Θέμα πολιτικής απόφασης τα GCE

Το θέμα που προέκυψε με την απόφαση της Συγκλήτου για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου μαθητών με άλλες εξετάσεις από τις παγκύπριες εξετάσεις είναι καθαρά πολιτικό και η Κυβέρνηση και όλοι οι πολιτικοί και εκπαιδευτικοί φορείς πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους όσον αφορά τη δημόσια εκπαίδευση αυτού του τόπου. Θα υποχωρήσουν σε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική όπου η δημόσια παιδεία εγκαταλείπεται και απαξιώνεται συνεχώς και πριμοδοτείται η ιδιωτική παιδεία σε όλα τα επίπεδα ή θα εγκύψουν στο μεγάλο κεφάλαιο δημόσια παιδεία και θα κάνουν τομές με στόχο την αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας;

Πραγματικά θα είναι τραγικό αν το πρώτο εκπαιδευτικό μέτρο που παίρνει μια προοδευτική κυβέρνηση είναι να πριμοδοτήσει την ιδιωτική παιδεία με μια απόφαση που εκ των πραγμάτων δημιουργεί άνιση μεταχείριση και επηρεάζει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Δυστυχώς το Πανεπιστήμιο δεν έχει πείσει. Και όταν ένα πανεπιστήμιο δεν μπορεί να πείσει τεκμηριώνοντας επιστημονικά τις θέσεις του, καμιά αυτονομία δεν το σώζει. Όταν ένα πανεπιστήμιο αρνείται ουσιαστικά το διάλογο επιμένοντας στη θέση του, το κύρος του πλήττεται ανεπανόρθωτα μέσα στην κυπριακή κοινωνία εμμένοντας σε μια υπερφίαλα αλαζονική στάση τού "Εγώ κάνω ό,τι θέλω και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν". Αν λάβει κανείς υπόψη τη δήλωση του κ. Περσιάνη που εκ μέρους του ΤΕΠΑΚ ανέφερε ότι έχει εφαρμόσει σε ποσοστό 3% το μέτρο αυτό, αλλά "το ενδιαφέρον ήταν μειωμένο" πραγματικά διερωτάται κανείς και για τη σπουδή του Πανεπιστημίου να εφαρμοστεί από φέτος το μέτρο, αλλά και τα πραγματικά κίνητρα αυτής της απόφασης.

Κανένας πολίτης δεν θα είχε πρόβλημα να δεχθεί το πραγματικά εκσυγχρονιστικό μέτρο να δίνεται ένα υπεράριθμο ποσοστό των θέσεων σε ειδικές κατηγορίες όπως παιδιά διπλωματών, παλιννοστούντων, ή άλλων κατηγοριών αυστηρά καθορισμένων που να μην επηρεάζουν το κρατικό σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δυστυχώς το Πανεπιστήμιο δεν ήρθε να προτείνει μια τέτοια αλλαγή αλλά, χρησιμοποιώντας το παράθυρο των ειδικών κατηγοριών, εισαγάγει ένα άλλο σύστημα πρόσβασης ανατινάζοντας όλο το εκπαιδευτικό οικοδόμημα στον αέρα. Αλήθεια ποιο ευρωπαϊκό δικαστήριο δεν θα δικαιώσει γονιό μαθητή του δημόσιου σχολείου που κατέχει πιστοποιητικά διεθνών εξετάσεων σε μια προσφυγή του για άνιση μεταχείριση;

Το δημόσιο Πανεπιστήμιο της Κύπρου αν θέλει όντως να μεγαλώσει τη δεξαμενή από την οποία αντλεί φοιτητές, πρέπει να βελτιώσει την εικόνα και τη φήμη του για να ελκύσει τους μαθητές της Κύπρου που καταφεύγουν σε αγγλικά πανεπιστήμια, και όχι να κάνει εκπτώσεις που υποσκάπτουν το σύστημα πρόσβασης της χώρας. Το Πανεπιστήμιο της Κύπρου όφειλε να εμπλακεί στο διάλογο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και να θέσει τις απόψεις του στο καυτό θέμα της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η δημόσια μέση εκπαίδευση δεν αντέχει άλλη εγκατάλειψη. Τα πράγματα είναι όντως πολύ άσχημα. Τα προηγούμενα χρόνια με το πρόσχημα του διαλόγου για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση χάθηκε πολύτιμος χρόνος χωρίς να πάρουμε έστω κάποια διορθωτικά μέτρα για ενίσχυση του δημόσιου σχολείου που δεν είχαν κανένα οικονομικό κόστος. Το ενιαίο λύκειο είχε προβλήματα που έπρεπε να επιλυθούν άμεσα για να μπορέσει να λειτουργήσει, αλλά ούτε αυτά τα διορθωτικά μέτρα δεν έγινε εφικτό να ληφθούν, με αποτέλεσμα όλοι να μιλούν για την κατρακύλα του δημόσιου σχολείου. Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, αλλά γενικότερα οι πολίτες αυτού του τόπου πρέπει να αντιληφθούν ότι πέρα από το εθνικό θέμα και το θέμα του νερού, το άλλο σημαντικό θέμα της επιβίωσής μας σε αυτό τον τόπο είναι το ανέγγιχτο μέχρι σήμερα κεφάλαιο της δημόσιας παιδείας.

Θεοδώρα Παυλίδου, φιλόλογος

"ΠΟΛΙΤΗΣ" 12-4-2008