Αγαπητοί/ές φίλοι/ες.
Πέρασε ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε το εβδομαδιαίο ποιητικό ταξίδι μας. Θέλω να σας ευχαριστήσω για την ενθάρρυνση και το κουράγιο που μου μεταδώσατε για να συνεχίσω αυτή την προσπάθεια. Με τα μηνύματά σας αλλά και με τις συζητήσεις μας, με όσους συναντιόμασταν, μου δείξατε ότι αγκαλιάσατε την ποιητική (και όχι μόνο) προσπάθεια για προβληματισμό, κοινωνική ευαισθησία και πνευματική εγρήγορση. Με τη νέα χρονιά ήρθε η ώρα να δράσουμε αποφασιστικά για την αλλαγή στα εκπαιδευτικά θέματα, για αγωνιστικό, διεκδικητικό συνδικαλισμό στην ΠΟΕΔ.
Απ’ τη δική μου πλευρά, συνεχίζοντας τη δράση μου και τη νέα χρονιά, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι στις εκλογές του Μάη το ψηφοδέλτιο δεν θα είναι «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ», αλλά μετά από συζητήσεις και με άλλους συναδέλφους, θα προσπαθήσω να είναι διευρυμένο με όσο το δυνατό περισσότερους προβληματισμένους συναδέλφους σε αγωνιστική κατεύθυνση. Για την ώρα ας μείνουμε μέχρις εδώ. Θα σας ενημερώσω όταν ολοκληρωθεί η προεργασία για τις θέσεις μας. Σας καλώ να συμμετέχετε στην προσπάθεια και να μη μένουμε μόνο στα λόγια. Σας εύχομαι ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ το 2008, με υγεία για όλους.
Θερινό Ηλιοστάσι, H΄
T' άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
T' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι εκείνη που σ' αρέσει·
μουσική σου είναι η ζωή
αυτή που σπατάλησες.
Mπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις
αν καρφωθείς σε τούτο τ' αδιάφορο πράγμα
που σε ρίχνει πίσω
εκεί που ξεκίνησες.
Ταξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιους
άγγιξες νεκρούς και ζωντανούς
ένιωσες τον πόνο του παλικαριού
και το βογκητό της γυναίκας
την πίκρα του άγουρου παιδιού -
ό,τι ένιωσες σωριάζεται ανυπόστατο
αν δεν εμπιστευτείς τούτο το κενό.
Ίσως να βρεις εκεί ό,τι νόμισες χαμένο·
τη βλάστηση της νιότης, το δίκαιο καταποντισμό της ηλικίας.
Zωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες
το άσπρο χαρτί.
Γιώργος Σεφέρης
(από τα Ποιήματα, Ίκαρος 1972)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου