Το γραφείο του υπουργού στάζει, η επένδυση του ενός δις μπάζει, ο δρόμος των πολλών εκατομμυρίων έχει βαλτώσει, οι τιμές ηλεκτρισμού αυξάνονται ενώ ταυτόχρονα δεν ξέρουμε τι να κάνουμε τα αποθέματα ενέργειας που παράγονται με εναλλακτικούς τρόπους. Στην Πολεοδομία εκκρεμούν είκοσι χιλιάδες αιτήσεις και στο κτηματολόγιο υπάρχει υπόθεση που εκκρεμεί για 30 χρόνια.
Η κυπριακή πραγματικότητα, εν ολίγοις, όπως καταγράφηκε σε μια μόνο βδομάδα στις ειδήσεις. Είχε προηγηθεί την προηγούμενη βδομάδα το σκάνδαλο με τις αποθήκες φαρμάκων το οποίο αποκάλυψε μία πλημμύρα. Πριν από αυτό ήταν η υπόθεση της Μονής Αβακούμ. Και πιο πριν άλλα κι άλλα. Το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο, η μια ατασθαλία την άλλη, συν ένα σωρό άλλα θέματα που δεν ξέρεις που να τα κατατάξεις. Από ανικανότητα προκύπτουν, από έλλειψη διορατικότητας, από αδιαφορία, από συμφέρον…; Όχι πάντως από έλλειψη χρημάτων, αφού το κράτος μας δεν τσιγκουνεύεται.
Το κτήριο που στάζει δεν είναι κανένα γιαπί. Πρόκειται για ολοκαίνουριο κτίσμα το οποίο αγοράστηκε έναντι €21.315.000 συν ΦΠΑ για να στεγάσει το υπουργείο Εργασίας που έπρεπε να εγκαταλείψει το προηγούμενο κτήριο στο οποίο στεγαζόταν αφού κρίθηκε πως αντιμετώπιζε προβλήματα στατικότητας.
Ο δε δρόμος Πάφου – Πόλης Χρυσοχούς συζητείτο για 25 χρόνια. Και θα στοίχιζε πέραν των 75 εκατομμυρίων. Και θα ήταν έτοιμος το Δεκέμβριο του ’24. Απρίλιο του ΄24 όμως το έργο έχει σταματήσει με τον εργολάβο να ζητά 22 εκατομμύρια επιπλέον συν 33 μήνες παράταση, επικαλούμενος τον πόλεμο στην Ουκρανία, την πανδημία και άλλα δεινά που άλλαξαν τη ροή της ιστορίας και τη ροή της δουλειάς στο εργοτάξιο. Ο δρόμος φυσικά δεν μπορεί να μείνει ημιτελής (μέχρι σήμερα μόνο το 30% της δουλειάς έχει γίνει) οπόταν το κράτος παραμένει όμηρος του εργολάβου.
Αλλού φτιάχνουν δρόμους μέσα στη θάλασσα, σήραγγες κάτω από την θάλασσα και μέσα στα βουνά. Πως τα καταφέρνουν; (Εμείς φτιάχνουμε δρόμους εκεί που δεν χρειάζονται. Όπως για παράδειγμα μέσα στον Ακάμα). Αλλού, χωρίς 365 μέρες ηλιοφάνεια παράγουν ηλιακή ενέργεια και εμείς ακόμα εισάγουμε μαζούτ, πληρώνουμε για ρύπους και ταυτόχρονα πετάμε την ηλιακή ενέργεια.
Όσο για την αποθήκη φαρμάκων τι γίνεται; Συνεχίζει το κράτος να ενοικιάζει τη γη στον ιδιώτη προς 6,500 και να ενοικιάζει από αυτόν προς 135,000 το υποστατικό που έκτισε εκεί;
Με την ταχύτητα που το ένα θέμα διαδέχεται το άλλο, ότι προηγήθηκε σύντομα βγαίνει από την ατζέντα συζήτησης, τόσο από τους δημοσιογράφους που δεν επιμένουμε να ρωτάμε όσο και από τους πολίτες που για να επιβιώσουν διαγράφουν από τη μνήμη τους τα όσα, για λίγο, αποτελούν μείζον θέμα.
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1461350/grafia-stazoun-ependisis-bazoun/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου