Η ίδια «ηθική» Δύση όμως, έρχεται ένα χρόνο λειψό μετά να... διαπράξει το ίδιο αδίκημα πάνω στη 47χρονη Σκοτσέζα με αγγελική φωνή που όμως, όπως επισημαίνει ανερυθρίαστα ο επίσημος μιντιακός λόγος, «καθόλου δεν ταιριάζει με την εξωτερική της εμφάνιση». Ηδη εκατομμύρια «κλικ» στο διαδίκτυο πλουτίζουν τους ειδικούς στη χειραγώγηση των μαζών. Επιπλέον μέσα σε μια εβδομάδα η καλικέλαηδη Σκοτσέζα άρχισε να αλλάζει εμφάνιση χάρη στις επεμβάσεις πρόθυμων εκμεταλλευτών χορηγών. Από δίπλα κι οι φιλάνθρωποι επιστήμονες της συμπεριφοράς που ανησυχούν όχι μήπως τρελαθεί η γυναίκα αλλά μήπως θαμπώσει η φωνή και το ήδη κατασκευασμένο και χρυσοτόκο «ίματζ» της, η εικόνα του ασχημόπαπου με το φυσικό ταλέντο της χαρισματικής φωνής. Η ιστορία θα άντεχε στην κριτική του κλασικού πυροτεχνήματος του προσοδοφόρου τηλεοπτικού κιτσαριού και μόνον, αν δεν λάμβανε τις διαστάσεις μιας κολοσσιαίας χειραγώγησης των μαζών.

Εδώ σύντροφοι παίζεται το παιχνίδι «ο κακός Μένγκελε είναι ερυθρός, ο καλός Μένγκελε είναι ο καπιταλιστικός». Η Σκοτσέζα κατακρεουργείται, βασανίζεται ως προσωπικότητα δημοσίως και διεθνώς, έτσι ώστε οι θεατές να εθιστούν στην ιδέα ενός συστήματος κατασκευής εικόνας στο επίπεδο των δυνατοτήτων του «θεού». Κοινώς πώς, δηλαδή, το κοινό πρέπει να αποδέχεται το χάρισμα μόνο στην αποδεκτή από την αγορά της εικόνας συσκευασία. Τη φωνή εθίζεται να την βλέπεις, όχι να την ακούς. Και την παραφωνία να μην την ακούς καν, επειδή δεν την βλέπεις στην όψη. Μιλάμε για τη χορήγηση γιγάντιων δόσεων παραισθησιογόνων της θεοποιημένης εικόνας, που στόχο έχουν τη χειραγώγηση της κριτικής ικανότητας των μαζών. Οι αυτόπτες μάρτυρες της επέμβασης των ειδικών, που μπορούν να φέρουν στα ίσα την όψη με τη φωνή, στα πρότυπα μιας εκφασισμένης πρακτικής εκδοχής της πλατωνικής σχέσης μορφής - ψυχής, θα καταστούν αργά ή γρήγορα ανίκανοι να αναλύουν την πραγματικότητα. Πολλώ μάλλον την κρίση που σοβεί και ευνοεί από καταβολής καπιταλισμού, τα θαύματα, τον τζόγο, τους ιδεολογικούς τσαρλατανισμούς και τη θυσία στο βωμό του άμεσου κέρδους κάθε φυσικού ταλέντου που μπορεί να έχει ο άνθρωπος όπου Γης.

Αυτό το επιστημονικοφανές παιχνίδι είναι τόσο επικίνδυνο όσο και η κινηματογραφική χολιγουντιανή εξιδανίκευση της καπιταλιστικής «ηθικής». Για δείτε το: στο ειδησεογραφικό Χόλιγουντ, κάθε μέρα ο αποτυχημένος καπιταλιστής αυτοκτονεί επειδή έχασε τα κέρδη του. Τον κομμουνιστή μόνο αν τον δολοφονήσεις τον ξεφορτώνεσαι, γιατί μπορεί να χάσει αλλά δεν θα αυτοκτονήσει!...

Σημασία έχει να μην ακουστεί αν δεν σου μοιάζει στο κυνήγι του κέρδους. Η δικτατορία των ειδικών της εικόνας έχει μακρά ιστορία και απαιτεί γερή πολιτική αντίσταση. Θα επανέλθουμε αναγκαστικά στο θέμα.

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 26-4-2009

Ποίημα της εβδομάδας 121

Όσο κρατήσει η ζωή

Όσο κρατήσει η ζωή κρατεί κι ο θάνατος.

Ώρα να σκεφτώ τα μελλούμενα

σωριασμένα αιφνίδια στο χθες.

Φοβερή ασυνέχεια: ο πλούτος μου είναι το στήθος μου.

Γι αυτό ποτέ δεν παζάρεψα το ηλιοβασίλεμα

και ταξιδεύω σίγουρος,

όσο η μίνθη ταξιδεύει και το ασπροθύμαρο.

Νίκος Καρούζος

Αγώνας για το φαγητό

Συναδέλφισσα μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα και τη σύνδεση με ένα βίντεο που πιστεύω ότι αξίζει να δούμε όλοι μας. Στην καθημερινότητα της ζωής μας ίσως ξεχνάμε κάποια σημαντικά πράγματα.

Το Φεβρουάριο του 2006, στο 56ο Φεστιβάλ ταινιών του Βερολίνου, οι
δημιουργοί ταινιών κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε ένα διαγωνισμό ταινιών
μικρού μήκους με θέμα: "Φαγητό, Γεύση και Πείνα" (Food, Taste and
Hunger). Στο διαγωνισμό έλαβαν μέρος 3600 δημιουργοί από όλο τον
κόσμο. Από αυτούς, μόνο 32 επιλέχθηκαν να προβληθούν στο φεστιβάλ.
Αυτό το βίντεο που πρώτευσε ως το πιο δημοφιλές.
Λέγεται "Chicken a la Carte", o δημιουργός του είναι ο Ferdinand
Dimandura και είναι (δυστυχώς) αληθινή ιστορία.
Δείτε το μέχρι το τέλος. Συγκινητικό, σοκαριστικό, λίγο απ'ολα... Αλλά
όταν αυτοί που δείχνει ξεσηκωθούν και μας αλλάξουν τα φώτα όλων εμάς
των "ανεπτυγμένων" και "καλλιεργημένων", να ξέρουμε τουλάχιστον ότι
έχουν δίκιο.
Αυτός ο κόσμος έχει τα χάλια του...


ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Η Ελλάδα μια από τις χειρότερες ευρωπαϊκές χώρες για τα παιδιά

23η στους 29

Τα πιο χαρούμενα παιδιά ζουν στην Ολλανδία και στις σκανδιναβικές χώρες, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 23η θέση μεταξύ 29 ευρωπαϊκών χωρών, εκτιμούν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γιόρκ στη Βρετανία.

Μόνο η Βρετανία, η Βουλγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Μάλτα παρουσιάζουν χαμηλότερες επιδόσεις από τη χώρα μας όσον αφορά την ευημερία των παιδιών και των εφήβων έως 19 ετών.

Η έρευνα, για λογαριασμό της οργάνωσης Child Poverty Action Group (Ομάδα Δράσης για την Παιδική Φτώχεια), βασίστηκε σε δεδομένα του 2006 και εξέτασε 43 επιμέρους κριτήρια.

Πρώτη έρχεται η Ολλανδία, ενώ ακολουθούν η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ισλανδία και η Φινλανδία. Η Κύπρος βρίσκεται στη 12η θέση.

Οι σκανδιναβικές χώρες γενικά παρουσιάζουν τη χαμηλότερη συχνότητα θανάτων σε δυστυχήματα. Επίσης, στις χώρες αυτές οι νέοι είναι λιγότερο επιρρεπείς σε «επικίνδυνες συμπεριφορές», όπως πρόωρες σεξουαλικές σχέσεις, κάπνισμα και κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.

Η Βρετανία κατέλαβε την 24η θέση, ακριβώς μετά την Ελλάδα, επειδή «ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός παιδιών της χώρας ζει σε οικογένειες στις οποίες δεν εργάζονται οι γονείς».

www.in.gr
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Για να μην ξεχνάμε ...

Ένα μικρό αφιέρωμα στους αγωνιστές ενάντια στη δικτατορία.

Ποίημα της εβδομάδας 120

Αυτοί που ελπίζουν

Τι περιμένετε;
Ότι οι κουφοί παραχωρήσεις θα σας κάνουν
κι οι αχόρταγοι
κάτι θε να σας δώσουν!
Οι λύκοι θα σας ταΐσουνε αντί να σας καταβροχθίσουν!
Από φιλία
θα σας προσκαλέσει η τίγρη
να της βγάλετε τα δόντια!
Τέτοια περιμένετε!

Μπέρντολτ Μπρέχτ

Γιορτάζοντας την Ανάσταση

Γιορτάζοντας την Ανάσταση, σήμερα, ας έχουμε υπ' όψη μας ότι για την Ανάσταση, και πολύ περισσότερο για την επ-ανάσταση, σε οποιοδήποτε τομέα χρειάζεται η ανάσταση των συνειδήσεών μας. Εκτός από τις ευχές χρειάζεται και συλλογική δράση.

Ποίημα της εβδομάδας 119

Αν δεν μου ‘δινες την ποίηση Κύριε

Αν δεν μου ‘δινες την ποίηση, Κύριε,
δε θα ‘χα τίποτα για να ζήσω.
Αυτά τα χωράφια δε θα ‘ταν δικά μου.
Ενώ τώρα ευτύχησα να ‘χω μηλιές,
να πετάξουνε κλώνους οι πέτρες μου,
να γιομίσουν οι φούχτες μου ήλιο,
η έρημός μου λαό,
τα περιβόλια μου αηδόνια.

Λοιπόν, πώς σου φαίνονται Είδες
τα στάχυα μου, Κύριε Είδες τ’ αμπέλια μου
Είδες τι όμορφα που πέφτει το φως
στις γαλήνιες κοιλάδες μου
Κι έχω ακόμα καιρό!
Δεν ξεχέρσωσα όλο το χώρο μου, Κύριε.
Μ’ ανασκάφτει ο πόνος μου κι ο κλήρος μου μεγαλώνει.

Ασωτεύω το γέλιο μου σαν ψωμί που μοιράζεται.
Ωστόσο, δεν ξοδεύω τον ήλιο σου άδικα.
Δεν πετώ ούτε ψίχουλο απ’ ότι μου δίνεις.
Γιατί σκέφτομαι την ερμιά και τις κατεβασιές του χειμώνα.
Γιατί θα ‘ρθει το βράδυ μου. Γιατί φτάνει όπου να ‘ναι
το βράδυ μου, Κύριε, και πρέπει
να ‘χω κάμει πριν φύγω την καλύβα μου εκκλησιά
για τους τσοπάνηδες της αγάπης.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ποίημα της εβδομάδας 118

Σκλάβοι Πολιορκημένοι. Πρόλογος

Πάλι μεθυσμένος είσαι, δυόμιση ώρα της νυχτός.
Kι αν τα γόνατά σου τρέμαν, εκρατιόσουνα στητός
μπρος στο κάθε τραπεζάκι. "Γεια σου, Kωνσταντή βαρβάτε"!
― Kαλησπερούδια αφεντικά, πώς τα καλοπερνάτε;

Ένας σού δινε ποτήρι κι άλλος σού δινεν ελιά.
Έτσι πέρασες γραμμή της γειτονιάς τα καπελιά.
Kι αν σε πείραζε κανένας, - αχ, εκείνος ο Tριβέλας! -
έκανες, πως δεν ένιωθες και πάντα εγλυκογέλας.

Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά...
H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!

Kώστας Βάρναλης
(από τα Ποιητικά, «O Kέδρος» 1956)

Να διαλυθεί το ΝΑΤΟ! ΤΩΡΑ!

«Δεν ξέρω πώς ηχεί στα αυτιά των άλλων λαών της Ευρώπης η λέξη "ΝΑΤΟ", όμως στα αυτιά του ελληνικού λαού ακούγεται σαν κατάρα. Γιατί σημαίνει ξένες επεμβάσεις, εμφύλιο πόλεμο, εθνικές καταστροφές, αστυνομοκρατία, δικτατορία και εθνική αιμορραγία, λόγω των υπέρογκων οικονομικών δαπανών που η Ατλαντική Συμμαχία μάς επιβάλλει σε βάρος της οικονομικής και της κοινωνικής μας ανάπτυξης και ευημερίας. Στην ουσία το ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πειθήνιο όργανο στη διάθεση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής, υπεύθυνο για τα χιλιάδες ανθρώπινα θύματα και τις αμέτρητες καταστροφές, με στόχο αθώους λαούς στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Γάζα. Ένας μηχανισμός πολέμου που επιμένει να διατηρεί την οικουμένη σε ζώνες καλές και κακές και σε λαούς Α και Β κατηγορίας με όπλο την αναζωπύρωση του μίσους και της διχόνοιας.

Σήμερα με τη βαθιά οικονομική κρίση που βυθίζει με γρήγορους ρυθμούς σε χάος την υπερδύναμη και τους δορυφόρους της, καταντά γελοία και επικίνδυνη η διατήρηση αυτού του κολοσσιαίου μηχανισμού που απορροφά δισεκατομμύρια ευρώ εν ονόματι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, αυτοί οι δήθεν "ανώτεροι" λαοί που αποτελούν το ΝΑΤΟ να εξακολουθούν να διατείνονται ότι εκπροσωπούν τον ελεύθερο και γι’ αυτό "ανώτερο" κόσμο με το δικαίωμα να τιμωρούν τους "κατώτερους" λαούς για να τους επιβάλουν το σύστημά τους; Και ποιο σύστημα; Της άγριας εκμετάλλευσης και της θεοποίησης του χρήματος που σήμερα τους καταδικάζει σε στρατιές ανέργων και αύριο πεινασμένων και εξαθλιωμένων εργαζομένων; Δεν φταίνε, όμως, μόνο οι εξουσιαστές, οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί και στρατηγοί που τους στηρίζουν, αλλά φταίνε και οι λαοί που τους ανέχονται. Πού είναι τα συνδικάτα; Πού είναι τα φλογερά νιάτα; Πού είναι οι στρατιές των εργαζομένων που ειδικά γι’ αυτούς έφτασε ήδη η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας;

Και πώς η Ευρώπη των 300 εκατομμυρίων επιτρέπει σε μια χούφτα πολιτικούς και στρατηγούς να δαπανούν δισεκατομμύρια ευρώ εν ονόματι δήθεν της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η μεγάλη κρίση χτυπά τις ίδιες τις χώρες τους και η μοναδική ελευθερία που τους απομένει είναι η ελευθερία στην ανεργία, στην υπανάπτυξη και αύριο στην εξαθλίωση; Δεν είναι, λοιπόν, μόνο ανήθικο να τολμάμε σήμερα να θεωρούμε το ΝΑΤΟ δύναμη ελευθερίας και δικαιοσύνης, αλλά και καταστροφικό για την οικονομία της Ευρώπης.

Σκεφθείτε μόνο πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα εξασφάλιζε αυτός ο πακτωλός των χρημάτων που τώρα διατίθεται σε πολέμους, καταστροφές και σφαγές αμάχων. Γι’ αυτό έπαψε πια η εποχή των λόγων και είναι ιστορική ανάγκη να μπούμε στην εποχή των έργων. Με σύνθημα τη διάλυση του ΝΑΤΟ, που εκτός όλων των άλλων σαν τυφλό όργανο των στρατηγών του Πενταγώνου και της αμερικανικής πολιτικής έχει αποστολή να μην αφήσει την Ευρώπη να ορθοποδήσει. Μια Ευρώπη που θα ανήκει στους λαούς της και όχι στους στρατηγούς των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Αθήνα, 30.3.2009

Του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
«ΧΑΡΑΥΓΗ» 3-4-2009

Παγκόσμια Ημέρα του Παιδικού Βιβλίου

Μήνυμα 2009

ΕΙΜΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Είμαι ο κόσμος κι ο κόσμος είμαι εγώ,
με τα βιβλία είμαι ό,τι επιθυμώ!
Λέξεις κι εικόνες, μύθοι και ποιήματα,
στη Γη με περπατάνε δίχως βήματα.

Τη χώρα που ‘χει το κρυμμένο θησαυρό,
τα λυχνάρια, τα χαλιά τα μαγικά
τα τζίνια, τα φαντάσματα, τα ξωτικά
στις Σεχραζάντ τα παραμύθια θα τα βρω!

Με τις σελίδες του βιβλίου φτερουγίζω,
στο χώρο και στο χρόνο ταξιδεύω
κι ενώ απ’ όπου είμαι δε σαλεύω,
φανταστικές στεριές και θάλασσες διασχίζω!

Κι όσο πιο πολύ διαβάζω,
τόσο νιώθω μια χαρά,
που ποτέ δεν την αλλάζω.
Βιβλίο μου είσαι τέλεια συντροφιά!

Απόδοση : Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου

Περπατώ με τους τυφλούς

Συναδέλφισσα μου έστειλε την αφίσα για τις δραστηριότητες της σχολής τυφλών.