Κάποιος μας φτύνει; Νομίζαμε πως άρχισε να ψιλοβρέχει. Κάπως έτσι αντέδρασαν οι πολιτικοί, με πρώτο να σέρνει το χορό τον ίδιο τον πρόεδρο, μετά το ξέσπασμα της 14χρονης Ραφαέλας Χαρατσή στη Σύνοδο της Παιδοβουλής, για τις διακρίσεις εις βάρος ατόμων με ειδικές ανάγκες, με παράδειγμα τις δικές της εμπειρίες. «Τα όσα έχει πει η Ραφαέλα, δήλωσε ο πρόεδρος, αφορούν την εκδήλωση αγάπης από τους δασκάλους, από την κοινωνία σαν σύνολο, από το γενικό κοινωνικό περιβάλλον. Δεν είναι μομφή κατά της κυβερνήσεως». Γι' αυτό και επανέλαβε το σύνθημα του φετινού ραδιομαραθωνίου «μόνο η αγάπη μπορεί». Ωστόσο η αγάπη από μόνη της δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Όσα αποθέματα αγάπης κι αν διαθέτουμε. Ούτε η στιγμιαία συγκίνηση του προέδρου της Βουλής ή οποιουδήποτε άλλου, όσο ειλικρινής και πηγαία κι αν είναι μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Από τους πολιτικούς, οι πολίτες, αρτιμελείς ή με ειδικές ανάγκες, δεν περιμένουμε να μας αγαπούν. Περιμένουμε να κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη. Τα όσα λοιπόν είπε η Ραφαέλα εκλήφθησαν πως δεν είναι μομφή κατά της κυβερνήσεως αλλά μομφή κατά του κοινωνικού συνόλου. Να υποθέσουμε λοιπόν πως η Ραφαέλα και όποιο άλλο άτομο με εγκεφαλική παράλυση ή άλλη σωματική ή πνευματική δυσκολία έχει μια καλή ποιότητα ζωής, μπορεί άνετα να παρακολουθήσει και συμμετάσχει σε όποια δραστηριότητα επιθυμεί, μπορεί να διακινηθεί άνετα, έχει ικανοποιητική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι συνθήκες της/του επιτρέπουν να κάνει σχέδια για το μέλλον και να έχει ίσες ευκαιρίες. Το μόνο τους πρόβλημα είναι γιατί ο συμμαθητής, ο συνάδελφος, ο γείτονας, ο περαστικός δεν δείχνει ιδιαίτερη έγνοια γι' αυτούς, τους προσπερνά χωρίς να έχει την υπομονή να περπατήσει για λίγο πίσω μέχρι να προχωρήσουν αυτοί αν έχουν δυσκολία στην κίνηση, δεν θα τους καλέσει ποτέ σε κάποια εκδήλωση γιατί δεν είναι και τόσο ευχάριστη παρέα. Αυτά κάνει το κοινωνικό σύνολο και προκαλεί το ξέσπασμα μιας 14χρονης.
ΤΗΣ ΧΡΥΣΤΑΛΛΑΣ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ «Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 23-10-07
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου