του Μανόλη Σόβολου
Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζουμε παρόμοιες ειδήσεις – ανακοινώσεις. Σύντομες, λιτές και περιεκτικές:
ΕΔΥ: Αποζημιώσεις αναδρομικά από … 00.00.0000 στον ...
«Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ανακοινώνει ότι, στο πλαίσιο επανεξέτασης της πλήρωσης μιας μόνιμης θέσης …, Υπουργείο …, που παραμένει κενή ύστερα από την ακύρωση από το Διοικητικό Δικαστήριο στην Προσφυγή αρ. …, αποφάσισε να προσφέρει διορισμό στην εν λόγω θέση, αναδρομικά από 00.00.0000, στον ...»
Τόσο σύντομη που αν είσαι ανυποψίαστος, την προσπερνάς χωρίς δεύτερη ματιά. Αν είσαι στοιχειωδώς υποψιασμένος, κινδυνεύεις με εγκεφαλικό, καθώς το αίμα σου ανεβαίνει στο κεφάλι. Τα κορόιδα θα πληρώσουν και πάλι τις αστοχίες (;) και τις αβλεψίες (;) των Επιτροπών. Τέτοιες καταστάσεις δεν είναι πρωτόγνωρες. Αντίθετα, για δεκαετίες, υπάρχουν αποφάσεις της Ε.Δ.Υ. και της Ε.Ε.Υ. οι οποίες ανατρέπονται από τα δικαστήρια. Συνήθως οι επιτροπές προάγουν πάλι τους ίδιους αναδρομικά και … το «γαϊτανάκι» καλά κρατεί. Συνεδριάσεις Επιτροπών, δικηγόροι, προσφυγές, δικαστήρια και … πάλι απ’ την αρχή. Βέβαια οι πολίτες εξασκούν τα δικαιώματά τους, όπως προβλέπονται από τους νόμους και τους κανονισμούς και δεν υπάρχει καμιά μομφή γι αυτό.
Αναρωτιέται κάθε καλόπιστος πολίτης: Τόσες δεκαετίες δεν αντιλαμβάνονται οι υπεύθυνοι τις παθογένειες των διαδικασιών, των νόμων και των κανονισμών; Γίνεται να κρίνονται και να προάγονται πάλι και πάλι οι ίδιοι, ενάντια στις αποφάσεις δικαστηρίων; Πώς θα κρίνουν οι Επιτροπές, μετά από δεκαετίες, με άλλη σύνθεση; Μόνο από τους φακέλους, με την επίκληση τυπικών προσόντων, αρχαιότητας και την επιτηδευμένη λεκτική διατύπωση, ώστε να αποτελέσουν από τη μια «στάχτη στα μάτια» του λαού και από την άλλη εύσχημο άλλοθι για δικηγόρους και δικαστές;
Τόσες δεκαετίες και όλοι οι «άριστοι των αρίστων» που στελέχωσαν τις Επιτροπές δεν αναρωτήθηκαν για όλες αυτές τις στρεβλώσεις που δημιουργούνται. Αλήθεια, οι «κουτόφραγκοι» εταίροι μας στην Ευρώπη, τις ίδιες μεθόδους χρησιμοποιούν; Έχουν και εκεί συνταγματικά καθορισμένες Επιτροπές, οι οποίες έχουν τέτοια διακριτική ευχέρεια, να διαχειρίζονται με αυτό τον τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό; Να προξενούν, με τις αποφάσεις τους, διαδικασίες διασπάθισης δημόσιων πόρων; Άραγε τα δικαστήρια στην Ευρώπη δεν έχουν άλλη δουλειά και ασχολούνται με τις προαγωγές των δημοσίων υπαλλήλων και των εκπαιδευτικών; Ποιοι ωφελούνται από τέτοιες εξευτελιστικές διαδικασίες;
Είναι, νομίζω, αφέλεια να πιστεύουμε ότι υπάρχει καμιά μαγική ζυγαριά η οποία θα εκτιμήσει με ακρίβεια το ποιος/α θα πρέπει να προαχθεί. Δεν μπορεί στα σοβαρά να υποστηρίξουμε ότι αν κάποιος/α έχει master ή διδακτορικό ή το απέκτησε λίγο νωρίτερα ή έχει λίγους μήνες ή χρόνια υπηρεσίας παραπάνω, τότε σίγουρα είναι καταλληλότερος/η και πρέπει να προαχθεί. Ούτε οι επιτροπές ούτε τα δικαστήρια απέκτησαν τέτοια ζυγαριά ακριβείας. Αν διέθεταν τέτοια ζυγαριά, δεν θα ζούσαμε όλες αυτές τις τραγελαφικές καταστάσεις. Ούτε θα ζούσαμε το μπάχαλο που δημιουργούν, κατά καιρούς, κάποιοι/ες από αυτούς/ές που προάχθηκαν, στις επίζηλες θέσεις.
Η λύση είναι προφανής: Οι Επιτροπές δεν μπορούν να διαθέτουν τέτοια μεγάλη διακριτική ευχέρεια, που να ακυρώνει άλλα κριτήρια. Τα μετρήσιμα αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία θα συμφωνηθούν, θα πρέπει να έχουν βαρύνουσα σημασία. Παρότι είναι δικαίωμα των πολιτών να προσφεύγουν στα δικαστήρια, πρέπει να ληφθούν οι πρόνοιες, ώστε αυτό να μη γίνεται για «ψύλλου πήδημα». Τα δικαστήρια πρέπει να επιλαμβάνονται περιπτώσεων που υπάρχει κατάφωρη παραβίαση, κατάχρηση εξουσίας και δόλος. Αυτές οι ρυθμίσεις είναι ιδιαίτερα αναγκαίες σ’ ένα μικρό τόπο, με εμφανή τα δείγματα της κουμπαριάς, των γνωστών, των συγγενών, των πελατειακών σχέσεων και της διαφαινόμενης διαφθοράς.
Ο λαός δεν προλαβαίνει να συνέλθει από τα αλλεπάλληλα μηνύματα και τις υποθέσεις πιθανής διαφθοράς, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, σε διάφορους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας. Μπορεί τα παραπάνω να φαίνονται παρωνυχίδες μπροστά στην καταιγίδα που έχει ξεσπάσει. Ίσως, όμως αυτή η αντιμετώπιση είναι η πιο επικίνδυνη, καθώς αφήνει χαραμάδες να εισχωρήσει παντού η διαφθορά και να διαβρώσει τα πάντα. Από το διαμέρισμα του δημόσιου υπαλλήλου και του εκπαιδευτικού, το γραφείο μιας επιτροπής ή ενός δικηγόρου μέχρι τα δικαστικά μέγαρα. Εξάλλου, δεν διαφθείρει μόνο ο χρυσός αλλά και τα … «αργύρια», ακόμα κι όταν ήταν … μόνο «τριάκοντα».
Μανόλης Σόβολος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου