Διάβασα τις δηλώσεις του υφυπουργού τουρισμού για νέο φρούτο! «Κατασκηνώσεις πολυτελείας», λέγεται. Αυτό θα πει «μπαϊράμι με το νου σου», ν’ απέχεις από την πραγματικότητα ενός νησιού που βουλιάζει στην ασχήμια και την ακαταστασία του κτιστού περιβάλλοντος, στην αρπαχτή των παραθαλάσσιων κέντρων αναψυχής με πλαστικούς καταλόγους, πλαστικές καρέκλες και, πάνω από όλα, από τρανταχτή απουσία καλαισθησίας. Αυτά δεν ελκύουν, προ πολλού, ούτε τον τουρίστα που θέλει μόνο θάλασσα, σεξ και ήλιο.
«Οι αναπτύξεις αυτού του είδους θα γίνονται ορθά στη βάση της φιλοσοφίας που τις χαρακτηρίζει, που είναι η απόλαυση των μοναδικών τοπίων στη φύση μαζί με δόσεις πολυτέλειας!», φρόντισε να μας διευκρινίσει ο υφυπουργός. Με το κερασάκι στην τούρτα: «Οι συγκεκριμένες αναπτύξεις απευθύνονται κυρίως σε ταξιδιώτες με οικολογικές ευαισθησίες».
Ας πάει ο κύριος υφυπουργός σε ένα ελληνικό νησί, όχι στη Μύκονο, οποιοδήποτε άλλο, να πάει Πελοπόννησο, Μακεδονία, Θράκη, Κρήτη να παραγγείλει μια χωριάτικη σαλάτα! Δε χρειάζεται τίποτα άλλο για να καταλάβει ότι ούτε μια σαλάτα δεν μας περνά να φτιάξουμε, όχι glamping. Ας πάει μετά και στις χώρες που ευδοκιμεί το συγκεκριμένο είδος για να εμπεδώσει ότι όσοι αποτολμούν το εγχείρημα, ακριβοπληρώνουν μελέτες που ερευνούν όλους τους παράγοντες πριν το εφαρμόσουν: οικονομικούς, κοινωνικούς, περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Για να πουλήσουν glamping επιστρατεύουν στρατιές από έμπειρους οργανωτές για να προετοιμάσουν την ευαίσθητη «ιδιαιτερότητα» του συνδυασμού φύση και πολυτέλεια. Σεφ περιωπής για να φτιάξουν δείπνα, σομελιέ για την οινοποσία… τοπιοτέχνηση, καθαριότητα, ευθύνη και σεβασμός στον περιβάλλοντα χώρο! Χρειάζεται αισθητική, γνώση, σεβασμός του πελάτη… Και, ασφαλώς, το glamping δεν είναι μούχτι.
Στη Νήσο των Αγίων η διαδικασία μάλλον θα ήταν η ακόλουθη: Θα ισιώναμε πάσα πάσα με το ντίγκερ του γείτονα ένα χωράφι (όπως γίνεται τώρα όταν θέλουμε να βάλουμε φωτοβολταϊκά, το καινούργιο φυτό της Κύπρου)! Το χωράφι μάλλον θα ανήκει σε κουμπάρο εχούμενον– ή σε μικρό μοναστήρι, κανονίζουν τα, ξέρουν τζιείνοι, χωρίς μπελάες, άδειες ιμίς, τζιαι για να μοιραζούμαστεν άνενιας τα έσοδα. Από τις αγορές της Ασίας θα προμηθεύονταν τις πιο φτηνές τέντες και ρούχινα κάμπετ! Από το Jumbo, τα διακοσμητικά: φωτούθκια, γλαστρούες με ψεύτικα λουλούδια, φορμάικα τραπέζια που διπλώνουν τζαι καρεκλούες, φτηνά πιάτα τζαι ποτήρια.
Στην κάθε τέντα θ’ ανήκει σκεπασμένο πάρκιγκ (ακατάχνωτα στο σιός το αυτοκίνητο), χημικό αποχωρητήριο, και τόπος για σούβλες (η φουκού και τα κάρβουνα δωρεάν, ευγενική προσφορά του ΚΟΤ), μια φουντάνα για να πληνίσκουνται οι μίλλες που τα κρέατα, και μαύροι πλαστικοί κάλαθοι. Θα ζώναμε το χωράφι του κουμπάρου/ή άλλου -που έγινε glamping – με ττέλια (όπως εκείνα του Νουρή) και βέβαια θα στήναμε μια θεόρατη φωτισμένη διαφημιστική πινακίδα για να φαίνεται από τον αυτοκινητόδρομο…
Ως μαύρο χιούμορ τα διαλαμβάνω όλα αυτάλ κύριε υφυπουργέ του τουρισμού!
Πρώτα- πρώτα, να μου επιτρέψετε να διευκρινίσω ότι συνήθως οι ταξιδιώτες με οικολογικές ευαισθησίες ξέρουν τι θέλουν. Θέλουν πάνω απ’ όλα μια Κύπρο καθαρή από πλαστικά, κατάσπαρτα σήμερα στις κοιλάδες και στις ακτές! Θέλουν θάλασσες ελεύθερες και αναζητούν με μανία παραλίες που δεν έχουν ξαπλώστρες. Ψάχνουν για απλά, όμορφα, καλαίσθητα μικρά εστιατόρια που σερβίρουν πιάτα του τόπου, φτιαγμένα με γνήσια προϊόντα.
Πολλοί έρχονται να μελετήσουν τα πετεινά του ουρανού, άλλοι να μετρήσουν πόσα είδη ορχιδεών υπάρχουν, άλλοι θέλουν να κάνουν τον γύρο του νησιού με ποδήλατο! Οι περισσότεροι αρέσκονται να επισκέπτονται χωριά ανθρωπινά, όχι φτιασιδωμένα από τρίτους που εμπνέονται από περιοδικά τουρισμού. Δε θέλουν πολλά οι ταξιδιώτες με οικολογικές ευαισθησίες. Όμως απαιτούν απόλυτο σεβασμό στη φύση και τους κατοίκους της, είτε αυτοί είναι δίποδα ή τετράποδα.
Μένει εμείς να ξέρουμε τι θέλουμε να αποκομίσει ο επισκέπτης ως εμπειρία. Αυτό να είναι το κύριο μέλημά σας. Να δείτε την Κύπρο συγκριτικά με το τι υπάρχει γύρω, να διερωτηθείτε γιατί έρχονται σε μας και όχι αλλού που είναι πιο φτηνά! Αντλήστε σωστά, εφαρμόσιμα συμπεράσματα, όχι κουτουρού ή σύμφωνα με ότι σας έκανε εντύπωση στο τελευταίο επαγγελματικό σας ταξίδι! Ζητάτε τη συνδρομή από αυτούς που ξέρουν, δεν είναι ντροπή! Διορθώστε τα λάθη του παρελθόντος παρά να μπείτε σε νέες περιπέτειες που θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις και στα ελάχιστα μέρη που άφησε απάτητα ο τουρισμός.
Αν θέλετε ποιοτικό τουρισμό που αφήνει περισσότερα λεφτά, αναβαθμίστε την προσφερόμενη ποιότητα που πάσχει. Αποτρέψετε επιπρόσθετες ασχήμιες στο άναρχο κτιστό περιβάλλον πόλεων και χωριών, προστατέψετε σωστά την παραδοσιακή αρχιτεκτονική (όχι άλλες λαϊκές γειτονιές), καλυτερέψετε την αισθητική και μιλήστε στους εστιάτορες για αυθεντική κουζίνα, βάλτε φραγμό στην εισαγωγή προϊόντων από χώρες της Άπω Ανατολής που έμαθαν να κάμνουν λευκαρίτικα τζιαι φιθκιώτικά! Προτείνετε πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους με ασφάλεια – όχι ζωγραφισμένη μπλε διακεκομμένη γραμμή στην άκρη της επικίνδυνης ασφάλτου – διαφημίστε τα υπέροχα μονοπάτια της φύσης, τις λαϊκές αγορές, πρωτοστατήστε για να είναι τα μνημεία και τα μουσεία προσβάσιμα σε ώρες μη κυβερνητικές.
Στη μισή Κύπρο εκτός από τον Ακάμα και τα βουνά του Τροόδους, δεν μας έχει απομείνει φύση παρθένα. Δεν μπορούν όλα, μα όλα, να θυσιάζονται στο πιάτο του ππαρά.
*Το έργο που συνοδεύει το κείμενο είναι πίνακας της φίλης Μαρίας Ανδρέου, με τίτλο «Σαλώμη», από την πρόσφατη έκθεση «Φανερώματα» και την ευχαριστώ. Το ερώτημα είναι ποιανού το κεφάλι/ο τόπος είναι σήμερα στο πιάτο;
Ελεύθερα, 31.3.2024
Πηγή: https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1453969/to-glamping-mas-emarane/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου