Σήμερα θα πάρω τη μάνα μου από το χέρι, ηλικίας 85 και θα την πάρω να εμβολιαστεί. Με ένα από τα 7.200 εμβόλια της AstraZeneca πιθανόν.
Η ίδια δεν έχει γνώση τι είναι το AstraZeneca, τι είναι το Pfizer και τι το Sputnik. Σε πόσους βαθμούς θερμοκρασίας φυλάγεται το καθένα, με ποια τεχνολογία κατασκευάστηκαν, σε πόσους ανθρώπους δοκιμάστηκαν, πόσα στοιχίζουν, ποιες χώρες κερδίζουν από την εμπορία τους και τι ποσοστό αποτελεσματικότητας έχουν. Το μόνο που ξέρει είναι πως είναι εμβόλιο για τον κορωνοϊό. Και για να το χορηγούν οι γιατροί κάτι ξέρουν. Για να ενέκρινε η κυβέρνηση τον εμβολιασμό σημαίνει πως είναι καλό και ασφαλές. Δεν θα έκανε πειράματα στους πολίτες της.
Για μήνες το περίμενε και για βδομάδες τώρα ρωτούσε: «Κατάφερες και έκλεισες ραντεβού;». Από βδομάδα σε βδομάδα φθάσαμε στο αύριο. Με την άφιξη πια του AstraZeneca, το οποίο οκτώ τουλάχιστον χώρες αποφάσισαν να μη χορηγήσουν σε πολίτες τους άνω των 65 αφού δεν έγιναν επαρκείς δοκιμές σε ηλικιακές ομάδες πάνω των 65. Η Ελλάδα, μάλιστα, ανέτρεψε το πρόγραμμα εμβολιασμών και καλεί πια τους 60άρηδες χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός των 80άρηδων.
Όταν φτάσω στο Κέντρο θα ρωτήσω «ποιο εμβόλιο είναι» αλλά δεν θα πω τίποτα στην ίδια. Δεν μπορώ να της εμφυτέψω την αμφιβολία, ούτε να της μεταθέσω την ευθύνη. Θα έχει προηγηθεί μια άγρυπνη νύχτα για μένα. «Άραγε να αφήσουμε το ραντεβού να πάει χαμένο;». «Και μετά, αν αρρωστήσει;». «Και μετά πότε θα έρθει ξανά η σειρά της και πώς θα ξέρουμε πότε οι εμβολιασμοί είναι με το ένα και πότε με το άλλο;». «Κι αν το κάνει και δεν έχει κανένα αποτέλεσμα κι αρρωστήσει;».
Κανένας δεν θα έχει την ευθύνη. Έτσι κι αλλιώς η ευθύνη είναι μια λέξη χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Απλά, θα ανακοινωθεί ως μια άλλη 85χρόνη με υποκείμενα νοσήματα. Σε ένα δελτίο ειδήσεων που θα μεταδίδει πανηγυρισμούς γιατί η Κύπρος πρωτοπορεί, γιατί εμβολίασε τόσες χιλιάδες πολίτες της. Άλλους με δοκιμασμένα εμβόλια, άλλους με αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Ο διαχωρισμός αυτός δεν θα γίνει. Σημασία έχει ο υψηλός αριθμός εμβολιασμών. Κι ο χαμηλός αριθμός νεκρών. Τι κι αν είναι κι ο δικός σου άνθρωπος μέσα σε αυτούς;
Μόνο εγώ θα ξέρω πως γνώριζα τα δεδομένα αλλά δεν είπα τίποτα. Και τώρα εύχομαι να ήμουν σαν αυτήν. Να αφηνόμουν στα χέρια των ειδημόνων χωρίς να ξεψαχνίζω και χωρίς να ρωτώ πολλά. Να πίστευα και λίγο στον Θεό και λίγο στη μοίρα.
10 Φεβρουαρίου 2021
Πηγή: https://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/1122310/ti-na-po-sti-mana-moy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου