Η σχολική γαλαρία τι έχει να πει;

Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού προχθές και μια ομάδα μαθητών έθεσε τους προβληματισμούς της και της εισηγήσεις της: Για τα ναρκωτικά, για τις εκτρώσεις, για το ρατσισμό, για το εκπαιδευτικό σύστημα. Με ωριμότητα, γράψαμε οι δημοσιογράφοι. Που στο μυαλό μας έχουμε συνήθως τους νέους ταυτισμένους με την ανωριμότητα. Ωστόσο, παρά το ότι μας κάνει καλό από καιρού εις καιρό να βλέπουμε την καλύτερη εικόνα των νέων, που έχουν άποψη, ανησυχίες, ευαισθησίες, που συζητούν, που μπορούν να αρθρώσουν ένα ολοκληρωμένο λόγο, στις συνάξεις αυτές επιλέγονται πάντα οι μαθητές που εξ αντικείμενου πληρούν όλα αυτά τα κριτήρια για μια άξια αντιπροσώπευση. Οπόταν δεν πρέπει να μας προκαλεί και τόσο μεγάλη έκπληξη η στάση τους ή τα λόγια τους που είναι σχεδόν αναμενόμενα. Έτσι για αλλαγή, οι διοργανωτές των συνάξεων αυτών ας πρωτοπορούσαν καλώντας μια φορά και κάποια από αυτά τα παιδιά που στέκουν το πρωί έξω από το σχολείο και πέντε λεπτά ακόμα αφότου έχει κτυπήσει το κουδούνι και καπνίζουν απαξιώντας για όλα αυτά που συμβαίνουν στις σχολικές τάξεις. Που ίσως έχουν εμπλακεί σε βανδαλισμούς κατά των αιθουσών, που διαπληκτίζονται με τους καθηγητές, που κάθονται στο τελευταίο θρανίο και προτιμούν να κάνουν πλάκες μέχρι να κτυπήσει το κουδούνι. Θα ήταν ενδιαφέρον να ακούσουμε μια φορά τη δική τους άποψη για διάφορα κοινωνικά ζητήματα. Και τότε ίσως να δικαιολογείτο και η έκπληξη εμάς των δημοσιογράφων. Μπορεί και να σοκαριζόμασταν. Μπορεί και να ακούγαμε όμως κάτι πέρα από τα στερεότυπα και τα αναμενόμενα. Σε αυτές τις συνάξεις οι μαθητές μιλούν για ρατσισμό. Και εννοούν συνήθως τη συμπεριφορά απέναντι στον αλλοδαπό συμμαθητή τους ή στο συμμαθητή με ειδικές ανάγκες. Δεν υπονοούν ποτέ το ρατσισμό απέναντι στο μαθητή που δεν διακρίνεται για τις επιδόσεις του και δεν θα έχει ποτέ την ευκαιρία να λάβει μέρος σε μια τέτοια σύναξη, σε μια σχολική δραστηριότητα που αποτελεί βιτρίνα για το σχολικό έργο. Που είναι καταδικασμένος να αποτελεί περιθώριο και βρίσκει -πολλές φορές- το δικό του ανορθόδοξο τρόπο για να ξεχωρίσει.

ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ «Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» 22-11-2007