25 Δεκεμβρίου 2021
Βάσει επιστημονικών δεδομένων, κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών, ιστορικών, καθώς και άλλων παραγόντων, καταρτίζονται τοπικά σχέδια πόλεων, κηρύσσονται οικιστικές περιοχές, εμπορικές, γεωργικές, περιοχές ειδικού χαρακτήρα, περιοχές Natura… Κι όταν προκύπτουν επιμέρους θέματα που αφορούν τις περιοχές συζητούνται σε συλλογικά όργανα. Όπως έγινε με την αίτηση για ανάπτυξη στην οδό Κινύρα. Μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή και ταυτόχρονα ιδιαίτερα προνομιούχα για όποιον ντιβέλοπερ καταφέρει να βάλει χέρι. Κι ενώ για χρόνια, κατόπιν κινητοποιήσεων των πολιτών, η περιοχή κατάφερνε να διασώζεται, ο πρώτος ντιβέλοπερ κατάφερε όχι μόνο να ανεγείρει όσα θεωρητικά θα δικαιούτο, αλλά πήρε και δύο επιπρόσθετους ορόφους δώρο. Με θέα τον δημόσιο κήπο, δίπλα από αρχοντικά που διασώθηκαν για να αποτελούν το γραφικό σκηνικό του 10ώροφου. Δίπλα από τα δικαστήρια και το δημοτικό θέατρο και σύντομα δίπλα από το νέο αρχαιολογικό μουσείο. Πολύ κοντά στην ιστορική Πύλη Πάφου, τα τείχη και τον Πεδιαίο. Στοιχεία που εκτοξεύουν τις τιμές των διαμερισμάτων που θα ανεγερθούν. Κι ενώ η περιοχή κρατιόταν με νύχια και με δόντια μέχρι σήμερα ως περιοχή ειδικού χαρακτήρα, ένας υπουργός παρακάμπτοντας όλες τις αποφάσεις που έχουν προηγηθεί και όλους τους αγώνες που έχουν δοθεί για να διατηρήσει η περιοχή τη φυσιογνωμία της, δίνει άδεια να αρχίσουν ανεγέρσεις πολυώροφων κτηρίων. Μπορεί ένας υπουργός να το κάνει αυτό; Σε μια δημοκρατική χώρα; Μπορεί ένας άνθρωπος που τυχαία (ή λόγω πολιτικών κομματικών συγκυριών) βρέθηκε τη δεδομένη στιγμή στη δεδομένη θέση να καταστρέψει την ταυτότητα μιας περιοχής;
Αν μιλάμε για τον συγκεκριμένο υπουργό (Νουρής) μάλλον μπορεί. Είναι ο άνθρωπος που όταν ήταν βουλευτής ήθελε να χαρίσει σε ιδιώτες ρυάκια, αργάκια, υδραγωγούς, περάσματα για να τα εντάξουν στις αναπτύξεις τους. Τότε δεν ήταν υπουργός, οπόταν όλες οι υπηρεσίες, που σήμερα οι πλείστες είναι κάτω από την εξουσία του, γνωμάτευσαν επιστημονικά πως κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό. Σήμερα είναι υπουργός και κάνει ό,τι θέλει. Σε δημοκρατικές χώρες όμως δεν γίνονται αυτά. Ένας υπουργός, που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι, δεν μπορεί να καθορίζει το μέλλον μιας πόλης, διαγράφοντας το παρελθόν αιώνων. Κι όταν του χρεώνουν σκοπιμότητες στη συγκεκριμένη απόφαση, δεν μπορεί να λέει πως μια «απλή γνωριμία είχε με τον αιτητή» όταν είναι γνωστό πως ανήκαν στο ίδιο σωματείο, με τον επιχειρηματία να είναι πρόεδρος και τον ίδιο αντιπρόεδρο.
Κι αύριο θα μας πουν για αειφόρο ανάπτυξη. Επειδή θα έχει διπλά τζάμια, θερμομονώσεις και φωτοβολταϊκά. Έτσι θα γίνει το άλμα στο μέλλον; Διαγράφοντας το παρελθόν;
chrystalla@phileleftheros.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου