Πριν δύο μέρες ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, Λίο Βαράντκαρ, ανακοίνωσε την παραίτηση του λέγοντας, ανάμεσα σ’ άλλα, ότι δεν είναι «ο καλύτερος για το πόστο». Επικαλούμενος προσωπικούς και πολιτικούς λόγους και χωρίς να έχει σχέδια για το μέλλον, όπως είπε, δήλωσε: «Έπειτα από επτά χρόνια στην πρωθυπουργία, δεν αισθάνομαι ότι είμαι ο καλύτερος για τη δουλειά». Η παραίτησή του ακολούθησε την ήττα σε δημοψήφισμα πρότασης της κυβέρνησης για τροποποίηση του Συντάγματος που συντάχθηκε το 1937. Άνω του 67% απέρριψε την τροπολογία που διεύρυνε την έννοια της οικογένειας και το 73% απέρριψε την τροπολογία που απάλειφε από το Σύνταγμα το κείμενο για τον πρωταρχικό ρόλο των γυναικών «στις οικιακές υποχρεώσεις» στο νοικοκυριό. Η κυβέρνηση του Λίο Βαράντκαρ κατηγορήθηκε ότι δεν προετοίμασε καλά το δημοψήφισμα αφού τα πλείστα κόμματα ήταν υπέρ των αλλαγών.
Πριν ένα χρόνο παραίτηση υπέβαλε και η τότε πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, η δημοφιλής Τζασίντα Άρντερν. «Είμαι άνθρωπος, είπε. Οι πολιτικοί είναι άνθρωποι. Δίνουμε ό,τι μπορούμε για όσο μπορούμε και μετά έρχεται η ώρα. Ξέρω τι χρειάζεται αυτή η δουλειά. Και ξέρω ότι δεν έχω πια αρκετή ενέργεια για να την ανταποδώσω. Φεύγω γιατί με μια τόσο προνομιούχα δουλειά συνεπάγεται και μεγάλη ευθύνη. Η ευθύνη να ξέρεις πότε είσαι το κατάλληλο πρόσωπο για να ηγηθείς, αλλά και πότε δεν είσαι. Έδωσα τα πάντα για να είμαι πρωθυπουργός, αλλά μου έχει πάρει πολλά. Δεν μπορείς και δεν πρέπει να κάνεις τη δουλειά αν δεν έχεις γεμάτο το ντεπόζιτό σου, συν ένα μικρό απόθεμα για τις απρογραμμάτιστες και απροσδόκητες προκλήσεις που αναπόφευκτα έρχονται», δήλωσε συγκινημένη, καταλήγοντας: «Θα αδικούσα τους Νεοζηλανδούς αν συνέχιζα».
Ο Μαρκ Ρούτε υπήρξε ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της Ολλανδίας, ολοκληρώνοντας τέσσερεις θητείες. Πέρσι παραιτήθηκε κι αυτός έχοντας αποτύχει να περάσει μέτρα για τον περιορισμό της μετανάστευσης. Όταν παραιτήθηκε ήταν 57 χρόνων και θα μπορούσε να συνεχίσει να περιφέρεται στην πολιτική από τη μια θέση στην άλλη ή ακόμα και στην ίδια. Εξάλλου είχε παραιτηθεί ξανά αναλαμβάνοντας την ευθύνη σκανδάλου στις κοινωνικές παροχές, αλλά επανεξελέγη. Πέρσι ωστόσο, ανακοίνωσε πως αποχωρεί οριστικά από την πολιτική. Κι αποχώρησε.
Για να παραμείνουμε στην ίδια περίοδο, παραίτηση πέρσι υπέβαλε και η πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον, επίσης ιδιαίτερα δημοφιλής για χρόνια. Ανακοινώνοντας την απόφαση της είπε: «Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε σχεδόν ενστικτωδώς πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνουμε χώρο για κάποιον άλλο».
Κάθε παραίτηση μπορεί να οδηγήθηκε από κάποια αποτυχία. Οι πολιτικοί δέχτηκαν όμως την αποτυχία και κυρίως παραδέχτηκαν, είτε με λόγια, είτε με την ίδια την πράξη, πως υπάρχουν άλλοι καλύτεροι από αυτούς. Εμείς; Μόνο επιτυχίες έχουμε; Είμαστε οι καλύτεροι, δεν υπάρχουν άλλοι;
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1451405/allou-lene-den-ime-o-kaliteros/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου