Ο εξευτελισμός των παιδιών προσχολικής εκπαίδευσης υπό το μανδύα του «δωρεάν»

ΤΗΣ ΕΛΙΝΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ*

Η Ευρωπαϊκή επιτροπή σε έκθεση της το 2009 αναφέρει[1]: «Μέχρι το 2020, το 95 % τουλάχιστον των παιδιών ηλικίας μεταξύ 4 ετών και της ηλικίας έναρξης της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να συμμετέχει σε προσχολική εκπαίδευση.». Το 2021 έγινε αξιολόγηση των στόχων που έθεσαν συλλογικά τα κράτη μέλη το 2009 και αφού φάνηκε ότι οι περισσότερες χώρες πέτυχαν το συγκεκριμένο στόχο, έθεσαν καινούργιο στόχο μέχρι το 2030 η προσχολική εκπαίδευση να είναι προσβάσιμη σε παιδιά από την ηλικία των 3 ετών[2]. Το 2021 η Κύπρος, και αφού δεν έκανε καμιά ενέργεια για να πετύχει τον στόχο του 2009, αποφασίζει να επενδύσει το Ευρωπαϊκό κονδύλι των 12,2 εκατομμυρίων για να επιτύχει έστω και ετεροχρονισμένα το στόχο αυτό, με έναν παράδοξο και επιπόλαιο τρόπο εις βάρος των παιδιών. Αφού λέει δεν υπάρχουν αίθουσες που θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες τόσων παιδιών (ήδη για τις υφιστάμενες ανάγκες ένας σεβαστός αριθμός νηπίων φοιτά σε λυόμενες αίθουσες με πολλαπλά προβλήματα ή σε κενές αίθουσες δημοτικών) και δεν είμαστε διατεθειμένοι να φτιάξουμε σχολεία, θα πληρώνουμε, μέχρι να τελειώσει το κονδύλι των 12,2 εκατομμυρίων τα δίδακτρα των παιδιών ηλικίας 4 – 4,8 ετών για υποχρεωτική φοίτηση σε κοινοτικά και ιδιωτικά νηπιαγωγεία, αυξάνοντας ταυτόχρονα τον αριθμό παιδιών στην τάξη στα 28. Χαρακτηριστικά στο σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας αναφέρονται τα εξής[3]: «Eάν η κυβέρνηση αναλάβει την κατασκευή και λειτουργία των νέων τάξεων που απαιτούνται για την επέκταση της δωρεάν υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στο δημόσιο σχολείο, το κόστος θα είναι σημαντικά μεγάλο αφού θα υπάρχουν έξοδα και για τις υποδομές αλλά και για τα λειτουργικά. Τέλος, αυτή η μεταρρύθμιση θα βοηθήσει τον ιδιωτικό τομέα να πραγματοποιήσει ιδιωτικές επενδύσεις ενώ εάν η κυβέρνηση επρόκειτο να εφαρμόσει αυτό το μέτρο, θα επηρέαζε  αρνητικά τον ιδιωτικό τομέα».

Η Κυπριακή Δημοκρατία λοιπόν θεωρεί πως τη σημαντικότερη βαθμίδα της εκπαίδευσης μιας χώρας, όπως τη χαρακτηρίζει στις εκθέσεις της η ΕΕ, πρέπει να την αναλάβουν οι τοπικές κοινότητες, φιλανθρωπικά ιδρύματα, ιδιωτικές επιχειρήσεις και να τη στηρίξουν με δικούς τους πόρους. Θεωρεί ως επένδυση το τσουβάλιασμα 28 νηπίων σε μια τάξη με έναν μόνο ενήλικα αγνοώντας τις συστάσεις της ΕΕ για το θέμα αυτό. Τέτοιες αντιστοιχίες για τις ηλικίες αυτές θεωρούνται επιζήμιες τόσο για τη ψυχική όσο και για τη σωματική υγεία των παιδιών. Για αυτό και τέτοιες αντιστοιχίες ενηλίκων - παιδιών σε τάξεις νηπιαγωγείων δεν συναντώνται σε καμιά ανεπτυγμένη χώρα στον κόσμο. Η Κυπριακή Δημοκρατία δείχνει απρόθυμη να δημιουργήσει ποιοτικές δομές που να στηρίζουν αυτή τη βαθμίδα, δείχνει αδιάφορη ως προς την ποιότητα της προσχολικής εκπαίδευσης και περιορίζει τις ευθύνες της στο να εξασφαλίσει πελάτες στις ιδιωτικές επιχειρήσεις και ιδρύματα επιχορηγώντας απλά τα δίδακτρα των παιδιών για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Καθώς το κράτος προτείνει μια  λύση όπου θα υποχρεώνει τα παιδιά να φοιτούν σε κοινοτικά και ιδιωτικά νηπιαγωγεία στα οποία δεν θα αλλάξει τίποτα πέραν από τους εγγυημένους πελάτες και την αύξηση του αριθμού των παιδιών στις τάξεις, είναι σημαντικό να αντιληφθούμε τα χαρακτηριστικά των σχολείων αυτών. Τα κοινοτικά νηπιαγωγεία και αρκετά ιδιωτικά δεν έχουν τους πόρους για να προσφέρουν την υλικοτεχνική υποδομή και τις συνθήκες εργασίας στους υπαλλήλους τους που προσφέρει το δημόσιο σχολείο, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η ποιότητα εκπαίδευσης. Πολλά από τα κοινοτικά νηπιαγωγεία για παράδειγμα στεγάζονται σε λυόμενες αίθουσες ή σε κτήρια της κοινότητας. Η νηπιαγωγός στα κοινοτικά εργάζεται από τις 7:30 – 2:45, έχει υπό την ευθύνη της 25 παιδιά και τώρα θα έχει 28, δεν έχει τη δυνατότητα του μη διδακτικού χρόνου για οργάνωση μαθημάτων, στήριξη των παιδιών, επικοινωνία με τους γονείς κ.ο.κ. και συχνά ούτε καν ώρα για διάλειμμα. Η μόνη βοήθεια που έχει είναι από ένα ανειδίκευτο άτομο το οποίο έχει κυρίως την ευθύνη της καθαριότητας. Η χορηγία που προσφέρει το ΥΠΠΑΝ προς τα κοινοτικά νηπιαγωγεία δεν είναι αρκετή για τις ανάγκες του σχολείου. Τα ιδιωτικά τώρα προσφέρουν διαφορετικές συνθήκες εκπαίδευσης και διαφορετικές συνθήκες εργασίας στους υπαλλήλους τους, ανάλογα με τους πόρους που το καθένα διαθέτει και το κόστος φοίτησης των παιδιών, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 200 – 550 ευρώ το μήνα. Πώς λοιπόν το κράτος θα υποχρεώσει τα παιδιά να φοιτήσουν σε τόσο ανόμοια μεταξύ τους σχολικά περιβάλλοντα κάποια από τα οποία μάλιστα έχουν ιδιαίτερα περιορισμένους πόρους με αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα παιδείας;

Αξίζει να σημειωθεί πως στο σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της ΚΔ δεν αναφέρεται σε κανένα σημείο το θέμα της ποιότητας της προσχολικής εκπαίδευσης, παρόλο που η Ευρωπαϊκή επιτροπή αναφέρει το εξής[4]: «Η επένδυση στην προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα αποτελεί καλή επένδυση μόνον εάν οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι υψηλής ποιότητας, προσβάσιμες, οικονομικά προσιτές και χωρίς αποκλεισμούς. Τα στοιχεία δείχνουν ότι μόνον οι υψηλής ποιότητας υπηρεσίες προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας αποφέρουν οφέλη· οι υπηρεσίες χαμηλής ποιότητας έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά και στην κοινωνία συνολικά. Τα μέτρα πολιτικής και οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στα θέματα ποιότητας.». Αυτό που αναφέρεται σχέδιο της ΚΔ, σε αρκετά σημεία μάλιστα, είναι ότι οι γονείς και ιδιαίτερα οι μητέρες θα επωφεληθούν από αυτό το μέτρο αφού τα παιδιά τους θα απασχολούνται κάπου και θα μπορούν οι ίδιες να ενισχύσουν την αγορά εργασίας. Χωρίς όμως το κράτος να αναλογίζεται ότι οι μητέρες θέλουν ποιοτική φροντίδα και εκπαίδευση για τα παιδιά τους και όχι επιπόλαιους χειρισμούς σχετικά με την υποχρεωτική μάλιστα εκπαίδευση και φροντίδα των παιδιών τους υπό το μανδύα του «δωρεάν».

Το να χειρίζεται το κράτος τα παιδιά προσχολικής εκπαίδευσης ως τα γρανάζια που θα ενδυναμώσουν τον ιδιωτικό τομέα και να θεωρεί πως το κύριο μέλημα των γονιών είναι η απασχόληση των παιδιών τους με οποιοδήποτε κόστος στην ποιότητα εκπαίδευσης και φροντίδας τους επειδή απλά θα είναι δωρεάν, είναι τουλάχιστον ντροπιαστικό. Το κράτος φαίνεται να αγνοεί τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής επιτροπής όπως επίσης και πολλών ερευνών που δείχνουν πως η υψηλή ποιότητα προσχολικής εκπαίδευσης επιφέρει τεράστια οικονομικά κέρδη σε ένα κράτος ενώ επηρεάζει θετικά τόσο τη συναισθηματική όσο και τη σωματική υγεία των ανθρώπων[5] [6] [7] [8]. Χειρίζεται την προσχολική εκπαίδευση με επιπόλαιες ενέργειες αφήνοντας την στο έλεος φιλανθρωπικών οργανώσεων ή στα επιχειρηματικά σχέδια εταιριών και το κράτος νίπτει τας χείρας του. Ένας χειρισμός ανεύθυνος, επικίνδυνος, παραπλανητικός και παιδαγωγικά αναξιόπιστος.

Το κράτος οφείλει να σεβαστεί τους φορολογούμενους πολίτες και να αξιοποιήσει τα κονδύλια που διαθέτει για μόνιμες λύσεις που θα διασφαλίζουν πρόσβαση των παιδιών σε δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση αλλά και την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών. Είναι απαράδεκτο ενώ το κράτος χρειάζεται εργατικό δυναμικό για στελέχωση βασικών και αναγκαίων δομών, υποχρεωτικών για τα παιδιά, να δηλώνει πως δεν επιθυμεί να καλύψει αυτές τις ανάγκες και ας το αναλάβουν φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδιωτικές εταιρίες υπό οποιεσδήποτε συνθήκες δύναται και επιθυμούν. 

*Νηπιαγωγός

---

[1] https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:52009XG0528(01)&from=EN

[2] https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32021G0226(01)&from=EN

[3] file:///C:/Users/User/Documents/Cyprus%20RRP%20For%20Upload%2020052021%20(1).pdf

[4] https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32019H0605(01)&from=EN

[5] Bakken, L., Brown, N. & Downing, B. (2017). “Early Childhood Education: The Long-Term Benefits,” Journal of Research in Childhood Education.

[6] Barnett, W.S. (2008). Preschool Education and Its Lasting Effects: Research and Policy Implications (Boulder and Tempe, Ariz.: Education and the Public Interest Center & Education Policy Research Unit).

[7] https://economics.nd.edu/assets/151221/buckles_the_economics_of_early_childhood_investments.pdf

[8] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24675955

 

Πηγή:   https://paideia-news.com/poed/2021/09/23/o-ekseytelismos-ton-paidion-prosxolikis-ekpaideysis-ypo-to-mandya-toy-%C2%ABdorean%C2%BB/

Μια οφειλόμενη απάντηση στην επιστολή της κ. Κεραμέως «προς όσους αφυπηρέτησαν από την εκπαίδευση» – του Μάρκου Σκούφαλου

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ Αποψεις Κοινωνια Πολιτικη 9 Σεπτεμβρίου 2021

Απάντηση, «ως όφειλε», στην επιστολή της Υπουργού Παιδείας, κ. Κεραμέως , «προς όσους αφυπηρέτησαν από την εκπαίδευση» δίνει ο Μάρκος Σκούφαλος, συνταξιούχος δάσκαλος, τ. Διευθυντής Αστικής Σχολής  Χίου  – 11ο Δημοτικό.

Δημοσιεύουμε την απάντηση και επισυνάπτουμε την επιστολή της κ. Κεραμέως:

ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ κ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ

Κυρία Υπουργέ.

Έλαβα την αποχαιρετιστήρια επιστολή σας, την οποία διάβασα με μεγάλη προσοχή. Σε ό,τι αφορά στο πρόσωπό μου, δε χρειαζόταν κανενός είδους αποχαιρετισμός εκ μέρους σας λόγω της αφυπηρέτησής μου, αφού και οι δυο γνωρίζουμε, ότι είναι βαθιά υποκριτικός και κινείται στα πλαίσια, αφενός της αστικής αβροφροσύνης που ενστερνίζεστε εσείς και η κυβέρνησή σας, αφετέρου υπηρετεί την επικοινωνιακή σας πολιτική, προκειμένου να κρύψει το απεχθές πρόσωπο της πραγματικής πολιτικής που ασκείται εκ μέρους σας και από όλο το κυβερνητικό επιτελείο,  προεξάρχοντος και  του  ίδιου του πρωθυπουργού.

Τα έργα σας άλλωστε τόσο τα δικά σας, όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της αντιεκπαιδευτικής και βαθιά ταξικής πολιτικής που υπηρετείτε.

Φροντίσατε με θαυμαστή επιμέλεια, όλες αυτές τις δεκαετίες που υπηρέτησα στην εκπαίδευση και μαζί και χώρια, είτε ως ΝΔ, είτε ως ΠΑΣΟΚ, είτε ως ΣΥΡΙΖΑ,  ο «Άταφος νεκρός», η παιδεία μας, που έλεγε ο μεγάλος μας δάσκαλος Γληνός, όχι μόνο να παραμένει άταφος, αλλά και να κακοφορμίζει.

Βλέπετε κυρία υπουργέ, δεν απευθύνεστε μόνο σε ένα δημόσιο λειτουργό, που επί 39 χρόνια εργάστηκε στη δημόσια εκπαίδευση — 22 ως δάσκαλος και 17 ως διευθυντής – αλλά απευθύνεστε και σε ένα γονιό, αλλά και σε γονείς,  που αναθρέφουν παιδιά, τα σπουδάζουν  μέσα στην ελληνική εκπαίδευση, πληρώνοντας αδρά μια ολόκληρη περιουσία και για τα προπτυχιακά τους και για τα μεταπτυχιακά τους, με χρήματα από αυτά που δεν περίσσευαν και δεν είχαν.

Φροντίσατε όμως τόσο ο προκάτοχός σας, ο «της πρώτης φορά αριστερά» κ. Γαβρόγλου, όσο κι εσείς που συνεχίζετε το νόμο του και τον επαυξάνετε, να καταντήσετε τα πτυχία τους κουρελόχαρτα, τη ζωή τους προσοντολόγιο και τον οικογενειακό τους προγραμματισμό τοπίο στην ομίχλη. Και ναι μεν μετά από  χρόνια περιπλανήσεων, αγωνίας, άγχους και ασταμάτητων αγώνων που πίεσαν τις κυβερνήσεις σας,  κάποια διορίστηκαν, αλλά για τα άλλα  ο Γολγοθάς  και η εργασιακή απαξίωση συνεχίζεται, για το πικρό ψωμί της θέσης του αναπληρωτή  ή  του μειωμένου ωραρίου μιας και οι «δεξιότητες» της  φιλόλογου,  του μαθηματικού, του φυσικού, του εικαστικού ή του θεατρολόγου και μουσικού,  του κοινωνιολόγου κλπ,  είναι στα  αζήτητα του κόσμου σας.

Κυρία υπουργέ.

Καλό είναι  να αρθούν οι όποιες ευγένειες των τύπων και να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, ξεδιπλώνοντας τη μεγάλη εικόνα της πολιτικής και της πολιτικής σας.

Αλήθεια, αν νιώθετε ευγνωμοσύνη στα πρόσωπά μας και μας καλείτε να την έχουμε επιπροσθέτως ως εφόδιο στην αφυπηρέτησή μας, όπως γράφετε στην επιστολή σας, πώς τη δείξατε;;;

Με το να καταργήσετε τους αιρετούς εκπροσώπους μας από τα υπηρεσιακά συμβούλια, παρά και ενάντια στη θέληση του κλάδου μας που απείχε με συμμετοχή πάνω από 90% από τις νόθες εκλογές σας και να τοποθετήσετε δοτούς εκπροσώπους της αρεσκείας σας;;;

Με το να νομοθετήσετε κατακαλόκαιρο ένα νόμο που χτυπά κατάφωρα τη ζωή, τη μόρφωση και το μέλλον των παιδιών μας;;; Που μετατρέπει την αληθινή, επίπονη και διαλεκτική πρόσκτηση της  γνώσης σε δεξιότητα, όπως το ποδήλατο και το ψήσιμο καφέδων;;;  Ή  μήπως το ψητό βρίσκεται στην  περίφημη προσέγγιση της επιχειρηματικότητας, «ίνα εκπληρωθούν τα ρηθέντα» από τον ΟΟΣΑ,  την ΕΕ, το ΔΝΤ και το Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών,  για εκπαιδευτικά συστήματα που θα υπηρετούν και θα συνδέονται με τις επιχειρήσεις και την αγορά;;;

Με το να παραδίδετε τα σχολεία μας, μέσω της περίφημης αυτοτέλειας της σχολικής  μονάδας, στους χορηγούς, στις διάφορες ΜΚΟ, στις διάφορες επιχειρήσεις και στα ευαγή ιδρύματα τύπου ΝΑΤΟ, προκειμένου να βρίσκουν πόρους  για να επιβιώσουν ή να χαρατσώνουν του γονείς  συμπληρωματικά   και όλα αυτά να αποτελούν θετικό πρόσημο και εκπαιδευτική καινοτομία;;;

Με το να ανοιγοκλείνετε τα σχολεία μας, ακριβώς με τις ίδιες απαράδεκτες και επικίνδυνες συνθήκες, που επικρατούσαν και επικρατούν με την πανδημία, αποθεώνοντας την ατομική ευθύνη που ρίχνει τα βάρη σε όλους εμάς, την ώρα που νομοθετούσατε 25άρια και 27άρια τμήματα, συνενώνατε τάξεις και συγχωνεύατε σχολεία, την ώρα που διαφημίζατε μαθηματικά μοντέλα για γέλια του πώς ο ιός δεν μεταδίδεται στα σχολεία μας και στις πληθωρικές τάξεις;;;

Με το να πετάτε με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής 30.000 παιδιά των φτωχότερων κυρίως λαϊκών οικογενειών έξω από τις σχολές  και να τους ειρωνεύεστε κιόλας από πάνω, ότι συνωστίζονται στα πανεπιστήμια και ότι θέλετε αποφοίτους και όχι εισαχθέντες ;;;

Αλήθεια φταίνε αυτά τα παιδιά για τη σχολική και εκπαιδευτική αποτυχία και όχι το  σύστημά σας — αυτό το στυγερό και άθλιο της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο — και οι κυβερνήσεις σας  όλα αυτά τα χρόνια;;;

Φταίνε αυτά τα παιδιά που στην πλειοψηφία τους εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα στις σπουδές τους, που δεν έχουν στέγαση και σίτιση και πρέπει να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τα ίδια και οι οικογένειές τους;;;  Ή μήπως, για να παραμείνουν ανταγωνιστικά στη ζωή που τους ετοιμάζετε, πρέπει να στοιβαχτούν στα ιδιωτικά κολέγια των φίλων σας, που μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ φροντίσατε να εξισώσετε τα πτυχία με τα δημόσια πανεπιστήμια;;;

Μήπως μπερδεύετε τις σπουδές των παιδιών της δικής σας τάξης, που  ασχέτως ικανοτήτων τα περιμένει το Χάρβαρντ, το ΜΙΤ, και τα άλλα ιδρύματα του εξωτερικού για παχυλά πορτοφόλια γονέων και κηδεμόνων;;;

Αλήθεια κ. Υπουργέ,  όλα αυτά τα εύηχα, που μας απευθύνετε για τα όσα πράξαμε και προ κορονοϊού  και κυρίως κατά τη διάρκεια, τα πράξαμε λόγω της αξιολόγησης, του πάλαι ποτέ επιθεωρητισμού που πολλαπλώς επαναφέρετε, του φόβου ενός  δαιδαλώδους  αξιολογικού μηχανισμού που σπέρνει ανταγωνισμούς, τρομοκρατία,  κατηγοριοποίηση των συναδέλφων και ποινές ή τα πράξαμε από τη βαθιά αίσθηση του καθήκοντος προς τα παιδιά του ελληνικού λαού, που έπρεπε να τα κρατήσουμε όρθια κι αυτά και τους γονείς τους  κι ας μοιράζατε εσείς παγουρίνα,  μάσκες αλεξίπτωτα και τάμπλετς που μόνο έγκαιρα δεν έφτασαν στα παιδιά μας αυτά τα ελάχιστα  και έχω πλήρη γνώση γι αυτό που λέω;;;

Εν κατακλείδι κ. υπουργέ, η επιστολή σας επιστρέφεται ως απαράδεκτη από σας και από την  κυβέρνηση, μιας και όπως και οι προκάτοχοί σας, παραμένετε  αλλεργικοί και παγερά αδιάφοροι στο «ένας Λαός, μία Παιδεία για όλους», στο καθολικά δημόσιο  ενιαίο και δωρεάν σχολείο.

Φυσικά και είμαστε  μάχιμοι να βοηθήσουμε τους εν ενεργεία συναδέλφους μας σε όλα τα επίπεδα, πρώτα και κύρια στους αγώνες τους για τα δίκια τους, για να μην περάσουν οι καταστροφικές σας πολιτικές, να μη θρηνήσουμε  άλλες χαμένες γενιές στην εκπαίδευση.

Παρηγοριά, βάλσαμο και αποκούμπι για μας είναι τα αποχαιρετιστήρια λόγια των συναδέλφων μας, των μαθητών και μαθητριών μας που πέρασαν από τα χέρια μας, που τώρα είναι κι εκείνοι γονείς, θυμούνται,  μας συγκινούν και σημαδεύουν  ξανά τη ζωή μας με το ανεξίτηλο και άδολο μελάνι της αγάπης τους .

Μάρκος Σκούφαλος
Συνταξιούχος δάσκαλος
τ. Διευθυντής Αστικής Σχολής  Χίου  – 11ο Δημοτικό.

 

Η αποχαιρετιστήρια επιστολή της υπουργού Παιδείας:

 

 

Πηγή: https://www.imerodromos.gr/mia-ofeilomeni-apantisi-stin-epistoli-tis-k-kerameos-pros-osoys-afypiretisan-apo-tin-ekpaideysi/

Όταν ο κύκλος κλείνει

  05 Σεπτεμβρίου 2021

  Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου   

Ειπώθηκαν πολλά και μπορούν να ειπωθούν και να γραφτούν μυριάδες άλλα. Αλήθειες ή λόγια διογκωμένα από το συναίσθημα και την αναπόληση μιας άλλης εποχής. Σε μια υποσημείωση όμως, κρύβεται μια πανανθρώπινη αλήθεια. 

Στο τέλος της ζωής του ο άνθρωπος θέλει να επιστρέψει στο σημείο από όπου ξεκίνησε. Σαν ένα κομμάτι που μετακινήθηκε από το παζλ της εικόνας του κόσμου και επιστρέφει πίσω στην θέση του. Σαν ένας κύκλος που κλείνει ομαλά. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης πέθανε στα 96 του χρόνια έχοντας διανύσει μια τεράστια πορεία. Έχοντας βιώσει πάμπολλες εμπειρίες κι έχοντας περιπλανηθεί σε τόπους και ιδέες. Ωστόσο, ένα χρόνο πριν πεθάνει ένοιωσε την ανάγκη να απευθυνθεί στο γενικό γραμματέα του ΚΚΕ και να τον ενημερώσει γραπτώς: «Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομουνιστής». Και να ταφεί στην Κρήτη, στον τόπο του πατέρα του, όπου είναι θαμμένοι οι γονιοί του. 

Έχει σημασία που θα ταφεί κάποιος; Το ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος του Θουκιδίδη, δεν ήταν παρά παρηγοριά σε όσους δεν θα έθαβαν ποτέ τους νεκρούς τους που χάθηκαν στα πεδία των μαχών, μακριά από τον τόπο τους. Ο άνθρωπος, ιδανικά, αν έχει επιλογή, έστω κι αν θα είναι απών, έστω κι θα είναι πια άψυχο σώμα και κάποτε χώμα, επιθυμεί να σμίξει ξανά με το χώμα που ένοιωσε οικείο. 

Πέρα από το προφανές, της πολιτικής ταυτότητας, της ιδεολογίας, την οποία θέλησε να ξεκαθαρίσει μην παρερμηνευτεί λόγω θέσεων που κατά καιρούς πήρε, ο Θεοδωράκης μας δείχνει τον πόθο του ανθρώπου να επιστρέψει στην μήτρα, στον τόπο του. Κι η υποσημείωση αυτή, η τελευταία και πιο μικρή λεπτομέρεια σε ένα πλούσιο βίο και μια λαμπρή δημιουργική πορεία, οδηγεί σε «άσχετους» συνειρμούς.

Στον ανείπωτο πόνο των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων που δεν μπορούν να επιστρέψουν ούτε ως χώμα στον τόπο που γεννήθηκαν. Τελευταία υπόμνηση σε μια αγγελία με την πληροφορία «…τέως από…» και μετά, πάσα γη τάφος. Ίσως μια χούφτα χώμα μόνο από τον τόπο τους. Γιατί εν τέλει, μάλλον, έχει σημασία. Αλλιώς ο κύκλος μένει ανοικτός. 

 Πηγή:  https://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/1283441/otan-o-kyklos-kleinei

 

Μικρό αφιέρωμα στο Μίκη Θεοδωράκη

Ένα μικρό αφιέρωμα στο Μίκη Θεοδωράκη που μας "άφησε" σήμερα το πρωί.  Τα λόγια είναι περιττά για έναν τέτοιο άνθρωπο, μουσικό και αγωνιστή.  Ας λίγα από τραγούδια του.