Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, δύο γυναίκες το μήνα σκοτώνονται από κάποιο οικείο τους πρόσωπο, συνήθως σύζυγο ή σύντροφο. Τελευταίο θύμα μία 28χρόνη, η δολοφονία της οποίας έχει μία ιδιαιτερότητα: Μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου από τον 39χρόνο πρώην σύντροφο της, έξω από αστυνομικό τμήμα, στην παρουσία αστυνομικού που έβγαζε σκοπιά έξω από το τμήμα. Κι αυτό δείχνει πόσο απροστάτευτη είναι μια γυναίκα, παρά τα όσα λέγονται για ευαισθητοποίηση και μηχανισμούς δράσης.
Σύμφωνα με τα γεγονότα όπως περιγράφονται από ελλαδικά μέσα, η κοπέλα είχε χωρίσει με τον δολοφόνο της το 2020 καταγγέλλοντας τον στις αστυνομικές αρχές για κακοποίηση και βιασμό, χωρίς όμως η καταγγελία της να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Τελευταία, τον είχε δει να καραδοκεί έξω από το σπίτι της, όπως και το μοιραίο βράδυ. Επιστρέφοντας στο σπίτι τον εντόπισε εκεί, οπόταν έκανε μεταβολή και έσπευσε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, κάνοντας καταγγελία και ζητώντας συνοδεία για να επιστρέψει στο σπίτι. Εκεί την ενημέρωσαν πως δεν υπάρχει περιπολικό και θα πρέπει να καλέσει την άμεση δράση. Και ενώ βρισκόταν στην αστυνομία, βγήκε έξω για να καλέσει την αστυνομία. Άλλο τμήμα το ένα, κι άλλο το άλλο. Δεν μπορεί να μπλέκεται το ένα στα καθήκοντα του άλλου. Και καθώς καλούσε την άμεση δράση, δίπλα από τον σκοπό, δολοφονήθηκε σε ανοικτή ακρόαση με την άμεση δράση.
Και τώρα διατάχθηκε έρευνα. Πριν ολοκληρωθεί όμως, η αστυνομία τοποθετήθηκε: πρότειναν στην κοπέλα να περιμένει μέσα, αλλά αυτή θέλησε να βγει έξω για να καλέσει την άλλη αστυνομία. «Επιπλέον, αναφέρει ανακοίνωση της αστυνομίας, από το 2023 τα θύματα έχουν πρόσβαση και στην ειδική εφαρμογή άμεσης και έγκαιρης ειδοποίησης της Αστυνομίας με δυνατότητα γεωεντοπισμού (Panic Button)». Αν δηλαδή η κοπέλα πατούσε το κουμπί πανικού θα ήταν πιο άμεση η αντίδραση από το να είναι εκεί μέσα στο αστυνομικό τμήμα, μπροστά από κάποιο αστυνομικό και να περιγράφει τρέμοντας από τον φόβο της την κατάσταση;
Η νέα γυναικοκτονία, αλλά και η αντίδραση της αστυνομίας, δείχνει πόσο απροστάτευτη είναι μία γυναίκα που καταγγέλλει βία. Μπορεί να κάνει όλα τα διαβήματα που της λένε να κάνει, αλλά πάλι φταίει γιατί υπήρχε και κάτι άλλο που δεν έκανε: δεν πήγε στο σωστό τμήμα, δεν πάτησε το σωστό κουμπί… Προφανώς, παρά τις τόσες γυναικοκτονίες, δεν γίνεται εύκολα πιστευτή. Ο κίνδυνος δεν είναι αντιληπτός από ανθρώπους που δεν βίωσαν παρόμοιες εμπειρίες, δεν βρέθηκαν στην θέση μίας γυναίκας που φοβάται ακόμα και να πάει στο σπίτι της.
Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, ευχόμαστε -αν μη τι άλλο- να γίνουμε πιο σοφοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου