Στις 28 Σεπτεμβρίου ο δημοσιογράφος Μιχάλης Μιχαήλ, κατάγγειλε από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook τις υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας για αδιαφορία και ανυπαρξία. Αναφερόταν στην περίπτωση ατόμου με σύνδρομο Down, το οποίο σε ηλικία πλέον 55 χρόνων, δεν μπορούσε να τύχει φροντίδας από τον πατέρα του που ήταν 92 και με άνοια και τη μητέρα του που ήταν πάνω από 80 και φρόντιζε τόσο το σύζυγο της όσο και το γιο της, φτάνοντας στα πρόθυρα κατάρρευσης. Όπως έγραφε ο Μιχαήλ, για περισσότερο από 6 μήνες, γίνονταν συνεχή διαβήματα ώστε να επισκεφθεί την οικογένεια κάποιος λειτουργός για να αξιολογήσει την κατάσταση και να τροχοδρομηθεί κάποια λύση. Στα πολλά τους υποσχέθηκαν πως θα τους επισκέπτονταν μέσα στο Σεπτέμβριο, αλλά μέχρι τις 28 η υπόσχεση δεν είχε εκπληρωθεί. Χθες ο Μιχαήλ ανακοίνωσε το θάνατο του αδελφού του, το άτομο με σύνδρομο Down. Έφυγε απαλλάσσοντας τις υπηρεσίες από τις ευθύνες τους.
Χθες επίσης, η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ασχολήθηκε με την στάση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας (και άλλων κρατικών υπηρεσιών) με αφορμή την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην υπόθεση μητέρας που, ενώ είχε με απόφαση δικαστηρίου, την επιμέλεια των δύο παιδιών της, ο πρώην σύζυγος της τα αποξένωσε από αυτήν. Ακόμα και όταν ο πατέρας βρέθηκε δύο φορές στη φυλακή για παρακοή των διαταγμάτων του δικαστηρίου, τα παιδιά δεν δόθηκαν στη μητέρα, αλλά τοποθετήθηκαν σε Παιδική Στέγη. Μέχρι να φτάσει στο ΕΔΑΔ η γυναίκα κτύπησε όλες τις πόρτες στον τόπο της. Ενδεικτικός και ο αριθμός των επιστολών που απηύθυνε στις διάφορες υπηρεσίες: 256. Ακόμα όμως και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ, οι αρχές δεν έπραξαν τίποτα προς αποκατάσταση της σχέσης παιδιών και μητέρας. Και ενώ χθες θα συζητείτο το θέμα στη Βουλή, ούτε η υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας ούτε η διευθύντρια των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ένοιωσαν την ανάγκη να ανταποκριθούν στην πρόσκληση για να εξηγήσουν αν μη τι άλλο την στάση τους.
Πριν λίγες μέρες, ένας ανάπηρος, πρώην αιχμάλωτος πολέμου, πέθανε κατόπιν δυστυχήματος, το οποίο ίσως να μην συνέβαινε αν οι κρατικές υπηρεσίες τον βοηθούσαν να αντικαταστήσει το τροχοφόρο με το οποίο διακινείτο, όπως του υποσχέθηκε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Υπόσχεση η οποία δεν τηρήθηκε. Δεν θα πήγαινε φυσικά ο ίδιος ο πρόεδρος να αγοράσει το τροχοφόρο. Κάποιες υπηρεσίες έπρεπε να μεριμνήσουν. Οι οποίες όμως όχι μόνο είναι ανύπαρκτες, όπως έγραψε κι ο συνάδελφος Μιχαήλ, αλλά απαξιώνουν κιόλας τους πολίτες, οι οποίοι δεν ξέρουν που να αποταθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου