Η Μαίρη
Κουτσελίνη – Ιωαννίδου είναι μια καταξιωμένη εκπαιδευτικός. Με βιογραφικό που
υπερβαίνει τις 10 σελίδες. Έχει υπηρετήσει (και υπηρετεί) την Παιδεία από όλα
τα πόστα (αυτή τη στιγμή είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κύπρου). Έχει
συγγράψει πολλά έργα με εκπαιδευτικό περιεχόμενο, έχει πρωταγωνιστήσει σε όλες
σχεδόν τις καινοτομίες, αλλαγές, πειραματισμούς που έγιναν τα τελευταία χρόνια
στην εκπαίδευση. Σε μια σύντομη περίληψη του βιογραφικού της μπορεί να δει
κάποιος πως συμμετέχει στην Επιτροπή Νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων του
Υπουργείου Παιδείας, στη Μικτή Επιτροπή Ανάπτυξης και Αξιολόγησης του
Προγράμματος Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης Καθηγητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης,
στη Συμβουλευτική Επιτροπή Αξιολόγησης και Εξετάσεων και σε μεγάλο αριθμό
τεχνικών επιτροπών αξιολόγησης προγραμμάτων και προσωπικού. Προΐσταται ως
συντονίστρια και επιστημονική υπεύθυνη σε ερευνητικά έργα που χρηματοδοτούνται
από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας και
είναι ενεργό μέλος σε διεθνείς ακαδημαϊκές οργανώσεις. Προχθές ανακοινώθηκε ο
διορισμός της στο τριμελές σώμα εποπτείας της διαδικασίας για το νέο σύστημα
διορισμού εκπαιδευτικών (πρόεδρος διορίστηκε ο Άκης Χατζηχαμπής, πρώην πρόεδρος
του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και το άλλο μέλος είναι κ. Κώστας Χρίστου, καθηγητής
του Πανεπιστημίου Κύπρου και πρόεδρος της Διοικούσας του Ανοικτού Πανεπιστημίου
Κύπρου).
Χωρίς καμία
πρόθεση αμφισβήτησης του έργου, της αξίας και της προσωπικότητας της κ.
Κουτσελίνη, θέτω ως απλός παρατηρητής το ερώτημα: Είναι σοφό ή γόνιμο ή
επιστημονικά ορθό, ο ίδιος άνθρωπος να διορίζεται σε όλα τα πόστα που έχουν να
κάνουν με τις όποιες εκπαιδευτικές αλλαγές; (Όπως κι αν ονομάζεται, όποιος κι
αν είναι αυτός, δεν είναι προσωπικό το θέμα με την κ. Κουτσελίνη.) Ένας
άνθρωπος, όσο κι αν συνεχίζει να μορφώνεται και να εξελίσσεται, έχει έναν
συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Όσο και να παρακολουθεί τα σύγχρονα δεδομένα, τα
ερμηνεύει ανάλογα με τον δικό του τρόπο σκέψης. Κάποια υιοθετεί, κάποια απορρίπτει,
κάποια προσαρμόζει. Όση σοφία κι αν έχει συσσωρεύσει μέσα στον χρόνο και τη
δράση του, σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι σοφοί. Των οποίων τη σοφία ίσως κάποια
στιγμή θα πρέπει να δοκιμάσουμε. Αυτό δεν θα σημαίνει πως ακυρώνεται η κ.
Κουτσελίνη. Δεν μπορεί όμως όλα να περιστρέφονται γύρω από το ίδιο άτομο. Ακόμα
και βιολογικά να το δει κάποιος, οι άνθρωποι κάποτε εξαντλούνται, στερεύουν.
Υπάρχουν, φυσικά, και περιπτώσεις που παραμένουν ακμαίοι και διαυγείς, πολύ πιο
δημιουργικοί από πολλούς νεότερους. Δεν είναι ηλικιακό εξάλλου το θέμα. Μία
αλλαγή ίσως μας κάνει καλό.
Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου
«Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 09 Σεπτεμβρίου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου