«Απόφαση-σταθμός. Ένοχοι οι τρεις για τον θάνατο του 16χρονου Παναγιώτη. Μέχρι και τέσσερα χρόνια ποινή φυλάκισης για τους κατηγορούμενους». Αυτοί ήταν μερικοί από τους τίτλους των κυπριακών ειδησεογραφικών πόρταλ που γράφτηκαν χθες, μετά από την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για την υπόθεση του 16χρονου Παναγιώτη, ενός αγοριού που έπεσε θύμα μπούλινγκ από συμμαθητές και συγχωριανούς του.
Πρόκειται όντως για την πρώτη υπόθεση για πρόκληση θανάτου λόγω αλόγιστης, επικίνδυνης και απερίσκεπτης πράξης, που αφορά εκφοβισμό, αφού ακόμη δεν υπάρχει νομοθεσία για το μπούλινγκ. Αναμένεται να ακολουθήσουν αγορεύσεις για μετριασμό της ποινής των τριών νεαρών με ανοικτό ακόμη και το ενδεχόμενο να επιβληθεί ποινή με αναστολή.
Ό,τι και να γίνει, ο Παναγιώτης έφυγε και δεν γυρνάει πίσω. Ένα παιδί το οποίο δεχόταν μπούλινγκ από τους συνομήλικούς του, που τον προέτρεπαν να καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ σε εκείνο το εφηβικό πάρτι, με αποτέλεσμα να υποστεί οξεία αλκοολική δηλητηρίαση. Ένα παιδί-θύμα της μάστιγας της εποχής. Χαμηλών τόνων, φιλήσυχο, που δεχόταν συνεχώς πειράγματα από συμμαθητές και συχωριανούς τους. Τον πείραζαν ακόμη και για τα κιλά του, όμως ο Παναγιώτης έκανε συνεχώς προσπάθειες να κοινωνικοποιηθεί, να γίνει αποδεκτός. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που σήμερα δεν είναι μαζί μας.
Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει. Πόσα ακόμη παιδιά υπάρχουν εκεί έξω τα οποία είναι θύματα αλλά δεν μιλάνε; Που ταπεινώνονται, εκφοβίζονται, χάνουν την αυτοπεποίθησή τους και όλα τα συνεπακόλουθα;
Τα θύματα εκφοβισμού κρατάνε το στόμα τους κλειστό καθώς ντρέπονται, φοβούνται να μιλήσουν, αισθάνονται τύψεις και ενοχές. Πρόκειται για μια μάστιγα που έχει μπει για τα καλά στα σχολεία, ακόμη και στα Δημοτικά. Που, αν δεν προσπαθήσουμε να τη σταματήσουμε, τα αποτελέσματά της θα είναι ολέθρια.
Και είναι εδώ που πρώτα από όλα οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και παρατηρητικοί ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά τους, να τα ξεκλειδώσουν και να τους μιλήσουν.
Πρέπει, όμως, και η ίδια η κοινωνία να δράσει σε όλο αυτό που λέγεται μπούλινγκ. Η έλλειψη παιδείας, αρχών αλλά και επικοινωνίας με τα ίδια τα σπλάχνα μας είναι μερικές από τις αιτίες που η μάστιγα του μπούλινγκ πήρε διαστάσεις πανδημίας. Η κοινωνία πρέπει άμεσα να ευαισθητοποιηθεί γι’ αυτό το τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο. Να προβληματιστεί αλλά και να προφυλάξει τα θύματα από τους θύτες. Όσο πιο γρήγορα δράσουμε με πράξεις τόσο πιο εύκολα θα αποφύγουμε άλλους Παναγιώτηδες. Εάν καταπολεμήσουμε το θηρίο, δεν θα χαθούν άλλες αθώες ψυχές που κουβαλάνε μόνες τους αυτό το μαρτύριο. Είναι καιρός να κινητοποιηθούμε αν θέλουμε να αποφύγουμε δραματικές καταστάσεις.
Ας είναι ο Παναγιώτης το τελευταίο θύμα αυτής της μάστιγας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου