Δημοσιεύθηκε 28.3.2024
«Από τον Σεπτέμβριο το σχολείο αλλάζει», είπε τις προάλλες η υπουργός Παιδείας, Αθηνά Μιχαηλίδου, και η αλήθεια είναι ότι δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Ενώ ακούμε συνεχώς για το κυπριακό σχολείο που αλλάζει, οι γονείς που έχουν παιδιά, κυρίως στις τάξεις του γυμνασίου και του λυκείου, επιδίδονται καθημερινά σε έναν αγώνα δρόμου. Αφού αφήσουν τα παιδιά στο σχολείο το πρωί, συνεχίζουν οι ίδιοι για την εργασία τους εν αναμονή του απογευματινού Γολγοθά, ο οποίος εδώ που τα λέμε ξεκινά από το μεσημέρι και τελειώνει βράδυ. Αν τα παιδιά πάνε δημοτικό τότε 1:05, γυμνάσιο και λύκειο 1:35, και τότε αρχίζουν τα: Ποιος θα παραλάβει το παιδί από το σχολείο, όταν και οι δύο γονείς δουλεύουν 8-4 ή 9-5; Ποιος θα το πάει στο φροντιστήριο; Ποιος θα πάει να το παραλάβει από το ένα φροντιστήριο για να το μεταφέρει στο άλλο; Αν υπάρχει κάποια γιαγιά, παππούς ή κάποιος άλλος συγγενής, ο οποίος μπορεί να συμβάλει, τότε καλώς. Σε διαφορετική περίπτωση, ο γονιός πρέπει να ξεκινήσει τα πέρα δώθε μέσα στους δρόμους, ενώ θα πρέπει να βρει και λύση να είναι εντάξει στη δουλειά του, καθώς σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύει να απολυθεί.
Μια λύση στο πρόβλημα, ώστε οι γονείς να ολοκληρώνουν την εργασία τους χωρίς προβλήματα και τα παιδιά να μην μετατρέπονται σε κλοτσοσκούφι, είναι η μετατροπή των όλων των σχολείων σε ολοήμερα. Στο θέμα αναφέρθηκε προ ολίγων ημερών η υπουργός Παιδείας, σημειώνοντας ότι από πέρσι αυξήθηκε ο αριθμός των ολοήμερων δημοτικών από 220 σε 228 και των ολοήμερων Μέσης Εκπαίδευσης σε από 2 σε 5. Στόχος, υπογράμμισε η υπουργός, να αυξηθούν ακόμη περισσότερο και από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο να βελτιωθούν ως θεσμός, προσφέροντας διασύνδεση με το πρωινό σχολείο, αξιολόγηση μαθημάτων και εκπαιδευτικών, αναθεωρημένο περιεχόμενο, καινοτόμα προγράμματα. Σίγουρα, αυτό είναι προς την ορθή κατεύθυνση, αφού βελτιώνει την ποιότητα της απογευματινής απασχόλησης, αναπτύσσοντας δεξιότητες στα παιδιά. Όμως, ο θεσμός πρέπει να γίνει καθολικός, όπως, επίσης, πρέπει και να επεκταθεί σε διάρκεια. Δεν γίνεται να μιλάμε για ολοήμερο σχολείο από τις 1 και κάτι το μεσημέρι μέχρι τις 4 το απόγευμα, την ώρα που οι περισσότεροι γονείς εργάζονται μέχρι τις 4-5. Αυτό δεν είναι πρακτικό.
Το να λέμε ότι όλα τα σχολεία πρέπει να γίνουν ολοήμερα δεν μοιάζει αλλά είναι ιδεατό. Ο λόγος απλός: Με το που θα γίνουν τα σχολεία ολοήμερα, θα μειωθούν τα φροντιστήρια, θα κτυπηθεί η παραπαιδεία. Βρείτε μου έναν αξιωματούχο, υπουργό, βουλευτή που να θέλει να τα βάλει με την παραπαιδεία και να μην μένει στα λόγια και σε δηλώσεις του τύπου «θα αναλάβουμε δράση» και άλλες παρόμοιες φράσεις που ξεκινούν με το «θα».
Χρόνια τώρα ακούμε ότι πρέπει να βελτιωθεί το κυπριακό σχολείο, ότι είναι απαράδεκτο να πηγαίνουν τα παιδιά σχολείο να μην μαθαίνουν τίποτα και να πρέπει να πάνε φροντιστήριο για να καλύψουν τα κενά τους, αλλά μέτρα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση δεν έχουμε δει. Κάθε φορά κάτι γίνεται, και με κάποιο μαγικό τρόπο η μεταρρύθμιση του κυπριακού σχολείου μένει πίσω, και η παραπαιδεία συνεχίζει να ανθίζει. Αυτό είναι λοιπόν το σχολείο που θέλουμε να έχουμε; Ένα σχολείο όπου πηγαίνουν το πρωί οι μαθητές για να τρώνε τις ώρες τους και στη συνέχεια πρέπει να σκίζονται οι γονείς για να στείλουν τα παιδιά τους φροντιστήριο για να μάθουν αυτά που θα έπρεπε να τους μάθει το σχολείο;
Πηγή: https://politis.com.cy/apopseis/766343/to-scholeio-poy-tha-allaxei-kai-i-parapaideia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου