«Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» και ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ ... τα άρθρα

Στο τελευταίο άρθρο του «Εμφανέστατη και αποδεδειγμένη σκοπιμότητα», ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ προσπαθεί να δικαιολογήσει την απαράδεκτη στάση του ίδιου και συναγωνιστών/στριών της κίνησής του, όλο αυτό το διάστημα που ο κλάδος δίνει αγώνα για σοβαρότατα θέματα.

Συγχύζει σκόπιμα την επίσημη αλληλογραφία (και το ποιος έχει δικαίωμα να υπογράφει) με την αρθρογραφία.  Αναφέρεται σε άρθρα του καταστατικού, άσχετα με το θέμα και τις κατηγορίες που οι δάσκαλοι διατύπωσαν για τη στάση τη δική του και άλλων αξιωματούχων.  Το θέμα είναι η υπονόμευση των αγώνων και των συμφερόντων της οργάνωσης και των μελών της.  Γι’ αυτό το θέμα σχετικά είναι τα άρθρα 10 (υποχρεώσεις μελών), 11 (Διαγραφή μελών) και 30 (παύση αξιωματούχων). Ας τους ρίξει μια ματιά.  Οι δάσκαλοι, ιδιαίτερα στην Κύπρο, είναι επιεικείς και ανέχονται συχνά συμπεριφορές αξιωματούχων οι οποίες κινούνται στα όρια (ενίοτε τα ξεπερνούν) της υπονόμευσης των στόχων της οργάνωσης.  Θα ήταν σοφό να τιμούμε τη μεγαλοψυχία και την ανοχή των δασκάλων της βάσης και όχι να προκαλούμε.

Αγαπητέ πρόεδρε

Οι δάσκαλοι που κατακρίνουν τη στάση σου και των συναγωνιστών/στριών της κίνησής σου δεν προσπαθούν να σας αποτρέψουν από το να αρθρογραφείτε. Μακάρι να αρθρογραφούσατε πιο συχνά, Υποστηρίζοντας τις θέσεις της ΠΟΕΔ και τα δίκαια των συναδέλφων. Μακάρι να γράφατε όλοι, κάθε μέρα, ενημερώνοντας την κοινή γνώμη για τις θέσεις της ΠΟΕΔ. Μακάρι να διατυπώνατε κάθε μέρα προτάσεις και εισηγήσεις για την παιδεία και την εκπαίδευση στον τόπο μας.  Μακάρι κάθε μέρα να παρουσιάζατε, με τρόπο απλό και ξεκάθαρο, στους γονείς και σ’ όλη την κοινωνία, τι επιδιώκει η οργάνωσή μας.  Εξάλλου σε κάθε Γενική Συνέλευση, όλοι οι συνάδελφοι, θέτουν το θέμα της παρουσίας της οργάνωσης στα Μ.Μ.Ε. και πώς θα βελτιωθεί η εικόνα και η παρουσία μας, ώστε να γνωρίσουν οι γονείς και η κοινωνία τις θέσεις μας και το τεράστιο έργο που επιτελείται στα σχολεία μας. Κι επειδή μπορεί να μας πεις ότι το κάνετε ήδη σε πολύ καλό βαθμό, απλά να σου πω ότι πάντα υπάρχει και το καλύτερο. Προσπάθησε γι αυτό.

 

Όσοι δάσκαλοι σας επέκριναν στα Μ.Μ.Ε. ή σας επικρίνουν καθημερινά στα σχολεία για τη στάση σας στην περίοδο αυτή των αγώνων δεν θέλουν να σας φιμώσουν. Εδώ δεν πρόκειται για έκφραση απόψεων για ένα θέμα (π.χ. Σχέδιο διορισμών, σχέδιο αξιολόγησης, Δείκτες επιτυχίας και επάρκειας) σε θεωρητικό επίπεδο.  Εδώ πρόκειται για ξεκάθαρη υπονόμευση αποφάσεων της οργάνωσης σε περίοδο αγώνων. Τόσο απλά. Θα μου πεις μπορεί να είναι «σύνηθες» φαινόμενο μια κίνηση που πρόσκειται στο εκάστοτε κυβερνών κόμμα να μην είναι τόσο «ζεστή» για αγώνες ή στην προώθηση των αποφάσεων της ΠΟΕΔ.  Όμως είναι η πρώτη φορά, στα χρόνια που εγώ θυμάμαι, που αξιωματούχοι της ΠΟΕΔ υπονόμευσαν ανοιχτά τις αποφάσεις και τους αγώνες της οργάνωσης.  Τόσο απλά. 

Αγαπητέ πρόεδρε 

Αυτά δυστυχώς έγιναν.  Είναι  γεγονότα και καταγράφηκαν στις μαύρες σελίδες της οργάνωσης. Δεν αλλάζουν. Το μόνο που μπορεί να πεις είναι: «Πού ήσουν νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος».  Και μια ειλικρινή συναδελφική παράκληση:  Όσο κι αν σε κυνηγούν οι «εκπαιδευτικές ερινύες», ως απερχόμενος πρόεδρος, προσπάθησε τους τελευταίους μήνες της θητείας σου να επουλώσεις όσες περισσότερες πληγές στο σώμα της οργάνωσης προλαβαίνεις και μην ανοίξεις άλλες.  Είθε ...

Μανόλης Σόβολος
Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου ( ... και γονιός)

Δημοσιεύτηκε και στο www.paideia-news.com
 

Εσύ τι θα κάνεις στις εκλογές της ΠΟΕΔ;

Αυτό το ερώτημα μου θέτουν συχνά τον τελευταίο καιρό πολλοί συνάδελφοι.  Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν δημόσια.  Πιστεύω ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία το θέτουν καλοπροαίρετα, καθώς φέτος είναι εκλογική χρονιά για την ΠΟΕΔ.  Γνωρίζουν ότι εδώ και χρόνια είχα διεκδικήσει, αρχικά μόνος μου, εκλογή στους Γενικούς Αντιπροσώπους (εκλέγηκα το 2005).  Στη συνέχεια, με ελάχιστες συναδέλφισσες, συγκροτήσαμε το ψηφοδέλτιο της ΡΙ.Α.ΚΙ. (Ριζοσπαστική Αγωνιστική Κίνηση) και εκλέγηκα το 2008 και 2011) στη Λευκωσία.  Στις τελευταίες εκλογές του 2014, έστω για λίγες ψήφους, το ψηφοδέλτιο της ΡΙ.Α.ΚΙ. δεν είχε εκλέξει αντιπρόσωπο. 

Αμέσως μετά τις εκλογές είχα αποχαιρετήσει, μέσα από το Blog μου και τα email που επικοινωνούσα με τους συναδέλφους, με το «τελευταίο ποίημα της εβδομάδας». Έλεγα τότε:

Τελευταίο Ποίημα της εβδομάδας

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω —
που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ)
που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί
απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό
δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί.

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ

 

Η συντριπτική πλειοψηφία των δασκάλων μίλησε:

Η φωνή της  ΡΙ.Α.ΚΙ. «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» να σιωπήσει.

 

Τη συντριπτική πλειοψηφία των δασκάλων δεν την ενοχλεί να ψηφίζει και να επιβραβεύει «συνδικαλιστές» που:

• Τροποποιούν το καταστατικό για να μπορούν να παίρνουν χρήματα οι κινήσεις τους, από το ταμείο της ΠΟΕΔ.
• Κατακλύζουν τα σχολεία με ιλουστρασιόν φυλλάδια.
• Επιδίδονται στο «συνδικαλισμό» των τηλεφωνημάτων των ενοχλήσεων, των εκβιασμών, των ψεύτικων διλημμάτων, των ρουσφετιών, των κενολογιών ...
• Βρίζονται λέγοντας τις «αλήθειες» που βολεύει την κίνησή τους.
• «Αγάπησαν» ξαφνικά τους συμβασιούχους και τους αντικαταστάτες.  Όταν έδιναν την έγκρισή τους για εφαρμογή του ολοήμερου … ξέχασαν να κατοχυρώσουν την προϋπηρεσία των συναδέλφων.  Τώρα τρέχουν … παρακαλώντας το Υπουργείο.
• Και δεν είναι η πρώτη φορά…  Αποδέχτηκαν διάταξη που αφαιρούσε χρόνια υπηρεσίας από συναδέλφισσες νηπιαγωγούς που εργάστηκαν στη συνέχεια στη θέση δασκάλων.
• Αδιαφόρησαν όλο το καλοκαίρι, παρά την απόφαση της Συνδιάσκεψης, για την αθέτηση της απόφασης του Προέδρου της Δημοκρατίας για διορισμό ΟΛΩΝ των συμβασιούχων.  Ανέχονταν τις φανφάρες για διορισμό των δασκάλων ... στην Εθνική Φρουρά.  Δεν κυκλοφόρησε καμιά μελέτη τι θα έκαναν οι δάσκαλοι στην Εθνική Φρουρά.  Μόνο ... κάποια ανέκδοτα κυκλοφόρησαν.  Η πλειοψηφία των δασκάλων μάλιστα ενίσχυσε την κίνηση που πρόσκειται στην πηγή των φανφάρων !!!
• Επί συνεχόμενες τριετίες οδηγούν το συνδικάτο μας στην εκπαιδευτική ξηρασία, ποτίζοντας μόνο το χωράφι των ρουσφετιών τους.
• Για χρόνια σέρνονται πίσω από «προτάσεις» και «ιδέες» των εκάστοτε Υπουργών και αρνούνται να διαμορφώσουν στρατηγική, να παράγουν θέσεις και να εφαρμόσουν πρόγραμμα δράσης.
• Επί τριετίες σιωπούν, κάνουν «πλάτες» στο Υπουργείο και κομπάζουν για τα «επιτεύγματα» του καθενός.
• Αρνούνται πεισματικά να απαιτήσουν από τις αρμόδιες αρχές να υπάρξει πλήρης διαφάνεια στις τοποθετήσεις, μετακινήσεις, αποσπάσεις.  Τα σχολεία κάθε Σεπτέμβρη κατάντησαν «κέντρα διερχομένων» και οι κινήσεις τους παρακολουθούν καλλιεργώντας τις πελατειακές τους σχέσεις.
• Με κατασκευασμένες παραταξιακές «κοκορομαχίες» προσπαθούν να φανατίσουν, να αποπροσανατολίσουν και να παρασύρουν τους συναδέλφους ώστε να διαιωνίσουν την προσωπική τους παρουσία στην ηγεσία της ΠΟΕΔ και αποφασίζουν ερήμην του κλάδου.
• Όταν τολμήσεις και τους ασκήσεις κριτική θα σου πετάξουν ξεδιάντροπα στα μούτρα: «Εσείς μας εκλέξατε».  Είναι η μόνη τους αλήθεια.      

Η συντριπτική πλειοψηφία των δασκάλων μίλησε:  Η φωνή της  ΡΙ.Α.ΚΙ. «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» να σιωπήσει.

Η φωνή μας λοιπόν θα σιωπήσει ευχόμενοι, ειλικρινά, να μη χρειάζεται στα χρόνια που έρχονται.

Ευχαριστώ όλους τους δασκάλους και τις δασκάλες που όλα αυτά τα χρόνια στήριξαν με την ψήφο τους τη φωνή μας, γιατί την ένιωθαν δική τους φωνή.  Ιδιαίτερα ευχαριστώ τις συναδέλφισσες που συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο της ΡΙ.Α.ΚΙ. και με αξιοπρέπεια και συνέπεια αρνήθηκαν να είναι μέρος της συνδικαλιστικής μπόχας.

Δεν δίνουμε, σε κανένα δάσκαλο, το άλλοθι της υποκρισίας ότι δεν ήξερε ποιους ψήφιζε όλα αυτά τα χρόνια.  Όλοι ήξεραν και έκαναν την επιλογή με πλήρη συνείδηση.

Εδώ τελειώνει η επικοινωνία μας, με αυτό τον τρόπο.  Σας αποχαιρετώ με το τελευταίο «ποίημα της εβδομάδας» και ένα τραγούδι.

 

Ας έρθουμε στο σήμερα και τα τωρινά δεδομένα:

 

Είχα ξεκαθαρίσει σε προσωπικές αλλά και δημόσιες συζητήσεις ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συνεχίσω τον αγώνα μέσα από συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες, παρά μόνο σε μία περίπτωση.  Αν διαφαινόταν ότι η βάση του κλάδου ήταν διατεθειμένη  να αγωνιστεί για αλλαγή της κατεστημένης νοοτροπίας στην ηγεσία της ΠΟΕΔ.  Αν υπήρχε η πραγματική βούληση και η δυνατότητα συγκρότησης πλήρη ψηφοδελτίων παγκύπρια με 100 υποψηφίους συναδέλφους/σσες.  Είχα, επίσης, ξεκαθαρίσει στους συναδέλφους ότι οι μοναχικές πορείες μπορεί να προσφέρουν την ικανοποίηση της αξιοπρεπούς στάσης, αλλά δεν μπορούν να φέρουν πρακτικά αποτελέσματα ικανά να ανατρέψουν τα κακώς έχοντα.

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι τρία χρόνια μετά δε φαίνεται να υπάρχει αλλαγή στον τρόπο σκέψης της βάσης του κλάδου.  Η ΡΙ.Α.ΚΙ. δεν φιλοδόξησε ποτέ να είναι άλλη μια κίνηση.  Η συμμετοχή ξανά σε εκλογές θα είχε νόημα μόνο αν ήταν πραγματική απαίτηση της βάσης του κλάδου.  Σε διαφορετική περίπτωση οι υπάρχουσες κινήσεις ... φτάνουν και περισσεύουν. 

 

Κάποιοι συνάδελφοι/σσες που συζητούν μαζί μου επιμένουν ότι οι ιδέες και οι θέσεις της ΡΙ.Α.ΚΙ. θα μπορούσαν, μετά την πείρα του τι έγινε τα τρία τελευταία χρόνια, να συσπειρώσουν μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων στην επαναδραστηριοποίησή της.  Τους είπα λοιπόν κι εγώ ότι αν μαζευτούν 99 συνάδελφοι/σσες παγκύπρια που ασπάζονται τις θέσεις της ΡΙ.Α.ΚΙ., όπως τις έχουμε διατυπώσει εδώ και δεκαετίες (δεςεπισυναπτόμενο έγγραφο), θα είμαι ο 100^ος ή καλύτερα ο 1^ος που θα έμπαινα σ’ αυτό τον αγώνα.  Αν υπάρχει λοιπόν ενδιαφέρον από συναδέλφους της βάσης για επαναδραστηριοποίηση της ΡΙ.Α.ΚΙ. και συμμετοχή στα ψηφοδέλτια παγκύπρια ας το δηλώσετε στον παρακάτω σύνδεσμο: 

https://goo.gl/forms/lNXKvaywfR40Wvme2

Ξέρω ότι έτσι μπορεί να αφαιρώ από πολλούς συναδέλφους/σσες ένα βολικό άλλοθι, αλλά βαρέθηκα να αναλώνομαι σε συζητήσεις ... καφενείου.

Μανόλης Σόβολος

Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου ( ... και γονιός)

Δημοσιεύτηκε και στο www.paideia-news.com
 

Εντοπίσαμε και αναγνωρίσαμε το πρόβλημα: Ας πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα, όχι ημίμετρα

Είναι πάρα πολύ σημαντικό.  Εντοπίσαμε ένα μεγάλο πρόβλημα και το αναγνωρίσαμε.  Είναι ένα μεγάλο βήμα το οποίο δεν πρέπει να υποτιμηθεί.  Τώρα προέχει να δώσουμε την κατάλληλη λύση, να πάρουμε τα σωστά μέτρα και όχι να περιπέσουμε σε ημίμετρα.

Επιτέλους αναγνωρίσαμε ότι το να έρχονται τα παιδιά τόσο νωρίς στο Δημοτικό Σχολείο δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην προσπάθειά τους για μάθηση.  Αυτή η δυσκολία των μικρών παιδιών να ανταποκριθούν στη μαθησιακή διαδικασία δημιουργεί αλυσιδωτά προβλήματα τα οποία σχετίζονται με την παραβατικότητα, με την αποτυχία σε εξετάσεις, με το λειτουργικό αλφαβητισμό, με την πρώιμη εγκατάλειψη του σχολείου και κυρίως με βίωση συναισθημάτων αποτυχίας από τα παιδιά τα οποία είχαν την «ατυχία» να τα «κάψουμε» μαθησιακά και πνευματικά τόσο πρόωρα.

Το Υ.Π.Π. με ένα «Κείμενο πολιτικής για την επέκταση της ηλικίας πρώτης εγγραφής στην Προδημοτική και Α΄ Δημοτικού» αναγνωρίζει το πρόβλημα και καταθέτει εισήγηση προς την εκπαιδευτική κοινότητα και την ευρύτερη κοινωνία.  Έχω αρθρογραφήσει και έχω διατυπώσει εισηγήσεις για το θέμα πολλές φορές προς τις αρμόδιες αρχές.  Χάρηκα ιδιαίτερα λοιπόν όταν είδα να αναγνωρίζεται το πρόβλημα, με τον πιο επίσημο τρόπο, αναζητώντας λύση το θέμα.  Όμως, μέχρι εκεί, δυστυχώς!  Μόλις διάβασα την εισήγηση για λύση «πάγωσα» λίγο.  Αυτό που προτείνεται είναι ημίμετρο στις δεδομένες συνθήκες του κυπριακού εκπαιδευτικού συστήματος.  Όπως είχα την ευκαιρία να διατυπώσω τις σκέψεις μου, και την συνάντηση των Διευθυντών στο Επαρχιακό Γραφείο Λευκωσίας, η καθυστέρηση εγγραφής των παιδιών στο Δημοτικό για μόνο 4 μήνες (στην τελική της διευθέτηση) είναι ένα ημίμετρο.  (Κατ’ ακρίβεια ... 1/3 του μέτρου). 

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.  Ένα ... ολόκληρο μέτρο θα ήταν η καθυστέρηση εγγραφής στο Δημοτικό για ένα χρόνο.  Μια τέτοια εφαρμογή του μέτρου βέβαια, άμεσα, περιέχει ανυπέρβλητα στεγαστικά προβλήματα για τα νηπιαγωγεία και άλλα προβλήματα στη στελέχωση των Δημοτικών.  Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να υλοποιηθεί ακόμα και αν υπήρχαν οι καλύτερες προθέσεις.  Πιστεύω, όμως, ότι η λύση δεν είναι να ακολουθήσουμε ένα ... ημίμετρο, αλλά να εστιάσουμε κάπου αλλού, στην ουσία του προβλήματος, δίνοντας τεκμηριωμένη, παιδαγωγική και επιστημονική λύση.

Πιστεύω πως, στις δεδομένες συνθήκες, είναι απαραίτητο να εστιάσουμε στο αναλυτικό πρόγραμμα της Α’ τάξης του Δημοτικού.  Στο ΤΙ και ΠΩΣ διδάσκεται.  Η λύση είναι το πρόγραμμα της Α’ Δημοτικού να ακολουθεί το πρόγραμμα της Προδημοτικής.  Να μην υπάρχουν τα βιβλία Ελληνικών και Μαθηματικών στην Α’ Δημοτικού.  Να μεταφερθούν και να ονομαστούν βιβλία για τη Β’ Δημοτικού.  Το ίδιο να γίνει, αντίστοιχα και για τις άλλες τάξεις του Δημοτικού.  Τα βιβλία της ΣΤ’ τάξης μπορούν να καταργηθούν (αφού ουσιαστικά αποτελούν, σε μεγάλο μέρος, επανάληψη της Ε’ τάξης) ή να μεταφερθούν στην Α’ Γυμνασίου, στα πλαίσια της ομαλής μετάβασης των παιδιών στο Γυμνάσιο.

Οι συντάκτες του κειμένου έχουν κάνει εξαιρετική εργασία στην τεκμηρίωση της υφιστάμενης κατάστασης και το τι γίνεται στις άλλες χώρες.  Όμως, εστίασαν κυρίως στην αριθμητική αναφορά της πρώτης εγγραφής στην Α’ τάξη του Δημοτικού και μοιραία στην πρότασή τους κατέληξαν στο ... ημίμετρο.  Το να λέμε ότι τα παιδιά εγγράφονται στην πρώτη τάξη του Δημοτικού όταν είναι τόσων χρονών (5, 6, 7 ή ... 10) δεν έχει ουσιαστικά μεγάλη αξία αν δεν εξετάσουμε ΤΙ και ΠΩΣ διδάσκεται στη συγκεκριμένη ηλικία στην κάθε χώρα. 

Μπορεί μια χώρα να λέει: εγγράφω τα παιδιά μου στο Δημοτικό στην ηλικία των 5 χρονών, αλλά το πρόγραμμα που ακολουθούν τα παιδιά, να είναι αυτό που έχουμε στην προδημοτική (είδα τέτοια παραδείγματα σε Αγγλικά σχολεία).  Μπορεί μια άλλη χώρα να λέει: εγγράφω τα παιδιά μου στο Δημοτικό στην ηλικία των 7 χρονών, αλλά το πρόγραμμα να είναι πιο απαιτητικό.  Το σημαντικό λοιπόν είναι να μελετήσουμε ΤΙ και ΠΩΣ διδάσκεται σε κάθε ηλικία.

Είδα σε σχολεία χωρών που μελετούν, προγραμματίζουν και σχεδιάζουν με προσοχή (Σουηδία και Φινλανδία) τα παιδιά να πηγαίνουν στο Δημοτικό Σχολείο στην ηλικία των 7 χρονών και μάλιστα στην Α’ τάξη έχουν μόνο δυο τεύχη Μαθηματικών με πρόσθεση και αφαίρεση μόνο.  Εκεί δίνουν σημασία στην ωρίμανση του παιδιού, στην απόκτηση δεξιοτήτων, στις πρακτικές ενασχολήσεις.  Η κατάκτηση όλου του πλούτου των δεξιοτήτων θα επιτρέψει στα παιδιά να ζήσουν την παιδική τους ηλικία (χωρίς το πρόωρο «μαθησιακό κάψιμο») και να κάνουν, μετέπειτα, με ασφάλεια τα μαθησιακά άλματα. 

Επιπλέον, μια τέτοια λύση θα μας απάλλασσε ή θα περιόριζε πολλά προβλήματα παραβατικότητας, λειτουργικού αλφαβητισμού, γραφειοκρατικές διαδικασίες παραπομπών και αναστολών φοίτησης.  Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών και των γονιών που σήμερα αντιμετωπίζει τέτοιου είδους προβλήματα ή «προβλήματα» θα ανάσαινε και θα βίωνε μια ήρεμη σχολική πορεία.  Αυτό μου έχει δείξει και η εμπειρία των παιδιών που ευτύχησαν οι γονείς τους να είναι συνειδητοποιημένοι, ευαισθητοποιημένοι και ζήτησαν αναστολές φοίτησης.

Εξάλλου, το πρόβλημα του απαιτητικού και υπερφορτωμένου προγράμματος δεν εντοπίζεται μόνο στην Α’ τάξη του Δημοτικού.  Το πρόβλημα έχει εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, με τη «συνεχή πίεση της ύλης προς τα κάτω». 

Μια άλλη παράμετρος για να αποφύγουμε το ... ημίμετρο είναι διαδικαστική.  Με την υφιστάμενη κατάσταση οι εγγραφές στην πρώτη τάξη γίνονται για όλα τα παιδιά που έχουν γεννηθεί μια συγκεκριμένη χρονιά (για φέτος το 2011).  Ακόμη και έτσι, τόσο ξεκάθαρα, έχει γονείς που συγχύζονται ή ξεχνούν.  Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν θα εγγράφονται παιδιά από δυο χρονολογίες, ανάλογα με τον μήνα γέννησης.  Επίσης, το θέμα του καθορισμού ηλικίας εγγραφής στο Δημοτικό καθορίζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο.  Θα ήταν σοφό, αφού ο προβληματισμός ξεκινά από ένα παιδαγωγικό θέμα, να μην προσφύγουμε στο Υπουργικό Συμβούλιο.  Να δώσουμε παιδαγωγική λύση προς όφελος των παιδιών.  Να αποφύγουμε λαϊκισμούς οι οποίοι θα μπορούσαν να ακυρώσουν κάτι σημαντικά ελπιδοφόρο για όλα τα παιδιά.

Η λύση που προτείνω με την υιοθέτηση στην Α’ τάξη του προγράμματος της Προδημοτικής, μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα το Σεπτέμβρη, χωρίς κλυδωνισμούς και αχρείαστες αναστατώσεις.  Δεν επηρεάζει των προγραμματισμό των γονιών και το εργασιακό καθεστώς κανενός.  Δημιουργεί κλίμα ανακούφισης και ασφάλειας κυρίως για τους γονείς και τα παιδιά που είναι ανέτοιμα, με τα σημερινά δεδομένα, για το Δημοτικό Σχολείο.  Κυρίως όμως, δημιουργεί το στέρεο έδαφος για να κτίσουμε τη σχολική ζωή όλων των παιδιών.  Εύχομαι να πρυτανεύσει η στοιχειώδης λογική προς όφελος όλων των παιδιών και της μελλοντικής κοινωνίας.

Το Υ.Π.Π. έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα.  Τώρα που θα τοποθετηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί φορείς, θα ήταν ευχής έργο αν εστίαζαν στην ουσία του θέματος και όχι απλά στην αριθμητική αναφορά της ηλικίας εγγραφής στο Δημοτικό Σχολείο.  Επίσης, το Υ.Π.Π. να μην μείνει πεισματικά στην πρώτη εισήγηση του ... ημίμετρου, αλλά να δει στην ολότητά του το θέμα δίνοντας τη δυνατότητα στα παιδιά να προσαρμόζονται ομαλά στο Δημοτικό και να προχωρούν στη σχολική τους ζωή χωρίς τα «εγκαύματα» του πρόωρου «μαθησιακού καψίματος».

 

Μανόλης Σόβολος

Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου ( ... και γονιός)

 Δημοσιεύτηκε και στο www.paideia-news.com.cy