Στα πλαίσια μιας εργασίας μας στο Πανεπιστήμιο ασχοληθήκαμε με τις «Δαπάνες στην Εκπαίδευση». Μελετήσαμε τις συνέπειες της υποχρηματοδότησης, εκπαιδευτικές αλλά και κοινωνικές.
Πρώτα βασικά συμπεράσματα:
• Η Εκπαίδευση δεν είναι προτεραιότητα της κυπριακής πολιτείας. Οι εκπαιδευτικές δαπάνες μειώνονται ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά και στον προϋπολογισμό.
• Τα επιτυχημένα Εκπαιδευτικά Συστήματα στην Ε.Ε. επενδύουν στην Εκπαίδευση, έχουν καλές υποδομές και κοινωνικές παροχές.
• Η Κύπρος δεν στηρίζει την Προδημοτική Εκπαίδευση. Βρισκόμαστε στον πάτο της Ευρώπης στις δαπάνες για την Προδημοτική Εκπαίδευση.
• Τα περισσότερα έξοδα για εκπαίδευση στην Ευρώπη, τα έχουν οι γονείς στην Κύπρο. Οι μηνιαίες δαπάνες των κυπριακών νοικοκυριών για εκπαίδευση, ως ποσοστό των συνολικής δαπάνης τους, είναι η υψηλότερη ανάμεσα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
• Η Παγκόσμια Έκθεση για την Παρακολούθηση της Εκπαίδευσης της UNESCO, το 2021-22, «Μη κρατικοί φορείς στην εκπαίδευση: Ποιος επιλέγει; Ποιος χάνει;», τα νοικοκυριά στην Ελλάδα συμβάλλουν το 27% της συνολικής εκπαιδευτικής δαπάνης, που είναι το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην κατάταξη της έκθεσης, η Κύπρος έρχεται δεύτερη με 24%, ο δε μέσος όρος των σχετικών δαπανών είναι 11% στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 16% στις χώρες υψηλού εισοδήματος και 30% παγκοσμίως.
• Οι Ιδιωτικές Εκπαιδευτικές Δαπάνες στην Κύπρο, είναι υπερδιπλάσιες από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό συμβαίνει σ' όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Οι γονείς βάζουν το χέρι «βαθιά στην τσέπη» για την εκπαίδευση των παιδιών τους.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία από τον Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (OECD) και την έρευνα PISA 2018, όπως αναφέρονται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα παιδιά που έχουν χαμηλή επίδοση στην Γλώσσα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο έκθεσης σε εκφοβιστική συμπεριφορά. Τα στοιχεία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά για την Κύπρο, καθώς η χώρα μας είναι στην πρώτη θέση στην κατάταξη, όσον αφορά σε εκφοβιστική συμπεριφορά απέναντι σε παιδιά με χαμηλή επίδοση στην Γλώσσα.
• Μια άλλη σημαντική παράμετρος και συνέπεια της μείωσης των εκπαιδευτικών δαπανών είναι η πρόωρη εγκατάλειψη της εκπαίδευσης και κατάρτισης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat και του OECD, τα ποσοστά που αφορούν την Κύπρο είναι ιδιαίτερα αυξημένα σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Η χώρα μας κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις στις επενδύσεις στην Έρευνα, ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat.
Στην Έκθεσή της η UNESCO , για το 2021-22, καταγράφει τις παθογένειες των εκπαιδευτικών συστημάτων και προβαίνει σε σημαντικές εισηγήσεις:
1. Να καταστεί η εκπαίδευση πραγματικά δωρεάν, καταργώντας τα κρυφά κόστη.
2. Να καθιερωθούν πρότυπα ποιότητας που θα ισχύουν εξίσου για όλα τα κρατικά και μη κρατικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.
3. Να ενισχυθεί η ικανότητα της κυβέρνησης να παρακολουθεί και να επιβάλλει τους ρυθμιστικούς κανονισμούς.
4. Να ενθαρρύνουν την καινοτομία για το κοινό καλό.
5. Να προστατευθεί η εκπαίδευση από κατεστημένα συμφέροντα.
Όπως αντιλαμβάνεστε η Κυβέρνηση τις έγραψε κι αυτές «στα παλαιότερα των υποδημάτων της».
Μπορείτε να δείτε όλη την εργασία με τις σχετικές οπτικοποιήσεις στο blog:
https://dapanesekpaidefsis.blogspot.com/
Μανόλης Σόβολος και Σταύρος Σταύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου