Η ισχυρή και ελεύθερη βούληση δύο Τουρκοκυπρίων γυναικών δημοσιογράφων που τιμούν με τη δουλειά τους τη δημοσιογραφία και τη δημοκρατία, αναδύθηκε από την ημερίδα με θέμα «1974: Πτυχές του τότε, προεκτάσεις του σήμερα», που συνδιοργάνωσαν το Σάββατο 11 Μαϊου 2024, το Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου και ο Κλάδος Τουρκικών Θεμάτων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών (ΓΤΠ).
Τόσο η Aysu Basri Akter, όσο και η Aysemden Akin, πληρώνουν βαρύ τίμημα και έχουν στοχοποιηθεί από το σύστημα καταπίεσης, επιμένοντας να γράφουν και να μιλούν ενάντια στη στρατοκρατία και τον θρησκευτικό σκοταδισμό, όχι εκ του μακρόθεν και εκ του ασφαλούς, αλλά ζώντας μέσα στη στρατοκρατία και μέσα στον θρησκευτικό σκοταδισμό. Η Aysemden Akin διώκεται δικαστικά, τόσο στην Τουρκία, όσο και στα κατεχόμενα, λόγω των ρεπορτάζ και των άρθρων της ενάντια στις παρεμβάσεις της τουρκικής κυβέρνησης στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, ενώ η Aysu Basri Akter είναι από τον Ιούλιο 2022, «ανεπιθύμητο πρόσωπο» στην Τουρκία, αφού η κυβέρνηση Erdogan, της απαγορεύει την είσοδο στη χώρα, γιατί τη θεωρεί…«απειλή για την εθνική της ασφάλεια»! Όπως, μού ανέφερε ο επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, Νίκος Μούδουρος, η Aysu Akter «καθιερώθηκε ως μια από τις πιο ολοκληρωμένες φωνές στην ερευνητική δημοσιογραφία, αλλά και για την κριτική αντιμετώπιση του εθνικισμού στις δύο κοινότητες της Κύπρου και στην Τουρκία. Τα ίδια ισχύουν, πρόσθεσε, και για την Aysemden Akin, η οποία επικεντρώνεται ιδιαίτερα στην αποκάλυψη των παρεμβάσεων της Τουρκίας στην καθημερινή ζωή των Τουρκοκυπρίων».
Μιλώντας στην ημερίδα, η Aysu Basri Akter τόνισε ότι αυτές οι παρεμβάσεις και πιέσεις, «αποδυναμώνουν την τουρκοκυπριακή παρουσία στο νησί, αλλά απειλούν και την ελληνοκυπριακή παρουσία και εμπεριέχουν τον κίνδυνο να μείνουν οι Ελληνοκύπριοι μόνοι τους απέναντι στην Τουρκία». Κατέληξε με την προτροπή για χάραξη «μιας νέας πολιτικής συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων». Θα συμπλήρωνα ότι αν δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους οι πολιτικοί, ένθεν και ένθεν του συρματοπλέγματος και αν πρωταρχικά, δεν αναγνωρίσουν δημόσια τον πόνο της άλλης πλευράς, δεν θα ευοδωθεί καμιά προσπάθεια ουσιαστικής συμφιλίωσης και αποκατάστασης αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου